- 6 Ekim 2006
- 596
- 643
- 628
ben de tam tersi hissediyorum senin için nedense:))Ben illa evlilik degil de sevecegim birini bulamayacagim gibi hissediyorum nedense..
24 yaşındayım. Bi kaç ay önce çok ciddi dusundugumuz iliski bitti. Herkes gibi bende karamsarim sosyal aktivitem yok. O yüzden asosyalim. Hala en mükemmel erkek oymuş gibi geliyor. Yeni bi ilişkiyi hem istiyorum hemde korkuyorum. Yine aynı şeyler olursa diye. Ayrıca YGS sınavına hazirlaniyorum. Sevgilim olmadığı için rahatim nereyi kazansam gidebilirim. Kısıtlayacak kimse yok o yönden. Ancak duygusal boşluğun dibine vurmuş durumdayım. Aslında birini bulup hemen evlenmek istiyorum. Bana ait olan ev. Rahatlıkla kendi kurallariminda geçerli olduğu bi yuvam olsun istiyorum. Belli bi yaşa gelince. Ailede ki bi takım imalar laflar sözler insanın çok canını sıkıyor. Yeri geliyor sanki sen o evde yıllarca yasamadinda sonradan gelmissin muamelesi yapılıyor. Tüm bunlar ciddi anlamda canımı çok sıkıyor . öte yandan hayata karşı karamsarlığımin katına kat katıyor. evlencegim insanın şuan ne yaptığını dusunur buluyorum çoğu zaman
Canımm teşekkür ederim, inşallahhh :)))ben de tam tersi hissediyorum senin için nedense:))
Bir de şuraya bir not düşmek istiyorum bu tarz konularin geneli için. Belli bir yaştan sonra, özellikle okul bitip is güç sahibi olunca hayatında kimse olmayan her insanda az ya da çok belki sık sık belki ara sıra yalnız kalacağım korkusu olur. Hayatında biri olan bir kişi ay evlenemeyecegim kaygisini elbette yasamaz. O yüzden ben 35te evlendim canım ama 10 yıllık ilişkim vardı tarzı yorumlar biraz ne bileyim alakasız kaçıyor. Hayatında biri olsa kimse 20li yaşların başındayken geç kaldım a dostlar evlenemiyorum demez. 30a kadar da bekler 35e kadar da. Mesele sevdigin kişiyi bulabilmek. Ben heh bu adam benim geri kalan hayatımı geçireceğim kişi dedigim adamı bulsam, 30a kadar beklerim evlenmek için. Acelem ne? Eminim bir çok yalnız da böyle düşünüyordur .
27 yaşıma kadar ne evlenmesi ya diye gezip 28 yaşımda düğünümde göbek atarken buldum kendimi :) gerçekten nasip kısmet bu işler.
Yalnızlığınla barışık olmanı tavsiye ederim. Yalnızlığın tadı başka..
evet evet. tam olarak buBir de şuraya bir not düşmek istiyorum bu tarz konularin geneli için. Belli bir yaştan sonra, özellikle okul bitip is güç sahibi olunca hayatında kimse olmayan her insanda az ya da çok belki sık sık belki ara sıra yalnız kalacağım korkusu olur. Hayatında biri olan bir kişi ay evlenemeyecegim kaygisini elbette yasamaz. O yüzden ben 35te evlendim canım ama 10 yıllık ilişkim vardı tarzı yorumlar biraz ne bileyim alakasız kaçıyor. Hayatında biri olsa kimse 20li yaşların başındayken geç kaldım a dostlar evlenemiyorum demez. 30a kadar da bekler 35e kadar da. Mesele sevdigin kişiyi bulabilmek. Ben heh bu adam benim geri kalan hayatımı geçireceğim kişi dedigim adamı bulsam, 30a kadar beklerim evlenmek için. Acelem ne? Eminim bir çok yalnız da böyle düşünüyordur .
Daha zamani vardir, kismetiniz gelir bulur sizi insallah.
Ama muhim olan evlenmek degil, size uygun olan biriyle evlenmek, umarim o kisiyi bulursunuz.
evet birileri var ama doğru kişi değil dimi? şuan mesela birisi var benimde ama mantığım uymuyor, aklım yatmıyor..zaten o yüzden evlenemiyorumya. aslında asıl sorunum uygun kişiyi bulmak. yoksa evlenmek istesem su an evlenirim. sorumu bu şekilde sormalıymışım :)
hayatınızda biri varmıydı peki. yoksa aniden mi oldu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?