- 15 Nisan 2017
- 3.469
- 9.047
- 158
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #1
Siz ailenizden destek gordugunuz icin bu durumla hic sinanmamissiniz belliki. Bu yuzden konusmasi kolay size. Annem ve babam gocup gittikten sonra bana kalacak para pulla ilgili bir tasam yok. Ben imkanlari oldugu halde zor zamanlarda destek olmamalarindan soz ettim. Kendimde anneyim evlatlarim var. Cocugum olmasaydi bu kadar zorlamazdi bu konu beni. Yapmiyorlar der gecerdim. Ama anneligi tatmis biri olarak evlat sahibi olan biri olarak benim aklim ermiyor insan nasil evladinin varsa bir sıkıntısına karsi bu kadar duyarsiz olabiliyor. Mecburiyet konusunda haklisiniz mecbur degiller ama aile olmak daha farkli olmayi gerektirir bence. Kabullendigimi saniyordum ama konusu acilinca zorlandigimi farkettim bu yuzden actim konuyu.Bir tek size karşı değil, diğer kardeşlerinize karşı da böylelermiş. Bu durumda huyları böyle demek ki. Sizin de bu yaşa kadar bunu öğrenmiş olmanız gerekiyor sonuçta bugün olmuş bir durum değil anladığım kadarıyla.
Evet ben de çocuğum zordayken yardım ederim, benim ailem zorda olmadığım halde yapar, yapmak ister ama mecbur mu hayır ? Yani sanırım biz Türkler istediğimiz kadar ‘beklemiyoruz’ diyelim kültürümüzden dolayı hep bekliyoruz bişeyler.
Allah gecinden versin, göçüp gittiklerinde zaten hepsi size kalacak. Onları da bu şekilde kabul etmekten başka bir şansınız yok şu durumda.
hele kocanızın ailenize karşı bişey söylemeye hiç hakkı yok. Babanız ‘kendi parasını’ ister verir. İstemezse de gördüğünüz üzere vermez.
Haklisiniz esimin kendi acisindan soz soylemeye hakki yok onu ilgilendirmez. Ama bana karsi olan tutumlari konusunda her ne kadar ona laf dusmesede ne yazikki hakli. Ev konusunda yardimci oldular evet ama insan isterki anne babasi gonlunden gelerek destek olsun. O duyguyu hissettiremediler yani hatta annem ilk etapta yuzunu asti laf soktu. Benim onlardan yardim istemem bile yeteri kadar zorken annemin bu tavirlari daha cok incitti beni.E tamam da herkes ebeveyn olarak yüzde yüz verici olup her durumda yardımcı olmak zorunda değiller
Herkesin ebeveynliği kendine
Demek ki hayat tarzları bu yani....
Eşiniz de komik yani siz demişsiniz adamlar size yardım etmiş bence buna dua etsin
ve ağzını açmasın başka durumlar hakkında
Benim eşim yapsa çok net olurdum doğru ya da yanlış hatalılar ya da değiller eşime karşı saygısızlıkları var mı? Yok
güzel o zaman benim ailemin etmediği yardım hakkında konuşamaz
Ki ev almaya bir şekilde de olsa yardım etmişler
Çok inciniyorsanız görüşmeyin bundan sonraHaklisiniz esimin kendi acisindan soz soylemeye hakki yok onu ilgilendirmez. Ama bana karsi olan tutumlari konusunda her ne kadar ona laf dusmesede ne yazikki hakli. Ev konusunda yardimci oldular evet ama insan isterki anne babasi gonlunden gelerek destek olsun. O duyguyu hissettiremediler yani hatta annem ilk etapta yuzunu asti laf soktu. Benim onlardan yardim istemem bile yeteri kadar zorken annemin bu tavirlari daha cok incitti beni.
Herkes ister anne ve babasinin rahat yasamasini. Bende istemem annem ve babamin maddi kosullari kotu olsun rahat bir yasanti surmesinler. Ama varlik icinde evlatlarina karsi bencil bir tutum sergilemekte bana gore dogru degil. Bu el acmak veya muhtac olmak mevzusu degil oyle olsa bile herkes bir gun zora dusebilir insanin en yakini anne babasi olduguna gore onlardan beklemek cokmu abes?Yazik onca yil çalis didin büyüt evlendir hala senin eline baksinlar sana muhtaç olsunlar. Yaslilikta rahat yasasinlar isterim ben sahsen yardim edip etmemeleri umrumda bile olmaz. Babam ömrunun sonuna kadar çalisti oturmayi sevmeyen bir adamdi. Simdi anneme diyorum ki ye iç gez keyfine bak cocuklarin basinin caresine bakar essek kadar olduk ....
