Takı meselesi

Look Up

Move on honey ;)
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
22 Haziran 2010
1.634
3.031
Merhabalar,

Ben galiba bir yanlış yaptım ve sizlerden akıl almak için de buraya geldim. Kısa ve öz anlatayım.

Annem nikahtan önce bana çok defalar takılacak olan takılar konusunda '' takılara dikkat et, sende dursun ya da nişanlın ve senin güvendiği birisi yanınızda olsun o göz kulak olsun vs'' dedi. Ben ''istersen sende toplansın, nikah bitince bize direk verirsin evlere dağılmadan'' dediğimde bile ''olmaz, yanlış anlaşılır'' dedi. Ve sürekli karşı taraf aman almasın, öyle bir âdetleri var mı acaba vs dedi. Velhasıl konumuza gelirsek, nikah günü ne dediyse tersini yaptı. Eşimin ailesi takılan ve onlara verilen tüm takıları anında bize verdi daha ordayken, benim annemse kendi çantasına topladı. Büyük takılar evde takılmıştı bana (kendi aile tarafımdan olanlar:teyzem, amcam tarafından gelenler, onlarda nikahta zaman olmaz diyerek evde oldukları için taktılar(bilezik, tam altn gibi)) Diğer eve değil de direk nikaha gelen akraba ve tanıdıkların çeyrek ve paralarını annem topladı ve vermedi. Dışarda eşimin ailesi takınca her şeyi bana, ben de anneme kimsenin görmediği, kısa oluşan bir boşlukta '' sende tak istersen anne ya da XX arkadaşımın çantasında tutuluyor, oraya koy istersen, yanlış anlaşılmasın, onlar tüm takıları verdiler'' dedim, annem yok dedi ve çantasını kapattı.

Neyse dedim herhalde kendisi bana verecek, ortama güvenemiyor. Bugün eşimle benim sınavımız vardı, çıkışta annemlere gidelim dedik (10 dk mesafe evlerimiz ve yol üstünde annemler). Benim kafamdaki hem üzerinden gün geçmeden takıları konuşuruz (annem için kimin ne verdiği çok önemliydi, bense dün bana kendi gelip takan akrabalarımızı çoktan karıştırmaya başlamıştım ), annemin dediği o listeyi taze kafayla yaparız, hem de ihtiyaçları neyse ortaklaşa hep birlikte karar alırız(ben, eşim ve ailem), onlara ihtiyaçları kadar miktarı bırakırız diyordum (çünkü eşimle ailelere yaptıkları borç açısından destek olma kararı almıştık). Ben önce babama sordum, çok bir şey gelmedi dedi, şu kadar şu kadar şunlar, kredi kartına ancak yetiyor, onu ödeyeceğiz dedi. Ben de bunun kararını keşke hep birlikte alsaydık, biz de ödeyebiliriz dedim(kk benim adıma ve annemlerin kendi TV taksitleri vs de var) Sonra anneme sorduğumda gülerek vermiycez dedi. Ben de ama sen böyle böyle konuştun benimle ve eşimin ailesi direk bize verdi, biz oturduk hesapladık, keşke sizde bizimle yapsaydınız, şüphe olmasaydı dedim. Sonra kk ödenecek vs dedi, sonra da babamın bana dediği miktarı cüzdan içerisinde getirip verdi. Liste konusundaysa senin bilmene gerek yok dedi ve ''gidin evden evi temizliycem ben'' diyerek babam da dahil hepimizi çıkardı. O sırada kuzenimin söylediği anneannemin takısı aklıma geldi ve '' peki ya anneannem'' dediğimde geçiştirerek '' o para göndermiş, ben de gerekti harcadım'' dedi.

Neyse, sonra düşününce dayılarım, birçok komşu ve akraba aklıma gelince kafama yatmadı ama çok da soracak halim kalmadı. Sadece neden listeyi vermiyorsunuz dediğimde saklar gibi temize çekelim veririz demeleri canımı sıktı. Ben sizden para sakınmıyorum, zaten biz borcunuz olmasın istiyorum ama neden dediğinizin tersini yapıyorsunuz dediğimde cevap yok.

