guldeseker gözün aydın canım, inşallah sağlıkla ve huzurla büyüt minik oğlunuAllah bize de sağlıkla evlatlarımızı kucaklamayı nasip etsin..
kızlar hepinizin hikayelerini ağlayarak okudum çok çok güzel ve özeller bende doğum için gün sayan bi şubat annesiyim 37+4 haftamdayım inşallah güzel ve kolay bir doğum geçiririm.hepinizin evlatlarına sağlıklı, sıhhatli, hayırlı, uzun ömürler diliyorum Allahım sizlere bağışlasın acılarını yaşatmasın inşallahhhh...
çok uzun oldu duygusalda değil sadece zorlu ve mücadeleci bir hikaye bizimksisi hayatımda hiç bir şey kolay olmadığı gibi doğumumda olmadı okuyan herkese şimdiden teşekkürler....
işte doğum hikayemiz....
23 ocak pazar günü kavuştuk oğlumla ama cuma günü sancılar başladı faturayatırmaya gitmiştim baktım yürüyemiyorum bıraktım ve eve geldim son hazırlıklarımı tamamladım cumartesi günü banyo ettim sacı vardı ve ben dayanamıyordum artık ağlamaya başladım eşime söyledim ve doktora gittik hafta sonuydu doktorum yoktu nst ye bağlandık sancı vardı doktor bana
özge hanım eşyalarınız alın gelin dedi çok heycanlandım
herkesi aradık sanırım herkes biliyordu eve geldik vakit geçirdik eşyalarımız hazırladık ve tekrar doktor yoluna düştük doğum haneye gidip tekrar nst ye bağlandığımda doğum hanedeki kadınları gördüğüm ve sancı gitti doktor kontrol ettiğinde sancı yoktu ayrıca ilk defa çatı muayenesi oldum can yakıcıydı
karman çorman ve hareketli başladı doğum hikayem
biz şaşkın eve geri döndük ama sancım vardı 15 dk da bir ve çok düzenliydi eşimin ailesi geldi oturduk yemek yedik sancı gelince yerimde oturamıyordum sonra baktım nişan geldi sanırım doktor kontrol etti diye tüm geceyi böyle geçirdim hatta uyudum biraz saat 3 de kalktığımda 7 dk da bir daha sonrada 5 dk bir geldi ve yerimde duramıyordum artık saat 7 ye kadar böyle geçti ve eşimi hiç uyandırmadım kendim çektim sanıcıyı hastaneye gitmek için eşimi kaldırdığımda onunlada saydık sancıları ve hastaneye gitmek için yola koyulduk artık yorulmuştum ve gittiğimde kesin 5 cm vardır demiştim ama doktora gittiğimde 2cm di yatışım yapıldı eşimden ayrıldım benim doğum haneye aldılar kimseler yok o tuaf gömleği giydim ve başladım beklemeye en zor olan kısımlarıda damar yolu açılımıydı ruhsuz ve sıradandı yaşanan herşey doktor saat 10 da kontrol ettiğinde 5 cmdi ve ben doktora o kadar bağırmıştımki kızdı bana sen doğuramazsın die bağırdı bende ona hiç altta kalırmıyım doğurmıycam sezeryan istiyorum dedim
eşim geldi konuştuk biraz daha bekliyecektik ama ne ağlama bendeki zaman geçmiyor 5 cm de kaldı açılma annemle konuştum kayınvalidem geldi onla konuştum bana morel veriyorlardı halbuki beni o şekilde görmek onlarada koymuş dışarda hep ağlamışlar bu kadar sevildiğimi bilmiyordum veeeeeee işte can alıcı son noktalar serumumda suni sancı verdiler saat akşam 5 olmuştu artık sancılar berbat geliyordu geliyordu ve gitmiyordu ben doğum hanenin ortasında elimde serum bükülüp kalıyordum sancı geldiğinde ve artık dayanamadım sezeryan yapın dayanamıyorum dedim nefesim zorlanmaya başladı nst ye bağladılar bebekte zora girmişti artık oda sıkıldı annesine yapılan eziyetten eşimi çağırmışlar durum kötü napalım sezeryan istiyor hasta diye herkes doğumhanenin kapısında ağlamamı duyunca eşimde ağlamış duyan herkes beni hemen sezeryan için hazırlamaya başladılar o kadar çok acı çekiyordumki sedyeye kendim çıktım tam doğum haneden ameliyathaneye giriyordum eşimi gördüm elimi tuttu rengi atmıştı oda korkmuştu herkes korkmuş ve ağlamış veeee son bölüm ameliyathanedeydim herkes benim yüzümden hemen hazırlanmıştı jet hızıyla aldılar ayrıca sancılarda geliyordu kurtarın beni diye bağırıyordum sesim heryeri inletmiş sanırım beni ameliyathane aldılar ve sakinleştirmeye çalışıyorlardı konuşturuyorlardı