en başta sizin eşiniz babanızın mal varlığına ya da parasına ilişkin nasıl konuşabilir? pardon da böyle bir hakkı nereden buluyor ya. benim eşim böyle bişey yapsa ağzının payını verir üstüne senin benim babamın parasında gözün mü var derim.Siz ailenizden destek gordugunuz icin bu durumla hic sinanmamissiniz belliki. Bu yuzden konusmasi kolay size. Annem ve babam gocup gittikten sonra bana kalacak para pulla ilgili bir tasam yok. Ben imkanlari oldugu halde zor zamanlarda destek olmamalarindan soz ettim. Kendimde anneyim evlatlarim var. Cocugum olmasaydi bu kadar zorlamazdi bu konu beni. Yapmiyorlar der gecerdim. Ama anneligi tatmis biri olarak evlat sahibi olan biri olarak benim aklim ermiyor insan nasil evladinin varsa bir sıkıntısına karsi bu kadar duyarsiz olabiliyor. Mecburiyet konusunda haklisiniz mecbur degiller ama aile olmak daha farkli olmayi gerektirir bence. Kabullendigimi saniyordum ama konusu acilinca zorlandigimi farkettim bu yuzden actim konuyu.
Bilip bilmeden ne guzel atip tutuyorsunuz boyle masallah size :) Birincisi ailemi biktirmak gibi bir durum soz konusu degil cunku ben aileme ev almalari konusundaki destek disinda sadece bir kere bu konuda sitemimi dile getirdim. Ne bekarken ne evliliyken bunun disinda bir kere bile konusunu acmadim. Kendime dusenide evlat olarak yapiyorum. Annemin butun hastane isleriyle ilgileniyorum randevuleri vs hep bende gidecegi doktora kadar arastiriyorum senede bir kac kez yurt disina gidiyorlar gelecekleri gune yakin cocuklarimi kayinvalideme birakip evini temizletiyorum. Bir misafiri olunca gidip yardim ediyorum. Babamin acil bir isi olunca esimden ister esimde yapmaya calisir. Cok sevdigimiz bir ile tayin istemistik annem ve babam uzulduler diye tayinimizi geri cektik. Oyle sandiginiz gibi hayirsiz bir evlat degilim bugune kadar bir kez olsun saygida kusur etmedim zor zamanlarinda hep yanlarinda olmaya calistim bundan gocunuyormuyum hayir cunku actigim konudaki kirginligim ayri onlari bir anne baba olarak sevip sahiplenmem ayri . Bilip bilmeden atip tutmayin.en başta sizin eşiniz babanızın mal varlığına ya da parasına ilişkin nasıl konuşabilir? pardon da böyle bir hakkı nereden buluyor ya. benim eşim böyle bişey yapsa ağzının payını verir üstüne senin benim babamın parasında gözün mü var derim.
kusura bakma babanın ailesi sizdiniz. o çok güzel bakmış ailesine şimdi bide eşinize mi baksın?
gerçekten çok tavrınız çok sinir bozucu. eminim ki anne ve babanız da sizin bu tavırlarınız karşısında nasıl artık bıkmışlarsa adamlar yardım etmek istemiyor boyutuna gelmiş.
zaman zaman bunu bende yaşıyorum akrabalarımızdan paramla yada maaşımla ilgili "var ama vermiyorsun" tarzı yorumlar yapılınca gerçekten tırnağımı kessem üstlerine atmayacak şekilde soğuyorum.
bi de yorumlarınız sanki başka bir aileden bahsediyorsunuz. istemeye utanmanız gerekirsen, üstüne vermeye çalıştıklarında ezilmeniz gerekirken burda resmen ailenizi nerdeyse yerden yere vuracaksınız her satırda bu gayet net hissediliyor.
siz ailenize birşeyler alıyormusunuz? bakın aile ne kadar zengin olursa olsun evlatları belli yaşa geldikten sonra onlara aldıkları bir bez parçası bile çok kıymetli oluyor. zaten evlat için de onu alması çok kıymetli. olması gereken bu. sizin ki çok anormal.
neyse ya Allah hayırlı evlatlar nasip etsin. aminn.
