Tek çocukta kalıp sonradan pişmanlık duyan...

beril78

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Eylül 2007
294
1
96
İzmir
merhabalar,

ben tek çocukta kalıp, sonrasında bunun pişmanlığını yaşayan varmı merak ediyorum...

keşke kardeşi olsaydı ,keşke çocuğum yanlız kalmasaydı diye düşünen...

hayat,işti güçtü derken bazen çokmu bencil düşünüyoruz diyorum tek çocuk konusunda sanki ona yapılan haksızlık gibi geliyor...

sizler ne düşünüyorsunuz bu konuda?
 
Ben 41 yaşındayım. Kızıma 8 aylık evliyken hem de hiç yumurtlama hesaplamaları yapmadan hiç beklemeden hamile kaldım. Eşim askerdeydi ve hamileleiğimi tek başıma geçirdim. 29 yaşında anne oldum Sonra eşim askerden geldi, bu arada özel okulda çalışıyorduk, ordan ayrılıp başka bir yere geçtik. Maddi sıkıntılarımız çok oldu. Hem çalışma hayatı hem de bebeğin masrafları ağır geldi. Hatta bu maddi sıkıntılar bir çok kavgamızın da kaynağı oldu. Herneyse biz de 2. çocuk olayını kafamızda bitirdik bir taneye bile zor bakıyoruz diye bir müddet sonra hayatımız düzene girdi, ama biz de artık rahata alıştık yine çocuğa olumlu bakmadık. Takii ben 39 yaşıma çeyrek kala bebek kokuları duymaya başlayıncaya kadar, eşim de Allahtan istedi o güne kadar kardeşe hayır diyen kızımda istemeye başladı. Ama o da ne hamile kalmak ne mümkün, 6-7 ay denedikten sonra 40 yaşıma 3 ay kala hamile kaldım. Hem de şakır şakır bir adet gördüğüm halde çok sevindik. Önce geç döllenme dediler sonra bebeğin kalbi atmıyor dediler 9 haftalıktı aldılar. İşte o zaman hayatımın en büyük pişmanlığını yaşadım, çünkü bebek sahibi olmak öyle kolay değildi hele taşımak daha da zordu. Hele de 40 yaşındaysan bu hergeçen gün imkansızlaşıyordu. Şimdi 41 yaşındayım hala istiyorum, eşim ve kızımın hiç umudu kalmamasına rağmen belki diyorum 40 yaşından sonra denemem dedim ama şimdi 42 ye kadar kendime şans veriyorum. Öbür yandan kendimi hiç affetmiyorum Bu dünyada kızıma kardeşten daha değerli ne bırakabilirim. Hiç bişi sanki katlar hamamlar kurduk, azıcık yeseydik, kardeşi olsaydı. Ümidim olsa da birazcık bir yanım sen treni kaçırdın diyor lütfen arkadaşlar tren kaçmadan henüz gençken 2.yi hatta 3.cüyü yapın. Başkaları söylerken bana banel gelirdi, modern ailelerin tek çocuğu var derdim. Yok öyle birşey çocuk hayat çocuk gençlik çocuk yaşam sevinci kendi bencilliğim belki de biraz da hani derler ya ikisine de aynı koşulları sağlamak istiyorum şimdi düşünüyorum kızım büyüyünce acaba anne iyi ki kardeşim olmadı bana 2 bot aldınız mı diyecek yoksa anne benim tek botum olsaydı ama kardeşim olsaydı mı diyecek zaten de diyor şu anda 12 yaşında bana bir kardeş yapamadınız artık torunlarınızı büyütürsünüz diyor :) dalgasını geçiyor İşte böyle benden ders çıkarın...:2:
 
