Seni ve yaşadığın duyguları çok iyi anlayabiliyorum.Banada aynısını annemin amcası yapmıştı.Çok küçüktüm ne yaptığından bile habersiz anlamıyordum.Büyüdükçe bana kötülük yapmak istediğini anladım.Babam dahil tüm erkeklerden nefret ediyordum.O bize geldiğinde başka odaya kaçıyordum.Aileme anlatamadım babam baskıcı biriydi bunu yapandan önce bana zarar verir diye düşünüyordum.Bunu söyleyemediğim içinde babama kinlendim hep o küçük beynimle.Yaşım büyüdü ve hayatıma birini dahil etme zamanım geldi ve bende senin gibi korkulara kapıldım.Acaba bana birşey yapmışmıydı? Birgün geldi ve anneme anlatmak zorundaydım artık.Anneme çok zor anlattım ve baygınlık geçirdi nerdeyse.Çünkü amcası ıstanbula gelmiş evi yokken bizde kaldığı günler olmuştu.Kapısında beslediği çok afedersiniz köpek torunu yerinde olan birine bunu yapmıştı.Anneme dr gitmek istediğimi söyledim.Dr gittik ve kaşıntım olduğu için kendimi kaşıdığımı kan geldiğini söyledim.Muayene etti.Ama oraya çıkarken ölmek istedim bir şerefsizin yüzünden düştüğüm durum çok feciydi.Muayene oldum ve yok hiçbirşey olmamış dedi çok şükür.Ama annem eğer aksi birşey çıksaydı onu öldürecektim dedi.Hep yakınlarımızın olduğu biryerde oturuyoruz ve böyle bir durumda kız başkasıyla oldu şimdi amcasının üstüne atıyolar derler diye sustu oda.Ama amcası yaptıklarının farkında ve beni,annemi görünce kaçacak delik arıyor.ıntikamımı alacağım ama ahdım var.Şuanda çok şükür birşeyim olmadığını biliyorum ve sözlüyüm düğün zamanı yaklaştıkça hala içimde bir acaba kaldı ve buda beni daha stresli yapıyor.Burda birçok anne var ve hepinizden ricada değil yalvarıyorum resmen abisi dahi olsa kız çocuklarınızı yanlız bırakmayınn.....!