Acikcasi oglumu emanet etmek de istemiyorum cunku belli rutinleri olan bi bebek ne kv ne kendisi bunu beceremz tek anneme guvenebilirim o yuzden biras da mecburiyetten.gelmezse diye bi arkadasimi aradim o kalacak yanimda.Sartlar değismiş ameliyat olucan gün babası çocuğa bakacak annen senin yanında olacak . Babalarda kendi cocuklariyla ilgili sorumluluk alsalar dunya tersmi dönecek acaba. Bir is bulmalisin geri adim atma bence . Bosan diyemem. Biraz burnu surtsun, tavrinı koy . Muhtemelen esin geri adim atar.
Aynen oyle maalesef.burda derdimi anlatiyorum rahatlamak adina ama birileri daha da beni uzmek pesinde."Allah'in emaneti" kısmını anlamamışmış..
Nesini anlamadın acaba?
Orda soru yok; surekli konulara comak sokanlar, igneli igneli yorumlar ile ne sağlama peşindesiniz?
Aslında "baba evi", "baba ocağı" bir tabir sadece. Eşler arasında hakkaniyetsiz bir durum gibi görünse de çocuklar açısından güvenilir , korunaklı ve kapıları her daim açık sıcak bir alanı tanımlıyor burada cinsiyetçi bir durum yok aslında.Çünkü evler hep erkeklerin. Burda konuşurken bile “babanın evi” “baba evi” tabirleri kullanılıyor. Kadın evde sığıntı sanki evin sahibi hep erkekler.
Her tartisma sonrasi babanin evine git lafi o kadar agir geliyordu ki bana.. kendimi asiri degersiz hissediyordum. Baba evi benim icin sicaklik demek cok sukur ki onlar var. Demek ki babamlar olmasa beni kapi disari atacakti gdiecek yerim olmasa diye dusunuyorumm...Aslında "baba evi", "baba ocağı" bir tabir sadece. Eşler arasında hakkaniyetsiz bir durum gibi görünse de çocuklar açısından güvenilir , korunaklı ve kapıları her daim açık sıcak bir alanı tanımlıyor burada cinsiyetçi bir durum yok aslında.
Tartışma , ayrılık durumunda kadının kendi evinde kalmayıp baba evine gitmesi konusunda sizle aynı fikirdeyim keşke kadın evinde kalsada erkek gitse. Çünkü kadın evini bırakıp gittiğinde kendi elleriyle kurduğu düzenini, kendi alanını arıyor ve özlüyor. Çoğunluklada bu yüzden çok istemese bile tekrar kocasıyla barışıyor.
Ama madalyonun bir başka yüzü daha var. Baba gelip kızını aldığında damadıyla arasında erkek dünyasına göre sözlü olmayan bir yasa işliyor. "Ben kızımın arkasındayım, o yalnız değil, her zaman benim evimde çocuğumun yeri var ona kimsesiz muamelesi yapamazsın... Yalnız kal, aklın başına gelsin ve karını geri istersen onun ayağına kadar gelip pişmanlığını göster kızımı ancak böyle geri alırsın." Biz kadın hissiyatıyla bakınca oradan oraya savrulan kovulan bireylermişiz gibi görüyoruz kendimizi fakat erkek bakış açısında durum öyle değil.
Her tartışmada kovulmak , o evde sığıntı gibi hissetmek çok ağır duygular üzüntünüzü anlıyorum. İş başka bir boyuta taşındı artık ve siz çocuğunuz için dahi olsa eşinizle iletişime geçmezseniz eğer ,durumun ciddiyetinin farkına varacak ve paniğe kapılacak. Eğer gerçekten boşanma niyeti olsaydı bunu resmiyete dökerdi. Siz kendinizden emin olun ve sakin kalın. Evi terketmişsiniz ama hala refakatçi olarak kalmasını bekliyorsunuz , gerekirse tek kalın kimsesiz gibi ameliyata girin ama yine de onu çağırmayın. Ayrılıklarda önemli olan gitmek değildir , kararlılıktır. Ne kadar kararlı olursanız onu o kadar kolay yola getirirsiniz.Her tartisma sonrasi babanin evine git lafi o kadar agir geliyordu ki bana.. kendimi asiri degersiz hissediyordum. Baba evi benim icin sicaklik demek cok sukur ki onlar var. Demek ki babamlar olmasa beni kapi disari atacakti gdiecek yerim olmasa diye dusunuyorumm...
