Yıldız avcıları ve yol kankilerim
daha yeni foruma girip tüm günün yazdıkarınızı okudum okudum..
Adaegecan beni ne hale getirdigini görmeni çok isterdim...yazdıklarını okudum gözlerim doldu içim acıdı çok farklı degil ki yaşadıklarım.kendimi buldum yazdıklarında...sana sarılmak istedim biliyomusun???
sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim.buluşunca bunuda yapalım içimde kalmasın:)
bundan tam 1 ay önce çok sevdigim bir arkadaşımmm (benim tüm sürecimi bilen..(her ay adet dönemi depresyona girerdim:)tüm duygularımı döktügüm insan...1 ay önce beni aradı hamileymiş ilk bana söylemek istemiş...herkesten önce bana??????
çook sevindim dedim(gerçekten çok sevindim rabbim bebeşinin bahtını güzel yapsın inşallah)
ama aklıma ilk sen geldin çok stres yapıyosun...bak ben ilk kez denedim oldu dedi....
telefonu kapattım ve sonrası malum
isyan etmek istemiyorummm...ama da ya na mı yo rum.bu neyin cezası diyorum???yok yok kesin bir ceza diyorum
zaman zaman kendime acıyorum...zavallı hissediyorum. ve bunun gibi karmakarışık duygular...........
çok insani duygular aslında degil mi?bu duyguyu ancak yaşayanlar anlayabiliyor.
bu yıl anneler gününde çook kötü oldum..tüm o reklamlar facebook ta paylaşılan videolar
( yazılan yazılar...
anne olamayan insanlar var,yada evladını kaybetmiş anneler var,yada annesini kaybetmiş evlatlar...
belki biraz daha hassas olamak lazım ama yaşamayan anlamıyor...anlayamıyor.