durum boyleyse haklısın dıecek bısey yok ama nasıl bır aılesı varmıs ya bu kızcagız ıcerde akşama kadar bebekle ne yapıo dıe hıcmı calmaz kapını hıcmı uyarmaz oglunu ya!!! esının yaptıgı hata madem bu ılk deılmıss allah yardımcın olsun...
Hande bak canım belli ki olayların birikimi var ve bu olay da patlak vermiş.
Bebegin henüz çok küçük, eve yeni bir birey katıldı, şu an sen de eşin de belki de farkında degilsiniz ama buna alışma süreci yaşıyorsunuz.
Hatta bu durum belki de 6 ay sürecek.
O nedenle biraz bekle bence.
Hemen karar verme.
Kendine, eşine ve en önemlisi o minicik yavruya biraz zaman tanı.
Bebekle birlikte en iyi insandan bile olmadık davranışlar tavırlar görebilirsin.
Herkes daha bir garipleşir vs vs...
Ya da bayanlar lohusa psikolojisinden dolayı böyle algılar.
En ufak şey batar.
Bebeginin annesi sensin ve dışarıdan gelecek müdahalelere izin verme.
Ama bunu sert bir şekilde degil de bunlar bilimsel olarak zararlı oldugu kanıtlanmış şeyler diyerekten konuya gir.
Bebege zararlı vs vs gibi söyle.
Bu konuda da araştırma yap ki can alıcı bilgilerle bir daha farklı tür, eskiden kalma davranışları sergileyemesinler.
Icindeki sevgi bitmediyse bence sans vermelisin evliliginize..
Bazi insanlar sevmeyi bilmez ya da sevgi anlayisi odur. Simdi en hassas oldugun donemdesin canim, hele bir kayinvalidenler gitsin. Otur ciddi sekilde konuyu konusun, ama ben bosanmak istiyorum
diyerek konusma. Guzelce anlat derdini icine de atma. Yumusak sekilde anlat ki belki icini doker ssna belli mi olur. Ama fazla da uzme kendini yazik sut veriyorsun simdi bebegini dusun tatlim. Bence bebeginin sutunun kesilmemesi icin bile seni uzmelerine izin verme , su donemde ciddi kararlar almak zorunda hissetme kendini. Bebeginin tadini cikar, bir daha bu anlarini goremiyceksin.
üzüldüm içinde bulunduğunuz durumabence eşinizle konuşun içinizdekileri dökün ve bu davranışlar değişmeyecekse boşanmak istediğinizi söyleyin.Böyle de olmaz kii.Hayır yanii kayın valideniz de bir tuhaf yanımda kalsın dendi diye ağlanır mı allah aşkına resmen olay çıksın diye yapmış eşinizede yazıklar olsun yeni doğum yapttınız siz haksız olsanız bile durumu dzeltmsi lazımm ki haksz diye nitelendirilicek bişey yapmamışsınız
bebeğim uyuyordu uyandı.altını değiştirecektim.çok ağlıyor diye açken yapmayım dedim biraz emzirip altını değiştirdim. bu sırada ağlamaya başladı.annem ve babam gelip bebeği battaniyesine koyup sallamaya başladılar.biz bunu bi uyutalım dediler.eşim sonradan geldi. yastığını da alıp çıkıp diğer odaya gittiler. nutkum tutuldu kalakaldım.gözümden yaşlar süzülüverdi. halbuki altını almadan önce emzirirken annem yine gelmişti kötü alıştı bu memeye dedi. aç uykudan uyandı dememe rağmen alıp gittiler. biliyorum birazdan yine ağlayacak bebeğim.aç aç uyutuyorlar oğlumu. odamın kapısı açık onlar yan odada fısır fısır konuşuyor annem ve babam adım geçiyor. kahroluyorum..
Hah işte tam da bu noktada şunu söylemek istiyorum.
Kazara hamile kalmış. Aldırsa daha mı iyiydi?
