Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği

ferb .!.:

Evet benim en derinde içsel problemim tam da bu. Çocukluğumdan beri...Çocukluğumdan bu zamana bu konuya dair travmalarım var elbette. Ama bunları ayrıntılandırıp kişiselleştirmek istemiyorum. Ama galiba nerdeyse her kadında var bu travmalar.
Erkek çocuğuna daha iltimas göstererek büyütmek.
Kız çocuğunu büyütürken ev sorumluluğuna boğup, erkek çocuğunu sorumluluktan uzak büyütmek.
Geline binbir eziyeti reva görüp, damattan çekinmek.
Kadın erkek arasında adaletsiz sorumluluk dağılımı.
Daha bu liste uzarda gider.
Sonuçta ne oluyor. Kadının değeri oluyor mu, hayır. Evlenirken bile alınan verilen bir meta oluyor. Kız aldık, kız verdik nedir söyler misiniz? E tabi kaynanalar iş, hizmet bekler. Çünkü alınmış birşey ya gelin. Artık onun.
Keşke bu düzen başka bir düzene evrilse. Bireyselleşelim demiyorum. Aile olmak çok güzel, akrabalıkta. Ama herkes karşıdakini bir birey olduğunu unutmasa. Önce kim olursa olsun karşıdakine saygı duysa. Sonra zaten büyükler büyüklüğünü, küçükler küçüklüğünü yapar.
Benim karşı olduğum bir durum daha var. Gelin adaylarının damat ailesinden evlenme sürecinde ki maddi beklentileri. Elbette ki büyükler karınca kararınca evliliğe katkı yaparlar. O ayrı. Ama asıl sorumluluk senin ve eşinin. Siz kuracaksınız o yuvayı. Gücüne göre ev kur, düğün yap. Hep herşeyin en iyisi olmak zorunda mı? O aile senin evini kurduktan, düğününü yaptıktan sonra seni kendisine ait görüyor işte. Bunu görmek çok mu zor. Bir de gelin alınan birşey ya.
Daha çok şey yazasım varda bitmez yazacaklarım. Belki sizlerde birkaç birşey yazarsınız.
Ne dersiniz sizce bu adaletsiz düzen değişir mi?

Genişletmek için tıkla...

insan kendi değerini kendi belirler. istikrarlı bir duruş sergilediğinde, kesinlikle değeri yıllar alsada anlaşılıyor.

erkekten adamlık beklemek için kadın gibi kadın olmak gerek. erkekler de kadınları beğenmiyor ama adamlık gösteremiyor çoğu... benim etrafta gördüğüm; ne erkekler tam erkek, ne kadınlar tam kadın... ne anneler anne olduğunun farkında ne de babalar baba olduğunun...
herkesin hemfikir olduğu tek konu var. o da kusurun her zaman karşı tarafta olduğu...

istisnalar da yok değil. onlara lafım yok.

demek istediğim; karanlığa küfredeceğine, sen bir lamba yak...

ferb .!.:

Evet benim en derinde içsel problemim tam da bu. Çocukluğumdan beri...Çocukluğumdan bu zamana bu konuya dair travmalarım var elbette. Ama bunları ayrıntılandırıp kişiselleştirmek istemiyorum. Ama galiba nerdeyse her kadında var bu travmalar.
Erkek çocuğuna daha iltimas göstererek büyütmek.
Kız çocuğunu büyütürken ev sorumluluğuna boğup, erkek çocuğunu sorumluluktan uzak büyütmek.
Geline binbir eziyeti reva görüp, damattan çekinmek.
Kadın erkek arasında adaletsiz sorumluluk dağılımı.
Daha bu liste uzarda gider.
Sonuçta ne oluyor. Kadının değeri oluyor mu, hayır. Evlenirken bile alınan verilen bir meta oluyor. Kız aldık, kız verdik nedir söyler misiniz? E tabi kaynanalar iş, hizmet bekler. Çünkü alınmış birşey ya gelin. Artık onun.
Keşke bu düzen başka bir düzene evrilse. Bireyselleşelim demiyorum. Aile olmak çok güzel, akrabalıkta. Ama herkes karşıdakini bir birey olduğunu unutmasa. Önce kim olursa olsun karşıdakine saygı duysa. Sonra zaten büyükler büyüklüğünü, küçükler küçüklüğünü yapar.
Benim karşı olduğum bir durum daha var. Gelin adaylarının damat ailesinden evlenme sürecinde ki maddi beklentileri. Elbette ki büyükler karınca kararınca evliliğe katkı yaparlar. O ayrı. Ama asıl sorumluluk senin ve eşinin. Siz kuracaksınız o yuvayı. Gücüne göre ev kur, düğün yap. Hep herşeyin en iyisi olmak zorunda mı? O aile senin evini kurduktan, düğününü yaptıktan sonra seni kendisine ait görüyor işte. Bunu görmek çok mu zor. Bir de gelin alınan birşey ya.
Daha çok şey yazasım varda bitmez yazacaklarım. Belki sizlerde birkaç birşey yazarsınız.
Ne dersiniz sizce bu adaletsiz düzen değişir mi?

