• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tereyağlı pilav ile özlem arasındaki o ince çizgi

Ben okuyacağım diye kalkıp kibrisa gittim hatta daha uzak bir ülkeye gitme ihtimalim var, dune kadar çok iyiydim ama dün bir videoda aklıma geldi ben cok özledim ülkemi. O kadar dedim gideceğim diye al gittim şimdi ne oldu kalsaydım istanbulda diye düşünüyorum.
Ya tabi kolay değil ama ailelerden su veya bu sebeplerden illa ki ayrılacağız :(
 
:bicak:
Offf bir de eski sobalı evler ne kadar güzeldi de de keseyim kendimi.

Özleniyor yav baya baya özleniyor :))
Çıtır çıtır yanardı, yanından az uzak bi yer minderi olur, oraya kıvrılır, Parlament sinema kulübünü izlerken yediğim mandalinanın kabuklarını koyardım üzerine, mis gibi tüterdi... Annem ütü yapardı bir yandan; ben saçları kuruturdum banyo sonrası, babam bir şeyler karalardı filan :)

Güzeldi... Pisliğini biz temizlemediğimizden :D Sobalı evler güzeldi.
 
Özleniyor yav baya baya özleniyor :))
Çıtır çıtır yanardı, yanından az uzak bi yer minderi olur, oraya kıvrılır, Parlament sinema kulübünü izlerken yediğim mandalinanın kabuklarını koyardım üzerine, mis gibi tüterdi... Annem ütü yapardı bir yandan; ben saçları kuruturdum banyo sonrası, babam bir şeyler karalardı filan :)

Güzeldi... Pisliğini biz temizlemediğimizden :KK70: Sobalı evler güzeldi.

:63:
Sıcağı sevmem soğuğu sevmem, ya hamam sıcağı olur, ya buz. İstemem, kombici amcadan allah razı olsun:dondurma:


Özlenen çocukluk aslında, onda da yetişkin olmak zorunda değiliz şu an da, biz kendimizi mutsuz kılıyoruz.

Konuya dönersem konu sahibi daha sık ailesi ziyaret etmeli bence, aradaki mesafe bu kadar uzun görüşülmeyecek kadar çok değil. Ben yurt dışındayım, neredeyse aynı sıklıkta görüşücez, ki bende öyle özlem duygusu da yoğub değil. Konu sahibi hem özleyip, hem kendini de zorlayıp kendine iyilik yapmıyor.
 
Sizi üzmek istemem ama hala hayattayken anneniz ls babanizla zaman geçirin. Bunu yaşamayan bilmez sonra çok pişman olursunuz.
Ben yerinizde olsam ne olursa olsun ailemle aynı şehirde olurdum. Kaybettikten sonra çok keşke dersin de çok geç olur.
 
:63:
Sıcağı sevmem soğuğu sevmem, ya hamam sıcağı olur, ya buz. İstemem, kombici amcadan allah razı olsun:dondurma:


Özlenen çocukluk aslında, onda da yetişkin olmak zorunda değiliz şu an da, biz kendimizi mutsuz kılıyoruz.

Konuya dönersem konu sahibi daha sık ailesi ziyaret etmeli bence, aradaki mesafe bu kadar uzun görüşülmeyecek kadar çok değil. Ben yurt dışındayım, neredeyse aynı sıklıkta görüşücez, ki bende öyle özlem duygusu da yoğub değil. Konu sahibi hem özleyip, hem kendini de zorlayıp kendine iyilik yapmıyor.

Aynen öyle, çocukluk, o sorumsuzlukla beraber çevreye olan merakımız, kokuların, seslerin hatıralarla pekişmesi vb. nostaljik bir yönden kaynaklı :)
Bak mesela benim uyku sorunum var, eskiden yoktu, belli bir yaştan sonra gelişti. Çocukkenki o huzurlu uykumu özlerim ve aklıma kurbağa sesleri ile uyuyuşum gelir. Bizim apartmanın önü binalarla dolmadan önce, boş bir araziydi ve bir kısmı da gölet gibi sazlıktı. Oradan mevsim ısınınca bir kurbağa sesi gelirdi ki, gece onları dinleyerek uyurdum.

Şimdi arada netten kurbağa sesi açıyorum o gece karanlığında böcüklü ritimli kurbağa sesleri :KK70:
Ama kalkıp da soba kurmam, pisliğiyle mi uğraşacağım :KK70: Taa beş altı yaşında bi şeymişim, ki anamlar da katalitik sobaya geçtilerdi zati :KK70: :KK70:
 
Annemin babamın son göz ağrısıyım ben en küçük bebekleri olarak kaldım her zaman. 9 yıldır ayrıyım onlardan 6 ayda bir ancak görüyorum 12 saat uzaklıktayım onlardan nasıl bırakabildim onları nasıl 9 senedır tek başıma dayanabildim yalnızlığa bilmiyorum ama gurbet dedikleri şey çok zormuş bunu son iki senedir daha iyi anlıyorum . İki kız evladım var şimdiden diyorum onlardan uzak kalmam onlar hangi şehire giderse bende giderim diye .
 
