- 5 Ekim 2013
- 3.582
- 3.393
- 168
Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim
Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedimÇalışıyorum ...
Aynen öyle...Yemegi agzindan cikarip dolap iclerine yatak altlarina birakan cocuklar gibi. :)
AdamcAynen öyle...
Bilen bilir, burada açılan bir-iki konuya yorum yapmıştım, eşimin ev içindeki dağınıklığı hakkında.
İşten geleli yarım saat oldu. Yolda karşılaştık beraber girdik eve güle oynaya, yemek hazırlıyoruz.
Evin içinde öyle bir koku var ki sanki birini öldürüp gömmüşüz ceset kokuyor resmen.
Midem kalktı, başladım araştırmaya.
Benim mutfak balkonum kapalı bir nevi kiler gibi kullanıyorum, koku oradan geliyor. Önce aklıma soğanlar, patatesler geldi, açtım dolabı birşey yok. Dolabın ayaklarından biri gözüme takıldı, resmen kıpkırmızı olmuş, ahşap kabarmış. Ödüm patladı fare falan girdi orada öldü sandım.
Dolabı çektim ki ne göreyim? 2-3 gün önce "geçerken çöpe atıver" diye eline tutuşturduğum, içinde tarihi geçmiş kıyma olan çöp poşetini dolabın arkasına atmış. O kıyma çürümüş, akmış, oooof.
O sinirle kalktım temizlemeye başladım. Dolabı çekerken "bi' el atıversen hani? " dedim suratım 5 karış. Vay neymiş zaten karnı açmışta, 2 dakika yemek yiyecekmişiz de, ben nelerle uğraşıyormuşum da, bilmem ne.
O sinirle dolabı tuttugum gibi çektim. İçinde ne var, ne yoksa attım. Sadece ağladım sinirden çünkü ağzımı açarsam krize girecektim. Öfke kontrolünde zorlanıyorum, cama- kapıya yumruk atmalar, eline geçeni fırlatmalar... Böyle yapınca karşındaki mağdur oluyor, haklıyken haksız oluyorsun.
Tabi bu sırada bu hala konuşuyor.
" Çık git şu evden, dolabı kafanda kıracağım.Madem atmaya üşeniyorsun, söyle ben atayım, sen manyak mısın?"dedim.
Söylene, söylene gitti. Gitsin, gözüm görmesin ama ben bu siniri üzerimden nasıl atacağım onu bilmiyorum. Titizlik hastası değilim ama huylandım, bu saatte bütün yorgunlukla evi baştan başa temizleyeceğim. Şimdi şimdi farkediyorum, sinek yapmış, kurtlanmış..
Nasıl olsa geri dönecek ve tek kelime etmeyeceğim. Aylarca küs kalalım umurumda değil. Ben kimsenin hizmetçisi değilim, yeter artık. Sizlere de anlatayım, biraz sakinleşeyim istedim kızlar...
Çöpe atmaya üşendiğinden oraya atmış ileri zekalı.kıymayı oraya niye atmış ki ya ilginç tembel erkek tipi işte hepsi aynı anacım boşver ama direnmeyi de bırakma yoksa öyle alışır
Çöpe atmaya üşendiğinden oraya atmış ileri zekalı.
Yok, hemen apartmanların kenarında kapalı konteynerlar var, kenarından kapağı kaldırıp atıyorsun içine, sonra hepsini topluyor görevliler.çöp çok mu uzakta ki
Dalgınlık mıİnsanın dalgınlığına gelemezmi , ne varki bunda .
dolabın arkasına atmak çöpe atmaktan daha mı kolaymış?Bilen bilir, burada açılan bir-iki konuya yorum yapmıştım, eşimin ev içindeki dağınıklığı hakkında.
İşten geleli yarım saat oldu. Yolda karşılaştık beraber girdik eve güle oynaya, yemek hazırlıyoruz.
Evin içinde öyle bir koku var ki sanki birini öldürüp gömmüşüz ceset kokuyor resmen.
Midem kalktı, başladım araştırmaya.