Genişletmek için tıkla...

Bir kere ben şöyle düşünüyorum. Gelinlerin çok şey istemesinin nedeni etrafta ki damat ailesi sanki geline dünyaları vermiş gibi davrandıkları için ger sözlerinde dillendirdikleri için gelinlerde o yüzden aldırıyor. Benim evime bir tane halı aldılar bir takım kanepe aldılar birde yemek masası. Ve bana söyledikleri 7 buçuk milyarlık oturma odası diyorlar. Gerçekten tiksindim. Sanki dünyaları almış gibi konuşuyorlar. Allah razı olsun diyen yok. Ben düğünümde kuaföre bile gitmedim neredeyse. Ama sürekli düğün borcundan eşyaların pahalılığından bahsedildi. Herşey karşılıklı.

defne-28 .!.:

Katılıyorum

Sadece evlenirken aileden beklenti kısmını çok abartıyor bazıları.
Yani tamamen herseyi erkek ya da kadının ailesi yapmaz belki ama mesela ev alacaklar durumları varsa destek olmaları kötü birşey değil.
Olmaz zorunda değil gibi yaklaşımlar bana şey gibi geliyor param var ama çocuğumu en iyi okullara göndermek zorunda değilim.
Çoçuğum evleniyorsa neden yardımcı olmayayım ki

Genişletmek için tıkla...

Okula gondermek başka evlenirken ev almak başka.

Tabi ki cocuk dogurduysan o cocuk ayaklarinin uzerinde durana kadar en iyi sekilde bakmak, beslemek zorunda, egitimini yine elinden gelen en iyi şekilde karsilamak zorunda bir aile.

Ancak yetişkin bir adam/kadin artik evlenecek , aile kiracak yaşa gelmişse aile hicbisey yapmak zorunda değil. Ömür boyu size calismak zorunda degil o insanlar, onlarin da bir hayati var. Ama bizimkilerin işine geliyor aileye yaslanmak.

Hicbirşeye karismasinlar ama mobilya, ev alsinlar, yapmak zorundalar evlatlari.
Cocuguma baksinlar ama benim istedigim gibi baksinlar bakmak zorundalar torunlari!?!
Oldu yahuu...
Bu insanlar cocuk mu dogurdu kendilerine efendi mi dogurdu?

Aile gönlünden geçer güzellik olsun, hediye olsun diye yaparsa tamam ama "yapmak zorunda" kafalari çok yanliş. Anne baba demek omur boyu finansal köle demek degil.

CiRiLLA .!.:

Okula gondermek başka evlenirken ev almak başka.

Tabi ki cocuk dogurduysan o cocuk ayaklarinin uzerinde durana kadar en iyi sekilde bakmak, beslemek zorunda, egitimini yine elinden gelen en iyi şekilde karsilamak zorunda bir aile.

Ancak yetişkin bir adam/kadin artik evlenecek , aile kiracak yaşa gelmişse aile hicbisey yapmak zorunda değil. Ömür boyu size calismak zorunda degil o insanlar, onlarin da bir hayati var. Ama bizimkilerin işine geliyor aileye yaslanmak.

Hicbirşeye karismasinlar ama mobilya, ev alsinlar, yapmak zorundalar evlatlari.
Cocuguma baksinlar ama benim istedigim gibi baksinlar bakmak zorundalar torunlari!?!
Oldu yahuu...
Bu insanlar cocuk mu dogurdu kendilerine efendi mi dogurdu?

Aile gönlünden geçer güzellik olsun, hediye olsun diye yaparsa tamam ama "yapmak zorunda" kafalari çok yanliş. Anne baba demek omur boyu finansal köle demek degil.

Genişletmek için tıkla...

Dikkat ederseniz ömür boyu finansal köle olmak zorunda yazmadım

İmkanlar doğrultusunda yapmalı dedim.

defne-28 .!.:

Dikkat ederseniz ömür boyu finansal köle olmak zorunda yazmadım

İmkanlar doğrultusunda yapmalı dedim.

Genişletmek için tıkla...

