kızlaarrr merhabaa..
devkule sormuşsun tarhana olayını birkaç gün olmuş sanırım ben ancak gördüm maleseef.. muhtemelen sen çoktan tecrübe ettin ama, büyük kap az tarhana mayalayacaksın en az bir haftaa... o kabar kabar olacak, yoğuracaksın tekrar bırakacaksın.. yine kabaracak.. bu kısır döngü kabarmalar bitene dek devam edicek canım.. sonra küçük küçük parçalar halinde masanın üstüne yayacaksın, kurumalarını bekleyeceksin, çok kurutma taş gibi olursa robot çekmiyo, ben bir robot yaktım, ilk yapışım malum.. tecrübe ettik çok şükür, çook leziizz oldu, oğlum da pek seviyo çok şükür uğraştığıma deydi, inşallah seninde sağ salim biter.. hadi kolay gelsiin..
ya birkaç gündür yoktum, neyse ki sizde yoğunsunuz herhal, korktuğum kadar çok sayfa birikmemiş... Emirin 2.dişide patlamış, ama hasta oldu, pazar günü bir arkadaşın nikahına gitmiştik, çook soğuktu salon, bizimkide uyuyordu giderken çok terlemişti, orda uyandı, uyanır uyanmaz üstünü değiştim ama klima çarpmış işte çocuğumu.. kaç gündür hapşırıyodu burnu akıyodu, dünde deli gibi öksürük başladı.. hemen doktora götürdüm, ilaç verdi.. bizim oğlan doktor amcasını mı özlüyo ne, gittik geldik ertesi gün yani bugün öksürüğü kesildi.. ilaçlar mı çok iyi geldi anlamadım.. şaşkınım ama, gizliden gizliye ilerlemiyordur inşallah hastalığı, gerçekten geçmiştir umarım.. ya bu sıpanın hastalığı bile kendine özgü, bi tuhaf..
bu arada hastanede yine yanımıza birileri gelip ' aaa bu şu reklamdaki bebek değil mi?' dediler.. artık yazı asacam çocuğun boynuna, tv de yok diye.. bide hayır diyorum bi ısrar bi ısraar, sanki var da ben saklıyomuşum gibi bi tavırlar falan.. zaten çocuk hasta, apar topar sabah kalkmış hastaneye gitmişim, korkuyom bi taraftan çünkü ilk kez hastalanmış çocuk, bide yalnızım eşim gelemedi, elim ayağım birbirine dolanmış, bide hayatımda hiiç görmediğim bir iki densizin tavrını çek.. biraz sertçe hayır hanımefendi çocuk benim, oynasa benim haberim olurdu herhalde diyerek biraz tersledim sanırım, bozuldu kadıncağız.. sonra Emirin çokta önemli bişiyi olmadığını öğrenip çıkınca doktorun yanından, tabi rahatlamış olmanın verdiği rehavet ile bir vicdan yaptım, niye kadına öle dedim, kırdım diye.. başladım hastanede kadını aramaya, amaaaa buldum.. aşağı kan vermeye gitmiş.. sonra açıklama yaptım, özür diledim, hatta Emiri bile verdim kucağına affetsin beni diye, çok şükür aldım rızasını, uyku girmezdi gözüme.. ya ben böleyim işte, sinir bende bi anda zıplar sonra pat diye gidiverir.. dengesizim biraz sanırım bu konuda..
neyse çok şükür oğlumda iyi..
ohh değmeyin keyfime..
hayat ne garip ya, bin bir şey takarız kafamıza, o niye öle, bu niye böle, o niye şunu dedi, bu niye böle yaptı.. ya ne kadar saçmaladığımızı işte Allah böle minicik bir dert verince anlıyoruz.. önemli olan tek şeyin sağlık olduğunu.. neyse, herkese bol sağlıklı, güleç, şen günler.. öpüldünüüzz... yine kimse yok.. bende gidip uyuyayım barii..