Siz memur olmuşsunuz ve işiniz var. Bekarken bile size destek olmayan ailenizden evlendikten sonra nasıl bir destek bekliyorsunuz ki? Beklemekten artık vaz geçmelisiniz çünkü huyları bu. siz kendi yağınızda kavrulmaya devam etmelisiniz.iyi geceler hanimlar kendimi yine buraya attim. Dusun dusun cikamadim icinden. Size sormak istedigim anne baba varlikliyken evlatlarinin maddi anlamda zorluk cekmesi adilmi. Yani bilmiyorum iki tane evladim var onlar icin canimi bile veririm iyi bir hayat yasamalari omur boyu rahat etmeleri benim en buyuk istegim. Boyle bir imkanim varken onlari bundan mahrum etmek sıkıntı cekmelerine goz yummak beni vicdanen cok rahatsiz eder. Ama bakiyorum annem ve babamin hic boyle bir tasasi yok. Gamsiz gamsiz zenginliklerinin sefasini suruyorlar. Bizde bir memur ailesi olarak gunumuz ekonomik sartlarinda a'dan z'ye herseyin hesabini yapmak zorunda kaliyoruz karsilastigimiz ekonomik sıkıntılar karsisinda tek basimiza mucadele ediyoruz. Kardeslerimde benimle asagi yukari ayni pozisyonda. Hepimiz bu konuda kirginiz ailemize karsi ama lafini bile acamiyoruz cunku en ufak bir konusu gecse dusuncemizi soylesek ne mal duskunlugumuz kaliyor ne nankorlugumuz nede hayirsizligimiz. Ornek vereyim hepimiz egitimimizi tamamlamak icin ogrenim kredisi almak zorunda kaldik hemde yuklu miktarlarda henuz ogrenciyken baba evindeyken babamin maddi olarak imkani varken biz devlete borclandik. 50 milyon tl ye yakin mal varligi olan ayda 60 bin tl geliri olan bir anne baba hicmi evladinin maddi anlamda hayatini kolayastirmak istemez. Sahip oldugu imkanlari hicmi evlatlariyla paylasmak istemez. Esimle bir ara zordaydik kendisinden birsey talep etmememize ragmen sirf kendini garantiye almak icin 6 tane dairesi olan babam kayinbabanin evine tasinin onlarla beraber yasayin kira masrafiniz olmaz rahat edersiniz diyordu. Bir baba olarak fazlasiyla imkani varken kizina boyle bir seyi nasil reva gorebilir bir insan anlamiyorum. Onlarla hic bir sekilde kafamin uyusmadigini bildigi halde beni boyle birseye itmesi cok agrima gitti hala unutamadim. Bu donemde cok kotu bir eve tasindik kirasi uygun diye ama ev yasanacak gibi degildi psikolojim bozulmustu artik ilk kez o zaman ailemden bize yardimci olmalarini talep ettim ev almamiza yardim ettiler ama nasil. Zorlarina gide gide. Yinede yaptilar yapmayabilerlerdi ama keske ben bu kadar yipranmadan yapsalardi onlara teklif etmemi beklemeden bir anne baba olarak kendi istekleriyle elini tasin altina soksalardi. Bu konuyu astigimi saniyordum ama gectigimiz gunlerde esimin bir kac seyi dile getirmesi uzerine yine kafama takar oldum. Kendisinede tepki gosterdim bu konulari yanimda acma diye ama ozunde soylediklerinde hakli aslinda.
siz ne yazdıysanız ona göre yorum yaptım. beğenmediğiniz için atıp tutmak olarak algıladınız sanırımBilip bilmeden ne guzel atip tutuyorsunuz boyle masallah size :) Birincisi ailemi biktirmak gibi bir durum soz konusu degil cunku ben aileme ev almalari konusundaki destek disinda sadece bir kere bu konuda sitemimi dile getirdim. Ne bekarken ne evliliyken bunun disinda bir kere bile konusunu acmadim. Kendime dusenide evlat olarak yapiyorum. Annemin butun hastane isleriyle ilgileniyorum randevuleri vs hep bende gidecegi doktora kadar arastiriyorum senede bir kac kez yurt disina gidiyorlar gelecekleri gune yakin cocuklarimi kayinvalideme birakip evini temizletiyorum. Bir misafiri olunca gidip yardim ediyorum. Babamin acil bir isi olunca esimden ister esimde yapmaya calisir. Cok sevdigimiz bir ile tayin istemistik annem ve babam uzulduler diye tayinimizi geri cektik. Oyle sandiginiz gibi hayirsiz bir evlat degilim bugune kadar bir kez olsun saygida kusur etmedim zor zamanlarinda hep yanlarinda olmaya calistim bundan gocunuyormuyum hayir cunku actigim konudaki kirginligim ayri onlari bir anne baba olarak sevip sahiplenmem ayri . Bilip bilmeden atip tutmayin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?