Umarım herkes için en hayırlısı olur. Bu iş gerçekten nasip, ama bir söz vardır ben ona çok inanırım güvenirim. Sen emeğini ver Allah hayırlı ise onu sana verecektir…
İnanın ben varikoselden sonra o kadar ağladım o kadar üzüldüm ki.. evliliğimi yıprattım,neredeyse eşimle boşanma seviyesine geldim.Sonra çok dua ettim Rabbim bana bir evlat nasip et diye. Nasip oldu 3 ay sonra gebe kaldım. Ama kalbi durdu. Cinsiyetini öğrenmeye çok az vardı. Sonra durdum dedim neden böyle oldu, ilk haberi aldığımda inanın elim öyle titriyordu ki doktor su getirin dedi. İnanılmaz umutsuzdum. Umudum bitmişti…Rabbim ol dedi ve oldu sonrasında öğrendim ki bebeğim doğsa engelli olacaktı %90 ihtimalle. Yine bir sınav dedim, ama duamda bir eksikliğim olduğunu hissettim.Rabbim bana hayırlı ve sağlıklı bir evlat nasip et dedim. Kolay imtihanlar nasip et dedim. Psikolojikmen çok çöküşteydim. Herkes çocuk diye soruyordu. Kimseye bebeğimi kaybettiğimi bile söylemeyemedim. Ailemde dahil. Unutmak istedim herşeyi… en son tüp bebek kararı aldık iştee.. transfer sonrası eve geldim yemek yaptım. Ara sıra oturdum, hatta 3.gün zıpladım bile uzandım bir yere…banyo yaptım,merdiven indim çıktım. Sonuç ne olacak bilmiyorum ama dün kötü bir rüya gördüm. Şunu net anladım, Ne kadar çok takarsan tak sana o şey gelse de gidiyor. Ve hayrı şerri gerçekten bilemiyoruz. O nedenle o olsa bu olsa gibi cümleler faydasız,şunu keşke yapmasaydım, bunu neden yaptım demeyin kendinize. Ben yaşadım. Gebe olduğumu öğrendiğimde kimseye söylemedim herkesten herşeyden sakındım kendimi, her gün cevizler kefirler neler yaptım neler.. şuan da tam tersini yapıyorum. Bu demek değildir ki dikkat etmiyorum ediyorum ama sevdiğim yemeklerden sevdiğim şeylerden mahrum kalmıyorum…belirtileriniz neler diye soruyorum bende buradaki kader arkadaşlarıma, buraya her gün geliyorum, ama inanın stresten değil, konuşalım birbirimize destek olalım, yardımcı olalım birbirimize diye..Emeğimizi verelim, gerisi gerçekten takdir
Tek bir embriyo bile yeter Allah ol dedikten sonra