Bence bi taraf yapip diger taraf yapmayinca ipler kopuyo, cunku adalet olmuyo

ferb .!.:

Tabi ki ailenin destek olması kötü birşey değil. Ama her ailenin böyle bir gücü olmayabilir. Bu bir zorunluluk olmamalı.

Genişletmek için tıkla...

Tabi ki zorunda değil

Mesela benim 3 tane evim 1 yazlığım var çocuğum evlenecek. Anne bana destek bir ev alacağım yardım et dese etmeyecek miyim.

Kastettiğim durum bu.

Yoksa yetişkin bir insana ömür boyu bakmak değil.

Maddi durumu olan anne babalar için geçerli tabi dediğim olmayan zaten hiçbir şey yapamaz.

defne-28 .!.:

Dikkat ederseniz ömür boyu finansal köle olmak zorunda yazmadım

İmkanlar doğrultusunda yapmalı dedim.

Genişletmek için tıkla...

Zorunda diyorsunuz. Zorunda veya yapmali diye birsey yok diyorum imkani olsa da olmasa da.
Evlenip aile kuracak insan anne babasinin imkanlarina guvenmemeli. Guveniyorsa karistilar, ettiler diyede aglamaya haklari yok.

Benim ailem de benim icin yatirim yaptilar sagolsunlar tesekkur ediyorum ama yapmak zorunda asla degillerdi boyle birsey talep etmedim ben. Belli bir yaştan sonra ailenin yaptigi şeyler gönül meselesi, zorundalik değil.

tontriko .!.:

Bence bi taraf yapip diger taraf yapmayinca ipler kopuyo, cunku adalet olmuyo

Genişletmek için tıkla...

Yoo benim ailem bana ev dahi aldi, ihtiyacimiz olmamasina rağmen. Annemin içinde kalirmiş kendisine sözü varmiş

Eşimin ailesi zerre birsey yapmadi ve ip filan kopmadi bizde. Herkes kendi evladina yapar yaparsa.

CiRiLLA .!.:

Zorunda diyorsunuz. Zorunda veya yapmali diye birsey yok diyorum imkani olsa da olmasa da.
Evlenip aile kuracak insan anne babasinin imkanlarina guvenmemeli. Guveniyorsa karistilar, ettiler diyede aglamaya haklari yok.

Benim ailem de benim icin yatirim yaptilar sagolsunlar tesekkur ediyorum ama yapmak zorunda asla degillerdi boyle birsey talep etmedim ben. Belli bir yaştan sonra ailenin yaptigi şeyler gönül meselesi, zorundalik değil.

Genişletmek için tıkla...

Benim ne yazdığım yıkarsa açık.

Detaylı okursanız görürsünüz.

Sizin fikriniz kendinize benimki de bana uzatmaya gerek yok diye düşünüyorum

ferb .!.:

Evet benim en derinde içsel problemim tam da bu. Çocukluğumdan beri...Çocukluğumdan bu zamana bu konuya dair travmalarım var elbette. Ama bunları ayrıntılandırıp kişiselleştirmek istemiyorum. Ama galiba nerdeyse her kadında var bu travmalar.
Erkek çocuğuna daha iltimas göstererek büyütmek.
Kız çocuğunu büyütürken ev sorumluluğuna boğup, erkek çocuğunu sorumluluktan uzak büyütmek.
Geline binbir eziyeti reva görüp, damattan çekinmek.
Kadın erkek arasında adaletsiz sorumluluk dağılımı.
Daha bu liste uzarda gider.
Sonuçta ne oluyor. Kadının değeri oluyor mu, hayır. Evlenirken bile alınan verilen bir meta oluyor. Kız aldık, kız verdik nedir söyler misiniz? E tabi kaynanalar iş, hizmet bekler. Çünkü alınmış birşey ya gelin. Artık onun.
Keşke bu düzen başka bir düzene evrilse. Bireyselleşelim demiyorum. Aile olmak çok güzel, akrabalıkta. Ama herkes karşıdakini bir birey olduğunu unutmasa. Önce kim olursa olsun karşıdakine saygı duysa. Sonra zaten büyükler büyüklüğünü, küçükler küçüklüğünü yapar.
Benim karşı olduğum bir durum daha var. Gelin adaylarının damat ailesinden evlenme sürecinde ki maddi beklentileri. Elbette ki büyükler karınca kararınca evliliğe katkı yaparlar. O ayrı. Ama asıl sorumluluk senin ve eşinin. Siz kuracaksınız o yuvayı. Gücüne göre ev kur, düğün yap. Hep herşeyin en iyisi olmak zorunda mı? O aile senin evini kurduktan, düğününü yaptıktan sonra seni kendisine ait görüyor işte. Bunu görmek çok mu zor. Bir de gelin alınan birşey ya.
Daha çok şey yazasım varda bitmez yazacaklarım. Belki sizlerde birkaç birşey yazarsınız.
Ne dersiniz sizce bu adaletsiz düzen değişir mi?

