Sinirlerim bozuk..

Biraz fıtratla ilgili galiba bu
Benim kızım 6 yaşında hiç yaşamadık onda böyle vurma kırma zaten çok kibardır :)
Ama 13 aylık oğlum sinirlenince basıyor bana tekmeyi ablasını kıskansın hemen saçını çekip benden uzaklaştırmaya çalışıyor
Birinden görmesi öğrenmesi mümkün değil
 
hem fitrat hem de dis cikarma doneminde bazisi zorlu cikariyor. acisini oyle çıkarabiliyorlar.
 
Bugun yigenim parkta bir cocuga vurmus. Cocuk aglayarak annesinin yanina gitti. Cagirdim yigenimi. Naptin dedim. O da bana vurdu dedi. Baktim boydan boya cizmis cocugun yuzunu. O da kendini savunmak icin vurmus. Yigenim 3.5 yasinda vuran cocuk 5. Ona yanlis yaptigini boyle bir durumda bize gelmesini soyledim. Soyleriz annesine uyarir onu dedim. Ama ne yalan soyleyim icimden iyi yapmissin kendini ezdirmemissin diye gecirdim. Zaten cocuk cok gecmeden annesinden okkali bir tokat yedi. Elindeki keki yere dusurdugu icin. Siddet egiliminin nerden geldigini anlamis oldum.
Ki benim yigenim cok sevecendir. Hemen bir cocuk gorse kosar sarilir tanisir. Oper falan. Oyle vurmayi da bilmez. Bugun de zaten yuzune falan degil eline vurmus. Bazi cocuklar cok siddet egilimli. Biz karsilik veremeyecegimize gore kendilerini savunmayi ogrenmeliler.
 
Kiziniz cok kucuk suan ama emin olun buyudukce bu tur olaylar dahada bi baska hal alacak ogretmek demeyelim ama bu tur durumlarda kiziniza savunma yetkisini ogretin bi sekilde yoksa okul yada kres doneminde cok aglayarak gelr eve . Benim yengem ogretmen cocugu kresten hep dayak diyip gelirdi bi gun aldi karsisina kendisini bi sekilde savunmasini ogretti yontemide ya bagiracaksin yada sende karsilik vereceksin baska caresi yok diye
 
Bence kadının tek suçu huyunu bildiği halde önlem almaması.onun dışında bazı bebekler sert bir şekilde tokat atabiliyor.ailede şiddet olması şart değil bunun için bazı çocuklar hırçın oluyor.mümkün olan en erken yaşta savunma sporu öğrenmeye başlasın.devir kötü bu şekilde benim tarafımdan sürekli hırpalanan arkadaşım daha okula başlamadan savunma sporu kursuna gönderildi ve çocuk inanılmaz değişti kendine güveni geldi.
 
Bence en doğrusunu yapıyorsun.Ben yetiskin kontrollü bir oyun grubu olmadığı sürece oyun parkında henüz "x aylık" diye yaşı belirtilen çocukların tamamen kontrolsüz bırakılmamaları gerektiğini ,sonucta karşıdakinin de çok küçük olduğunu ve pek çok tehlikeli durumun yaşanabileceğini düşünüyorum.
 
Sorun "nasıl koruyacağını m?"da.
Siz korumayacaksınız. O öğrenecek. Sosyal ortama girmek zorunda. Siz onu zorla uygun yaş grubundan oluşan bi ortama bırakmadınız. Kavga da edecek, haksızlığa da uğratacak... Böyle böyle prob çözmeyi öğrenecek. Sorun yok
 
