- 6 Aralık 2009
- 6.242
- 3.010
- 723
- Konu Sahibi Vaveylaaaa
-
- #61
Tamam kabul edıyorum mutlaka emek vererek yapmıssınızdır soyledıkelrıde agır
pekı genelde yemekelrınız lezzetsız mı oluyor?
Fırında makarnanın cırkın olabılme ıhtımalı bıle yok acaba tadını mı bılmıyor
kocanın soyledıgı sozlerı hakedıyor anlamında souylemıyorum ama bazılarıın yemegı cıdden yenmıyorLezzetsiz olsa ne olacak ki?
Ben kızımı alıp başka bir odada geçirdim geceyi, benim gözüme bir lokma uyku girmezken, beyefendi sabaha kadar mışıl mışıl uyudu..
Ve az önce işe gitti, bunu yanına bırakmayacağım, annenle konuşucam diyor..
Aslında onun için bu yemek konusu bahane oldu, malesef ki çok isteyip de aşamadığım Cinsellik olarak isteksizlik sorunum var, ne yaptıysam geçmiyor..
Tabi bir erkek için hayatta başka önemli bir şey var mı?
Keyfi olmazsa eğer, dünya da yıkılır, kıyamet de kopar, ipler de kopar...
Millet bir kap yemek bulamayıp açlıktan kırılıyor sizin kocanızın yaptığı şey düpedüz terbiyesizlik. Onu bulduğuna şükretsin önce.Merhaba Bayanlar..
Eski konularımdan bilenler bilir beni.. Hayat işte En çok da seviyorum dediğin kişi yıpratırmış insanı..
Şu an içinde olduğum durumda çokk çokk üzgünüm..
Akşam yemeğinde ilk defa fırında makarna yaptım, yapmamıştım hiç. Eşim için değişik bir şey yapayım dedim.
Geldi, sofraya çağırdım.. Bir kaşık aldı, bu ne biçim bir yemek deyip kalktı sofradan. Kötü de değildi gayet güzel olmuştu.
Hiç yemek sevmeyen insan, ilk defa beğenmeyip masadan kalktı..
Olabilir beğenmemesine değil, sözlerine sinirlendim..
Ağır konuştu, kadınlığımla ilgili.
Çok zoruma gitti, kızdığım için başka bir şey hazırlamadım ben de..
Dışarı çıktı geldi, dedim bir tavuk göğsü yapayım, gelince tatlı bahanesiyle arayı düzeltiriz. Yemedi ısrar etmedim, hiç konuşmadım, duyduğum sözler çok üzdü beni..
Bu ara annem, kayınvalidem, eşim herkes her fırsatta eleştiriyor beni..
Ben kusursuz bir insan değilim tabii ki, ama artık kendimi çok değersiz, işe yaramaz, hep hata yapıyor gibi hissediyorum..
Çaresiz kaldığım zamanlardan birindeyim, ve tek paylaşabildiğim sizlersiniz..
( biliyorum önce kendine değer ver önce kendini sev diyenler olabilir, yapıyorum da.. Ben izin vermezsem kimse beni üzemez diyorum.. öyle dedikçe güçlü durmaya çalıştıkça daha çok üzülüyorum..
Kocamdan Eş Olarak, kayınvalidemden gelin olarak, annemden evlat olarak hep bir psikolojik baskı içindeyim ; Sen şöylesin, sen böylesin, hep hata yapıyorsun diye.
Tek doğru yaptığım şey kızımı doğurmakmış, o olmasa herkesi kendimden kurtarırdım..
Ama kendi irademle kızımı annesiz bırakamam..
Yorumlar nasıl olur bilmiyorum, gözlerimden yaşlarımla beraber içimi de boşaltmak istedim sadece..
APTAL İNSANLARRR...KENDİLERİ HERŞEYİ 4 4 LÜK MÜ YAPIYORLARMIŞ.Merhaba Bayanlar..
Eski konularımdan bilenler bilir beni.. Hayat işte En çok da seviyorum dediğin kişi yıpratırmış insanı..
Şu an içinde olduğum durumda çokk çokk üzgünüm..
Akşam yemeğinde ilk defa fırında makarna yaptım, yapmamıştım hiç. Eşim için değişik bir şey yapayım dedim.
Geldi, sofraya çağırdım.. Bir kaşık aldı, bu ne biçim bir yemek deyip kalktı sofradan. Kötü de değildi gayet güzel olmuştu.
Hiç yemek sevmeyen insan, ilk defa beğenmeyip masadan kalktı..
Olabilir beğenmemesine değil, sözlerine sinirlendim..
Ağır konuştu, kadınlığımla ilgili.
Çok zoruma gitti, kızdığım için başka bir şey hazırlamadım ben de..
Dışarı çıktı geldi, dedim bir tavuk göğsü yapayım, gelince tatlı bahanesiyle arayı düzeltiriz. Yemedi ısrar etmedim, hiç konuşmadım, duyduğum sözler çok üzdü beni..
