- 23 Mart 2017
- 2.541
- 4.827
- 63
- Konu Sahibi pirayegibi
-
- #61
O kadar çok düşünüyorum ki boşanmayı
Belki eşimde yok demez
Benim ki lohusalik depresyonu onun ki ne bilmiyorum
Aslında bu aralar bu konuyu ciddi ciddi düşünüyorum
Acaba ertelesem mi?
O kadar çok düşünüyorum ki boşanmayıBu his durumu en az 1 sene sürüyor.
Ben o dönemi 3 kızımda da yaşadım.
Hep eşimden boşanma düşüncesiyle geçti. 1 yıl dolunca normale döndüm.
Hormonlar ancak dengeyi buldu galiba :)
Hayırlı olsun bebişinizBende yorgunum.
Sizi anlıyorum.
10 günlük oldu bebeğim bugün birde kızım var 6 yaşında şimdiden bunaldım.
Kolay değil evet ama biliyorum ki hep böyle gitmeyecek. Bebeğim biraz büyüsün hep beni istemeyecek,biraz oyalanabilecek başka şeylerle,bende biraz nefes alabileceğim. Eve kapanmayın,ben şimdiden çıktım dışarı 2-3 kez,mecbur kaldım aslında belki bana kalsa çıkmazdım ama iyi geldi inanın dışarı çıkmak. Ki zaten 1 ay sonra okullar açılacak,yorucu bir maraton başlayacak benim için kızım ilkokula başlıyor,bale okulu başlıyor ve benden başka kimse yok götürüp getirebilecek,eşim yoğun çalışıyor,şimdiden kendimi de bebeği de hazırlamaya çalışıyorum. Hani bir tabir vardır tırnağın varsa kaşınırsın diye o hesap,kendi kendime ve çocuklarıma yetebilmeyi umuyorum gözümü karartıp.
Sağlıklı olsunlar da zamanla herşey oturuyor.
Sizde eşinizle konuşun,biraz daha destek isteyin
Aslında çok rahat bir insanımYa sizi çok iyi anlıyorum ben severek evlendiğim tatlı bir kocam olmasına rağmen inanın ilk çocuğum kızım dünyaya geldikten 5 ay sonra az daha o psikolojiyle boşuyordum adamı. :) Gerçi hala boşasam mı acaba diye düşünüyorum ama :)) Neyse size dönelim bu kabullenememe safhası 2. çocuğun gelişiyle anca geçer. Hep bir umut özgür olacağım kendime ayıracağım kaliteli bir zaman olacak kafasıyla yaşarsınız çocuğunuz biraz büyüyünce rahatlarsınız. Allahtan çalışıyormuşsunuz sabredin işe geri dönünce bakıcı ya da güvenilir aile üyelerinizden destek alın. imkanınız varsa elinizi hiçbir işe sürmeyin işiniz ve bebek yeterde artar. Her fırsatta uyuyun dinlenin. Eşinizden beklentinizi olabildiğince düşük tutun yerlerde sürünsün beklentiniz o kadar diyim o zaman öfke nöbetleriniz azalır biraz. mükemmel anne olucam herşeye yetişicem diye kasmayın fazla pipirikli olmayın aman dikkat hepten yanar beyniniz. sakin relax. Şahane sağlıklı bir çocuk dünyaya getirdiniz harikasınız. birkaç ay içinde gülücükler agucuklar hoşunuza gidecek 6 ay sonra ek gıda başlayacak orada az daha dişinizi sıkın 1. seneyi atlatınca biraz sakinleşeceksiniz. 3. yıldan sonrası çok daha kolay.
sanki eşimden boşansam hersey düzelecek gibi :)O kadar hissediyorum ki bunu defalarca kez arkadaşlarımla dertlesirken söylemişligim var
Ruhum duygularım yorgun herşey ağır geliyor yük yük üstüne biniyor insan daraloyor .