 
Ben de yaşadım böyle birşey. Benim kız bir buçuk öbürü de bir yaşındaydı. İçeri odada oynuyorlarken şak diye bir ses geldi. Gittim getirdim yanıma kızımı. Kasla göz arasında bir daha vurdu. Annesi de güldü resmen ayy benim ki afacan işte diye. Tamam o da minik ama lütfen vurmuyoruz diyebilirdi. Evet küçük ama bir yaşında olmasına rağmen anneye baktı anne gülünce aynı tavra devam etti. Benimkinde travma oldu resmen. Çünkü çok arkadaş canlısı, herkese gulen, herkesle oynayan pozitif bir bebekti. Bir buçuk yaşında bunu yaşadı ama asla unutmadı. Dillendirmememe rağmen şu arkadaşım bana vurmustu cok yaramaz birisi dedi durdu adı geçtikçe. Olaydan sonra parkta kendinden küçük çocuk görse kaçtı uzak durdu. Ev ortamında ne yapacağı belli olmayan hareketli çocuk görse yanımda oturdu. O giderse oynadı ancak.
O çocuğun annesini de çok severdim. Şiddet öğretecek biri değildi kadın. Ama oluyor işte. Ancak görüşme sıklığımı bu tavrından sonra baya azalttim. Zira birkaç kez daha vurmaya çalıştı çocuğu ben yakaladım felan ama tepki aynı annede. Ayy çocuk işte.
Neyse benimki hala temkinli. Hatta hiç unutmam dört yaşında bir gün parka gidelim dedi. Sonra pencereden baktı. Yok anne vazgeçtim. Orada hareketli bir çocuk var. Ben gitmeyeceğim dedi. Ben yanındayım yavrum birşey olmaz dediysem de bir müddet de bunu yaptı.
Biraz büyüyünce de evet yanlış ama sana vurana izin verme daha ileri giderse de sen de karşılık ver dedim ama yok. Yapamam anne o vurdu diye ben de kötülük yapamam derdi hep. Yani yapısı da naif. Şuan on yaşında bu yaşa kadar samimi olduğu arkadaşlarını hep bir müddet gözlemleyerek seçti. Emin olduktan sonra yakınlık kurdu. Çoğu zaman da bu onun yararına oldu diyebilirim. Şuana kadar balıklama atlamadi arkadaşları arasına. Böyle diye cekingenlesti gibi anlasilmasin. Hala çok arkadaş canlısı. Herkes de her girdiği ortamda çok sever. Ama o kendine uygun olanını gözlemleyerek seçer. Bazen bize kötü gibi görünen şeyler hayırla sonuclanabiliyor. Olayın yaşandığı anlarda bunu kesinlikle anlayamıyorsun. Yıllarca o kadına da içten içe kızdım durdum.
Akran zorbalığı hele de okula başladığında çok zor. Ama ogrenecekler bir şekilde. Ya uzak durarak ya da kendini koruyarak.
 
Cocugunuza vurmayi ogretin. Okkali bir karsilik versin. Cocukken benden kucuk kuzenim kafamda ayni kirmisti. İlkokulda durduk yere kaç defa tekme ve tokat yedim bilmiyorum. Sessiz, sakin bir cocuktum.

Öyle "dur yapma, bana vuramazsin" demek faso fiso o lafi diyene kadar vuran vuruyor zaten anlik birsey bu. Hepsi olmasa da bu tip cocuklarin anne babasi, dayak yiyen kendi cocuklari olmadigi icin aslinda sorun etmiyorlar bakmayin ozur filan dilediklerine, hoşlarina giden ruh hastalari var.

Karsi tarafta cocuk oldugu icin tepki veremiyorsunuz ama "Dayak at arkandayim ama dayak yiyerek gelme" diyen anne babalar var. Boyle edepsizlerin cocuklarindan eziyet gorecegine vurmayi ogrensin.
 
Okurken kız çocukları ne kadar hassas diye düşündüm.
Benim çocuğum yok ama yeğenim var. Bugün bizde parka gittik. Yeğenim inanılmaz hareketli bir çocuk. Ve maalesef herkesin eşyasına saldırıyor.
Oynamak istiyor aslında. Ama çocuklar tabi eşyalarının alınmasını istemiyor.
Eve sokmakta inanılmaz güçlük çekiyoruz bizimkini.
Bugün kendinden büyük bir çocuğun arabasıyla oynamak istedi, çocuk vermedi.
Sonrasında bisikletine bindi çocuğun yanına gitti yeniden. Çocuk yeğenime vurmaya başlayınca daha doğrusu tekme atmaya başlayınca , yeğenide ona vurmaya başladı ve bisikleti üzerine sürdü ve bunlar 3 saniye içinde oldu. Ben hemen koşarak hayır , yapma dedim ama annesi umursamadı bile.
Gerçekten çok zor çocuklarla uğraşmak. Allah tüm annelerin ve halaların yardımcısı olsun
 
Oğlum 3,5 yaşında bebeklik dönemi dahil vurma,ısırma,eşyaya zarar verme huyları olmadı yapı olarak sakin .
Ama çocuğunun huyunu bildiği halde bahçenin bir ucunda lak lak yapan tipler yuzunden parkta hala 1 adım otesindeyim .

