Aslında bugün ise gidecektim ama dün akşamustu kasıklarımda bişeyler oldu, hem heyecan yaptım, hem sevindim, hem endişelendim. Gecen sefer hiç böyle hissetmemistim. Kasıklarım dolu sanki, hafif bir sizi var, arada da kasiliyor. Ben de araştırdım, gunüne ve hücre sayısına göre zaten dün tutunması için ideal günmüş, tabii değişir ama ne bilim bugün de evde olmak geldi içimden. Çarşamba iste olmak zorundayim ona eminim yarın bilmiyorum. Karışık yani
Senin annen yakında ne güzel, benim burda kimsem yok. Tüm ailem istanbulda, sagolsun esim yaptı günlerdir herseyi ama evi görmesen inanmazsin uçuyor resmen