Ve yolun sonu... Boşanıyorum...

Ben de bu noktada güçlü olmaya çalışıyorum, olan olmuş bir yerde diyorum, karşılıklı hataları sorgulamamaya çalışıyorum ama yine de yaşadığımın çok zor bir durum olduğunun farkındayım. Kendimi oyalamaya çalışıyorum, arkadaşlarımla geziyorum, dışarı çıkıyorum, sinemaya gidiyorum v.s. Ama yine de içimdeki acıyı tamamen atmam imkansız. Nasıl güçlü olabilirim? Tavsiyeleriniz neler? Neler düşünmeli, neler yapmalıyım? Lütfen bu zor dönemi aşmam için bana bir yol gösterin, kendimi daha başka nasıl oyalayayım? Fikirlerinize çok ihtiyacım var. Her türlü öneriniz benim acımı unutmama yardımcı olup hayatıma devam etmem konusunda bana güç verecek.

Bir şey daha sormak istiyorum, benzer tecrübeleri olanlar da yaşadıklarını yazarsa ayrıca sevinirim. Daha önce sizi artık eskisi kadar sevmediğini, bir daha eskisi gibi hissetmenin imkansız olduğunu artık kafada bitirdiğini söyleyip geri dönen erkeklerle karşılaştınız mı? Bence bu noktada kadın ve erkekler biraz farklı, genelde bir kadın artık soğumuşsa sevmediğini ilişkiyi istemediğini söylüyorsa pişman olup geri dönmüyor. Ama erkekler tükürdüklerini yalamaya daha meyilli, çekip gidip sonra acı çeken sürünen erkekler olabiliyor. Tabi o noktadan sonra ne kadar sağlıklı bir ilişki olur o tartışılır, yani sizi bir kere bırakıp giden sizden vazgeçen bir adamdan hayır gelmeyeceğini düşünüyorum. Ama yine de bilmek istiyorum, yazdığım gibi durumlarla karşılaştınız mı, yani ayrılmaya tamamen kararlı gözüken size karşı artık bir şey hissetmediğini yorulduğunu söyleyen erkekler sonra tekrar aşık olurlar mı bir ihtimal? Yoksa gerçekten imkansız mı?

Bu konularda fikirlerinizi veya tecrübelerinizi yazarsanız çok sevinirim. Çok yalnız hissediyorum ve yazdıklarınız bana güç veriyor. Teselli aramıyorum sadece yanımda olduğunuzu bilmek ve aslında neyin ne olduğunu öğrenmek istiyorum. Çünkü daha önceki konularımda da yazdığım gibi ilişkiler konusunda tecrübesizim. Eşimden önce ne ciddi bir ilişki ne de bir ayrılık yaşadım, bunları konuşabileceğim bir insan yok etrafımda, arkadaşlarım bir yere kadar objektif olabiliyor, aile olarak da sadece babam var ve onunla da bunları konuşmam çok yardımcı olmaz tahmin edersiniz ki, zaten mümkün olduğunca aileyi durumun dışında tutarak olayı aşmaya çalışıyorum ve sizin desteğiniz benim için çok önemli.
 
Yazdıklarınızından yaşınızdan çok daha olgun olduğunuz anlaşılıyor...
Çok aklı başında bir arkadaşsınız...
Yazık eşinize ki bu olgunluğa erişememiş...
Siz o kadar güzel analiz edip değerlendirme yapıyorsunuz ki...
Gerçekten güçlülüğünüz ve metanetinize hayran kaldım...
Allah yardımcınız olsun...
İnşallah hakkınızda hayırlısı ne ise Rabbim onu nasip etsin size...
Mutluluğu hakediyorsunuz...
 
Son düzenleme:
Canım gitsin seni seviyorsa tekrar dönecektir...
Ha dönmezse de zorlama demekki dediği gibi bitmiştir...
Kendini üzme ve güçlü ol...
 
