Bu arada aklıma takılan birşeyi danışmak istiyorum. Bügün eşime bahsettiğim mesajı attım ve tek bir cevap bile gelmedi. Kaç gündür ne arayıp soruyor. Yanlış anlamayın, onun aramasını bekliyor değilim. Zaten arasa da bir düzelme olmayacağını biliyorum. Ama iletişimimizin bu kadar kopuk olması garip değil mi? Sonuçta o benim hala bu evde babamla kaldığımı biliyor. Kaçan kovalanır yapmasına da gerek yok, zaten köprüleri yaktık. En son aradığında ailesiyle konuşacağını söyledi, eşyalarını alacağını söyledi. Haftasonu ben evde yokken gelmiş biraz daha eşyasını almış da. Şu noktadan sonra artık bir belirginlik kazanması gerek durumun. Bir kere ailesi hiç aramadı. Beni istemiyor bile olsalar (ki sanmıyorum, bana karşı hiç o tarz bir yaklaşımlarını görmedim ailesinden) yine de aramaları gerekmez mi? Bu oturduğumuz ev kira, yani sonuçta ben ayrılınca buradan taşınıp babamla oturacağım. Eşim benden nefret etse bile arayıp "eşyalarımı da aldım, şu gün davayı açıyorum/sen aç, eşyalarını topla taşın" vs demesi gerekmez mi? Yani halimi sormak için aramasından bahsetmiyorum. Ama beni aldatsa da, sevmese de şu an hala evliyiz. Yani 2 ay çıkıp ayrılmadık ki, bir anda bütün iletişimi koparalım. Sizce neden böyle ben işin içinden çıkamadım. İnsan bir arar, durumu konuşuruz. Ben ona "hayır boşanmayacağım" diye de tutturmadım, tek bir kötü söz söylemedim. O çekip gitti, giderken de boşanmak istiyorum dedi, ben de kabul ettim. Bu saatten sonra ne yapmaya çalışıyor? Ben bu evde belirsizlik içinde yaşıyorum şu anda, farkında değil mi? İnsan arayıp "ailemle de konuştum" vs diye haber vermez mi?
off yaaa ):bir sürü şey yazmıştım ama net koptu yazdıklarım gitti şimdide aynısını yeniden yazmaya üşeniyorum
canım senin görümcen aramıştı ya sen açmamıştın ou bi arasana ağzından laf almaya çalış boşanacağınızı sen söyleme
ondan öğrenmeye çalış
ozaman eşinin tavrınıda az çok anlarsın
bütün bu isteklerinin altında belki farkında değilsin ama iletişime geçme isteği var sende
keşke msj atmasaymışsın.eşinin kafası karışık bunalmış ama tam harekete geçemeyecek kadarda kararsız görünüyor.eğer birşeyleri bahane ederek (kusura bakma ama ev kirası vs. öne sürdüğün herşey bahane aslında düşünürsen hak verirsin) iletişime geçmekten vazgeçersen iyice kafaası karışacak.boşver herşeyi kafanı dağıt.o öyle yapıyo belli ki
matahari bir şey sormak istiyorum size..
eşiniz diyelim ki yaptığından pişman oldu,boşanmaktan vazgeçti..tutumunuz ne olurdu?
Bu soruyu sormaktaki amacım şu, sizi aramama nedeninin, aldığı karardan belki ailesi belki de başka nedenlerden dolayı pişman olduğunu düşünmem
Paradoks, böyle bir durumda gerçekten tekrar tekrar düşünürüm hemen kabul etmem. Çünkü ben de çok soğudum, gerçekten pişman olduğunu ve bundan sonra sorunları onun da en az benim kadar düzeltme çabası içine girdiğini görürsem kabul ederim ama bir süre ona eskisi kadar yakın hissedemem kendimi. Ama sonuç itibariyle, madem pişman der, hemen reddetmez bir şans verirdim. Ve ben de kendi hatalarımı düzeltmeye çalışırdım. Ama mutlaka onun gururumu tamir etmesini beklerdim çünkü beni inanılmaz kırdı.
Paradoks, böyle bir durumda gerçekten tekrar tekrar düşünürüm hemen kabul etmem. Çünkü ben de çok soğudum, gerçekten pişman olduğunu ve bundan sonra sorunları onun da en az benim kadar düzeltme çabası içine girdiğini görürsem kabul ederim ama bir süre ona eskisi kadar yakın hissedemem kendimi. Ama sonuç itibariyle, madem pişman der, hemen reddetmez bir şans verirdim. Ve ben de kendi hatalarımı düzeltmeye çalışırdım. Ama mutlaka onun gururumu tamir etmesini beklerdim çünkü beni inanılmaz kırdı.
