- 2 Kasım 2013
- 7.796
- 37.040
- 748
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #1
Merhaba hatunlar
Bu konuyu gerçekten fesat ya da alıngan ben miyim diye objektif yorumlar almak için açtım. Yoksa bu durumun bir çözümü olmadığını, ailemin özellikle annemin değişmez bir varlık olduğunu biliyorum. Ben üzüldüğümle kalıyorum sadece...
Ailemin bu ay bir kaplıca/dinlenme tesisinde devremülkü var. Her sene gelirler. Bu yıl da yeğenlerimi alıp geldiler. Bana da ısrarla telefon edip "siz de gelin çocuğa değişiklik olur" dediler. Normalde eşimi de çağırdılar ama ne o gelmek istedi ne de ben gelmesini istedim. Ailemi tanıyorum çünkü. Dün gece geldim yanlarına. Daha kapıdan girerken "eşinin gelmediğini söyleseydin gelip alırdık seni otobüsten inince" dediler. "gerek yok anne iki dakikalık yol gelirim ben" dedim. Babam dayanamayıp "asosyal demek ki kocan tatille falan işi yok" diye laf soktu. "hayır işleri vardı gelmek istemedi" deyip konuyu kapattım.
Bu sabah yeğenlerimi ve oğlumu alıp gezmeye çıkardım. Asla parasında değilim ama ciddi harcama da yaptım. Bu ay oğlumu uzman bir psikoloğa götürebilmek için para ayırdım. Haliyle yine ve yeniden sıkıştık maddi olarak. Buraya da çok parayla gelmedim. Zaten döneceğim iki gün sonra. Param varsa zaten esirgemem kimseden. Neyse çocukları uyuttum "anne ben biraz yürüyüş yapayım onlar uyanana kadar" dedim. Tam çıkacakken "çarşıda bana şu etek pantolonlardan al iki tane" dedi. "anne alayım almasına da bu ay biraz sıkıştık dönüş biletimi almadım daha."dedim. Aynen yazayım söylediğini.
-ne zaman paran oldu ki zaten. Zengin diye verdik kızı adam fakir çıktı.
Bu cümleyi ilk kez söylemiyor. Her seferinde kırmamak için susuyorum. Bu kez sinirlendim ve " ben eşimle zengin olduğu için evlenmedim. Ayrıca ben alınıp verilen bir şey değilim. Sen vermedin ben evlendim. Sen aksine istemedin bile onunla evlenmemi" dedim. Çıktım.
Ve o kadar geri zekalı bir insanım ki, her seferinde bana laf sokan bu konuda ezmeye çalışan anneme gidip o pantolonları aldım. Belki beni ne kadar üzdüğünü, yıprattığını anlar utanır diye ki böyle bir şey olmayacak. Oğlumun uzmana verilecek parasını bankadan çektim ve aldım.
Gerçekten ben artık dayanamıyorum yahu. Ben elimden geleni yapıyorum yeğenlerim öksüz, zaman geçireyim diye. Ama yetmiyor, hiçbir şekilde yetmiyor.
Dün de sevgili abim beni aradı. Bundan iki ay önce sıkışık olduğumuzu annemden öğrenen babam hesabıma 300 TL atmış. Asla talep etmedim, istemedim. Bugüne kadar istemediğim gibi. Bunu öğrenen abim beni aradı. Sözde iyilik yapmak amacı ile şunları söyledi. "kardeşim sıkışırsan bana söyle. Babamın durumu iyi değil ben veririm" yok ya. Hadi be! Ulan bu insanlar hatta ben 15 yıldır senin borçların için kendimizi parçalıyoruz. Eşin vefat etti, patronun durumuna üzülüp yüklü bir zam yaptı ve kalkmış bugüne kadar ailesinden tek kuruş almayan bana "benden iste" diyorsun. Sen neden yıllarca sömürdün madem bu insanları. Çok düşünceli isen zaten istememe gerek var mı ki?
Ben kendimi bildim bileli ailem abim için uğraşır. Maddi manevi. O, ailenin muhtaç zavallı kişisidir onlara göre. Ben ise her türlü ayakta kalırım nasılsa. Şimdi tüm o yaşadıklarımı yok saymaya çalıştığım zamanlarda kalkmış bana "paran yok fakirle evlendin" diyor. Allahım sen bana sabır ver.
Bakın bana abartıyorsun mühim bir şey yok. Fazla hassassın diyebilirsiniz. Hatta lütfen böyle söyleyin. Ben hatalı olayım sorun değil. Diğer türlü ailemin beni zerre kadar önemsemediği sonucuna varıyorum ki bu daha acı.
