Sevgili için evlenip Avusturalyaya gitmek? Yalan söylese bile??

Denizinhayati

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Aralık 2020
6
9
29
Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım

Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.

Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.

Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.


Düzenleme: sayfa3te tüm soruları detaylı yanıtladım
 
Son düzenleme:
Size benzer bir durumum var, esim benim icin isini birakip ulke degistirdi ama bu surecte a'dan z'ye her seyi beraber planladik her konuda acik oldum ona. Bence sevgiliniz sizi ne kadar dogrular konusunda manipule ederse etsin ses cikarmadiginiz icin yine kabulleneceginizi dusunmus. Baska bir ulkede tanidiginiz tek insan esiniz olacak gercekten yuzde yuz guvenmediginiz biriyle bu yola cikmayin cunku her sey olabilir. Surekli size emrivaki yapmasini ne kadar cekebileceksiniz? Ayrica bu musterek bir hayalde degil anladigim siz bambaska bir yol cizmissiniz, Avustralya'da hemen is bulabilecek misiniz? Bunalacak misiniz? Ben bana bu kadar buyuk bir yalan soyleyen biriyle boyle bir yola cikmam yarin bambaska seyler olur. Bunu gercekten bu sureci tecrube ettigim icin bu kadar keskin soyluyorum umarim sizi yorumumla incitmemisimdir.
 
Benzer bir durumu yaşadım. Ben de asya kıtasında bir ülkeye taşındım doktora yapmak için, eski erkek arkadaşım da benimle beraber bütün süreci planlamıştı hatta burada iş başvurusu yaptı teklif aldı kabul etti. Benden 6 ay kadar sonra gelecekti. Önce ben taşındım ve sonrasında öğrendim ki gelmekten vazgeçmiş, iş teklifini reddetmiş ama 'kızarım' diye bana söylememiş. Sen avrupa kıtasına dön evlenelim dedi bir de utanmadan. Tabii çok zor zamanlardı kıyameti kopardım ama sonrasında güvenin bu derece kırıldığı bir ilişki asla dikiş tutmuyor, tecrübe ile sabit. Bu apaçık kandırılmak, siz de kandırılmışsınız ve içinize nasıl sindirirsiniz bilmiyorum. Ben yapamadım, ayrıldım. Sonra eşim ile tanıştım ve evlendim. Hep şükrediyorum bu olay benim eşim ile tanışmam için vesileymiş, iyi ki konfor alanımdan çıkmayı göze alıp hem ülke değiştirmiş hem de eski ilişkimi bitirmişim diye.
 
Size benzer bir durumum var, esim benim icin isini birakip ulke degistirdi ama bu surecte a'dan z'ye her seyi beraber planladik her konuda acik oldum ona. Bence sevgiliniz sizi ne kadar dogrular konusunda manipule ederse etsin ses cikarmadiginiz icin yine kabulleneceginizi dusunmus. Baska bir ulkede tanidiginiz tek insan esiniz olacak gercekten yuzde yuz guvenmediginiz biriyle bu yola cikmayin cunku her sey olabilir. Surekli size emrivaki yapmasini ne kadar cekebileceksiniz? Ayrica bu musterek bir hayalde degil anladigim siz bambaska bir yol cizmissiniz, Avustralya'da hemen is bulabilecek misiniz? Bunalacak misiniz? Ben bana bu kadar buyuk bir yalan soyleyen biriyle boyle bir yola cikmam yarin bambaska seyler olur. Bunu gercekten bu sureci tecrube ettigim icin bu kadar keskin soyluyorum umarim sizi yorumumla incitmemisimdir.
İş bulamam muhtemelen hemen. Zaten gitmek istesem bile pandemi yüzünden nikah, gidiş vs uzunca bir zaman alırdı ama sizin de dediğiniz gibi bu yol daha sevgiliyken böyle yalanlar söyleyen biri ile çıkalacak bir yol değil. Eşiniz ve sizin adınıza çok sevindim hala aska olan inancımı kaybetmemem gerekiyor sanirim. Yorumunuz icin tesekkur ederim.
 