Mirka, bunu inkar etmiyorum. Haklısın, ben de iletişime geçmek istiyor olabilirim bilinçaltım beni buna itiyordur ne kadar inkar etsem de. Eşime karşı kızgınım, sevgim de gerçekten yıprandı amaonu hiç sevmeseydim bile bir alışkanlık var, insan özlemez mi hiç, ben de özlüyorum. Onu merak ediyorum, onun da beni merak etmesini istiyorum. Mesaj atma nedenim biraz da nokta koymaktı. Yani orada eşime değil kendime mesaj vermek istedim aslında. O beni bıraktı gitti, birkaç gün bocaladım, o giderken bile ağlıyordum, gitmesini istemediğimi biliyordu ve bu onun egosunu tatmin ediyordu. Benim de gururumu kırıyordu. Artık ben de nokta koymaya kararlı olduğumu görsün istedim. Görsün ki, ben güçlüyüm artık ağlamıyorum, gitme demiyorum. Kafası karışık onun ama kararsız olduğunu sanmıyorum ben, çünkü giderken gayet kararlıydı, bu saatten sonra barışmak isteyeceğini sanmıyorum. Dediğin gibi kafa dağıtıyor, ben de öyle yapmaya çalışıyorum. Bu noktada onu tekrar aramam çok yanlış olur değil mi? Beklemeli miyim ki o beni arasın?
canım bende sabırsızımdır bişey olacaksa hemen olsun boşancaksam da bianda olsun isterim ama bazı insanlar garip eşimin bi akrabası adam evi terketmiş ailesinin yanına dönmüş kızın zaten ailesinin altında oturuyolarmış ve tam 4yıl ayrı yaşamışlar ikiside boşanma davası açmamış ve barışmada olmamış kimi insanlar gamsız ve karşıdan bekleyip kolay atlatmayıda isteyebilirler kız başka birisiyle evlenmeye kalkınca hemen boşandılar ki 3yıldır ayrıydılar zaten eşinde umarsız biri gibi buda olabilir yada kızgınlık geçsin sinirle bi iş yapmıyayım demişte olabilir sende sosyalleşip arkadaşların ve ailenle görüş onun gibi umursama zamana bırak ki ben yapamam yada git eşinle konuş bitirmek istiyorsan bitir yani ilk adımı sen at bekleme
Bence tek yapman gereken kendini geri çekmek, beklemek. Belki çok zor ama malesef yapman gereken bu.
Çok yakınımdan biri de aynen böyle ayrıldı. Ortada hiçbir sorun yok gibiydi ama kadının baskıları, kıskançlıkları adamı yıldırmış artık. Bir gün tartışma anında evden gitmiş adam gidiş o gidiş. Günlerce telefonunu açmamış, iletişimi kesmiş, işe bile gitmemiş eşi oraya gelir diye. Sonra ayrı ev tutmuş. Kadınsa yalvardı gelsin diye neler neler, görüşmek için neleri bahane etti, hamileyim bile dedi yani o deredec, döner diye bekledi bir umut...ama olmadı, adam davayı taa 6 ay sonra açtı düşün. Anlaşmalı boşandılar sonra ve bu 7 senelik bir evlilikti bir anda bitti.
Erkekler çoğu zaman acele etmiyo yani, kadınlar gibi ertesi gün dava açmıyo, kararlıysa gerçekten (eşini sen tanırsın sonuçta) vazgeçmiyorlar malesef.
Tek önerim kendini çek kenara, ilgilenme, arama sorma, denk gelirsende güçlü görsün seni, ezik olma...döneceği varsa döner (seviyorsa). Sevmiyorsada dönmesin zaten boşver,
o zaman bekle biraz daha,kafası karışmış.düşünsün biraz..
aceleye gerek yok o halde..seni sevmiyorum artık diyen bir adamı bekleme derdim ama
evliliklerde insan öyle dönemler geçiriyor ki bazen sadece gönül değil dudaklar konuşuyor.Doğru mu elbette hayır.
Fakat evlilikler kolay kurulmuyor,gelen de maalesef bazen gideni aratıyor.
Sonuçta herşeyin bir sonu var ve eşiniz de bunun bilincine varacaktır.Olmazsa da zaten siz de boşanma konusunda hazırlıklısınız zatenkaydirigubbakcemile5
Üzülme Puncshe'cim, emek harcamışsın o kadar bana bir şeyler yazmak için, sağol canım. Şöyle söyleyeyim, ben de düşündüm aramayı, birkaç arkadaşım da kızdı bana tel.i açmadım diye. Hatta eşimin ablası mesaj atmıştı, "seni de kardeşim gibi görüyorum, amacım burnumu sokmak değil yardımcı olmak istiyorum, her zaman yanınızdayım" yazmış. Ama cevap veremedim işte. Şu an da aramak istemiyorum, bu akşam neredeyse görümcemi arayacaktım tuttum kendimi. Çünkü ne diyeceğim, "kardeşin artık beni sevmiyormuş istemiyormuş ben de onu istemem bundan sonra" mı diyeyim? Hani eşim bana "ben seni seviyorum ama yine de olmuyor anlaşamıyoruz" dese bir derece çözüm bulunur, ama sevmeyen adama ailesi ne yapsın. Ablasıyla konuşmak çok zor benim için o yüzden. Ayrıca haber vermesi gereken eşim değil mi? O neden aramıyor hiç? O benim yerimi biliyor, burada babamla olduğumu biliyor. Ama ben o nerede ne yapıyor, ailesiyle doğru dürüst konuştu mu, ne düşünüyor bilmiyorum. Bir de onun ablasına karşı da çok dürüst olduğunu sanmıyorum, olayları ne şekilde yansıtıyor emin değilim. Ama bu tavırları beni belirsizliğe itiyor, madem ayrılmak istiyor, süreci başlatan o, adam gibi net bir şey neden söylemiyor?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?