Çok uzun oldu son olarak akşam annemle telefonda konuşurken, sen beni yanlış anladın anne, mesele para meselesi değil, konuşmak, paylaşmak ve bizi de olaya dahil etmek meselesi, keşke birlikte yapsaydık dediğimde önce beni ince ince hesap yapan birisi olarak yargıladı, sonra neden ikinci gün babanın evine geliyorsun, öyle şey mi olur diyerek kızdı. Ben de '' üzüntüden, dertten ya da evimden kaçıp gelmiyorum ki, hem bindallıyı alıp teslim etmek zorundayım, hem de bu konu tazeyken senin listeni yapmaya, konuşmaya geldim, neden olmasın'' dedim, ayıplamaya devam edince de '' o zaman alsaydın beni karşına evlenmeden önce ve kızım bizde böyledir, şöyledir, bunlara göre yapmaya çalış'' deseydin dedim. Bana göre ben size gülerek, neşeyle geliyorsam (eşimde yanımdayken) bu ayıp bir şey değil dedim. Madem öyleydi, telefonda söylediğimde gelme diyebilirsin, haberin vardı oysa dedim, telefonu yüzüme kapattı. aradım açmadı.

ben de oturup ağladım, eşim sarıldı vs. bilmiyorum hanımlar, yanlışımı, doğrumu size de sorayım, siz de yorumunuzu belirtin. Süzüp, fikir alayım dedim.

Teşekkürler şimdiden.
 
Bence bu işin peşini bırakmayın. Gerekirse anne tarafıyla da ne taktiklarını sorun öğrenin. Size destekte bulunmak istiyorlarsa kendi kararlariydi. Takılarınızı ve paranızı vermek zorunda değilsiniz iki tarafa da. Daha sert olun ve takılarinizin, paranizin hepsini alın. Sonra vereceğinizi verirsiniz
 
Merhabalar,

Ben galiba bir yanlış yaptım ve sizlerden akıl almak için de buraya geldim. Kısa ve öz anlatayım.

Annem nikahtan önce bana çok defalar takılacak olan takılar konusunda '' takılara dikkat et, sende dursun ya da nişanlın ve senin güvendiği birisi yanınızda olsun o göz kulak olsun vs'' dedi. Ben ''istersen sende toplansın, nikah bitince bize direk verirsin evlere dağılmadan'' dediğimde bile ''olmaz, yanlış anlaşılır'' dedi. Ve sürekli karşı taraf aman almasın, öyle bir âdetleri var mı acaba vs dedi. Velhasıl konumuza gelirsek, nikah günü ne dediyse tersini yaptı. Eşimin ailesi takılan ve onlara verilen tüm takıları anında bize verdi daha ordayken, benim annemse kendi çantasına topladı. Büyük takılar evde takılmıştı bana (kendi aile tarafımdan olanlar:teyzem, amcam tarafından gelenler, onlarda nikahta zaman olmaz diyerek evde oldukları için taktılar(bilezik, tam altn gibi)) Diğer eve değil de direk nikaha gelen akraba ve tanıdıkların çeyrek ve paralarını annem topladı ve vermedi. Dışarda eşimin ailesi takınca her şeyi bana, ben de anneme kimsenin görmediği, kısa oluşan bir boşlukta '' sende tak istersen anne ya da XX arkadaşımın çantasında tutuluyor, oraya koy istersen, yanlış anlaşılmasın, onlar tüm takıları verdiler'' dedim, annem yok dedi ve çantasını kapattı.

Neyse dedim herhalde kendisi bana verecek, ortama güvenemiyor. Bugün eşimle benim sınavımız vardı, çıkışta annemlere gidelim dedik (10 dk mesafe evlerimiz ve yol üstünde annemler). Benim kafamdaki hem üzerinden gün geçmeden takıları konuşuruz (annem için kimin ne verdiği çok önemliydi, bense dün bana kendi gelip takan akrabalarımızı çoktan karıştırmaya başlamıştım ), annemin dediği o listeyi taze kafayla yaparız, hem de ihtiyaçları neyse ortaklaşa hep birlikte karar alırız(ben, eşim ve ailem), onlara ihtiyaçları kadar miktarı bırakırız diyordum (çünkü eşimle ailelere yaptıkları borç açısından destek olma kararı almıştık). Ben önce babama sordum, çok bir şey gelmedi dedi, şu kadar şu kadar şunlar, kredi kartına ancak yetiyor, onu ödeyeceğiz dedi. Ben de bunun kararını keşke hep birlikte alsaydık, biz de ödeyebiliriz dedim(kk benim adıma ve annemlerin kendi TV taksitleri vs de var) Sonra anneme sorduğumda gülerek vermiycez dedi. Ben de ama sen böyle böyle konuştun benimle ve eşimin ailesi direk bize verdi, biz oturduk hesapladık, keşke sizde bizimle yapsaydınız, şüphe olmasaydı dedim. Sonra kk ödenecek vs dedi, sonra da babamın bana dediği miktarı cüzdan içerisinde getirip verdi. Liste konusundaysa senin bilmene gerek yok dedi ve ''gidin evden evi temizliycem ben'' diyerek babam da dahil hepimizi çıkardı. O sırada kuzenimin söylediği anneannemin takısı aklıma geldi ve '' peki ya anneannem'' dediğimde geçiştirerek '' o para göndermiş, ben de gerekti harcadım'' dedi.

