- 30 Kasım 2016
- 7.942
- 17.818
- 178
Amin .yalnız bu maddeleri kanda bulmak neredeyse imkansız .idrarda da öyle ..mesela idrar testinde çıkmasın diye idrara tuz karıştırıyorlar
Amin .yalnız bu maddeleri kanda bulmak neredeyse imkansız .idrarda da öyle ..mesela idrar testinde çıkmasın diye idrara tuz karıştırıyorlarEvet bilgi verdik tahlil yaptılar madde bağımlsı değil dediler arada kullanıyordu zaten şu sentetik uyuşturucular varya onlardan içiyormuş işte zaten direk beyin fonksiyonlarını etkilermiş bu zıkkım şeyler Allah kahretsin bu illeti musallat edenleri
Yani tabii ki aramali ama sen kendini doldurma bos yere. Belki arasa yine sorunlarinizi dinleyecek kafasi sisecek diye dusunmustur uzak duruyodur sizden. Ben olsam senin yerinde cok mecbur kalmadikca bi daha bu konulardan hic esime bahsetmemBen zaten ondan birşey istemedim bu kadar zaman aramaması en azından benide merak etmemesi tuhaf değilmi??
Canım babam 27 yıldır şizofreni hastası.ama öyle dediğin gibi ne bi saldırganlık ne başka bişey.karıncayı bile incitmeyen bi insan babam.yıllarca hastalığı için gitmedikleri doktor kalmamış balıklı rum dahil.en sonunda ankarada bi doktor ilacını buldu.yıllardır o ilacı kullanır.ve çok şükür şuan çok çok iyi normal sağlıklı bi insan gibi hayatını sürdürüyo.ama kardeşin madde bağımlısı.bu hastalıktan ziyade kullandığı maddeler onu o hale getiriyo.öncelikle madde bağımlılığını çözmeniz lazım.çok zor bi hastalık allah yardımcınız olsun.18 aylık bir oğlum var
Benimde ileride genetik olarak başıma gelebileceğinimi düşündünüz?? Ayrıca balıklı Rum'u duydum ama orasıda özel hastane nasıl gücü yetecek annemin bilemiyorum
Allah yardımcınız olsun. Heralde burada yorum yazanların içinde en iyi ben anlarım sizi. Şizofreni teşhisi konmuş 48 yaşında bir abim var. Tam 25 sene oldu onun problemleri başlayalı. Başlarda ufak sinir nöbetleri gibiydi. Gergin görünüyordu, hiçbirimiz hastalık olabileceğini anlamadık. Zamanla daha da sinirli bir hal aldı, yanında başka şeyler de olunca bir doktora görünmeli gibi düşünmeye başladık ama bir sonuç alamadık.
Hastalığının en alevli dönemlerinde ben üniversitede okuyordum ve inanın aklınıza hayalinize gelmeyecek eziyet ve şiddetlere maruz kaldım. Hem psikolojik hem fiziksel olarak. Annem sizin anneniz gibiydi. İdare edelim, sözünün üstüne söz söylemeyelim, ne derse onu yapalım geçer sandı. Böyle de yıllar geçti. Bu arada ben sağlığımı kaybetmeye başladım.
Annem evlatları arasında denge gözetebilecek bir kadın değildi. Hasta olan abimi koruyabilmek için benim ve diğer abimin yaşadıklarımızı görmezden geliyordu. Yaklaşık 15-20 sene yardımcı olmaya çalıştıktan sonra pes ettim ben. Diğer abim çoktan pes etmiş, kendisini ve ailesini korumayı seçmişti artık. Görüşmüyordu onunla. Çünkü gerçekten herşeyiyle ailesine ve sağlığına zarar gelmeye başlamıştı. En basiti o zaman diğer abimin 4 yaşında olan çocuğu hasta olan abimin bağırışlarından huzursuz oldu diye çocuğu alıp fırlatmıştı. Diğer abimin ailesinde huzuru kalmıyordu. Uzaklaşmayı seçti, suçlayamam onu. Çünkü 20 sene sonra artık ben de pes ettim. İnsan kendi hayatını feda ettiğini anlıyor bir süre sonra, benim ne suçum var gençliğim bu uğurda heba oldu diyor.
Ben pes edip görüşmeyi kesince annem bir süre daha hastalığı idrak etmek yerine yok saymayı, görmezden gelmeyi sürdürdü. Kendisi sessiz sakin biri olursa abim kızmaz, huzurla yaşarlar sandı. Ama abim kafasında ürettikleriyle komşulara sarıp olay polislere kadar taşınınca annemin kafasına dank etti nihayet.
Abimin haberi olmadan psikiyatristlerle görüştü, sonra abimi de götürdü. Verilen ilaçları kullanmak istemedi abim sizin kardeşiniz gibi. Sıvı formda bir ilaç vardı ve annem onu yemeklerine karıştırdı 1-2 yıl. Evet çok ağırdı ilaçlar, bitki gibi yaşamış abim o süreçte annemin dediğine göre, sürekli uyku hali, idrak etmekte zorluk vs.