Genişletmek için tıkla...

Değişti, değişiyor, değişecek. Her kadin kendi imkanlariyla mücadele etmeye devam ettikçe çok şeyler değişecek kuşkunuz olmasin.

İşte bu tam da kadınlarla ilgili bir nokta. Kadınlar kabul etmediği sürece kim kime neyi dayatabilecek? Kaynana sorununu ele alalım. Her zaman vardı hala da var ama eskisi gibi değil çoğu zaman. Artık kadınlar lafını söylüyor; rest çekiyor hatta ileri gidilirse boşanıyor. Bunu yapamayanda vardır elbet ama yapanların sayısı da az değil. Kadınların çalışması; ayakları üstünde durması hatta çalışmasa bile bir konuda eğitim alması bile çok şeyi değiştiriyor. Hani hep deniyor ya çalışan kadınla çalışmayan kadına bakış açısı neden farklı? Sebebi bu işte. Keşke böyle olmasa insanı insan olarak değerli görsek ama o aşamaya daha var sanırım. Benim eşimin ailesinde de ataerkil düzen var ama bana ve kızıma zerre işlemiyor. Çünkü benim elimde çok şükür imkanım da var mesleğim de. O yüzden belki de eşimin ailesi ile bir sorun yaşamadım. Eşimin ailesini baz alarak söylemiyorum ama insanlar güçsüz gördüklerini ezme eğilimindeler. Günümüzde de güç para ve eğitim olduğuna göre kadınların bunlara sahip olması şart ya da gerçekten çok merhametli bir eşe ve eş ailesine denk geleceksiniz ama bu şans kaç kişiye vurur ve bu şansa bel bağlamak ne kadar doğru o da kişinin kendi seçimi işte.

CiRiLLA .!.:

Yoo benim ailem bana ev dahi aldi, ihtiyacimiz olmamasina rağmen. Annemin içinde kalirmiş kendisine sözü varmiş

Eşimin ailesi zerre birsey yapmadi ve ip filan kopmadi bizde. Herkes kendi evladina yapar yaparsa.

Genişletmek için tıkla...

Sen istisnasin demek.. ama bence adaletsizlik heleki karsidakk bu durumu kullaniyosa

tontriko .!.:

Sen istisnasin demek.. ama bence adaletsizlik heleki karsidakk bu durumu kullaniyosa

Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum belki eşimden kaynaklidir. Eşim oyle hesapci paraci bir insan değil, baskasi versin de yiyeyim tarzinda biri hiç değil.

Zaten ailemin aldigi evde oturmuyoruz bile, ordan gelecek para da eşimin hiç umurunda degil sormaz bile. İhtiyacimiz olsa oturuyorda olabilirdik tabi ki ama eşimi taniyorum öyle hazir seven bir insan degildir.

O yuzden esim ailemden faydalaniyor ama esimin ailesi birsey yapmiyor seklinde dusunmedim, dusunmezdim.

Bizim ailenin yetiştirme zincirini kıran kişi annem; "Böyle gelmiş böyle gider, kadın temizliği yapar yemeği yapar eve bakar, erkek dediğin dokunmaz hiçbir şeye, köşe minderi gibi hizmet bekler" diyen bir kadın değildi, daha doğrusu yer yer böyle davransa, davranışlarıyla bunu desteklese de bizi (İki kızız) böyle yetiştirmedi.

Benim bildiğim, kadın ailenin gülen yüzü ise, o ailede huzur oluyor, kadının mutlu olması cıvıl cıvıl olması önemli. Bunu destekleyecek kişi de erkek. Benim yuva algım bu, tam bir eşitlik yok, kadın bir tık daha önde.

Erkek evladım oldu, ben çalışmıyordum o süreçte ve eşim işten gelir ortalığı temizlerdi. Ben yemekleri yapardım, oğlanla ilgilenirdim, sonra oğlanı eşim alırdı atıyorum çamaşıra geçerdim vb. Eşim çalışıyor diye evden elini çekmedi, çekseydi benim bakışım değişirdi.

Ev işleri mesaisi bitmez ve nankördür. Bir işte çalıştığınızda saatli mesaisi, tatili ve parası vardır. Oranladığınızda adil değil.