Bu konuyu gerçekten fesat ya da alıngan ben miyim diye objektif yorumlar almak için açtım. Yoksa bu durumun bir çözümü olmadığını, ailemin özellikle annemin değişmez bir varlık olduğunu biliyorum. Ben üzüldüğümle kalıyorum sadece...
Ailemin bu ay bir kaplıca/dinlenme tesisinde devremülkü var. Her sene gelirler. Bu yıl da yeğenlerimi alıp geldiler. Bana da ısrarla telefon edip "siz de gelin çocuğa değişiklik olur" dediler. Normalde eşimi de çağırdılar ama ne o gelmek istedi ne de ben gelmesini istedim. Ailemi tanıyorum çünkü. Dün gece geldim yanlarına. Daha kapıdan girerken "eşinin gelmediğini söyleseydin gelip alırdık seni otobüsten inince" dediler. "gerek yok anne iki dakikalık yol gelirim ben" dedim. Babam dayanamayıp "asosyal demek ki kocan tatille falan işi yok" diye laf soktu. "hayır işleri vardı gelmek istemedi" deyip konuyu kapattım.
Bu sabah yeğenlerimi ve oğlumu alıp gezmeye çıkardım. Asla parasında değilim ama ciddi harcama da yaptım. Bu ay oğlumu uzman bir psikoloğa götürebilmek için para ayırdım. Haliyle yine ve yeniden sıkıştık maddi olarak. Buraya da çok parayla gelmedim. Zaten döneceğim iki gün sonra. Param varsa zaten esirgemem kimseden. Neyse çocukları uyuttum "anne ben biraz yürüyüş yapayım onlar uyanana kadar" dedim. Tam çıkacakken "çarşıda bana şu etek pantolonlardan al iki tane" dedi. "anne alayım almasına da bu ay biraz sıkıştık dönüş biletimi almadım daha."dedim. Aynen yazayım söylediğini.
-ne zaman paran oldu ki zaten. Zengin diye verdik kızı adam fakir çıktı.
Bu cümleyi ilk kez söylemiyor. Her seferinde kırmamak için susuyorum. Bu kez sinirlendim ve " ben eşimle zengin olduğu için evlenmedim. Ayrıca ben alınıp verilen bir şey değilim. Sen vermedin ben evlendim. Sen aksine istemedin bile onunla evlenmemi" dedim. Çıktım.
Ve o kadar geri zekalı bir insanım ki, her seferinde bana laf sokan bu konuda ezmeye çalışan anneme gidip o pantolonları aldım. Belki beni ne kadar üzdüğünü, yıprattığını anlar utanır diye ki böyle bir şey olmayacak. Oğlumun uzmana verilecek parasını bankadan çektim ve aldım.
Gerçekten ben artık dayanamıyorum yahu. Ben elimden geleni yapıyorum yeğenlerim öksüz, zaman geçireyim diye. Ama yetmiyor, hiçbir şekilde yetmiyor.
Dün de sevgili abim beni aradı. Bundan iki ay önce sıkışık olduğumuzu annemden öğrenen babam hesabıma 300 TL atmış. Asla talep etmedim, istemedim. Bugüne kadar istemediğim gibi. Bunu öğrenen abim beni aradı. Sözde iyilik yapmak amacı ile şunları söyledi. "kardeşim sıkışırsan bana söyle. Babamın durumu iyi değil ben veririm" yok ya. Hadi be! Ulan bu insanlar hatta ben 15 yıldır senin borçların için kendimizi parçalıyoruz. Eşin vefat etti, patronun durumuna üzülüp yüklü bir zam yaptı ve kalkmış bugüne kadar ailesinden tek kuruş almayan bana "benden iste" diyorsun. Sen neden yıllarca sömürdün madem bu insanları. Çok düşünceli isen zaten istememe gerek var mı ki?
Ben kendimi bildim bileli ailem abim için uğraşır. Maddi manevi. O, ailenin muhtaç zavallı kişisidir onlara göre. Ben ise her türlü ayakta kalırım nasılsa. Şimdi tüm o yaşadıklarımı yok saymaya çalıştığım zamanlarda kalkmış bana "paran yok fakirle evlendin" diyor. Allahım sen bana sabır ver.
Bakın bana abartıyorsun mühim bir şey yok. Fazla hassassın diyebilirsiniz. Hatta lütfen böyle söyleyin. Ben hatalı olayım sorun değil. Diğer türlü ailemin beni zerre kadar önemsemediği sonucuna varıyorum ki bu daha acı.