Tabi anneme aptalca tercih yaptı gibi şeyler söyleyemem ama her anını yansıttığı konusuna katılıyorum, sürekli ağlardı ve anlatırdı küçücük yaşımda hep onun yanında olurdum üzmemeye çalışırdım ama şimdi dayanamıyorum 30 yaşında gerçekten artık ağır geliyor bunalıyorum dinlemek istemiyorum
Boşanmak istedi tercih yaptı boşandı, yine mutsuz o zaman biz ne yapalım daha fazla yani elimden birşey gelmiyor barışsın o zaman babamla diyorum, öyle ya boşandıktan sonra mutlu okur diye beklediğim annem yine düşünceli yine mutsuz, bu kez maddiyatı kafasına takıyor kardeşimin eline baktığı için üzülüyor ama böyle olucağı belliydi çünkü geliri yok
Evliliğime yansıyor çünkü anneme düşkünüm ve onun üzülmesini istemiyorum ama bazen de kızıyorum ne var yani ikisi de biraz anlaşsalardı da kardeşim de biraz kendi hayatına baksaydı, ne o ne ben kendimizi düşünemiyoruz onları düşünmekten
Barışsam mı diye ortaya bir laf attı sonra vaz geçti, kararının arkasında durmuyor, çabuk fikir değiştiriyor, Evliliğime yansıyor çocuğuma yansıyor en güzel zamanlarım aileme üzülmekle geçiyor ama kimse farkında değil