Bana göre evlenip farklı şehirde yaşamak hataydı .. Çok pişmanım .. yolunda giden bir evliligim ve çocuklarım var ..sorun , babamdan uzak olmamdı ..sık sık gitmeme rağmen suçluluk duygusunu atamadım üzerimden. Babamı kaybettikten sonra da aşkına s.çayım daughter, ne işin vardı babanın dizinin bir adım ötesinde ,diye kendime sövdüm durdum ..yani ömür boyu geçmeyecek bir pişmanlığım var ..
 
Sizi üzmek istemem ama hala hayattayken anneniz ls babanizla zaman geçirin. Bunu yaşamayan bilmez sonra çok pişman olursunuz.
Ben yerinizde olsam ne olursa olsun ailemle aynı şehirde olurdum. Kaybettikten sonra çok keşke dersin de çok geç olur.

Yok doğru diyorsunuz gitmeliyim ama olayın orası değil şurası beni Yaralıyor ben hep onları tek bırakmış ve bencil miyim diye sorguluyorum kendimi sizede de oluyor mu bu?
 
Bana göre evlenip farklı şehirde yaşamak hataydı .. Çok pişmanım .. yolunda giden bir evliligim ve çocuklarım var ..sorun , babamdan uzak olmamdı ..sık sık gitmeme rağmen suçluluk duygusunu atamadım üzerimden. Babamı kaybettikten sonra da aşkına s.çayım daughter, ne işin vardı babanın dizinin bir adım ötesinde ,diye kendime sövdüm durdum ..yani ömür boyu geçmeyecek bir pişmanlığım var ..


İşte birgün kocaman bir keşkem olacak diye şimdiden kaygilaniyorum ve allahın her günü sorguluyorum...Onların sevdiği birşeyleri yaparken kahroluyorum keşke birlikte olsaydık diye bazende güzel yemekler yapınca keşke onlarlayken de bu kadar yetenekli olsaydım diyorum
 
Annemin babamın son göz ağrısıyım ben en küçük bebekleri olarak kaldım her zaman. 9 yıldır ayrıyım onlardan 6 ayda bir ancak görüyorum 12 saat uzaklıktayım onlardan nasıl bırakabildim onları nasıl 9 senedır tek başıma dayanabildim yalnızlığa bilmiyorum ama gurbet dedikleri şey çok zormuş bunu son iki senedir daha iyi anlıyorum . İki kız evladım var şimdiden diyorum onlardan uzak kalmam onlar hangi şehire giderse bende giderim diye .
Ben çocuğum olsa onu bakkala göndermeye Kıyamam dedim annem hafif yandan baktı hiç birşey söylemedi ama gözleri çok şey söyledi aslında. ..Simdi diyorum ki dünyanın bir ucunda bile olsam benim mutlu olmam için bir kere bile sitem dolu bir söz etmeyerek cikarsizca seven insanlar
 
Ben ozlemeyen insanlardanım.
Öyle bir duygum yok.
Bu kadar duygusal yaklaşmak bana tuhaf geliyor o yuzden.
bende saskinlikla okudum yorumlari
hic boyle seyler hissetmiyorum
ben bir bireyim ve cok uzun zamandir kendi ayaklarim uzerinde duruyorum , anne baba dostlar kardes vs uzaktaysa ozlenir tabi ama sadece ozlenir o kadar
ben mi garibim hic anlamadim
 
Evlilik olgunluğuna erişememişsiniz pek sanırım.Hayatın düzeni bu sizin anne babanızda birilerinin çocuğuydu bir zamanlar.Çocuk kalsaydım,yanlarında olsaydım evliliği çok yıpratıcı düşünceler bence.Anlıyorum duygusalsınız ama bu durumu eşinize de yansıttığınızı düşünerek bi an önce bunlardan kurtulmanızını tavsiye ederim.
 
Ben çocuğum olsa onu bakkala göndermeye Kıyamam dedim annem hafif yandan baktı hiç birşey söylemedi ama gözleri çok şey söyledi aslında. ..Simdi diyorum ki dünyanın bir ucunda bile olsam benim mutlu olmam için bir kere bile sitem dolu bir söz etmeyerek cikarsizca seven insanlar
Anne baba eşittir çıkarsız sevgi . Annem hep 'ben ol da bil' derdi yıllar sonra anladım annemin ne demek istediğini.
 
İşte birgün kocaman bir keşkem olacak diye şimdiden kaygilaniyorum ve allahın her günü sorguluyorum...Onların sevdiği birşeyleri yaparken kahroluyorum keşke birlikte olsaydık diye bazende güzel yemekler yapınca keşke onlarlayken de bu kadar yetenekli olsaydım diyorum
Böyle mutlu olamazsın ama ..ben olmadım mesela .. sık sık aileni ziyaret et yada yakın bir yere taşın imkanın varsa ..
 
Ben ozlemeyen insanlardanım.
Öyle bir duygum yok.
Bu kadar duygusal yaklaşmak bana tuhaf geliyor o yuzden.

bende saskinlikla okudum yorumlari
hic boyle seyler hissetmiyorum
ben bir bireyim ve cok uzun zamandir kendi ayaklarim uzerinde duruyorum , anne baba dostlar kardes vs uzaktaysa ozlenir tabi ama sadece ozlenir o kadar
ben mi garibim hic anlamadim

Şükür yalnız değilmişim.
Aksine kendi başıma olmak bana her zaman daha gurur verici olmuştur.
 
Back
X