Ama yavaş yavaş toparlandı, annemden başka kimseyle görüşmeyen adam insanlarla ufak da olsa iletişim kurmak için adımlar attı. 12 yıl önce bıraktığı işine geri döndü. Ful performans çalışacağı bir pozisyonda değil ama çalışabiliyor oluşu müthiş bir gelişme. Çalışmak onun kafasında kurguladığı gerçek dışı algıları da bastırıyor. Kendisini dinlememek, birşeyle meşgul olabilmek çok önemli bu süreçte. Hatta bir ara evlenmeye bile niyetlendi ama bence yapmamalıydı, karışmadım ama anneme söyledim bunu, annem normal bir hayatı olsun istediği için destekledi onu. Ama görüşmek istediği insanlar onun ruh halinin tamamen sağlıklı olmadığını görüp vazgeçiyorlarmış.
Tamamen sağlıklı bir insan kadar normale dönmedi ama asgari düzeyde işini yapıp sosyal hayata katılabildi. Şu an kimseyle görüşmüyor hala ama kendi hayatını idame ettirebilecek düzeyde. Annem de bilinçlendi biraz, onun da etkisi oldu. En yakınları hastalığı inkar değil kabul edip, en iyi şekilde nasıl yardımcı olabiliriz dediğinde başlıyor sanırım iyileşme. Allah sizin de yardımcınız olsun.
Manisa da yattı 15 gün Oradanda çıktı.. ozaman askere yollamıştık oradada saldırganlık yapınca Manisa'ya hastaneye yollamışlar sonra GATA'ya yolladılar en son terhis ettiler 2 yıl askerliğine ara verdiler tekrar gidecek ama sanmıyorum gideceğiniCnm. Allah yardımcınız olsun, çok üzüldüm. Eşine kızma sakın. Bıkmış belli. Kardeşin çok ta genç daha. Başka bir ildeki ruh sağlığı hastanesinde kapasite varsa devamlı bir yatış olsa ne iyi sizin için. Önemli olan, 21 gün sonra çıkarmasınlar... Daim olsa...
Manisa'da var ör.. bi araştırın. Çok zor sizin için. Resmen ölümle burun buruna bir hayat. Dualarım sizinle...
Canım babam 27 yıldır şizofreni hastası.ama öyle dediğin gibi ne bi saldırganlık ne başka bişey.karıncayı bile incitmeyen bi insan babam.yıllarca hastalığı için gitmedikleri doktor kalmamış balıklı rum dahil.en sonunda ankarada bi doktor ilacını buldu.yıllardır o ilacı kullanır.ve çok şükür şuan çok çok iyi normal sağlıklı bi insan gibi hayatını sürdürüyo.ama kardeşin madde bağımlısı.bu hastalıktan ziyade kullandığı maddeler onu o hale getiriyo.öncelikle madde bağımlılığını çözmeniz lazım.çok zor bi hastalık allah yardımcınız olsun.
İlacın ismini ben bilmiyorum. Annem biliyordu ama kaç yıl geçti hatırlayacağını sanmıyorum. Zaten doktorlarınıza danıştığınızda bir fikir verirler. Sıvı formda olanları da sorarsınız. Yemeklerine karıştırmak için böyle bir formda etkili bir ilaç var mı diye belirtirsiniz. Her hasta bir değil, belki kardeşinizin durumuna daha uygun ilaç verirler. Ama ağır gelir diye tedaviyi reddetmeyin nolur. O ilaçları kullanmazsa yaşayabileceklerinizin ağırlığı yanında ilacın ağırlığı hiç kalır.Ne kadar tanıdık yazdıklarınız ve çektikleriniz..şimdi sizin adınıza ve abiniz adına sevindim umarım eski haline bir daha dönmez hiç bir zaman ..evdeki kızmkardeşim okuyor şu anda açıköğretim son sınıfta bu şekilde devam ettirmeye çalışıyor oda çok şiddet gördü kardeşimden ben evli olduğum için bu tür şeylere maruz kalmadım fakat her olayda yanlarına gitmek orada bulunmak zorunda kaldım.. kendi hallerine bırakayım dedim bir süre denedim ama bu son olayda yine gördümki kardeşim annemi öldürecek kız kardeşim tek başına birşey yapamıyor mecbur yine muhatap olmak zorunda kaldım sıvı formdaki ilacın ismini öğrenip bana özelden yazabilirseniz doktorlarla bir görüşeyim .. hastaneden çıkıp onuntekrar biryere yatırmam yada ayaklı tedaviyi kabul ettirmem çok zor.. ancak zorla olacak yine son çare .. kime müracaat Etsem de onu uzun süre orada tutsalar
Keşke,,Geçmiş olsun
Bu hastalar ilaç içmeyi reddeder zaten de alternatif ilaç üretmiyorlar mı
Yani alzhemır ilaçları bile bant şeklinde içmez diye
Sonuçta zaten psikolojik sıkıntısı olanı Nasıl ikna edip içireceksin
Sıvı olan iğne ya da yapışkan bant gibi bir üretim yok mu acaba doktora içmediğini vurgulasanız
İlaç şirketleri de değişik formlarda üretseler kesin köşeyi dönerler yani
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?