sona mı yaklaşıyoruz?

Ammada nazlı insanlarmış be.
Lohusa halinle birde milletin kaprisini çek tövbe yarabbim.

Allah sabır versin arkadaşım işin zor baya.
Yalnız hemen öyle boşanmayı düşünme hemde minicik bir bebekle.
 

ne kadar zamanda düzeldi eşiniz.3 yıldır böyle.tahammül ediyordum ama bebekle ilgili tavırları, eşimin onlara bu dönemde dahi destek vermesi beni yıktı resmen.artık düzeleceğini düşünmüyorum.

bugün 11:45 te gittiler. annem yine gitmeden bir yarım saat önce ağlamaya başladı, eşim de peşinde tabi evin içinde neden ağlıyorsun falan diye. ben odamdan duydum bunları.eşim onları otogara bırakıp geldi hiç yanıma bile uğramadan salona geçti. sürekli ağlıyor. şimdi de bebeği aldı seviyor,uykusu var uyuyacak dedim ben uyuturum dedi.ağlaya ağlaya bebekle geziniyor evde.

Aklımı kaybetmek üzereyim. Neye ağlıyor bu insanlar Allahım sabır ver, defolup gitseydi anne babasıyla madem. yani öyle böyle ağlamak değil.insan anne babasını yollarken elbette duygulanır ağlar ben de ağlarım. ama onlar gideli 1,5 saat oldu hıçkırıklarla ağlamanın manası nedir. anlayan varsa bana anlatsın ne olur.
 

Niye ağlıyosun diye kendisine sorsana eşinin , bakalım ne diyecek ?
 
Son düzenleme:

valla canım bende anlamadım niye ağlıyor bunlar ana oğul sende eşine sor bi neden ağlıyormuş çocuk mu bu yaaa eşiniz annesine çok düşkün anlaşılan işin zor bence böyle adamla daha büyümemiş anlaşılan peki giderken vedalaştılarmı sizle nasıl yolcu ettiniz. ben 24 yıllık evliyim ne kv. ne eşimin böyle ağladıklarını görmedim 12 saatlik mesafe var aramızda:44:
 
 
Hadi annesini bir nebze anlarım da, babası ve eşin niye ağlıyor hüngür hüngür onu anlamış değilim ?

ben de anlamadım ya. tahmin edebiliyorum sadece.

şuan görev yaptığımız yer ikimizin de ilk görev yeri. çalıştığımız okula 2007 de ben atandım 2008 de eşim atandı tanıştık.2009 da evlendik. sevgili ve nişanlıyken hiç böyle bir izlenim edinmemiştim. mesela tanışmaya götürmüşüt beni. dönerken kimse ağlamamıştı.eşim mesela sevgiliyken ailesine düşkün değil gibiydi. ben babamla görüşmeme durumumu anlattığımda ben de ailemle çok iyi geçinemem, hep yanlarında kalsam sorun yaşarım diyen adama ne oldu böyle. sorun yaşamasınlar tabiki ama böyle de olmasın.

evlendiğimiz ilk yıl kendi memleketine gitmek istediğini falan söylemeye başladı.ben evlenmeden önce ne onun ailesinin olduğu şehirde ne kendi ailemin olduğu şehirde yaşamak istemediğimi söyledim.kendi de böyle düşündüğünü söyledi.sonra bu mevzu uzayınca ben istediğin yere tayin isteyip gidebilirsin ben burdayım gitmeyecem çünkü bunu evlenmeden konuştuk dedim.

sanırım ailesinin eşimle ilgili hayalleri başkaydı. kendi memleketlerinde olsun falan istiyorlardı herhalde.şimdi o umut tükenince sanki ben onları birbirlerinden koparmışım gibi her gidip gelmemizde ağlaşıyorlar.ama sabrım tükendi verecem oğlullarını ellerine. ömür boyu mutlu mesut yaşasınlar.

aklıma başka sebep de gelmiyor.
 
Tamam üzülebilirler, aynı şehirde yaşamayı hayal edip hayal kırıklığı da yaşayabilirler ama bu kadar ağlaşmak bunun için bence saçma !
Erkeklerde de evlenince kıymete biniyor aile !

