hiç bir kimseye istediği cevabı yazmamŞurada ciddi ciddi bir konu açtım, niye tiye alıyorsunuz ki?? Çalışırken de oğlumun eskilerinden giydirdiğim oldu mesela, veya ayın 15 ini zor bulduğumuz. Bazen kıt kanaat geçindiğimiz. Ne oldu ki!? Varlık da yokluk da hepimiz için. Yine mümkün olduğunca çocuklarım sevgi görebildi.. önemli olan buysa evet fakir aileler de kıt kanaat geçinse bile mutlu olabilirler
Arkadaşlar dert değil belki ama gerçekten aylardır düşünmekten çözüme kavuşturamadığım için buradan soruyorum. İki oğlum var, yaşları 5-9. Dokuz -dört çalışıyorum. Yoğun günlerde akşam 7 veya 8 de eve geldiğim de oluyor. Eşim benden daha yoğun. (8-5) 07:30 evden çıkıp;17:30 eve dönüş normalde mesai hariç. Çocuklar da okula gidiyor. Ama ben bir evladımız daha olsun istiyorum. Çocuklarımın bir kardeşi daha olsun istiyorum. Aslında kuzenleri var ve ben hep kardeş gibi kuzenleri var falan derdim ama önceki konumda falan bildiğiniz üzere sadece kardeşlerimle birbirimize destek oluyoruz. Kuzenlerle hep bir şekilde kıskançlık-dargınlık vs.bu gibi sebeplerle bir çocuğum daha olsun istiyorum ama karar veremiyorum. Şu tek başıma halimle (aileler de yanımızda değil) iki çocukla bile yetişemiyorum. Evi yarım bırak işe git; işi yarım bırak eve gel. Çocuklarla oyunu etkinliği yarım bırak mutfağa gir. Bitmeyen çamaşır döngüsü vs.
2. Konum bu zaten. Yardımcım var ama yetmiyor. Hergün alamam; o kadar çok kazanmıyorum. Haftada bir falan geliyor. O da şuraları topla süpürüp sileyim yapıyor. Sizde de böyle mi bilmiyorum ama çarşafları değiştiriyorum, kitapları yerleştir, kıyafetleri katla ütüle kaldır, oyuncakları düzenle, bulaşıkları yıka. Ben geri kalan süpürme silmeyi hallederim diyor. Ben bilemem kıyafetin yeri neresi, kitabın yeri, tabağın kaşığın yeri neresi diyor. Kadın gelince bildiğin birlikte iş yapıyoruz saati dolana kadar.
Bu halde yetemezken, tekrar anne olmak isterken yine de yapabilir miyim sizce?
Yapabilenler, üç çocuklu full time çalışan anneler nasıl destek alıyorsunuz, yardımcı olursanız sevinirim.
Eee bütün bunlar içinde kendinize eşinize ayırdığınız özel alan nerde hep ev işi iş , ben 3. Çocukla eşime kendime başbaşa nasıl zaman ayiririm sitede sorgulayn bence diğer çocuklarınz kaç yaşında bilmiyorum esinz ne görüşte bilmiyorum ama 3 çocuk bı yerde kendinden karı koca iliskinden de vermek diye düşünürüm çocuklarınizn zaten bı kardeşi var çalışma durumunz olmasaydı yapım derdim ama hem ev hem 3 çocuk hem iş hem eş ne bileym insan oturup bı kahve içip kitap okuyamayacaksa niçin çalışır ki sabah akşam.Arkadaşlar dert değil belki ama gerçekten aylardır düşünmekten çözüme kavuşturamadığım için buradan soruyorum. İki oğlum var, yaşları 5-9. Dokuz -dört çalışıyorum. Yoğun günlerde akşam 7 veya 8 de eve geldiğim de oluyor. Eşim benden daha yoğun. (8-5) 07:30 evden çıkıp;17:30 eve dönüş normalde mesai hariç. Çocuklar da okula gidiyor. Ama ben bir evladımız daha olsun istiyorum. Çocuklarımın bir kardeşi daha olsun istiyorum. Aslında kuzenleri var ve ben hep kardeş gibi kuzenleri var falan derdim ama önceki konumda falan bildiğiniz üzere sadece kardeşlerimle birbirimize destek oluyoruz. Kuzenlerle hep bir şekilde kıskançlık-dargınlık vs.bu gibi sebeplerle bir çocuğum daha olsun istiyorum ama karar veremiyorum. Şu tek başıma halimle (aileler de yanımızda değil) iki çocukla bile yetişemiyorum. Evi yarım bırak işe git; işi yarım bırak eve gel. Çocuklarla oyunu etkinliği yarım bırak mutfağa gir. Bitmeyen çamaşır döngüsü vs.
2. Konum bu zaten. Yardımcım var ama yetmiyor. Hergün alamam; o kadar çok kazanmıyorum. Haftada bir falan geliyor. O da şuraları topla süpürüp sileyim yapıyor. Sizde de böyle mi bilmiyorum ama çarşafları değiştiriyorum, kitapları yerleştir, kıyafetleri katla ütüle kaldır, oyuncakları düzenle, bulaşıkları yıka. Ben geri kalan süpürme silmeyi hallederim diyor. Ben bilemem kıyafetin yeri neresi, kitabın yeri, tabağın kaşığın yeri neresi diyor. Kadın gelince bildiğin birlikte iş yapıyoruz saati dolana kadar.