Bu yüzden "Kocam çalıştı yoruldu, otursun" yok bizde.
Ev işleri ben çalışmasam da ortaktır, herkes affedersiniz kçını toplar.
Kocaya karılık yaparım, analık değil. Eli kolu var yemeğini alır, içimden gelirse mutluysam coşkuluysam güzel bir sofra hazırlarım, ama görevim değil, o o günkü hediyem olur. Evdeki varlığım güler yüzüm sohbetim bir nimet, hizmetçisi değilim kimsenin, kendimi oraların buraların temizliğinde öldüremem gider iki satır bi şey okurum izlerim, onu bunu boyarım burada takılır kafamı açarım daha iyi. Bizde işler böyle.

Şimdi evden çalışmaya başladım, bir süre sonra dükkana geçeceğim; yine aynı olacak bir şey değişmeyecek.
Yemeği birimiz hazırlıyorsak, diğerimiz süpürgeyi eline alacak...
Oğlum 4 yaşında ve annesinden çok babasının evi süpürdüğünü gördü.
Annesinden çok babasının çamaşırları katladığını gördü.
Annesi yemek yaparken katılmak istedi, yaptı. Yapsın.
Bunlar bireysel öğrenilmesi gereken şeyler ve hizmetçi gibi tek kişinin üzerine yüklenilemez.
Oğlum da kendi yemeğini pişirecek, çamaşırını yıkayıp asacak, odasını süpürecek, evi arada temizleyecek, kimse ona hizmetçilik yapmak zorunda değil.

Biz zinciri kırdık; anneannem hizmetçi yaşadı, annem de öyle sayılır, ama ben değil.
Oğlum da görüyor.

Değişecek ama biz göremiyecez
100 yıl sonra ne gelenek kalır ne görenek
Birey olma bilincinde değil insanlar
Erkek çocukları yanlış eğitiliyor
En çapsız adam bile kendini şehzade sanıyor
Anne tabiki çocuğunu sever şımartır ama bu bunun sınırı olmalı

Kendi ailem bu arada hiç öyle değildir
Tabi geleneksel bir tarafları var ama
Babam ev işide yapar yemek de
Anneme hep yardımcıdır
O yüzden böyle despot bir babayla büyümediğim için bana tuhaf geliyor bazı şeyler
Bir çok kadına göre şanslıyım sanırım bu açıdan

CiRiLLA .!.:

Bilmiyorum belki eşimden kaynaklidir. Eşim oyle hesapci paraci bir insan değil, baskasi versin de yiyeyim tarzinda biri hiç değil.

Zaten ailemin aldigi evde oturmuyoruz bile, ordan gelecek para da eşimin hiç umurunda degil sormaz bile. İhtiyacimiz olsa oturuyorda olabilirdik tabi ki ama eşimi taniyorum öyle hazir seven bir insan degildir.

O yuzden esim ailemden faydalaniyor ama esimin ailesi birsey yapmiyor seklinde dusunmedim, dusunmezdim.

Genişletmek için tıkla...

Esinin ailesi bisey yapmadiysa eger, ki aranizda bile konusmadiniz mi esinle? Ortalama bir Turk erkegi bu durumu gurur bile yapabilir.

tontriko .!.:

Esinin ailesi bisey yapmadiysa eger, ki aranizda bile konusmadiniz mi esinle? Ortalama bir Turk erkegi bu durumu gurur bile yapabilir.

Genişletmek için tıkla...

Ailesinin birşey yapmadigini konuştuk tabi ki muhabbeti acildi ama tartişma seklinde degil.

Eşimin gurur yapmasini gerektircek bir durum yok, eşim de ev satin aldi ve eşim kendi parasiyla yapti yapmasi gereken herseyi zaten, butun evimizi ailem kurmadi veya ailem bize para vermiyor sadece bana ev aldilar o kadar.
Ben calismiyorum ustelik.

tontriko .!.:

Esinin ailesi bisey yapmadiysa eger, ki aranizda bile konusmadiniz mi esinle? Ortalama bir Turk erkegi bu durumu gurur bile yapabilir.

Genişletmek için tıkla...

Bizde olmadı öyle gurur falan.
Babam ev hediye etti, benim memleketme yerleştik kira ödememek için. Gayet mutlu valla.
Hatta araba için bile yardım etmedi ailesi. Onda da babam yardım etti de aldık

Şu aralat twitterdaki ironi bile bir düzenin değiştiğini gösteriyor bence. Ben umutluyum. Kırsalda durum farklıdır elbet. Ama şehirlerde değişim başladı. Yavaş yavaş değişecek. Hepimiz değiştireceğiz, sadece kadınlar değil.
Benim eşim de feministtir mesela ve ona göre bir çocuk yetiştiriyoruz. Umarım başarılı da oluruz. Onun kuşağında pek çok saçmalığı yıkacağız bence