Biraz özgür kalmak istiyor gibi. Ama okuduklarımdan şunu anladımki geri dönecek. Kötü arkadaş seçimi kafasını karıştırmış olabilir. Zaten evli bir erkeğin bekar arkadaşı olması bence çok sakıncalı. Kendileri düzen kuramazlar (ama özenirler isterler) düzeni olanında düzenini bozmaya çalışırlar. Sen çok aklı başında mantıklı bir bayansın. Biraz zaman tanı hem ona hem kendine ama bu aradada hayatın devam ettiğini unutma. Kurslara,spora yazıl. İmkanın varsa ya tek başına yada babanla kısa bir tatile git. bilmediğin görmediğin bir yere. ama harap bitap bir kadın gösterme ona. Hayatının devam ettiğini ve senin güçlü bir kadın olduğunu bilmesi gerekiyor bence.Onu herşeye rağmen tekrar istiyorsan kaybetme korkusunu yaşat. Umarım herşey istediğin gibi olur.
 

Hımmm...
Anlıyorum anlıyorum..
Bu aşamalardan geçerken hissettiğinizi anlıyorum..
Umarım en yakın zamanda küçük büyük farketmez bir işiniz olur,sizi oyalayacak bişiyler bulmanız şart..
İş ha deyince olmayacağına göre hemen ucuz yollu da olsa bir kursa yazılın.. Ben Halk Eğitim'e gitmiştim ne alakaysa Almanca'ya sarmıştım bir dönem..
Siz de ilgi alanınıza göre bir kurs seçin..
Bu arada geri dönerse,pişman olursa,burnu sürterse vs. düşüncelerinizi de anlıyorum ancak inanın dönse bile iyi olmuyor.. Evlilik flört gibi bişiy değil maalesef! Aileler,çevreler devreye giriyor,sizin yaşadıklarınız teker teker önünüzden defalarca geçiyor.. Çok zor çok.. O yüzden şu yeniden deneyebilir miyiz'i kafanızdan mümkün olduğu kadar çabuk atmaya çalışın..
Benim şahsi fikrim boşanma işlemlerinin olabildiği kadar çabuk sonuçlanması.. Çünkü boşanma ve sonrası çok ağır bir süreç,ne kadar çabuk yol alırsanız o kadar kolay toparlanırsınız bana inanın.. Acı bu çekilecek belli,bile bile süreci uzatmanın manası yok!
Çok mu uzattım ne?
Sadece destek olmak istedim..
Hakkınızda hayırlı olsun inşallah...
Boşanmak çok zordur,acı tatlı yaşananları bir kalemde silmenizi hiç kimse bekleyemez ancak gemi yürümüyorsa da iteklemenin de gereği yok.. Boşu boşuna zaman kaybı ve gözyaşı...
 


sen o kadar güclü bi insansin ki eminim bunun üstesinden geleceksin,
kolay olmayacak bunu sende biliyorsun zaten
ama en az yarayla atlatacaksin insallah...

üzülmesi gereken sen degilsin, esin... oda anlayacak er yada gec hatasini
ama o zamana kadar sen cooooooooook yol almis olacaksin insallah opuyorumnanaktan
 
bana kalırsa herşeyi oluruna bırak..bizde eşimle birbirimizi terketmiştik..üstelik daha yeni evliydik..sürekli kavgalar kıskançlıklar filan..birbirimizi taşıyamaz duruma gelmiştik..ve neticede ayrıldık..

böylece ikimizde derin bir nefes aldık..çünkü gerekli gereksiz kavgalardan yıpranmıştık yorulmuştuk bıkmıştık..
birbirimize boşanma davası açtık....

mahkemelere git gel git gel...hep ertelendi dava..tabi bu arada görüşmüyorduk...
sonra sonra beni aramaya başladı...daha sonrada aramalarını artırdı..artık özlüyordu beni..tabiyki bende onu...birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi anladık..ve 7 aylık ayrılıktan sonra
tekrar biraraya geldik..ailelerimizde çok sevindi..ve herşey eskisindende güzel oldu...

hayatta olmaz diye birşey yok..Allah ne yazdıysa onu yaşıyorsun...Ama hiçbizaman onun arkasından ağlamadım..onun yanında zayıf durmadım..çalışmaya devam ettim..hatta ilk davayı açanda bendim..
bunların ona çok etkisi oldu..belkide bukadarını beklemiyordu benden...

ama insanın gözü kararınca herşey oluyor...

bu 7 aylık ayrılık bizi kendimize getirmişti..

umarım bu ayrılık sizede iyi gelir ve eğer birbiriniz için hayırlı iseniz işallah tekrar biraraya gelirsiniz canım..neticede kolay değil binbir hayallerle kurduğun yuvanı elinin tersiyle itmek...

eminimki bu eşinde içinde böyle...
 
