Böyle bir konu açtığıma inanamıyorum gerçekten. Lütfen her türlü yorumunuzu benden esirgemeyin, gerçeklerle yüzleşmek isterim her zaman ne kadar acı olsa da.
Eşim çok çok sakin biridir normalde, ben sinirli bir insanım. Genellikle bağıran, ağır konuşan benimdir. Sinir krizi geçirip ona vurduğum ittiğim de olmuştur. Bunları söylememin sebebi ne kadar sakin ve sabırlı biri olduğunu ve bugünkü şey yüzünden nasıl dumura uğradığımı belirtmek.
Az önce bebeğimin altını değiştiriyordum, yardım istedim geldi yardıma. Çok ağırkanlı bir insandır, bebeğim altını değiştirirken işedi örtüsü çiş oldu. Kaldırdım bebeği yeni örtü ser dedim ona da. Seriyor ama aheste aheste. Ben de hafifçe bağırdım çabuk olsana çocuğun arkası hep çiş oldu falan diye. O da bağırdı yapıyorum işte salak mısın gibi bir şey dedi. Ben de sensin salak ver şunu ya bi şeyi de beceremiyorsun dedim hızlıca elinden aldım mendili. O anda ya dur be deyip kafamı ittirdi. Şok oldum gerçekten hala şok içindeyim. Sen napıyorsun ya deyip ben de onun kafasına vurdum (rezillik resmen). Nasıl yaparsın ya falan demeye başladım. Bu arada annemlerde kalıyoruz iki aydır yollar kapalı olduğu için mahsur kaldık burda. Bu hemen sus rezil etme bizi falan dedi tabi annemden korkar çünkü sağolsun her zaman arkamdadır canım annem. Ben hıncımı alamadım ittim bunu ta odanın köşesine kadar bu arada bi ton saydırdım. Allahtan ramazan da herkes uyuyor duymadılar ama ben şu an çok kötüyüm. Elim ayağım titriyor ilk defa böyle bir şey oluyor. Asıl korkum şiddet böyle böyle başlamaz mı? Kafama küçük bir şekilde vurdu diye başlar sonra dozu artmaz mı? Lütfen bir şeyler söyleyin çok kötüyüm napıcam şimdi?
Okuduğunu anlamayanlar için edit :adama sürekli vurmuyorum herhalde, vurduğum oldu bir kere. Onda da annesiyle beni delirttiler sinir krizi geçirdim resmen. Yani sürekli bir vurma durumu yok herhalde.
anneninde arkasına sığınman (düşüncesel olarak) hoş değil. Kocan annenden çekiniyor diye şöyle yapamaz böyle yapamaz diye düşünme