Kürtaj cinayet naralarını duyar gibiyim!!!
bebeğim uyuyordu uyandı.altını değiştirecektim.çok ağlıyor diye açken yapmayım dedim biraz emzirip altını değiştirdim. bu sırada ağlamaya başladı.annem ve babam gelip bebeği battaniyesine koyup sallamaya başladılar.biz bunu bi uyutalım dediler.eşim sonradan geldi. yastığını da alıp çıkıp diğer odaya gittiler. nutkum tutuldu kalakaldım.gözümden yaşlar süzülüverdi. halbuki altını almadan önce emzirirken annem yine gelmişti kötü alıştı bu memeye dedi. aç uykudan uyandı dememe rağmen alıp gittiler. biliyorum birazdan yine ağlayacak bebeğim.aç aç uyutuyorlar oğlumu. odamın kapısı açık onlar yan odada fısır fısır konuşuyor annem ve babam adım geçiyor. kahroluyorum..
bebeğim uyuyordu uyandı.altını değiştirecektim.çok ağlıyor diye açken yapmayım dedim biraz emzirip altını değiştirdim. bu sırada ağlamaya başladı.annem ve babam gelip bebeği battaniyesine koyup sallamaya başladılar.biz bunu bi uyutalım dediler.eşim sonradan geldi. yastığını da alıp çıkıp diğer odaya gittiler. nutkum tutuldu kalakaldım.gözümden yaşlar süzülüverdi. halbuki altını almadan önce emzirirken annem yine gelmişti kötü alıştı bu memeye dedi. aç uykudan uyandı dememe rağmen alıp gittiler. biliyorum birazdan yine ağlayacak bebeğim.aç aç uyutuyorlar oğlumu. odamın kapısı açık onlar yan odada fısır fısır konuşuyor annem ve babam adım geçiyor. kahroluyorum..
ailesinin hoşuna gidiyor bu durum.ben ne yaptım ki onlara..
iyi niyetinle yazmışsın belli canım.ama sadece lohusalık değil bu.eveet şimdi patladı ama hep böyleydi şimdi kaldıramıyorum.hele ki konu bebeğim olunca dayanamıyorum.
dediğin gibi üzüldüğüm noktaları anlatacam. benim sevgim yetmiyor artık, o bana değer vermiyor, bir hiçim gözünde.
neden böyleler inan ben de anlamıyorum.annem eşime çok düşkün kıskanıyor olabilir mi.başka birşey aklıma gelmiyor..
bugün gitmeyecekler mi.
bugün gideceklerse azcık daha sık dişini ama kalmaya devam edeceklerse
uyar bebeğin sallamaya alışmasını istemiyorum de.
onlar gittikten sonrada öğretmendin sanırım tatile çık annenlere git mesela.
sende düşünürsün bu arada biraz.
belki eşinle uzak durunca birbirinizi özlersiniz.
günaydın canım; konunu baştan sona büütün yorumlarıyla birlikte okudum. seni çok iyi anladığımı düşünüyorum. benim de 11 aylık bir oğlum var geçen sene ağustos ayında doğum yaptım. ilk 10 gün annem vardı yanımda sonra kayınvalidemler geldi. özünde çok iyi insanlar tek anlaşamadığımız yönleri her şeye fazlasıyla karışmaları.
oğlum 10 günlükken geldiler ve 38 günlükken gittiler. koskoca 1 ay. küçücük bir evde oturuyoruz. 2 odası var ikisi de salona açılıyor. düşün sürekli emzirmek için odadayım. ve her şeye karışıyorlar uyudu mu yedi mi içti mi doydu mu doymadı mı vs.. hele de unutmadığım bir an var ki ben yatağın üzerinde bebeğimin altını değiştiriyorum bi tarafta kayınvalidem bi tarafta kayınpederim beni izliyorlar ve kayınpederim öyle bağlama şurasını şöyle yap burasını böyle yap diyor.bunu diyen kayınvalide değil kayınpeder. tamam çok iyi insanlar ama lohusalık bambaşka bişey zaten çok sabırlı bir insan değilim iyice sabırsız olup çıkmıştım.