Bu halde yetemezken, tekrar anne olmak isterken yine de yapabilir miyim sizce?
Yapabilenler, üç çocuklu full time çalışan anneler nasıl destek alıyorsunuz, yardımcı olursanız sevinirim.
Bu 3 çocuk sahibi olmadığı için pişman işyeri ablalari , çocukları kendi yolunda ilerlemek üzere kanatlarını açtıgi ve artık evde boşluk yaşadıkları için sana böyle bir paylaşımda bulunuyorlar. Buyuk olasılıkla yirmili yaşlarda çocuklarını dogurdular ve artık bir daha doguramayacaklari bu yaşlarda sevgilerini aktarabilecekleri bir bebegin yokluğunu hissediyorlar.(menepoz döneminde olmalarının psikolojilerindeki rolünü lütfen yabana atma) Mesela ben 50 yaşımdayken Allah omur verirse ve görürsem o günleri bir çocuğum 20 ,diğer çocuğum 12 yaşında olucak ...ve ben işyerinde yarı yasimdaki iş arkadaşlarıma kendi iç sesimi baz alarak öğütlerde bulunacağım... öğütler verdigim kişinin koşullarını,aile duzenini,çocuklarının yaşını ve ihtiyaçlarını dikkate almayacağım bu öğütleri verirken. Bence sen birkaç gün oturup kendi kendine düşün ,eşinle konuş ...onun bu konudaki düşünce ve isteklerini göz önünde bulundur öyle karar ver34 yaşındayım. Yani aslında kendime cevabım şu ki şuan şu şartlarda evet zor olur; hamilelikti, doğumdu, bebek bakımıydı falan. Ama 50 yaş civarındaki tanıdığım iki çocuklu anneler hep pişman. Keşke bir tane daha olsaydı diyorlar ve bizim gibi pişman olma, bir tane daha olsun, bizi dinle bak falan diyorlar. Çalışan anne olduğum için evet çocuklarıma evde duran bir anne gibi mükemmel yemekler, pastalar börekler yapamıyorum, her an tertemiz bir ev bırakamıyorum. Ama maddi açıdan farklı şartları var ve evdeyken mümkün olduğunca ilgilenmeye çalışıyorum, oyunlar etkinlikler vs. Dolu dolu geçirmeye çalışıyoruz. Belki de ben daha fazlasını istiyorum bilemiyorum. Cevaplarınız için teşekkürler düşüneceğim biraz daha..
Tabii ki sadece kuzen olayı yüzünden konu burada değil. Evlenince eşler anlaşamadığı için kızkardeşiyke görüşmeyenler de var. Ama dediğim gibi asıl sebep bir evladımız daha olsun, oğullarımın bir kardeşleri daha olsun, daha canlı neşeli bir ev ortamı olsun maksatÜçüncü çocuk için motivasyon sebebinizin, kuzenlerinizle aranızdaki ilişki oluşu bana da garip geldi.
Ayrıca siz öylesiniz diye çocuklarınız da kuzenleriyle geçinemeyecek diye bir şart yok.
Biz 2'şer kardeş,6 kuzeniz,gayet iyi geçinip birbirimize destek oluyoruz.
Ben ve iki kuzenim yakın oturuyoruz,
bilinçli olarak böyle tercih ettik,
darda kalana koşuyoruz.
Oğlum tek çocuk,3 kız kuzeni var kendinden büyük,hepsini abla bilir,görümcemin küçük kızıyla daha iyi anlaşır.
Diyeceğim o ki kuzen meselesini bir tarafa bırakın.
Üçüncü bir çocuk için maddi ve manevi şartlarınız uygun mu?
Eşiniz bu konuda ne düşünüyor?
Diğer çocuklarınız bundan nasıl etkilenir?
Bunları değerlendirin.
Eşime kalsa sorun değil, o çoktan kararını vermiş. Benim kararımı bekliyor.Bu 3 çocuk sahibi olmadığı için pişman işyeri ablalari , çocukları kendi yolunda ilerlemek üzere kanatlarını açtıgi ve artık evde boşluk yaşadıkları için sana böyle bir paylaşımda bulunuyorlar. Buyuk olasılıkla yirmili yaşlarda çocuklarını dogurdular ve artık bir daha doguramayacaklari bu yaşlarda sevgilerini aktarabilecekleri bir bebegin yokluğunu hissediyorlar.(menepoz döneminde olmalarının psikolojilerindeki rolünü lütfen yabana atma) Mesela ben 50 yaşımdayken Allah omur verirse ve görürsem o günleri bir çocuğum 20 ,diğer çocuğum 12 yaşında olucak ...ve ben işyerinde yarı yasimdaki iş arkadaşlarıma kendi iç sesimi baz alarak öğütlerde bulunacağım... öğütler verdigim kişinin koşullarını,aile duzenini,çocuklarının yaşını ve ihtiyaçlarını dikkate almayacağım bu öğütleri verirken. Bence sen birkaç gün oturup kendi kendine düşün ,eşinle konuş ...onun bu konudaki düşünce ve isteklerini göz önünde bulundur öyle karar ver
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?