Neyse, sonra düşününce dayılarım, birçok komşu ve akraba aklıma gelince kafama yatmadı ama çok da soracak halim kalmadı. Sadece neden listeyi vermiyorsunuz dediğimde saklar gibi temize çekelim veririz demeleri canımı sıktı. Ben sizden para sakınmıyorum, zaten biz borcunuz olmasın istiyorum ama neden dediğinizin tersini yapıyorsunuz dediğimde cevap yok.

Çok uzun oldu son olarak akşam annemle telefonda konuşurken, sen beni yanlış anladın anne, mesele para meselesi değil, konuşmak, paylaşmak ve bizi de olaya dahil etmek meselesi, keşke birlikte yapsaydık dediğimde önce beni ince ince hesap yapan birisi olarak yargıladı, sonra neden ikinci gün babanın evine geliyorsun, öyle şey mi olur diyerek kızdı. Ben de '' üzüntüden, dertten ya da evimden kaçıp gelmiyorum ki, hem bindallıyı alıp teslim etmek zorundayım, hem de bu konu tazeyken senin listeni yapmaya, konuşmaya geldim, neden olmasın'' dedim, ayıplamaya devam edince de '' o zaman alsaydın beni karşına evlenmeden önce ve kızım bizde böyledir, şöyledir, bunlara göre yapmaya çalış'' deseydin dedim. Bana göre ben size gülerek, neşeyle geliyorsam (eşimde yanımdayken) bu ayıp bir şey değil dedim. Madem öyleydi, telefonda söylediğimde gelme diyebilirsin, haberin vardı oysa dedim, telefonu yüzüme kapattı. aradım açmadı.

ben de oturup ağladım, eşim sarıldı vs. bilmiyorum hanımlar, yanlışımı, doğrumu size de sorayım, siz de yorumunuzu belirtin. Süzüp, fikir alayım dedim.

Teşekkürler şimdiden.
İşin peşine düşün o takılar çifte ait. Anneniz bile olsa sizden habersiz rızasız sizin malınızın üstüne yatamaz.
 
Harcamaları kim yaptı? Yani mobilya beyaz eşya düğün harcamaları. Aileniz almış, düğün için de harcamışsa bırakın peşini. Daha iyi uzak biri düğün yaparsa bundan sonra gidip altın atmanıza gerek yok anne babanız düşünür bunları )) bizde mobilya gibi şeyleri kpler aldı hiç altın düğün parası ile ilgilenmedim.
 
Anneniz çok ayıp etmiş, iyi niyetli olmadığı hissi uyandırdı bende. Karşı tarafın takıları alma ihtimalini, size vermemesi durumunu kendinden bildiği için sizi düğün öncesi uyarmış.
bazı yerlerde bende şahit olmuştum, gelinin ailesinin durumu çok iyi değilse, damat tarafının durumu iyi ise takıları gelinin annesine verip düğün borcu harcı varsa ona destek olmak için veriliyor. Ama anneniz sizi uyarıp kendisi böyle birşeyi yapması eşinizin yanında size bu şekilde dile getirmesi kötü bir durum. Eşinizin ve ailesi ile yarın öbür gün aranizda bir sıkıntı olursa onların eline koz vermiş oldunuz.
 
Anneniz hç iyi yapmamış aynı şeyi kV yapsa kendi neler düşünürdü çok ayıp etmiş ama lütfen eşinize yansıtmayın bu durumu dünyanın ben türlü hali var yarın öbür gün başınıza kakar canınız sıkılır
aynen biliyorum ki dünyada her şey gelebilir başıma, bu yaşadığımı yaşaycağımı hiç düşünmezdim ama ben şeffaflıktan yanayım. ailem bana çok iyi davranır insanların yanında ama hiç anlaşamayız, eşim benim iyi arkadaşımdır, neden anlaşamadığımızı anlamıyordu, şimdi gördükçe anlıyor. umarım başıma kalkmaz, olursa da ona göre bir yol çizmem gerekir o zaman.