her gece yatak odasında eşimle saatlerce kavga ediyorduk. ama ben onları şikayet ettiğim için değil asla etmem eşim benim ailesine tavırlarımı beğenmediği için. ve inanın sesimi dahi yükseltmedim. sadece onlar her şeye karıştıkça benim suratım daha da asılıyordu. bütün sorunumuz da buydu. neymiş annesi ne derse o yapılacakmış bilmem ne. onlar gelmeden 2 günde bir banyo yaptırırken kayınvalidem izin vermediği için 4 günde yaptırmaya başladık. herkes diyor ki sen kendin yaptırsaydın. düşün ki ben ayıp olmasın diye onların bana anlamsız gelen bu tarz fikirlerine bile ses çıkarmadım.
daha anlatmadığım çok şeyler var da çoğunu unutmaya zorladım kendimi yoksa çıldırırdım düşündükçe. neyse onlar gitti evimiz sakinleşti bi huzur geldi ama yankıları devam ediyordu tabi yine bir gün tartışırken eşim "annem 2 çocuk büyütmüş senden iyi biliyor, ayrıca onların torunu tabi ki söz hakları olacak onlar da heves ediyorlar vs.. " dedi ben de ona " evet dedim annen 2 çocuk + 1 torun+ 1 de bakıcık yaptığı çocuğu büyütmüş, tadını doya doya çıkarmış, bu benim ilk çocuğum hatasıyla yanlışıyla ben büyütmek istiyorum tadını çıkarmak isityorum bu benim hakkım" dedim.
bu sözümden sonra eşim bir daha üstüme gelmedi.
biraz uzun anlattım canım yalnız olmadığını anla diye. herkesin başına geliyor diyorlar ya bu çok doğru. ama zamanla bu durum geçiyor merak etme. şimdi oğlum bana o kadar düşkün ki bana sormadan 1 çöp dahi vermiyorlar eline. zamanla aranızdaki bağı gördükçe onlarda ellerini çekecektir yavaş yavaş. ve göreceksin onlar gidince sen de acaip bir rahatlama olacak belki bu adar kızdığın şeylerin çoğunu hatırlamayacaksın bile.
Allah sabırlar versin...
bebeğim uyuyordu uyandı.altını değiştirecektim.çok ağlıyor diye açken yapmayım dedim biraz emzirip altını değiştirdim. bu sırada ağlamaya başladı.annem ve babam gelip bebeği battaniyesine koyup sallamaya başladılar.biz bunu bi uyutalım dediler.eşim sonradan geldi. yastığını da alıp çıkıp diğer odaya gittiler. nutkum tutuldu kalakaldım.gözümden yaşlar süzülüverdi. halbuki altını almadan önce emzirirken annem yine gelmişti kötü alıştı bu memeye dedi. aç uykudan uyandı dememe rağmen alıp gittiler. biliyorum birazdan yine ağlayacak bebeğim.aç aç uyutuyorlar oğlumu. odamın kapısı açık onlar yan odada fısır fısır konuşuyor annem ve babam adım geçiyor. kahroluyorum..
günaydın arkadaşlar.
dün gece bebeğim onlarda durmadı aç olduğu için ağladı getirdiler tekrar. annem yine laf soktu durdu kötü alışmış bu hep memede durulmazki vss.. ben aç anne aç emmedi doyacak kadar diyorum. sütün mü yetmeiyor acaba diyor. anne dedim sütüm yetmese kilo alır mı dedim.(salı günü doktordaydık 3260 gr doğmuştu, 4 kilo olmuş). bilmem falan deyip saçmaladı.emzir de ver bakalım neyse dedi. emzirdim mememde uykuya daldı oğlum. geldi annem almak için uyudu dedim vermedim.
sabah 7 de uyandık oğlumla. altını değiştirdim emzirdim biraz. bu arada sevmek isteyip yine aldılar göğsümden. aç yeni uyandı diyorum anlamıyorlar.sonra kahvaltı hazırlayacaklardı aldım oğlumu.emzirdim tabi.bu arada onlar yapmış kahvaltıyı.babam bebeği ver sen kahvaltı yap dedi.bi gittim masaya kendileri yemişler falan bana bişey bırakmamışlar boş masa vardı karşımda.aldım bir bardak süt çıktım mutfaktan.bebeğim yine onlarda yine sallayarak uyutuyorlar. ne anlıyorlar sürekli sallayıp uyutmaktan.yarabbim sen bana sabır ver.
