Bence icinize atmayın o igrenc kisinin evinize yaklasmasina bile izin vermeyin her gordugunuzde sizi yipratmasindansa biriyle paylasin o cezasini ceksin
Anladım cok zor bir durum ama sizi dusunuyorum o kisinin size hala yakin olabilmesi cok aci bir durum . Annenizle paylassaniz en azindan bir mesefe koysa bilmiyorum hala ne yüzle utanmadan yuzunuze bakiyorbu öyle bi yara ki, günlerce gecelerce düşündüm, bunu yapan öz amcam, ve eger babam bunu ögrenırse hayatta en sevdıgı kardesınden bunu yasarsa ya kendıne bişi yapar ya da ona yapar.. yanı bu olay kanla biter... babamı kaybedemem...çok agır sonuclanır .. zaten bırcogumuzun susma nedenı bu bence....
Anladım cok zor bir durum ama sizi dusunuyorum o kisinin size hala yakin olabilmesi cok aci bir durum . Annenizle paylassaniz en azindan bir mesefe koysa bilmiyorum hala ne yüzle utanmadan yuzunuze bakiyor
Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......
az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...
Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...
Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...
Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...
Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...
Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...
Öncelikle ben evliyim, 29 yaşındayım şu an. Benim nickim de tanıdık ve eşim biliyor nickimi, şimdi sadece bu başlık için açtım konuyu umarım modlar anlayışla yaklaşır. Her şeyi aştım sadece unutarak, ama buna benzer bi olayı okuyup izlediğim zaman uzun dönem depresyona giriyorum. ellerim titriyor ve dudağım titremeye başladı şu an umarım akşama kadar geçer.....ama bu acı Asla bitmeyecek onu anladım.......
az evvel bir arkadaşın öz amcası tarafından tacize uğradığı okuyup çok etkilendim, şu an hem ağlıyorum hem de yıllardır içime atıp unuttuğum o korkunç olayı tekrar hatırlayıp çaresiz ve çıkmazda hissederek sizlerle paylaşmak istedim. Ben de öz dayıdan gördüm bunları çünkü...
Ben asker çocuğuydum, babam sık sık doğu görevine giderdi. Bir abim var sadece. Annem, bazen memlekete götürürdü bizi biraz orda kalırdık. Annem küçük yaşta evlendiği için biraz sinirsel olarak tahammülsüzdü o dönemler, en ufak şeyde döverdi ya da aşağılardı... Tabi böyle olunca savunmasız kalırdık...
Anneannemlere gittiğimizde bizi dayı denen o pislikle yatırırlardı. Onun yaşı o zamanlar lise son veya üniversiteydi tam hatırlamıyorum ama ben 8 yaşlarındaydım. Bir gece üstümde bir ağırlık hissettim, gözlerimi açtığımda üstümdeydi ama başka bi şey hatırlamaya çalışsam da hatırlamıyorum. çok korktum ve bağırdım anne diye sus annene söylerim bak diye ağzımı kapattı onu hatırlıyorum( şu an yine çok kötüyüm ellerim çok titiriyor.............. Hatırlamıyorum ama sanırım ilk değildi. çok uğraştım hatırlamak için ama inanmıyorum ilk olduğuna.. sonra sabah olunca ben söyleyemedim annem döver beni diye, kimse inanmaz sandım ama oraya gitmek istemedim hiç. Gitmek istemiyorum diye annem şımarıklık sanıp yine döverddi tabi ve ben içine kapanık basık bi tip oldum. Hep kendimi suçlu gördüm bu konuda, o yaşta kendimi iğrenç bi yaratık gibi görüyordum hep...