yalan şöyle mesela üni mezunuyum der ama değildir.
ama bu bildiğin sahtekar.
evlenirsen kendi istekleri için ömür boyu seni kandırmaya devam eder. çünkü bencil. senin ne istediğinin önemi yok.
ömür boyu dolandırılmaya sevgin yetecekse evlen tabi.
Doğru diyorsunuz. Ben sevdiğim için hala onun iyi yönlerini de görmeye çalışıyorum ama durum çok açık aslinda. Tesekkur ederim yorumunuz icin
 
Benzer bir durumu yaşadım. Ben de asya kıtasında bir ülkeye taşındım doktora yapmak için, eski erkek arkadaşım da benimle beraber bütün süreci planlamıştı hatta burada iş başvurusu yaptı teklif aldı kabul etti. Benden 6 ay kadar sonra gelecekti. Önce ben taşındım ve sonrasında öğrendim ki gelmekten vazgeçmiş, iş teklifini reddetmiş ama 'kızarım' diye bana söylememiş. Sen avrupa kıtasına dön evlenelim dedi bir de utanmadan. Tabii çok zor zamanlardı kıyameti kopardım ama sonrasında güvenin bu derece kırıldığı bir ilişki asla dikiş tutmuyor, tecrübe ile sabit. Bu apaçık kandırılmak, siz de kandırılmışsınız ve içinize nasıl sindirirsiniz bilmiyorum. Ben yapamadım, ayrıldım. Sonra eşim ile tanıştım ve evlendim. Hep şükrediyorum bu olay benim eşim ile tanışmam için vesileymiş, iyi ki konfor alanımdan çıkmayı göze alıp hem ülke değiştirmiş hem de eski ilişkimi bitirmişim diye.
Cok mutlu oldum sizin adınıza. Sizi hak etmeyen bir yalancı için hayatınızı yönlendirmek yerine eşinizi tanıyıp evlendiğini için şanslısınız. Umarim ben de sizin gibi sansli olurum. Dogru diyorsunuz bu kadar seviyorken bile affedebilirim diyemiyorum ben onun için. En iyisi yoluma bakmak... Cok sagolsun yorum için.
 
Bana sanki söz verdiği herşeyin tersini söyleyerek ayrıl demeye getiriyor gibi geldi. Ters psikoloji yaparak....

Gel evlenelim demesi sadece bahane gibi.Hani bak ben senin istediğin hiç bir şeyi istemiyorum ama gene de çok istiyorsan her şeyden vazgeç evlenelim der gibi .. çünkü mantıklı bir insanın bunları kabul etmeyeceği ortada
 
Etrafindaki insanlar gayette objektif bakiyor objektif bakamayan sensin yalanci bencil biri bastan itibaren yalan soylemis seni oyalamis uzaklasinca soylemek ayrilmayi goze almak kolay gelmis ki butun isteklerini soylemis kabul etmeni bekliyor. Peki senin hayallerin hayatin isteklerin ne olacak? Bu adamla asla olmaz mutlu olamazsin tek dusundugu kendisi merhametli olsa seni kandirmazdi sende kendini kandirma
 
Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım

Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.

Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.

Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.

Devam etmezdim böyle bir ilişkiye
Evirip çevirip işleri kendi isteği doğrultusuna çeviren bir adam, dürüst değil
Güvensiz evlilik olmaz, bunlar ciddi kararlar
 
Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım

Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.

Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.

Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.
Bu adamdan uzak durun, ailenizi dinleyin. Çok sinsi biri. Kim bilir daha neler vardır sizi idare etmek için söylediği. Evlenince çıkar gerçek yüzü ortaya. Hadi diyelim ki başka bi şey yok, bu haliyle bile hayattan beklentileriniz zerre kadar uyuşmuyor ve bunlar öyle ufak şeyler değil. Merhametini boşverin, arkadaş olmaya çalışmıyosunuz sonuçta, ortak bir hayat kurmaya eş olmaya çalışıyosunuz ve ortak bakış açısı, ortak beklentiler çok önemli bu konuda. Şuan tamamen duygusal bakıyosunuz acilen mantığınızı devreye sokun, yani mantıkla bakan ailenizi dinleyin. Bu durumda tarafsız bakmayan onlar değil sizsiniz çünkü tamamen duygusal baktığınız için göremiyosunuz.
 
Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım

Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.

Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.

Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.
Sonuna kadar okuyamadım ama adamın ilişkide ayrilamama gibi bi durumu var o yüzden sen yap diye uğraşmış. Belli ki istemiyo belki başka biri bile vardır
 
Merhaba arkadaşlarım, kardeşlerim, ablalarım

Beni aylardır uyutmayan bir sorunum var ve çevremde kimseden objektif yorum alamadığım için sizlere danışmak istedim.
Benim 1 bucuk sene önce tanıştığım biri var. Daha doğrusu 5-6 senedir o kisiyi tanıyorum ama merhaba merhabaydik. 1 buçuk sene önce iyice tanıştık ve kisa surede sevgili olduk. İlişkinin başında ve iliski surecinde bana birtakım konularda eksik bilgi vermiş veya yalan söylemiş beni kendinden sogutmamak için ama artık ona aşık olduğuma emin olduğu için rahatça itiraf ediyor fikirlerinin aslinda oyle olmadığını. İkimiz de aynı şehirde yaşıyorduk ama benim İstanbula yerlesme hayalim vardı hep. Eger ben orda mutlu olacaksam benim için orda yaşayabileceğini söylemişti o da bana. Yüksek lisanstan da mezun olur olmaz ben istanbulda is başvuruları yaptim ve bir ise başladım orda. Su an home office ama pandemiden sonra yine gideceğim İstanbula. Bir de benim hep cocuk hayalim vardi. 2 cocuk isterdim hep. Erkek arkadaşımla da bu konu geçtiğinde söylemiştim çocukları sevdiğimi o biraz cekimserdi ama yine de çocuksuz hayat olmaz ikisinin arasında çok yas farki olmayacaksa iki tane yapabiliriz derdi bu konuda. Bunlar disinda erkek arkadaşım ağustos ayında Avusturalya'ya taşındı 1 seneligine. Proje bazlı bir is için. Dondugunde direkt evlenmeyi, istanbulda yaşamayı ve 30-35 yas arasi Allah nasip ederse evlat sahibi olmayı planliyorduk. Ailelerimizle de tanıştık ve bu planlarımızdan benim aileme de bahsettik. Ama gel gör ki geçen ay beni yıkıma uğrattı. Avusturalyaya 5 seneligine gitmiş ve bunu en başından beri biliyormuş. Beni bu sürece daha kolay hazırlamak için birden 5 sene diyememiş. "Gel evlenelim isi gücü aileni bırak ve burda yaşayalım, burda şartlar daha iyi mantikli olani secmelisin" diyor. Bunu demekle de kalmıyor "ben cocuk da istemiyorum belki 40tan sonra 1 tane yaparsak yaparız ama olmazsa daha iyi" diyor. "Ama böyle konusmamistik biz en başından beri" diyorum, "ben zaten çok hevesli değildim sana uymaya çalışıyordum ama artık fikrim değişti" diyor. Bir de 5 sene sonra turkiyeye dönünce Karadeniz'de yasamak istedigini söylüyor. "Karadeniz ne alaka?" diyorum, "temiz havada yaşamak artik benim önceliğim, hem napicaz metropolde" diyor. Nerden tutsam elimde kalıyor. Halbuki aslinda o kadar merhametli, o kadar iyi kalpli biri ki... 1 bucuk sene onun o masumluğunu ve şefkatine sahit olmasam neyse diyeceğim ama bu durumu asla anlamlandiramiyorum.

Ben isin içinden çıkamıyorum. Bana söylediği yalanlar, planlarimizi birden altüst etmesi... biliyorum aslında bir daha barışmamam gerekiyor ama çok seviyorum. Burdaki her şeyi bırakıp yanına gitmeye de cesaret edemiyorum çünkü hem tüm hayatım birden değişecek hem de bana hiç güven vermiyor. ya ilerde yine beni yarı yolda bırakırsa diye endişeleniyorum. Ama bir yandan da ya onu unutamazsam ve terk ettim diye pişman olursam diye korkuyorum.

Aileme ya da arkadaşlarıma bu durumu anlattığımda kesinlikle barisma diyorlar ama objektif bakmıyorlar ben üzülüyorum diye onu kotuluyorlar sadece. Siz olayın disindasiniz daha objektif olabilirsiniz bana fikir verin. Iyi kotu her fikre açığım.
Ilk eşim tam buna benzer bir yalanla başlamıştı sürece. Inansonu gelmiyor . Sürekli yeni bir yalan yeni bir fikir olacak hayatınızda
 
X