Ben 41 yaşındayım. Kızıma 8 aylık evliyken hem de hiç yumurtlama hesaplamaları yapmadan hiç beklemeden hamile kaldım. Eşim askerdeydi ve hamileleiğimi tek başıma geçirdim. 29 yaşında anne oldum Sonra eşim askerden geldi, bu arada özel okulda çalışıyorduk, ordan ayrılıp başka bir yere geçtik. Maddi sıkıntılarımız çok oldu. Hem çalışma hayatı hem de bebeğin masrafları ağır geldi. Hatta bu maddi sıkıntılar bir çok kavgamızın da kaynağı oldu. Herneyse biz de 2. çocuk olayını kafamızda bitirdik bir taneye bile zor bakıyoruz diye bir müddet sonra hayatımız düzene girdi, ama biz de artık rahata alıştık yine çocuğa olumlu bakmadık. Takii ben 39 yaşıma çeyrek kala bebek kokuları duymaya başlayıncaya kadar, eşim de Allahtan istedi o güne kadar kardeşe hayır diyen kızımda istemeye başladı. Ama o da ne hamile kalmak ne mümkün, 6-7 ay denedikten sonra 40 yaşıma 3 ay kala hamile kaldım. Hem de şakır şakır bir adet gördüğüm halde çok sevindik. Önce geç döllenme dediler sonra bebeğin kalbi atmıyor dediler 9 haftalıktı aldılar. İşte o zaman hayatımın en büyük pişmanlığını yaşadım, çünkü bebek sahibi olmak öyle kolay değildi hele taşımak daha da zordu. Hele de 40 yaşındaysan bu hergeçen gün imkansızlaşıyordu. Şimdi 41 yaşındayım hala istiyorum, eşim ve kızımın hiç umudu kalmamasına rağmen belki diyorum 40 yaşından sonra denemem dedim ama şimdi 42 ye kadar kendime şans veriyorum. Öbür yandan kendimi hiç affetmiyorum Bu dünyada kızıma kardeşten daha değerli ne bırakabilirim. Hiç bişi sanki katlar hamamlar kurduk, azıcık yeseydik, kardeşi olsaydı. Ümidim olsa da birazcık bir yanım sen treni kaçırdın diyor lütfen arkadaşlar tren kaçmadan henüz gençken 2.yi hatta 3.cüyü yapın. Başkaları söylerken bana banel gelirdi, modern ailelerin tek çocuğu var derdim. Yok öyle birşey çocuk hayat çocuk gençlik çocuk yaşam sevinci kendi bencilliğim belki de biraz da hani derler ya ikisine de aynı koşulları sağlamak istiyorum şimdi düşünüyorum kızım büyüyünce acaba anne iyi ki kardeşim olmadı bana 2 bot aldınız mı diyecek yoksa anne benim tek botum olsaydı ama kardeşim olsaydı mı diyecek zaten de diyor şu anda 12 yaşında bana bir kardeş yapamadınız artık torunlarınızı büyütürsünüz diyor :) dalgasını geçiyor İşte böyle benden ders çıkarın...:2:
 
Çok pişmanım diyemem ama keşke diyorum tabii.
Aslında,ta başından,belli bir yaşta "keşke" diyeceğimi biliyordum :)

Başlarda tek çocukta çok kararlıydım.Sonraları acaba dediğim zamanlar oldu.
Fakat hayat iniş çıkışlarla dolu ve biz de kötü dönemlerden geçtik.
Bir türlü tamam şimdi olsun diyeceğimiz noktaya gelemedik.
Keşke o kadar mükemmel zamanlama düşünmeseymişiz :)

Mükemmel zaman ve çocuk-bebek özlemi çok geç yaşta geldi.
Maddi kaygılarımız bitmişti,oğlumuz iyice büyümüştü ve büyüklerimizden kayıplar yaşamıştık.
Sanıyorum eksilen ailemizi,yeni bir üyeyle şenlendirmek içgüdüsü etkili oldu.Veya zor zamanlarda,ailenin önemini görmek.
Fakat maalesef ikizler39 gibi,hüsranla sonuçlandı.Biz,kısmet değilmiş deyip o defteri kapattık.

Tek çocuğun yalnız kalacağını düşünmüyorum.En azından küçükken,yalnız diye hiç düşünmedim.
Sosyal olması için her türlü imkanı sağladık.Anne ve baba olmanın ötesinde,iyi birer oyun arkadaşı olduk :) Onun hobilerini ve kendi hobilerimizi paylaştık.

3 kişilik ailemizle mutluyuz. ama 4 kişi olsak da fena olmazdı :)
İçinizde acaba varsa yapın derim.Pişmanlıktan kıvranmazsınız belki ama hep keşkeniz kalır içinizde.
Mükemmel zamanı beklemeyin bir de...
 