çoğunuzun yazdığı gibi kırmadan söylemeye çalışıyorum.ama anlamıyorlar. tükendim artık. ben böyle devam edemem. bu evlilik devam edecekse bu insanların yüzünü görmek istemiyorum artık. bu da imkansız olduğu için tek çarem boşanmak.
canım azıcık daha sabret biliyorum bebeğine bişey olunca insanın içi gidiyor. her anne yavrusunu herkesten fazla düşünür biliyorum ben aşırı korumacıydım ilk doğum yaptığımda ama yapım itibariyle her şeye cevap veren biri de değilim. onlar çocuğuma, bana saçma gelen şeyler yaptıkça çıldırıyordum. ama bişey de diyemiyordum. şimdi söylüyorum valla. neden söylemeyim ki. 2 ay önce onların memleketine gittik kayınpederim almış çocuğu dışarı götürüyor dışarda esinti var öylece üstünde bi tişörtle çıkaracak sormak falan yok tabi. dur rüzgarlığını giydireyim dedim tamam tamam götürmüyorum dedi tripli tripli. düşün yani be kötü bişey mi söylemişim yoo ama onlar istiyorlar ki her şeye kendileri karar versinler. napacaksın bazılarını görmezden geleceksin çünkü buna benzer şeyler benim ailemde yapıyor onları da kırmadan uyarıyorum. başka çaresi yok çünkü. sonuçta bu çocuk benimle olduğu kadar onlarla da bir aile olarak büyüyecek.
sana tavsiyem çocuğuna zarar verecek şeyler yaptıklarında hiç çekinme uyar kırmadan terslemeden.
hele de çocukta alışkanlık yapacak şeyler oldu mu mutlaka söyle.
ocak ayında 2 haftalığına yanımıza geldi kayınvalidemler. oğlum 6 aylık falandı o zaman. soruyorlar sürekli ne zaman yatar ne zaman kalkar söylüyorum bende saf saf. neyse bir iki gün sonra eşim demez mi sen böyle çocuk şu saatte şunu yapar deyipte çocuk yapmayınca annemler üzülüyor. ee neden üzülüyorlar dedim çocuğun da bizim de düzenimizi bozmuşlar ondan üzülüyorlarmış. be insanlar madem böyle anlayacaksınız neden soruyorsunuz değil mi? bazı insanlar alıngan oluyor işte yapacak bişey yok öyle kabul ediyoruz mecburen.
geceleri biz karnını doyurup beşiğine koyup uykusu gelene kadar dinlendiriyorduk sonra mızıldayınca alıp emzirip uyutuyordum. ilk bi kaç gün kayınvalidem her gece ver ben sallayıp uyutayım dedi. ben uyumaz falan dedim. bi akşam gene tutturdu ben sallayıp uyutcam diye ben iyice sinir olmuştum sesimi çıkarmadım aldım elime ütüyü hiç takmıyorum. tabi oğlum bastı yaygarayı eşim anne o burda uyumaz dedi bu sefer kalktı benim odaya geldi sallıyor ben hala müdahale etmiyorum tabi çocuğun çığlıklar ayyuka çıktı eşim geldi aldı elinden yatırdı yatağına kayınvalidem sessizce çıktı gitti. eşime dedim noldu bana darıldı dedi. bende yazık kırmasaydın kadının kalbini dedim.
ama eğer ben elinden alsaydım çocuğu o zaman hem eşim hem ailesi bana cephe alacaktı torunumuzu bize vermiyor diye. yani azıcık sabrettim çocuğumu feda ettim diyeyim eşi anlasın diye çünkü ben ne kadar anlatsam da anlamıyordu.
sanırım arada bir politik davranmak gerekiyor yoksa eşlerimiz hep bizi suçluyor çünkü ailelerine toz kondurmak istemiyorlar.
