- 4 Haziran 2009
- 1.411
- 1.825
- 658
- Konu Sahibi -hazelnut-
-
- #1
Son düzenleme:
Yazı tipiniz gözlerimi cidden yordu. Devam edemedim daha fazla.
Evlenmek istemiyorsanız evlenmezsiniz ne var ki bunda. Aileniz de bişey demiyormuş zaten. Evlenmeye hazır hissettiğinizde kendi kendine düzelir herşey zaten.
bu duygular düşünceler hepsi gelip geçici
he yaşın genç evet bu şekilde düşünmen normal
isteyene kadar evlenmezsin olur biter
canım hepimiz annemize babamıza bağlıyız buna ne şüphe
ömrümüzün sonuna kadar annemizin babamızın dizleri dibinde olamayacağımıza göre vakti gelince yuvadan uçup gidiyoruz
Evleneceksin..
Anne olacaksın..
Kızın olacak..
Büyüyecek..
Ve aynı şeyleri hissedecek.. Bu bir döngüdür. Kendi yuvanı kuracaksın elbet birgün zor gelsede..
Ama bu böyledir..
daha ayaklarinizi yerden kesicek kisi cikmamis karsiniza. o cikinca her ne kadar akliniz annenizde kalsa da hem aglar hem de gidersiniz.
ayrica evliligi ailenin yerine tercih edilen birsey gibi gormeyin. aileniz de sizin mutlulugunuzu gormek ister. bir annenin en buyuk saadeti kizinin guzel bir yuva kurmasidir. o yuzden evlenmekten korkmayin, yanlis karar almaktan korkun ki bunun bile garantisi hicbir zaman yoktur. bilemez kimse, %100 emin olamaz. o yuzden Allahtan hayirlisini isteyin, vakti gelince hem size gidecek gucu vericek, hem de evlenme istegi gelicek icinize...
canım sen birazda tam olarak evliliğe hazır değilsin o yüzden ailene annene düşkünlüğün bu denli devma etmekti zaman gelir artık gercek hislerinle evlenmeyi düsündüğün an değişir bu duyguların bence sen gec büyüyenlerdensin büyümeyen bebek derler ya öle emin ol gececek bu zihniyetin gün gelecek evleneceksin kendine has bir hayatın olacak öle zamanların olacak ki anneni sadece ihtiyacın oldugunda yanında isteryceksin özlediğin halde bile kendi sorumlulklarını bırakıp ani kararla gidip gelmeyceksin bile dedim ya biraz daha olgunlasmaya ihtiyacın var kardesim senin
22 yaşındasın boşver düşünme bunları..
vakti gelince ayy kendi evim olsa derken bulacaksın kendini
şimdiden stres yapmaya ne hacet..?
Tesekkür ederim...
Yazdigim yazi, istedigim amacla ulasmis size :)
Temennileriniz icin Allah razi olsun, haklisiniz sanirim biraz bencilce düsünüyorum bu konuda...
22 yaş evlilik için çok çok erken zaten, böyle düşündüğüm için
evlilik düşünen arkadaşlarını kıstas alma hiç derim.
Diğer yandan evlenince annenden tamamen kopacağını düşünüyorsun sanırım,
ondan ayrılamam diyorsun, evlenmeyi annenden ayrılmak olarak görüyorsun.
Evlendikten sonra hâlâ yakın olamaz mısın annenle,ailenle sence ?
yo bencilce degil, hatta annenizi babanizi yalniz birakmamak adina kendinizden gecmis gorunuyorsunuz. ama dedigim gibi bu fikre sizi isitacak biri cikinca makul olani anlayacaksiniz zaten. dogdugumuz andan itibaren ailelerimizden adim adim uzaklasiyoruz, yaratilisimiz geregi. annemizin kaniyla caniyla birken gobek bagimiz kesiliyor, sonra memeden kesiliyoruz, anne sutu haricindeki seylerle doymayi, beslenmeyi ogreniyoruz.aslinda hayat bize annemize (ailemize) bagimli olmadan yasamamiz gerektigini bir bir gosteriyor. doganin kanunu bu yonde isliyor. biz hep cocuk kalirsak kim bize anne diycek? arkadsin dedigi gibi bu bir dongu, ve olmasi gerekn dogal hali bu. siz de kendi yuvanizi kurup cocugunuzu dunyaya getirip onun da yuvadan ucusunu gururla yasiycaksiniz. bu boyle gidicek. bu bir ayrilik, kopus degil, bilakis annenizin baslattigi halkayi tamamlamak, yine onunla bir olmaktir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?