- Konu Sahibi degisimgerek
-
- #121
bu dünyada kötü insanlar ki insan bile değil o mahluklar aslında hiç bitmeyecek ama böyle olayların önüne geçmek kısmen biz kadınların elinde aslında oğlumuzda olsa kızımız da olsa ona küçük yaştan itibaren böyle şeyleri korkmadan anlatabilme güvenini vermeliyiz. Ben 4 yada 5 yaşlarındayken bile annem beni karşısına alıp '' her kim olursa olsun kimseden en küçük bi kötülük gördüğün yada hissettiğin zaman hemen gelip korkmadan anneye söyliceksin çünkü bu dünyada seni tüm kötülüklerden koruyabilecek olan tek kişi annen '' derdi. hiç unutmam bu cümleleri çok şükür başıma hiç kötü bişey gelmedi ama eminim bu cümlelerden sonra ilk gideceğim kişi annem olurdu. Bu ülkede çok kadın böyle olaylar yaşamış çoğu kadının anlatamadığı böyle bir sürü olaylar var ama gelecekte çocuklarımıza bu güveni vererek biz bu olayların önüne kısmende olsa geçebiliriz diye düşünüyorum nacizane.
Canım ben de küçükken benden 10 yaş büyük kuzenim tarafından bi süre düzenli olarak tacize uğradım...O bana şiddet ya da zor kullanmadı ama 8 yaşında ne olduğunu idrak edemeyen bi çocuk olduğum için tuvalette, yatağımda yatarken orda burda yakalayıp cinsel organımı, olmayan göğüslerimi ellemekten tut oral sekse kadar bir sürü şeyler yaptı..Ben zaten çok sessiz sakin ve hayır diyemeyen bi çocuktum, kötü bişeyler yaptığını bilip korkuyodum ama ne itiraz edebiliyo ne de birine söyleyebiliyodum..Seni çok iyi anlıyorum, onun bize gelmesi, annemler ve abim tarafından sevilmesi, bizim onlara gitmemiz, hepsi eziyetti benim için..Bizde kaldığında gece odama geldiğini ve uyuma numarası yaptığımı hatırlıyorum...15 yaşıma gelince dayanamaıp anneme söyledim ve görüşmeyi tamamen olmasa da kestik...Durumu annem abime ve babama ne kadar yansıttı bilmiyorum ama onlar pek durumun ciddiyetinin farkında değil gibiler, hala ondan normal biriymiş gibi bahsederler pek görüşmeseler de...Bunu yaptıkları zaman içim acıyo ama gerçekten durumu anlamayacak kadar aptallar sanırım...Ben erken yaşta anneme söylemiş olduğum için yetişkinliğe kadar etkisi çok sürmedi bende ama geçen sene psikoloğa da gittim ve bana çok faydası oldu izlerini tamamen atmam için...
O yüzden gidebiliyosan mutlaka psikoloğa git canım..Ayrıca dediğine çok katılıyorum, aileler çocukları biyere gitmek istemiyosa, bi yetişkinle görüşmek istemiyosa mutlaka dikkate almalı, çocuk deyip geçmemeli..Ben Allah kısmet eder de kendi çocuğum olursa çok dikkatli olucam bu konuda...Psikoloğa gidip düzenli olarak terapi görürsen bunu aşarsın, kendine hayatı zehir etme boş yere...
Benide 6 yaslarındayken 25 yaslarında biri apartmanın odunluğuna çagırmıstı..oranın ışıgının nerde olduğunu sormak için.bende gosterdim..
Derken arkamdan bana sarılıp elindeki bıçağı iç çamasırımın içine sokmuş oraya dayamıştı yatay sekılde.. Bi sure öylece durduk..korkudan kıpırdayamıyordum..
Derken kaçmaya çalıştım dırenmeden saldı beni..niyeti neydi bilmiyorum ama bunu kımseye anlatamadım hala..
Verilmiş sadakam varmış basıma bişey gelmeden kurtardım.
Hah işte. Ondan sonra da şeriat gelmesin diyorlar.
Surtunme dokunma vs... Hadi acaba mi dedirtirde oral sex... Ve anneniz hala gorusuyor sik olmasada??? Annenize anlattiniz mi buraya yazdiginiz gibi?ama hala gorusuyorsa Allah hem o pusligin hemde annenizin b...versin
Seriat Rabbimin bize yani islam alemine verdigi insanin hem bu dunyasini yasanir hale getiren hem de ahirette sonsuz huzura ve mutluluga eristiren bir rahmettir. Ancak Seriati inkar eden pisman olup tovbe etmedigi taktirde bu guzelliklerden ne anlar ne de faydalanabilir.Şeriatın konuya ne çeşit bir faydası olacak merak ettim .
Ben anneme üstü kapalı şekilde anlatmıştım, o da muhtemelen babama ve abime çok daha az anlattı ve ciddiyeti anlayamadılar, belki de benim çocuk olarak yanlış anladığım ve büyüttüğüm bişey olarak düşündüler....Anladığım kadarıyla annem bu olayı çok ciddiye alırsa ve tepki gösterirse vs. benim daha çok etkileneceğime inandı ve yok saymayı tercih etti..Benim iyiliğimi düşündüğüne şüphem yok ama ne yapacağını bilemediğini sanıyorum...Ben de kırgınım ama yapacak bişey yok artık..Normalde annem çok iyi bi annedir, gerçekten fedakar ve iyi niyetlidir ama bu konuda hatalı davrandı...Allah o pisliği nasıl biliyosa öyle yapsın ama annemle ilgili bu şekilde konuşulmasını istemem...
tabi ayrıntılarını bilemem..
annenizin göz yumduğunu düşündürdü mesajınız o nedenle öyle yazdım...
ah canim ya ne zor gunler gecirmissin bir kendi evladim geldi gozumun onune artik onu asla yanliz hicbiryere gondermem soktayim sokkkÖncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......
az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...
Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...
Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...
Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...
Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...
Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...
Haklısınız uzaktan bakıp destek vermeye çalışıyosunuz ama biraz karışık durumlar işte...Allah kimseye yaşatmasın diyelim...
hala aşık gibi etrafımda dolanıyor, eşim cok gıcık oldu mesela sankı hıssettı, idare edebilmek cok cok zor oldu hele de evlendıkten sonra... cunku adam bıldıgın gozumun ıcıne bakıyo yıllardır boyleydı hala boyle, yurt dısında yasıyo senede 1 veya 2 defa goruyorum, eşi der ki evımımzde sana aıt fotografların oldugu bı kose var der, düşünün.....resımlerımı bırıktırmıs, dogdugum gunden bgu zamana kadar olanlar hemde.. benım yasadıgım daha degısık yanı bılmıyorum ...
ne desem boş işte...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?