Benim inişli çıkışlı bı hayatım var hep böyleydi paldır küldür yaşıyorum ki hayatı bedenim kaldırsada ruhum kaldırmıyor artık
Bunun soyledigimde bana yüklenen bile olmuştu
O kadar zor ki
Sende ki sanırım lohusa depresyonu denilen o ve ya bu kadın olmak gerçekten çok zor yük ustune yük alıp omuzlamak
Allah yardımcın olsun ins
Belki de hayatndda biseyler i değiştirerek mutlu olabilirsin fikir olarak dedim aklımda hiç bişey yok aslında
Emin ol bende karmakarışıgim ve çok yorgunum
Sadece şunu diyeyim size varlığı yokluğundan daha güzelevet erteleye erteleye 38 e geldim
zaten son birkaç senedir de olmadıgını öğrendim
bir yanım anneliği tatmak isterken bir yanım da çok korkuyor
bazı kişilerin hiç korkusu yok hatta benim korkularım da onlara garip gelıyor
hep o kafada olmak istiyorum şuanda
allah yavrunuzu size bağışlasın , sağlıklı uzun ömür versin
Eşim anlayışlı biri aslında ama bilmiyorum yaa o düşünsün istiyorum artık o kadar ağır sözler söyler oldum ki ona daçocuk olduktan sonra bu yaşadıklarını emin ol bir çok anne yaşıyor..
zamanla geçecek biraz daha büyüsün rahatlıyorsun ruhsal anlamda..
birde insan çalışma hayatına alışınca evde olmak cok boğucu geliyor.. çocuk çok zor bir sorumluluk hele ki huysuz mızmız birde gazlı ise..
bende çok kötüydüm eşimin herşeyi batardı kimse ile konuşmak istemezdim, durduk yere ağlardım
evden cıkamıyordum deliye dönüyordum çok oldu saçımı başımı yolduğum günler.. lavobaya girsem çatlayana kadar ağlayan bir oğlum vardı.. birde gece uyumaz dı cinnet geçiriyordum resmen
ama geçiyor canım merak etme geçiyor ama eş desteği çok önemli öyle sadece cocuğu seveyim bırakayım olmaz..
zaten seni bunaltan da bu olmuş.. sorumluluk alsın mesela altını o değiştirsin kimi zaman banyosunu o yaptırsın sütünü o ısıtsın yahut sen onunla ilgilenirken o ev işleri ile ilgilensin.. yoksa böyle tek başına çok zor üstesinden gelirsin.
bol bol annenlere felan git çok iyi gelecektir ben öyle yapıyordum onlar oglumla ilgilenirken ben rahatlıyordum biraz da olsa
eşin le otur konuş bu durumunu anlat konuşmak dahi gelmiyor içimden deme konuş, konuşmak herşeyi çözer emin ol sabret geçecek bu günlerin elbet
senin anlayışsız bir eşin yok eminim oda farkında değildir birşeylerin.
ben çok yıprandım bu sene rahatladım ama dedim ya çok yıprandım yaşlandım ama gerçektende geçiyormuş.. önemli olan eşinin seni anlaması.. zaten bir süre sonra alışıyorsun çocuklu hayata ama hemen öyle 7 ayda değil =)
Hiç inanma o sözlere bir gece bebeğin ateşi çıkmış dereceyi alıp geliyorum bebeğe dikkat et dedim geldiğimde uyuyordu ve kalkıp sormadı bile kaç olmuş diye yorgun muş uyuyakalmışSen uyurken bebek aglasa kalkar sut veririm uyuturum diyordu simdide diyorki cocuk olunca tüm herseyi bana yıkacaksın sen ...
Evet erteleyin bence.O kadar çok düşünüyorum ki boşanmayı
Belki eşimde yok demez
Benim ki lohusalik depresyonu onun ki ne bilmiyorum
Aslında bu aralar bu konuyu ciddi ciddi düşünüyorum
Acaba ertelesem mi?