Benim mutfak balkonum kapalı bir nevi kiler gibi kullanıyorum, koku oradan geliyor. Önce aklıma soğanlar, patatesler geldi, açtım dolabı birşey yok. Dolabın ayaklarından biri gözüme takıldı, resmen kıpkırmızı olmuş, ahşap kabarmış. Ödüm patladı fare falan girdi orada öldü sandım.
Dolabı çektim ki ne göreyim? 2-3 gün önce "geçerken çöpe atıver" diye eline tutuşturduğum, içinde tarihi geçmiş kıyma olan çöp poşetini dolabın arkasına atmış. O kıyma çürümüş, akmış, oooof.
O sinirle kalktım temizlemeye başladım. Dolabı çekerken "bi' el atıversen hani? " dedim suratım 5 karış. Vay neymiş zaten karnı açmışta, 2 dakika yemek yiyecekmişiz de, ben nelerle uğraşıyormuşum da, bilmem ne.
O sinirle dolabı tuttugum gibi çektim. İçinde ne var, ne yoksa attım. Sadece ağladım sinirden çünkü ağzımı açarsam krize girecektim. Öfke kontrolünde zorlanıyorum, cama- kapıya yumruk atmalar, eline geçeni fırlatmalar... Böyle yapınca karşındaki mağdur oluyor, haklıyken haksız oluyorsun.
Tabi bu sırada bu hala konuşuyor.
" Çık git şu evden, dolabı kafanda kıracağım.Madem atmaya üşeniyorsun, söyle ben atayım, sen manyak mısın?"dedim.
Söylene, söylene gitti. Gitsin, gözüm görmesin ama ben bu siniri üzerimden nasıl atacağım onu bilmiyorum. Titizlik hastası değilim ama huylandım, bu saatte bütün yorgunlukla evi baştan başa temizleyeceğim. Şimdi şimdi farkediyorum, sinek yapmış, kurtlanmış..
Nasıl olsa geri dönecek ve tek kelime etmeyeceğim. Aylarca küs kalalım umurumda değil. Ben kimsenin hizmetçisi değilim, yeter artık. Sizlere de anlatayım, biraz sakinleşeyim istedim kızlar...
Çöpe atmaya üşendiğinden oraya atmış ileri zekalı.
O kadar detaylı okumadım . Ama neticede her evde olabilecek ufak tefek şeyler . İnsan halleri çok fazla anlam yüklemeye gerek yok.Dalgınlık mı
Evin kapısına bıraksa, balkona bıraksa tamam dalgınlık diyeyim. Kiler dolabının arkasına "ben görmeyeyim" diye saklamış. Kendisi söylüyor yani, benim varsayımım da değil.
O an atmaya üşenmiş, böyle çözüm bulmuş işte.
Süpersiniz , hayatı çözmüş insanları seviyorumişiniz çok zor, düzeltemezsiniz, bağırıp çağırsanız da sinir olduğunuzla kalırsınız.
benim sabık koca da böyleydi, pijamasını yere simit şeklinde indirir öylece bırakır, wc.de sifon çekmeyi unutur, tabağına bardağına elini sürmez, cöp atmaz, evdeki erkek işlerini de yapmazdı. bütün ev ve sokak işlerine ben koşardım. bunun içinde usta tamir işleri de dahil, matkap kullanmayı bile öğrenmiştim. düşünün tadilat atıkları için minibüs, kamyonet bile kullanırdım. kaç sabah tuvalette çığlıklarla bağırdığımı hatırlamıyorum.
ama anladım ki bana güveniyordu, nasıl olsa bağırıp çağırsa da yapıcak diye düşünüyordu.
şimdiki karısı pisin pisi, sabık koca da her işi yapmayı öğrenmiş, yoğurt yapıyor, yemek yapıyor, ev süpürüyor, usta takip ediyor.karısı ben araba kullanmayı bilmem diye bütün alışverişi yapıyor. ben nerden mi biliyorum, kızım söylüyor.
ağrma gidiyor ama napıyım iş işten geçti, demek ki her şeyi biliyorum demicektim, ben bilmiyorum yapamam deyip geçmek gerekirdi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?