Onun için çalışmalısın maddi gücün olmalı Ne babana muhtaç olmalısın ne de kocana . Bu arada baban dağ gibi arkandaysa daha bir güzel tabi. Eşinle barışırsın fakat burnunu iyice sürt. Baban da güzelce konuşsun eşinle. Seni kaybetme korkusu yaşamalı ki bir daha kovmaya cesaret edemesinHer tartisma sonrasi babanin evine git lafi o kadar agir geliyordu ki bana.. kendimi asiri degersiz hissediyordum. Baba evi benim icin sicaklik demek cok sukur ki onlar var. Demek ki babamlar olmasa beni kapi disari atacakti gdiecek yerim olmasa diye dusunuyorumm...
Aynen oyle refakaetci icin yakin bi arkadasimi ayarladim bile o gelecek. Ins yola gelir yoksa ben adim atamam su saatten sonra maalesefHer tartışmada kovulmak , o evde sığıntı gibi hissetmek çok ağır duygular üzüntünüzü anlıyorum. İş başka bir boyuta taşındı artık ve siz çocuğunuz için dahi olsa eşinizle iletişime geçmezseniz eğer ,durumun ciddiyetinin farkına varacak ve paniğe kapılacak. Eğer gerçekten boşanma niyeti olsaydı bunu resmiyete dökerdi. Siz kendinizden emin olun ve sakin kalın. Evi terketmişsiniz ama hala refakatçi olarak kalmasını bekliyorsunuz , gerekirse tek kalın kimsesiz gibi ameliyata girin ama yine de onu çağırmayın. Ayrılıklarda önemli olan gitmek değildir , kararlılıktır. Ne kadar kararlı olursanız onu o kadar kolay yola getirirsiniz.
Hepimiz allaha emanetiz.Ben kimseye kendimi emanet görmüyorum
Kendi kendime emanetim
O yüzden anlayamadım ? Sorun ?
Kız benım boşandıgım koca müsvettesıde bankacıydı.Şekerımçıkacak tansıyonum cıkacak çok zor banka.Benım ısımde zor dedım bi gün ama ne yapalım bu işsizlikta.Bana kaldırdı sen benı anlamıosun dıyo.Dedim çık o zaman işten stressız işmi var allah aşkına.Kanıyoruz cabım gormek ıstemıyoruz.Ama boyle mutsuzda ınsanın ıcı tukenır.Kendını sakın unutma çok sev kendını.Allah bıze tüm careyı vermıs.Sonra ne oluo bılıomusun hastalık sahıbı oluosun.Ben 4 ay evlı kaldım.Kabile hayatı yaşadık.Önce altınlarımı sonra bilezıklerımı en sonda babası kefıl ol dedı bana.Kefıl olmadımmdıye ayrıldık.4 aylık evlıydım.Babası çok dardaymıs.Ama ben baba evıne dondum işi bırakmış hemen .Karın kefıl olmadı dıye boşanmaya gelıosunda işini niye bırakıosun?Oturda baban madem dardaymıs babanın borclarına yardım etsene.Çok sukurcocugum olmadı.Cook tesekkur ederim yorumunuz icin. Bankaci kendisi isindende nefret ediyor ondan da stresli evlenmeden oncede negatif biriydi herseye olumsuz dusunen ama ben sanirim gormek istemedim ya da hep iyi taraflarini gordum herseyin. En cok zoruma giden sey hep kinadigim kadinlar gibi olmak kocaya muhtac surekli tamam sen haklisin demek... kendimi unuttum.ben nasil biriydim onceden? Arkadaslarim bile diyor ki sen neden boyle mutsuz negatif biri oldun diye.