Çünkü 2 kez tam kayacagi sıra kaydiragin tepesinden aşağıya ittiler ve Allah'tan ki oradaydım .Annesinin tepkisi aaa yine mi itti ????
Çocuklara laf etmem ama annesinin canına okudum .Aynı çocuk sürekli vurmaya da kalkıyordu birgün bı baktım çocuk yine vurmaya kalktı oğlum suratının ortasına yaoisturdi çocuğun ki hoşlanmıyorum böyle şeylerden ilk kez oh olsun dedim ne yalan söyleyeyim ondan sonra çocuk bir daha dokunamadi.

Şunu da söyleyeyim sizin kızınız vursa o kadın kendjni yirtardi sokakta birde böyle yapıyorlar.
Üzülmeyin ama biraz daha buyuene kadar o bebekle çok biraraya getirmeyin annesine de dersiniz
 
Kesinlikle, kendilerini savunabilecek yaşta değiller. Sonra karşıdaki çocuğun annesine kızmanın bir anlamı da yok. Ben birçok anne/çocuk oyun grubuna katıldım, ilk kural daima:anne çocuğun yanından ayrılmayacak. Bir çocuk başka bir çocuğa yaklaşıp vurma/ittirme vs davranışı sergilediğinde de anne yüksek sesle hayırı yapıştırıyor, ben bu çocuğun annesiyle kötü olur muyum diye de düşünmüyor. Biz neden böyle konularda kendi çocuğumuzun savunmasını yapmıyoruz bilmiyorum. Küçücük bebeklerden yetişkin savunma mekanizması bekliyoruz(bunu ben de yapıp kahroluyorum bazen:d
 
Niye sana biri vurduğunda sen vurma gel bize söyle diyorsunuz, tamam sizin çocuk da saldırganlaşmasın ama en azından ittirsin eliyle ya da hayır, uzak dur benden diye bağırsın karşıdakine..benim bahsettiğim komşumun kızı, benim kızımı ittirdiğinde komşum “ bırak alışsınlar” diyordu, süreklilik arzedince kızımı tembihledim “X sana yaklaştığında, hayır deyip ittireceksin” diye..sonra komşum koşa koşa gelip kendi müdahale etti..kızım 2 yaşında bu arada..lütfen kaç yaşında olursa olsun, ufak da olsa kendini savunmasını bilsin, siz yanında olun yine uzak kalmayın ama sen bişey yapma bize gel de demeyin bence.
 
Maalesef bu gibi cocuklarla tum hayatlari boyunca muhatap olacaklar
Lisede ogretmenim ve siniflarda felaket derecesinde akran zorbaligi var.
Sebebi de cocugunu "ozguven" adi altinda saygisiz, terbiyesiz baskasinin hakkini gasp eden bireyler olarak yetistiren ebeveynler.
Her hafta belki 1 ders boyunca bu cocuklara saygidan, sevgiden, kul hakkindan bahsediyorum ama havadaki molekullere daha cok isliyor konusmam. Veli geliyor, "hocam size emanet, ben basedemiyorum evde" diyor ama benim o saatten sonra yapabilecegim birsey yok ki. Agac kurumus artik, egmeye kalksam kirilacak. Cocuklariniza hakkini aramayi, fakat bunu yaparken bir baskasini ezmemeyi, kavgayi baslatan olmamayi, saygili olmayi, empati kurmayi ogretin lutfen.
 
onu yetiştiren anne baba nasıl bi manyaksa artık daha yaşına girmeden sadist bi çocuk yetiştirmişler
çocuk anne babada gördüğünü kopyalıyor sonuçta
 
Katiliyorum. En azindan o cocuk yaptigi davranisin canini yakan bir sonucu oldugunu gordukce o davranista sonme olabilir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

L
Burun estetigi ve donum noktasi
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
4K
Paloma_
E
Hangi davete gitmeliyim?
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
1K
Elif3211
E
M
  • Kilitli
İkinci esten dayak hamileyim cocugum var
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
6K
gisla
E
Eşime gücenmekte haksizmiyim?
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
4K
darkmore
E
Kayinvalide bebeğimi sahıpleniyor???
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
4K
ucanpayanda
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…