Sonra beni oyuncakla kandırmaya çalışıp annemler başka odadayken beni başka odalara çekmeye çalışıyordu, ama hiç gitmedim. Sonra büyüdüm, -15- 16 yaşındaydım.... bize gelmişti iş için sınava girmek için. Unutmuştum o yaşa kadar bu olayı, gelmesiyle etlerim çiğildi ve size yaşadığım o korkuyu paniği onun evimizi kirlettiği hissini anlatamam. Annem de kardeşim diye seviyor ya onu, sanki bana bıçak saplıyordu.. O pislikse hiç pişman değildi bence yaptıklarından, fırsatını bulsa gene bi şey yapacaktı. Zırt diye odama giriyordu gene," kapıyı çalsana pislik" dedim bi gün. kapımı kilitleyerek uyuyordum. İnanmayacaksınız annem gene bana dayına nasıl davranıyordun diye bir sürü kızdı... tek istediğim evimizden defolmasıydı... Bir gün annem markete gitti, evde abim vardı , bi de o. Annem gidince o kadar korktum ki, bi o kadar da birikmiş nefret vardı. Gene pat diye odama girince bağırdım çağırdım "defol evimizden hala ne yüzle geliyorsun terbiyesiz pislik yaşattıkların yetmedi miii" dedim bi anda. "Ben ne yaptım ki "dedi bi de iğrenç mahluk... Sonra abim de uyumuş numarası yapıyormuş, "kalk kalk ahmet ben gidiyorum" dedi abime. abim de uyanmadı, uyuyor numarası yapmış... Sonra defoldu gitti. Ben de arkadasından her yeri silip süpürdüm eli nereye değdiyse.... Annem geldi, kardeşim nerede naptınız ona diye bağırıp çağırdı bana vurdu defalarca ben sadece ağladım... Sonra abim birden haykırdı vurma ona o kardeşin bana küçükken tecavüz ediyordu diye... ben bunu bilmiyordum, ben de şok oldum annem de şok oldu yere yığıldı gitti... ama ben gene söyleyemedim... sana da yaptı mı diye bana çok sordular ama söyleyemedim... annem ağlayarak sarıldı bize, özürler diledi sonra şu an annesiyle bile görüşmedi diğer kardeşleri de dahil. Çünkü onlar kardeşlerinin böyle bir şey yapmadığını iddia ettiler ve yapsa dahi "güccükmüş o zaman" diye boş vermiş hale geldiler... Daha sonra da öğrendim, diğer teyzemin kızına da yapmış.... o da söylememiş kimseye...
Bunları unutup aştım, ama cinsellik içeren her şeyden nefret ediyorum. evliliğime yansıtmamaya çalışıyorum, ilk başlarda evliliğime bile yansıdı ama unutarak aştım... şu an yine hatırladım sanki gene nefes alamıyorum gibi hissediyorum, çünkü o hissettiğiniz çaresizlik hiç unutulmuyor düşünüldüğü gibi...
Arkadaşın dediği gibi, akrabalarla çocuklarınızı bırakmayın, hiç bilemezsiniz lütfen onlar yaşamasın bunu...
bu öyle bi yara ki, günlerce gecelerce düşündüm, bunu yapan öz amcam, ve eger babam bunu ögrenırse hayatta en sevdıgı kardesınden bunu yasarsa ya kendıne bişi yapar ya da ona yapar.. yanı bu olay kanla biter... babamı kaybedemem...çok agır sonuclanır .. zaten bırcogumuzun susma nedenı bu bence....
hala aşık gibi etrafımda dolanıyor, eşim cok gıcık oldu mesela sankı hıssettı, idare edebilmek cok cok zor oldu hele de evlendıkten sonra... cunku adam bıldıgın gozumun ıcıne bakıyo yıllardır boyleydı hala boyle, yurt dısında yasıyo senede 1 veya 2 defa goruyorum, eşi der ki evımımzde sana aıt fotografların oldugu bı kose var der, düşünün.....resımlerımı bırıktırmıs, dogdugum gunden bgu zamana kadar olanlar hemde.. benım yasadıgım daha degısık yanı bılmıyorum ...
ne desem boş işte...
Benide 6 yaslarındayken 25 yaslarında biri apartmanın odunluğuna çagırmıstı..oranın ışıgının nerde olduğunu sormak için.bende gosterdim..Annem dayimlarda bile birakmazdi beni uc erkek iki kiz kuzenim vardi benden yasca epey buyuktu erkek olanlar. Nasil kizardim anneme neden bırakmıyor diye. Annem takıntılı derecede korumaya calisirdi bizi ama yine de koruyamamis ben de 6 yasinda falandim tacize uğramışım. O yaslarima ait aklıma gelen o lanet adam. Annem hep tembih ederdi aslinda ama o yaslarda anlamiyor muydum bilmiyorum adamin dukkanina girmiştim icerde kus var dediginde. Pislik sey 60 yasinda adamdı.
Hatirladikca ofkeden delirip cocuklarim konusunda iyice paranoyak oluyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?