Naptın canım konuştun mu eşinle ?
 

daha 20 günlük bebeği olan kadına bunlar denir mi ya
 
arkadaşlar merhaba

eşimle henüz konuşma fırsatı olmadı bebeğimle uğraştım hep.eli ayağım titriyor sinirden. bugün hep emmek istedi oğlum.tam uykuya dalmıştı ki eşim tel görüşmesi yaptı (babasıyla). ben de çocuğu uyutmaya çalıştığımı neden balkonda konuşmadığını sordum.o da çocuk günlerdir gayet güzel uyuyordu dedi. ben de ne demek istiyorsun ben bebeğime bakamıyor muyum dedim.cevap vermedi döndü gitti. şimdi kendi uyutuyor.balkona çıktım bir köşeye sinip hıçkıra hıçkıra ağladım. bir anneye bu denir mi ya da ima edilir mi bebeğe bakamıyormuşum gibi.

uyuttuğunda gidip yanına boşanmak istediğimi söyleyecem dayanamıyorum artık.ağlamaktan aynada suratım bir garip gelmeye başladı.bitsin artık huzur istiyorum.
 
Canım bütün yazdıklarını üzülerek okudum, Allah yardımcın olsun. Kendince haklı sebeplerin var ama biraz beklemeni tavsiye ederim boşanacağını söylemek yerine eşin de kendine geldikten sonra konuş bence. Açıkcası çok kızdım eşine ama o şu an ailesinin etkisi altında, o yüzden o da normal tepkiler vermeyecektir. Lütfen ağlama, sen bir annesin ve dünyalar tatlısı bir çocuğun var. İkinizi düşünmelisin.
 
Ben burda o kadar konu okudum ama ilk defa karşı tarafıda dinleme ihtiyacı hissettim..

Biraz sert mizacınız var..Olaylara kötümser yaklaşan bir tutum içindesiniz..Diyorumki, acaba eşinizi ve kayınvalidenizide dinleme imkanımız olsaydı, kimbilir neler anlatırlardı..Bu konu öyle tek taraflı dinlemeyle sonuca bağlanacak bir konu değil gibi..

Kayınvalideniz bebeği sallasa nolur? Kucağına alsa sevse nolur? Şöyle yap dese nolur? Sizde tamam annecim deseniz nolur?
Benim 2 yaşındaki oğlumda, doğduğundan beri ayakta sallanarak uyuyor ne var bunda..Bebeğiniz için bu kadar fedakarlığı göze alamıyor musunuz ???
Onlarda dede ve nine, elbetteki sevecekler torunlarını, bu fevrilik nedir ALLAH aşkınıza? Hem sizin için daha iyiydi onların yanınızda olması, emin olun en az sizin kadar iyi bakarlardı torunlarına.. Verirdiniz onlara işinizi toplardınız, uyurdunuz, altını doldurunca ve acıkınca emzirmeye alırdınız.. Ne güzel fırsat olmuş dinlenmeniz için..Acaba kendi anneniz aynı şeyleri yapsa, onada darılıp kendinizi odanızamı kapatırdınız..
Bende doğumdan önce ve sonra depresyona girdim ve bebeğime annem babam ve halam baktı, ben emzirmeden emzirmeye aldım yanıma, uyudum dinlendim, oh ne güzel..9 Aylık bir yolculuğumuz oldu oğlumla, dinlencez tabi.. Verdim onlara, iyikide vermişim, tecrübeliler nasılsa, bendn daha iyi bakarlar ve baktılarda..
Eğer lohusalık depresyonuna girdiyseniz, psikiyatra gidin..Ben doğuma bir ay kala girdim bu depresyona ve kadın doğumcum, psikiyatrlar, müdahale etmeye cesaret edemedi, çünkü ilaçla tedavinin bebeğime zararı olur diye korktular.. Çareyi üniversite hast.nde prof. da buldum..Onlar daha esnek ve daha tecrübeli bu konuda.. İlaç zarar verir diye korkmayın ben hala kullanıyorum ve emziriyorum..
Eşiniz sizi anlamıyorsa, siz kendinizi anlayın ve psikiyatra gidin.. Çok zordur lohusalık depresyonu..bunu bebeğiniz icin yapın..

