Üzüldüm gerçekten bu anne baba tartışmaları arasında ben de çok kaldım ne yapacağımı bilemedim, benim de babam alışveriş meraklısı vs. ama bize de bakar istediğimizi alır vs. Ama işte genelde evde bi huzursuzluk olur konuşmazlar etmezler . Bu sene kpss ye hazirlaniyorum, ben de atanirsam, nasıl bırakıp gidicem diye düşüyorum çünkü içim rahat olmayacak, gözüm arkada kalacak acaba iyiler mi , küsler mi barışıklar mi diye.. Üniversite sınavında çok yüksek puan almama rağmen hayal ettiğim üniversiteye gitmedim, gidemedim. Aynı şehirde kaldım sırf annem yalnız kalmasın, kardeşim tek başına kalmasın küçük daha diye..
Yıllardır bu sorunlarla uğraşmaktan kendimi sıkmaktan anksiyete hastası oldum en sonunda yani kendime ettim düşün düşün düşün.. O yüzden sana verebileceğim tavsiye, kendine zarar verecek seviyede düşünme en azından. Hallolur de geçer de yani ne bileyim... Hemen kendini dışarı at yürüyüşe git.. Kusura bakma kendimden de çok bahsettim ama benim de içim doluymus demekki içimi döktüm...