Evlilik ya da ilişki iki kişilik yürüyor malesef.
Biri mantıklı ya da mantıksız, ortada bir neden var ya da yok,
vazgeçtiğinde karşı taraf zor olsa da bunu kabul etmek durumunda malesef.
Sizin için durum çok zor tabi ki, ama geri döner mi acabalarla,
acınızın içinde oyalanırsanız daha da zor olacaktır.
Acınızın içinden ne kadar çabuk uzaklaşırsanız, o kadar zaman kazanmış ve
biran önce durumu kabul edip, küllenmesini sağlayabilirsiniz.
Hep geriye bakmak, acaba döner mi, tekrar sever mi diye düşünmek,
acınızın yerinde saymasından başka birşeye yaramayacaktır.
Bence de bundan sonra acaba döner mi yerine,
kendi hayatınızla ilgili kararlar verin.
Birgün olurda çok pişman olursa, elbette karar sizin, ama o gün hiç gelmeyebilir.
Şuan için olduğu gibi durumu kabul etmek, size daha iyi gelecektir.
İnsanoğlu umud etmekten vazgeçmiyor ama sizi sevmediğini söyleyip, giden
bir adamı beklemek te umud değil artık.
Allah yardımcınız olsun.
Hakkınızda hayırlısını versin inş.
 

son iki ay öncesine kadar evden işe işten eve bi insandı diorsun...ne olduda son iki ayda sürekli geceleri arkadaşlarıyla takılır oldu?...bu işte bi gariplik var
 
Yorumlarınız ve desteğiniz için çok teşekkür ederim, hepinize ayrı ayrı... Bu evlilik bitti, zaten eşim de kararlı ben de kafaya koydum zaten başka çarem yok bu noktada. Yalnız bundan sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum, hukuki boyutunu biraz araştırdım. Anlaşmalı boşanma yoluna mı gitmeliyim yani beraber dilekçe verip tek celsede halledecek miyiz yoksa karşılıklı dava mı açılacak bilmiyorum. Burada birkaç arkadaş bana davayı sen açma o açsın yazmış, o zaman sürekli davalara mı gidip geleceğiz? Ne yapacağımı bilmiyorum, belki bir avukatla konuşmalıyım. Babam yavaş yavaş biz de taşınalım diyor, yani baba evine dönmem gerekebilir ama ben evimden ayrılmak istemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum çok karıştı kafam. Şu an benim bu evden ayrılmam ve eşimle anlaşıp tek celsede halletmem doğru olur mu? Yoksa o dava açsın ve uğraşsın mı?
 
Son düzenleme:
gerçekten üzüldüm dikkatimi çeken eşin demişki 2 ay öncesine kadar seviyordum gerçek sevgi öyle 2 3 ayda BİTEMEZZZ ... belkide sinirle ağzından çıkmış olabilir umarım öyledir yuvasına sahip çıkar hakkında hayırlısı olsun cnm ALLAH yardıncın olsun
 
canım hukuki boyutu eğer karşılıklı anlaşıp ANLAŞMALI BOŞANMA yoluna giderseniz ilk celsede biter.ama eşin dava acarda sana boşanma dilekcesi tebligi gelirse hakim muhtemelen uzatcak davayı en az 2 yada 3 ay sürebilir ikinci dava zamanı yani.tatlım bilemiyorum kararlıysan evet anlaşmalı boşanma bence en iyisi yoksa her seferinde acı cekceksin.unutma senin istiycegin birşey canm kafanı devamlı dağınık tut bu durumu atlatana kadar.arkadaşlarınla vakit geçir evde yalnız kaldığın zamanlar film izle devamlı falan canm.herşey senin elinde canm ne kadar kısa sürede atlatırsan o kadar iyi olur senin için.hayatını bi kendini bilmezin eline teslim etme canm güçlü ol olurmu.
 
vallahi anlattıklarına göre bende eşinin seni sevmediğini düşünmüyorum canım belkıde bir taktiktir bu olamaz mı yani kendisinin degerini bil diye yapmış olamaz mı
 