Ayrıca eşiniz niye ağladı biliyor musunuz? Ailesine olan tutumunuzdan ağladı, yazık onlarda onun anne babası..
Merhamet her zaman daha iyidir..

Eşinizle birlikte psikiyatra
 
bu kayınvalideler gelinlerden ne istiyor anlamadım.çekip gitmeleri demek oğullarını doldurmak demek.herkes annesini babasını sever ve üzülmelerini istemez.Burda kayınvalidenin tutumu bariz ortada.canım bence biraz politika uygula.bende 1.5 senelik evliyim.kayınvalidem ve görümcelerimle bende sorun yaşadım.eşine bunları tatlı bir dille anlatırsan eminim eşinde gerçekleri görecektir.evli olduğunuzu kocana hissettir.ona ailesinin sen ve çocuğunuzdan ibaret olması gerektiğini belirt.gerekirse kayınvalidenle de bu konuyu tatlı bi dille konuş.onlarda oğullarının yuvasının yıkılmasını istemezler heralde
 
Mesaj karakter sayısı doldu, devamı;

Eşinizle birlikte psikiyatra gidin, En sağlıklısı bu.. O gelmezse siz gidin..Evliliğinizi hemen bitirme kararı almayın..Siz artık annesiniz, bunu iyi düşünün..Kararlarınızı bundan sonra sadece kendiniz için alamazsınız; Anne baba ve küçücük masum bir bebek için almalısınız..
Bebeğiniz daha çok küçük ne annesinden mahrum kalsın ne de babasından.. İkinizede ihtiyacı var o kuzunun..

Bebeğiniz ve eşinizle mutlu bir ömür sürmeniz duası ile, iyi haberlerinizi bekliyoruz..

Dua edeceğim sizin için..

ALLAH'A Emanet Olun..
 



Zaman ayırıp okuduğunuz ve yorum yaptığınız için teşekkür ederim.Keşke karşı taraf konuşsaydı da ben de bilseydim, neden bebeğim yanımda kalsın dediğimde ağlanarak evden çıkıldığını, valizlerin toplanıp neden gitmeye karar verildiğini,eşimin bu olaydan onların yanına gitmezsem boşanırım senden diyecek kadar ne söyleyipte doldurulduğunu. Ailesiyle geçmişte yaşadıklarımı hiç yaşanmamış saysam bile eşimin o tartışmada sarfettiği yüreğimi yakan sözleri boşanma sebebidir benim için.

Ayrıca ilk mesajımda yazdım.İlk torunları olduğu için hevesleri vardır diyerek yaptıkları hiçbir şeye ses çıkarmamıştım. sonrasında kibar bir dille söylesem de aldığım karşılık ben ahmeti böyle büyüttüm oluyordu. Ayakta sallama vsss...bakın ne güzel sizin için bunlar sorun değimiş dert etmemişsinz.Herkesin karakteri, yapısı farklı benim için sorundu bunlar. Ben de bebeğimi kendi istediğim gibi bakmak istedim sadece.Ama öyle olmuyor diye de kimseyi azarlamadım.Kimsenin torununu sevmesine engel olmadım. Olabilseydim keşke dün bebeğimi aç aç uyutmaya çalıştıklarında ağlamasını dinleyeceğime gidip engel olurdum yapamadım.


Eşimin ağlaması konusunda da ailesi gittiği için üzüldüğünü düşünüyorum. Benim odaya kapanmamı ağlayacak kadar dert etselerdi üçü birlikte keyifle film izlemezlerdi, dışarı çıkıp gezmezlerdi, babasıyla içki içip geç saatte gelmezlerdi.


Psikiyatr konusunda haklısınız.eşimle değil ama tek gitmeliyim gerçekten. Temennileriniz için de çok teşekkür ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…