Çok iyi yapmışsın canım. Aslında öyle yapmak lazım, politik davranan kazanıyor zaten.
Benim en büyük eltim prosedürlere çok uyar, çok politiktir ve herkese de istediği lafı o kadar güzel süsleyerek gülerek yutturur ki !
Herkes onu eleştirir ve mutlaka tartışması olmuştur ama umrunda değil kadının sanki... Devam ediyor. Onu da aile kabul etmiş o şekilde. Ama onun eşi çok pasif ondan kazanıyor. Yani o ne derse ona uyar. Biraz da eşten gidiyor bu işler... Eş sesi çıkartmadı mı herkese afedersin ..ok yemek düşüyor hiçkimse de sesini çıkaramıyor.
Ama ben çocuğum söz konusu oldu mu tüm dünya gelse yine de bildiğimi okurum...
O konuda tavizim yok. Bir bayramda işte emekleme dönemindeydik, çocuğu yere bırakmadım hiç heryer toz içinde zaten kalabalık günlük süpürsen bile birkaç saat sonra yerler yine toz oluyor. Zaten çocuk emekleyemiyordu da sürünüyordu ağzı yerde böyle yalıyor. Bırak çocuğu gitsin işte diyolar. Karnı da yere değiyor açık yerler var çocuk üşütecek hasta olacak o mermerler felan var eşikler var. Neyse işte..
Ben inat ettim çocuğu kucağımda tuttum. Baktım benim işim olduğunda biz tutalım ver de dediler, mecburen eleştirseler de aşırı da bulsalar bana uymak zorunda kaldılar. Arkamdan da amma abarttı desinler hiç umrunda değil valla. O çocuk hastalanınca benim çocuğum ve beni buluyor derdi onların umrunda olmaz .
Sonuçta öyle diyorlar bana ama kendi çocukları da hasta hepsinin...
Yani mantığının kabul etmediği şeyi söyleyeceksin açık açık. Bu saygısızlık da değil yani. Böyle tavır gibi değil de, belki de aynı senin yaptığın gibi biraz sabırlı olup yapmak lazım ama hani üşütüp hasta olacaksa da o konuda bırakayım da görsünler diyemiyorum tabi. Ama geçen bayramda öyle yaptık , çocuk soğuk odada yattı bırakalım görsünler dedik (biraz da ben kayınvalide hastaydı üzülmesin diye çekip gitmedim) vallaaa hiiiiiç umrunda olmadı kayınpederin felan.
Bize de bir çocuğa bakamadınız diye güldü !!!!!! Bizimkiler çok pişkin çoook o da ayrı konu.
Her hareket herkese sökmüyor !
haklısın canım bende sürekli söylüyorum öyle yapmayın falan diye. beni eleştiriyorlar kayınvalidem kayınpederim hele de eltim. neymiş hep çocuğa göre hareket edilmezmiş. yok hayatımızı çocuğa endekslemişiz bilmem ne. o anlattığım uyutma meselesi eşimin gözüne sokmak için yaptığım bişeydi politik davrandım ki kendi görsün diye. yoksa her zaman çocuğumu rezil edemem onlar istedi onların keyfi olacak diye. kayınvalideme azıcık taviz versem ohooo çocuğu nüfusuna alacak nerdeyse. çocuk ağlasa benden önce koşar kapar kucağına alır ver derim vermez. sanki anası o. emzirebilse emzircek o derece yani. yanımıza geliyorlar bizi görmeye diye. meğer niyetleri bakıcımızı kontrol etmekmiş. içi rahat edecekmiş kontrol edip. çünkü ben çocuğumu kontrol etmediğim birine teslim edecem anası değilim ya. böyle tipler işte. çooook iyi niyetli göründükleri için eşime karşı hep ben kötü oluyorum. eşim anlasın diye arada işte benim de bazı taktikler uyguladığım oluyor :))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?