Eşim olur ama iZin kullanamayacak bir işim varSadece şunu diyeyim size varlığı yokluğundan daha güzel
Yorgunluk çok fazla bende bunalmışlıkta ama eşiniz yada aileniz yardimci olacaksa hiç sıkıntı etmeyin
Bugün yapacağım bunu bakalım herhangi bir bahane sunacak mı?Evet erteleyin bence.
Maalesef erkekler anneler kadar fedakar ya da düşünceli değil.
Tabir-i caizse, kafalarına vura vura öğretmek gerekiyor.
Sorumlulukları mutlaka paylaşın, bahanesi ne olursa olsun kabullenmeyin.
Mesela; bebek tok, temiz ve uykusunu almışsa babaya verin.
Siz gidin yarım saat 1 saat banyo keyfi yapın, film izleyin, kitap okuyun, komşuya bir kahveye gidin.
Bebek elbette ağlayacak çünkü ilgi istiyordur. Eşiniz bununla başa çıkmayı öğrensin.
Allah yardımcımız olsun hepimizinEşim olur ama iZin kullanamayacak bir işim var
Annem olamaz sağlık sorunları var
Bakalım hayırlısı
Hic inanmiyorum hic simdiden zaten farkli konusmaya basladiHiç inanma o sözlere bir gece bebeğin ateşi çıkmış dereceyi alıp geliyorum bebeğe dikkat et dedim geldiğimde uyuyordu ve kalkıp sormadı bile kaç olmuş diye yorgun muş uyuyakalmış
Yani benim eşim çok yumşak biri ve bebeğe düşkün güya kendince o böyleyse oooo
Ailelerden benim Ailem arada sırada geliyor annem o arada bakıyor ama dışarı çıkamıyorum yine de başkasının kucağına alması bile rahatlatıyor beni
Eşimin ailesi deseniz kv aramıyor beni
Buradaykende televizyon izliyor
Bebeğim uyandıktan sonra götürüyorum al babaannesi sev vakit geçir diye bakıyorum ko yine uyutmaya çalışıyor beni rahatlatmaktan daha çok sinir ediyor
Aslında bebeğime karşı güler yuzluyum hep hani o farkında değil iyi gitmeyen birseyler olduğunun ama ruhum böyle
AminAllah yardımcımız olsun hepimizin
Yorgunum evet
Ama fiziksel değil... ruhum yorgun
Bebeğim olduktan sonra herşeyle tek başıma mücadele etmekten yoruldum...
Eşim ilk zamanlar destekti ama şimdi yok işten geliyor bebekle 15-20 dakika ilgileniyor hooop tamam
Suan ücretsiz izindeyim
ama evde olmam benim yorulmadığım anlamına mı geliyor?
Yoruluyorum artık sinir krizi geçirerek hale geldim
Sadece anlatacak kimsem olmadığı için yazıyorum
Okuyanlardan AllahCanim bence senin baska problemlerin var ve mutsuzsun. Cunku bebegin seni buraya konu actiracak kadar yormuş olamazYorgunum evet
Ama fiziksel değil... ruhum yorgun
Bebeğim olduktan sonra herşeyle tek başıma mücadele etmekten yoruldum...
Eşim ilk zamanlar destekti ama şimdi yok işten geliyor bebekle 15-20 dakika ilgileniyor hooop tamam
Suan ücretsiz izindeyim
ama evde olmam benim yorulmadığım anlamına mı geliyor?
Yoruluyorum artık sinir krizi geçirerek hale geldim
Sadece anlatacak kimsem olmadığı için yazıyorum
Okuyanlardan Allah razı olsun
Bayağı bayağı köklü ama çok düşünülecek bişey eğer çözüm u varsa bı düşün tekrar tekrar düşünsanki eşimden boşansam hersey düzelecek gibi :)
Buda çok mu köklü bir degisiklik olur kı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?