Annen de bir tuhaf ha
bide bu hesap kitap işlerini niye eşinin yanında yapıyorsunuz

Şöyle ki bence o takılar eşime ve bana ait, ben onda habersiz hesap kitap yapmayı doğru bulmuyorum, o yapsa ailesiyle buna da karşı çıkarım, o nedenle. eşim her şeyi duymadı ama genel olarak durumun farkında.
Bence bu işin peşini bırakmayın. Gerekirse anne tarafıyla da ne taktiklarını sorun öğrenin. Size destekte bulunmak istiyorlarsa kendi kararlariydi. Takılarınızı ve paranızı vermek zorunda değilsiniz iki tarafa da. Daha sert olun ve takılarinizin, paranizin hepsini alın. Sonra vereceğinizi verirsiniz

O kadar ısrarcı olamam, onlarında emeği çok, ama artık ekstra bir şey istediklerinde 2 kez düşünürüm, daha uzak dururum mecburen.
 
Erkek annesi yaptığında unutulmayacağı gibi annen yapıncada unutulmayacak.
Hele de eşinin ailesi fırsat kollayan tiplerse bunu ciddi manada başınıza kakar.
Annene belli bir tavır göstermen lazım.
Suçlu senmişsin gibi davranması usta manipülatör olduğunun kanıtı.
Aman dikkat...
 
Bir musibet, bin nasihat... Bundan sonra ailene en ufak maddi güzelliği yapma, ihtiyaçları olursa o müstesna. Aptal yerine konmak en kötüsü, bir de annen tarafından. Olan olmuş. Burada kızdığım şey sana düğün yapmışcasına ele böbürlenecekler ama gerçek başka. Madem böyleydi sen kendin yapardın yapacaklarını. Bu bana ikiyüzlüce geldi. Gerçekten kişi kendinden biliyormuş işi.
 
Harcamaları kim yaptı? Yani mobilya beyaz eşya düğün harcamaları. Aileniz almış, düğün için de harcamışsa bırakın peşini. Daha iyi uzak biri düğün yaparsa bundan sonra gidip altın atmanıza gerek yok anne babanız düşünür bunları )) bizde mobilya gibi şeyleri kpler aldı hiç altın düğün parası ile ilgilenmedim.

İki tarafta yaptı ama aileme göre eşimin ailesi hiçbir şey yapmadı. şöyle diyeyim, benim ailem buzdolabı , çamaşır makinesi, süpürge ve mutfağa 8 bin civarı verdi, ekstra misafir ağırlama vs için kendi harcadıkları yemek harcamaları çok. eşimin ailesi de perdeler, halılar, koltuk vs derken yine o civarda verdi. düğün olmadığı için bizimkiler hiç bir şey yapmadılar olarak bakıyorlar. ki eşim ve ben düğün istemedik, yapılan masrafların hiçbirini istemedik ve o nedenle borçlarına destek oluruz gerektiğinde diye karar aldık. bende şimdi aldılarsa eğer takılardan (benim bildiğim 1800 civarı çoktan almış durumdalar) daha da irdeleyip üzülmek, acıtıcı laflar duymak, suçlanmak istemiyorum. aldıklarına sayarız olur biter ama uzaklaşmış olucaz işte.

bir de zaten babamın bana daha önceden verdiği (evlilik için olmayan) bir miktar vardı, rahat edememiştim zaten, sıfıra sıfır der, dediğiniz gibi ilgilenmem tekrar bu konularla.
 
aynen biliyorum ki dünyada her şey gelebilir başıma, bu yaşadığımı yaşaycağımı hiç düşünmezdim ama ben şeffaflıktan yanayım. ailem bana çok iyi davranır insanların yanında ama hiç anlaşamayız, eşim benim iyi arkadaşımdır, neden anlaşamadığımızı anlamıyordu, şimdi gördükçe anlıyor. umarım başıma kalkmaz, olursa da ona göre bir yol çizmem gerekir o zaman.




Şöyle ki bence o takılar eşime ve bana ait, ben onda habersiz hesap kitap yapmayı doğru bulmuyorum, o yapsa ailesiyle buna da karşı çıkarım, o nedenle. eşim her şeyi duymadı ama genel olarak durumun farkında.


O kadar ısrarcı olamam, onlarında emeği çok, ama artık ekstra bir şey istediklerinde 2 kez düşünürüm, daha uzak dururum mecburen.


eşiniz daha yeni ilerde bu durumu kullanabilir ailen verdi vermedi sakladı gibi

fırsat vermeyin o açıdan dedim
 
X