merhaba,
içtenlikle cevap verdiğin için çok teşekkürler...
işte tamda bu nedenlerle insanın kafası allak bullak oluyorya zaten
imkanları iyi olsun düşüncesi ama neye göre iyi kime göre iyi.
bizde kendi halimizde özel sektörde çalışan neticede maaşlı insanlarız.
zaten verebileceğmiz şeyler malesef sınırlı olmakta.
bende isterim çocuğum senelik 20-30 milyarlık özel okullarda okusun ama insanın gücü bi yere kadar yetiyor.
ben madem çocuğuma ultra luks bir hayat sunamayacaksam onu neden yanlızlığa mahkum etmek istiyeyim diyorum.
en güzel şekilde yetiştirdikten sonta devlettede başarılı olur,5 ayakkabı yerine 2 ayakkabıylada mutlu olur,biz ailesi olarak ona elindekilerle yetinmeyi öğretebildikten sonra...yeterki bu bilinçle yetişsin.
benim aklımda bu aralar ikinci çocukla meşgul
o yüzden bu pişmanlığı yaşayan varmı varsa durumu nedir bilmek istedim.
teşekkürlerler arkadaşım...umarım rabbim size en kısa zamanda sağlıklı ve hayırlı bir evlat,kızınada bir kardeş nasip eder.
 

güzel düşüncelerin için teşekkürler meleknaz,
evet o mükemmel zaman aslında hiç gelmiyor,gelemiyor...gelse bile sürekli başka şeyler düşünüldüğü için hatta bazı dönemlerde bahaneler üretilebildiği için bende aslında bunun kararsızlığını çok yaşadım.
aslında tek çocuk yanlız kalır deyip ailesine haksızlık etmek istemiyorum ...kimse evladını o şartlarda bırakmaz...
tabiki onunda sosyal çevresi,arkadaşları,kuzenleri,oyun arkadaşları olur etrafında hiç yanlız bırakmayacak.
ama ne bilim işte kardeş bi başka olur,sonsuz güven duyabileceği birisi olur diye benim düşüncem.

3 kişilik ailenizle her daim mutlu,huzurlu ve sağlıklı olmanızı dilerim:)
 

bu konu zaman zaman benimde aklıma geliyor ama hemen kışkışlıyorum
 
burdan tek çocuk olsun diyen herkese sesleniyorum. sakın tek çocukta kalmayın. bencillik yapmayın.Allah nasip etmez olmaz o ayrı ama isteyerek bilerek tek evladınız olmasın. 2 kesin olsun. madddi duruma göre artabilir

neden mi dedim bunları ben tek çocuğum. evleninceye kadar hiç bir sıkıntı yaşamadım. ailemin fazlasıyla üstüme düşmesi haricinde
ama evlendikten sonra işler daha da değişti. uzağa gelin gittim. 3 yıl sonra eşimin onayıyla memleketime taşındık. neden tek çocuğum diye. hem bu sorumluluğu kaldıramadım. hem de ailemin bir süre sonra söylenmeye başlaması biz ne olcaz burda demeleri, ama ben değildim bunun sorumlusu

başka bir sebeb de, hep sizi kafaya takarlar. küçük şeyleri büyütürler. çünkü başka uğraşacak şeyleri yoktur.iki de bir de bizim başka çocuğumuz mu var senden görücez güzel şeyleri. tabi damattan da aynı beklentiler. belki de haklılar ama olsaydım 2-3 kardeş bunlar azalacaktı

en basitinden kendimden ve ailemin kanından biri lazım . aileme kırıldığımda içimi dökeyim. onların dedikodusunu yapayım:)

şimdi çocuğum yok daha olmadı.Allah inşallah bana nasip eder de 2 çocuğum olur
 
arada sırada aklıma geliyor,geldiği gibi de gitmeyi bilmiyor....kızım 5 yasında ve ben cooook kararsızım...
 


arkadaşiım çok tatlısın yaaaa:)
değişik bir bakış açısı getirdin olaya
direk bu durumu yaşamış birisi olarak düşüncelerin çok önemli tabiki
gerçekten tek çocuğa takık olmak benim içinde geçerli
evhamlı pimpirikli bir anneyim zaten ama zamanla bunun kat be kat artacağı düşüncesindeyim:)
bir arkadaşıma acaba kızıma bu kadar takık olmamak içinmi düşünsem ikinci çocuğu demiştim oda bana o zaman bu ruh halini ikiyle çarp demişti.
onun 2 oğlu var ve bu durum hiç değişmiyormuş anneler açısından
ama nede olsa en azından bi rahatlık durumu ve ilginin dağılması durumu olacaktır:)
güzel düşüncelerin için teşekkürler...
 
