Ah canım bunlar hep böyle demekki, benim eşimde öyle, tamam diyor, sonra ben hazırlığa başlayınca hiç bir şey konuşmamış gibi davranıyor. Başlıyor bu kez şu kadar yaptırdık, şu kadar para gitti sonuç değişmedi bilmem ne. Tamam diyorum yaptırmayalım ..biraz zaman geçiyor bu sefer niye olmuyor, ne yapmak gerek demeye...Ben tekrar harekete geçiyorum gene aynı..tedaviye başladığım zamanlarda, sadece opu zamanı gidiyor hastaneye, bu şehir dışı bile olsa aynı, oda bin bir naz, kapris, uflamalar puflamalar..sabır çekiyorum her seferinde..sen anlatınca benimde yaram açıldı kusura bakma ben her negatif olduğunda, eşimi nasıl teselli edecem en çok onu düşünüyorum..