Davayı kimin açtığının önemi yok.Kesinlikle anlaşmalı boşanmalısın.Bir avukat tutabilirsin,ama avukat tutmaya gücün yoksa bile sorun değil, anlaşmalı boşanmada aranızda protokol hazırlıyorsunuz.İnternette bulabilirsin.Hakim gereken yerleri düzeltiyor zaten.Benim avukatım duruşma saatinde kaza yaptı gelemedi,hazırladığımız protokolle duruşmaya girdik.Çocuğumuzla ilgili bir kaç maddede düzeltme yaptı,nafaka istememişim onu yazdırdı..Senin çocuğunda yok.Daha kolay olur.Hatta protokolün arkasına ev eşyalarını nasıl paylaştığınızı da eklerseniz daha iyi olur.
Umarım bundan sonraki hayatınız çok daha mutlu ve umutlu geçer.15 aydır ağlıyorum,ondan başka kimsem yok gibi hissediyorum demişsiniz.Merak etmeyin herşey geçiyor,geçeceğini bilerek sarılın hayata.Sizi sevmekten vazgeçtiğini söyleyen bir adamla yaşamak zul olur sonra:gitme:
 
Eklemeyi unuttum..Öncelikle bir dilekçeyle ikametinizin olduğu adliyeye başvurun ve gün alın.Daha sonra duruşmada protokolü sunacaksınız..Hakim bir de sizden sözlü olarak duymak isteyecek.Sonra kararı yazdıracak.Kararın kesinleşmiş halini 20 gün gibi bir sürede gidip imzanızı atarak alacaksınız.Karar kesinleşmiş olacak.Yaklaşık bir ay içinde de nüfustan düşecek.İşte bu kadar.
 

neden acele ediorsun ki...boşanmak isteyen o bırak bu işlerle o ilgilensin.taşınma konusundada acele etme derim ..düşünme bunları fazla ..moralini yüksek tutucak şeylerle ilgilen mesela kendinle ilgilen makyaj yap git alışveriş yap saçını başını boyat ne bileyim bunları yapmak beni çok mutlu edior..ve de yalnız kalmamaya çalış..hakkında hayırlısı olsun
 
canım bencede sana o kadar haksızlık adama karşı neden anlaşmalı boşanasınki bırak kendi açsın davasını ya birde ona mı kafa patlatacaksın zaten beyefendiye yeteri kadar kafa yormuşun sakın anlaşmalı filan deme onada bırak bekle biraz bakalım ne yapacak çok istiyorsa açsın davasını sende yüzün ak bir şekilde gider boşanırsın ama bence anlaşmalı boşanma kafanada takma canım ya tamam mı rabbim kocanı ıslah etsin ne diyeyim...:umursamaz:
 


Düşüncelerinize saygı duyuyorum..
Ancak doğru olmadığı kanaatindeyim..
Bilmem hiç boşandınız mı?
Hiç adliyenin soğuk duvarlarını hissettiniz mi yüzünüzde,bahçesinde içtiğiniz sigarayı tüm dumanları yutabilir miyim acaba diye abukluklar geçti mi aklınızdan?
Boşanmak zordur arkadaşlar!
Süreç uzadıkça canınız daha çok yanar...
Eşi açsın,diyorsunuz da ne farkeder,paşa beyin gönlünü mü beklicek arkadaşımız?
Eve celp gelince tarihi görecek daha çok acımıycak mı içi?
Kendi başvurursa en azından tarihi bilecek,kendini gün gün hazırlıycek..
Kah ağlayarak kah gülerek..
Gel gitleri çok olacak!!!
Ama ne kadar çabuk davranırsa o kadar kolay atacak bu acıyı..
Kocamı zorla ikna ederek ağlaya ağlaya boşanmış bir kadın olarak ben keşke hiç kimse boşanmasa temennimi tekrarlıyorum ancak boşanmaya karar verildiyse de süreci uzatmak sadece kadına zarar veriyor..
Adamın soyadını taşıyorsun,iş görüşmelerinde,arkadaş,aile çevrelerinde medeni durum,eşin nasıl muhabbetlerinde ne cevap verecek?
Boşanacaz ama adam dava açsın diye bekliyorum mu desin?
Neden?
O kadar aciz mi ki kendi bitirmiyor yürümeyen evliliğini?
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…