ben de 11 yasına kadar kardessız olan bır kızdım takı annem 39 yasında kardesımı dogurana kadar.Aramızda 11 yas olunca ablalıktan cok annelık ettım kardesım 3 yasına gelene kadar yanı annem emeklı olana kadar kı sonraları da annesı gıbı bıldı benı,yemegını ıcecegını hep benden ısterdı sımdı evlıyım ne zaman gıtsem yıne benden ıster herseyını.kardesımı cok sevıyorum gec de olsa ıykı olmus tatlı belamız.
kızım 2 yasında ama kıncıde tedırgınım hele cocuk buyutmenın ne kadar zor oldugunu gorunce :)
 
Tek çocuk istedim öylede oldu.Eşimde 2. çocuğu hiç istemedi o istese ısrar etse fikrim değişirmiydi bilmiyorum.Pişmanmıyım asla. Çocuk sevgimi kısmet olursa torunuma saklıyorum.
 
Tek çocuk istedim öylede oldu.Eşimde 2. çocuğu hiç istemedi o istese ısrar etse fikrim değişirmiydi bilmiyorum.Pişmanmıyım asla. Çocuk sevgimi kısmet olursa torunuma saklıyorum.

arkadaşım zaten sizin pişmanlığınız önemli değil,çocuğunuzun ilerde yaşayacakları önemli. ben yaşayan biri olarak 2. çocuğu yapın diyorum
 

Merhaba kızım 12 yaşında olduğu için sizin de kardeşinizle aranız 11 yaşmış hemen algıda seçicilik oldu tabii :)) ama ne güzel işte ben de kızımın iyi ki doğurmuşsun diyeceğini düşünüyorum anneniz 39 yaşındaymış ben de 41 umarım dualarım kabul olur...
 

ınsalah muradınıza erersınız :) gecen sene komsumuz ıkıncı cocugunu dunyaya getırdı onların da aralarında 12 yas var,bır sorun yasamıyorlar gıbı gorunuyor :)
 
tam aradığım konu sürekli düüşünüyorum bu konuyu ve malesef karar veremiyorum
28 yaşındayım kızım 4 yaşına giricek şubatta
sürekli kardeş olsun mu olmasınmı diye düşünüyorum
olsa nasıl olur
maddi anlamda şu anda çok rahat bir dönemde değiliz
bunu bile bile 2. yi yapmak bencillik olmazmı
maddiyat ne zaman düzelir heryein dörtdörtlük olması beklersen zaman akıp gidiyor
eşim sürekli zamanı var diyor bilmiyorum şimdilik bekliyoruz
 





canım yaşın kritik sınırlarda değil 35-36'ya kadar yolu var.o zamana kadar maddi durumunuz düzelebilir.kızın da büyür, sana yardımcı olur.ikinciye gerek yok deme bence!!!
 
aslında bu işin maddi boyutu ikinci çocuk işinde karar verirken en önemli noktalardan biri.
ailenin belli bir gelir düzeyi varsa ve bu ancak 1 çocuğun ihtiyaçlarını karşılayacak düzeydeyse biraz daha zamana bırakılabilir,helede yaş 35 lere dayanmamışsa :)
kimi karşı çıkıyor ama ben çocuğun kısmeti ile gelir sözünne nedense hep inanmışımdır.
her durumun istisnası tabiki olur ama bebek bereketiyle geliyor gerçekten.
ikinci çocukla ilgili düşüncelerimiz olduğunu bilen bir abimiz bize ilk işini kurduğunda çok sıkıntı çektiğini ama aileye katılan çocuklardan sonra işlerinin açıldığını ve çok iyi gittiğini söylemişti.
bu sadece bir örnek tabiki.
herşey maddiyat değil.
anne baba olarak çocuklarımız için hep en iyisi olsun güzeli olsun istiyoruz...
inşallah hakkımızda hayırlısı olsun hepimiz için
 
22 yaşımda anne oldum, 25 yaşındayım kızım da 3.
Allah nasip kısmet ederse, işlerimiz böyle giderse, inancıma ve kültürüme göre hayırlı evlat yetiştirebileceksem eğer 4 çocuk istiyorum..
Hiç fazla değil bana göre, en ama en az üç olsun diyorum..
Annem 36 yaşındaydı kardeşim 3. kardeşim olduğunda, ben 15..
Kardeşimi kızım zannediyorlar, iki kızım var sanıyorlar :)))
Sakın 2.'yi yap görelim demeyin, o kadar seviyorum ki çocukları..
Asla bıkacağımı zannetmiyorum ki ara sıra kızımla bunalsam da ne üşenirim 2. çocuğa ne bıkarım
İnşallah Rabbim nasip eder.. İnşallah
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…