Aslında çözümsüz bir durum değil bu, biraz pratiğe bağlamak lazım
Eşim yemek seçmez ama kaideli yer, sulu yemek, pilav, salata, turşu ya da yoğurt mutlaka olacak sofrada
Yapmasam bir şey demez ama bir iştahsız yiyor =)
Sulu yemekleri birer pişirimlik olarak donduruyorum ben, sabah işe giderken dolap kısmına indiriyorum ne pişireceksem akşam gelince önce bulgur ya da pirinç pilavı koyarım ateşe, dünden kalan varsa ısıtılır, yemeği de düdüklüye, beş dakikada pişiyor. Zeytinyağlı bir çeşidim mutlaka olur hafta sonu yaparım, en az iki gün çeşit olur sofrada.
Haftada bir gün ızgara bir yemeğim olur, yanında patates kızartması ya da püre , kış dönemi bir gün mutlaka balık olur. Cumartesi günleri pazara çıkarım, büyük boy bir yeşillik, turp, havuç, mor lahana alıp sirkede bekletip yıkarım, büyük bir plastik kabım var ona doldurup bir haftalık salatayı hazır etmiş olurum, yoğurdu da hafta sonu mayalıyorum. Her akşam yarım saatte sofram hazır oluyor. Hafta sonu kahvaltı için onlarca çeşit üretebilirim, kahvaltıları da ben çok seviyorum =) Çorba sevmez eşim, bazen kendim için pişiririm biraz
İşin özü o keyifle yediği zaman ben çok mutlu oluyorum, çalışan bir kadınım ama sırf bu yüzden erinmiyorum mutfağa girmeye. Sofradan kalkarken Allah senden razı olsun, hakkını helal et der bir keyifle çok hoşuma gidiyor napim =) Sofrayı kurmaya da toplamaya da yardım eder, kedi gibi dolanır mutfakta çok sevimli oluyor =) Yapmadığım zaman da olur, ay da bir iki gün kuymak, smila ya da menemen seansları da oluyor ama çok içime sinmiyor