Bu ara annem, kayınvalidem, eşim herkes her fırsatta eleştiriyor beni..
Ben kusursuz bir insan değilim tabii ki, ama artık kendimi çok değersiz, işe yaramaz, hep hata yapıyor gibi hissediyorum..
Çaresiz kaldığım zamanlardan birindeyim, ve tek paylaşabildiğim sizlersiniz..
( biliyorum önce kendine değer ver önce kendini sev diyenler olabilir, yapıyorum da.. Ben izin vermezsem kimse beni üzemez diyorum.. öyle dedikçe güçlü durmaya çalıştıkça daha çok üzülüyorum..
Kocamdan Eş Olarak, kayınvalidemden gelin olarak, annemden evlat olarak hep bir psikolojik baskı içindeyim ; Sen şöylesin, sen böylesin, hep hata yapıyorsun diye.
Tek doğru yaptığım şey kızımı doğurmakmış, o olmasa herkesi kendimden kurtarırdım..
Ama kendi irademle kızımı annesiz bırakamam..
Yorumlar nasıl olur bilmiyorum, gözlerimden yaşlarımla beraber içimi de boşaltmak istedim sadece..
konuşsun annenle sen de konuş annenle yemeğe yaptığı saygısızlığı sana yaptıklarını niye bu kadar geri de duruyorsun tırnaklarını çıkarmıyorsunBen kızımı alıp başka bir odada geçirdim geceyi, benim gözüme bir lokma uyku girmezken, beyefendi sabaha kadar mışıl mışıl uyudu..
Ve az önce işe gitti, bunu yanına bırakmayacağım, annenle konuşucam diyor..
Aslında onun için bu yemek konusu bahane oldu, malesef ki çok isteyip de aşamadığım Cinsellik olarak isteksizlik sorunum var, ne yaptıysam geçmiyor..
Tabi bir erkek için hayatta başka önemli bir şey var mı?
Keyfi olmazsa eğer, dünya da yıkılır, kıyamet de kopar, ipler de kopar...
yaaa canım böyle bir adama isteksiz durman normal.insan mutlu olunca eşiniz arzular mutlu değilsin ki.. seni eziyor neyine istek duycan.kendini suçlamaktan vazgeç .. varya seni çok güzel sindirmişler kendine güvenini yerlere sermişler. ayıp yaaaa ayıpppkonuşsun annenle sen de konuş annenle yemeğe yaptığı saygısızlığı sana yaptıklarını niye bu kadar geri de duruyorsun tırnaklarını çıkarmıyorsun
Merhaba Bayanlar..
Eski konularımdan bilenler bilir beni.. Hayat işte En çok da seviyorum dediğin kişi yıpratırmış insanı..
Şu an içinde olduğum durumda çokk çokk üzgünüm..
Akşam yemeğinde ilk defa fırında makarna yaptım, yapmamıştım hiç. Eşim için değişik bir şey yapayım dedim.
Geldi, sofraya çağırdım.. Bir kaşık aldı, bu ne biçim bir yemek deyip kalktı sofradan. Kötü de değildi gayet güzel olmuştu.
Hiç yemek sevmeyen insan, ilk defa beğenmeyip masadan kalktı..
Olabilir beğenmemesine değil, sözlerine sinirlendim..
Ağır konuştu, kadınlığımla ilgili.
Çok zoruma gitti, kızdığım için başka bir şey hazırlamadım ben de..
Dışarı çıktı geldi, dedim bir tavuk göğsü yapayım, gelince tatlı bahanesiyle arayı düzeltiriz. Yemedi ısrar etmedim, hiç konuşmadım, duyduğum sözler çok üzdü beni..
Bu ara annem, kayınvalidem, eşim herkes her fırsatta eleştiriyor beni..
Ben kusursuz bir insan değilim tabii ki, ama artık kendimi çok değersiz, işe yaramaz, hep hata yapıyor gibi hissediyorum..
Çaresiz kaldığım zamanlardan birindeyim, ve tek paylaşabildiğim sizlersiniz..
( biliyorum önce kendine değer ver önce kendini sev diyenler olabilir, yapıyorum da.. Ben izin vermezsem kimse beni üzemez diyorum.. öyle dedikçe güçlü durmaya çalıştıkça daha çok üzülüyorum..
Kocamdan Eş Olarak, kayınvalidemden gelin olarak, annemden evlat olarak hep bir psikolojik baskı içindeyim ; Sen şöylesin, sen böylesin, hep hata yapıyorsun diye.
Tek doğru yaptığım şey kızımı doğurmakmış, o olmasa herkesi kendimden kurtarırdım..
Ama kendi irademle kızımı annesiz bırakamam..
Yorumlar nasıl olur bilmiyorum, gözlerimden yaşlarımla beraber içimi de boşaltmak istedim sadece..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?