Herkesin bi inanışı, dogrusu, düşüncesi var; birine dogru gelen digerine ters gelebilir elbette ama orda soru yok, anlamamak filan yok.. Bi baskasinin inandigi seyi, benimsedigi dusunceyi kendince ti'ye almak var, konuyu saptirip kendince baska yerden beslenmek var, var da var.. Beni sinirlendiren de bu zaten.. Bıktık bu gereksiz çıkışlardan..Aynen oyle maalesef.burda derdimi anlatiyorum rahatlamak adina ama birileri daha da beni uzmek pesinde.
Enteresan bi insanBen kimseye kendimi emanet görmüyorum
Kendi kendime emanetim
O yüzden anlayamadım ? Sorun ?
sen hastanedeyken sana merhamet ve sevgisini esirgeyecek bi adamsa zaten asla atma. seni evden kovdukdan sonra ilk adimi zaten onun atmasi sart. ha s.... git dedim sucluyum diye sakin kendini suclama yillarca seni kapiya cöp gibi koymaya kalkan adama az bile edilmis bi laf.Aynen oyle refakaetci icin yakin bi arkadasimi ayarladim bile o gelecek. Ins yola gelir yoksa ben adim atamam su saatten sonra maalesef
Merhaba kizlar. Evleneli yaklasik 2.5 sene oldu. Severek evlenmistik hatta babam istemedi kac kere gelip gittiler babam vermek zorunda kaldi.
Evlendigimiz gunden beri en ufak tartismada bagiriyor ve çık git babanin evine gibi laflar ediyordu beni tahrik ediyordu devamli huzursuz negatif memnuniyetsiz, o ne diyorsa onu kabul etmek zorundaymisim gibi davranislar artik canima tak etti. Bugun gene gereksiz bi mevzudan bana bagirmaya basladi bende sanirim cinnet getirdim ve bende ona avazim ciktigi kadar bagirmaya basladim. Ben sana Allahin emanetiyim sen bana bagiramazsin bana kimse bagirmaz diye ciglik atmaya basladim sanirim yillarin icine atmasi o sirada benden cikti. Çık git seni istemiyorum gibi bi laf soyledi ve bende ben neden gidiyormusum bosanmak isteyen sensin s.... git dedim. Asla agzindan argo bi laf bile cikmayan ben sanirim artik ipleri koparmaya o an karar verdim. Gitti babami aradi bizim evimize bi gelin evlilikle ilgili sorunlarimiz var diye.ben de gittim annesini aradim artik tahammul edemiyorum oglunuza diye. Her neyse babam geldi. Hersey her sorun ortaliga döküldu bugune kadar aileme asla bisey aksettirmemistim. Kufur ettigim icin her ne kdar babam şok olsa da bisey diyemedi. Sonra (17 aylik oglum var) oglunu al hadi sende bi kac esya al biraz uzak durun birbirinizden diyerek beni baba evine getirdi babam. Olay daha sabah yasandi hala etkisindeyim ama eve gelince dusundum ki 3 ayri diplomam var bi sekilde is bulup cocuguma bakarim kimseye kendimi ezirmemek istiyorum artik. Bu adamla tanismadan once kendine guvenen ozguveni tavan her ortamda kendini ifade eden biriylen beni pasif biri haline getirdi. Sali gunu de safra ameliyatim var ve onceden konsuurken o refakatcim olacakti annemde ogluma bakacakti. Simdi napcam bilmiyorum napmaliyim bilmiyorum, evet kafam cok karisik ve evet bi bebegim var onun icin en dogrusunu yapmak istiyorum... bin tane seyi bi anda anlatmaya calistim umarim sizi sıkmadım... bana nolur biraz yol gosterin...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?