ve narkoz veriliyordu kesildiğimi hissetmek istemiyordum duymamak içinde verdikleri anda bir çektim başım dönüyor dedim ve gitmişim uyandıımda asansördeydim boğazımda bir şey vardı sadece söyleyebildiğim tek şey anne kelimesiydi çok üşüyordum beni yatağa aldılar heskesi duyuyorum kim var tek tek biliyorum ama konuşabildiğim tek şey anne anne olunca annemin kıymeini daha iyi anladım biraz ayıldım kucağımda minicik hafif bişiy ve inanırmısınız gözlerini tam açmış kafasını çevirmiş bana bakıyordu ve emmeye çalışıyordu herkesin gözleri dolu sesler titriyor anne oldum ama herkesi ağlattım artık ben bir anneydim ve bana bakan minicik bişiy vardı şimdi yanımda kokusu bile harika herşeye değer ve çektiğim acılar herşeye değer canım annem şimdi anlıyorum kıymetini biz artık 3 kişiyiz tek başıma gögüslediğim sorunlarımı şimdi 3 kişi gögüsleyeceğiz çünkü emir aras bizi tam bir aile yaptı biz kaymaklı bisküviyiz aramızda ki kaymak oğlumuz işte hikayem buzor bir doğumdu mücadeleyi bırakmadım normal doğum için çok uğraştım fakat emir aras ım sezeryanla geldi iyikide geldi uykusuz geceler sancılar herşeye değer seni seviyorum canım oğlum senin için herşey değer..........
SENİ ÇOK SEVİYORUM BİZİ AİLE YAPTIĞIN İÇİN TEŞEKKÜRLER...
pardon kızlar yanlışlıkla boyu 153 yazmışım akıl mı kaldı bende :))) 53 cm tabiki
bu doğumdan önce yazdığım mesajımdı :))) annem gildeydim kendimi fazla iyi hissetmiyordum uzanmıştım kapı çaldı gelen kaynanam ve kayınpederimdi kalkıp yanlarına gittim eşim aramış kaynanamı benim bu gece iyi olmadığımı söylemiş oda dayanamamış gelmişti annem gilde oturduk bir şeyler yedik içtik sgk müdürlüğüne gitmem lazım soyadımı değiştirmemiştim doğumda sorun olmasın vakit varken yapalım dedim eşimin işyeri evimize çok yakın kayınbabam o zaman ben Sinan ‘ı (eşim) çağırayım ben gideyim o gelsin dedi bizde kaynanamla bize indik annem gilin 5 kat altında oturuyoruz pencereden baktım eşim geliyor üstümü değiştireyim dedim eşofman vardı çıkarırken ıslaklık hissettim idrarımı tutamıyorum sandım tuvalete gittim idrar değildi suyum geliyordu ne yapacağımı şaşırdım ama çok soğuk kanlıydım kaynanama seslendim anne suyum geliyor diye o panikledi birden o arada eşim içeri girdi kaynanam eşime çabuk kaynananı ara gelsin dedi eşim annemi aradı annem inanmadı şaka yapıyor sandı eşim anne çabuk gel diyince indi aşağıya ben üstümü değiştiriyordum sakin sakin sancım falan yoktu annemler hastane çantalarımızı falan aldılar onlar benden daha heyecanlı hele eşim korkulu gözlerle bakıyordu sanki o doğuracak  saat 14:30 arabaya bindik yola koyulduk arabada resim çektiriyorum o kadar sakinim yani annemler şaşıyor yakınlarımı arıyorum mesaj çekiyorum doğuma gidiyorum diye hastaneye geldik giriş işlemlerini yapıyorduk görevli soyisminiz farklı en yakın zamanda değiştirin dedi bizde onun için yola çıkacaktık ama kısmet buraya gelmekmiş dedim gülüştük :)) doğumhaneye gittik devlet hastanesi olduğundan benden başka kimseyi içeriye almadılar eşim ve annemler kapıda bekliyordu gerekli bilgilerimi alıp ultrasyondan baktılar bebeğin kilosu için 3600 dediler sonra damar yolu açtılar sancım yok dedim su geldiği için geldik dedim muayene etti doktor sonra diğer hamilelerinde olduğu bir odaya aldılar eşyalarım annemlerde kapıda bekliyorlar hemen doğumhaneye gireceğimi bilmiyordum dedim o zaman git görüş onlarla bebeğin kıyafetleriyle hasta bezi falan al gel dediler doğumhaneden geri çıktım annemler bekliyordu gerekli eşyaları hastane çantamızdan aldım o anda soğuk kanlılığım gitmişti işte eşim yoktu ortada işlemleri yapıyor dedi annem aradım geldi annemlere sarıldım helallik istedim ağlamamak için kendimi zor tutuyordum eşim geldi sarıldım boynuna başladım ağlamaya öptü anlımdan göz yaşlarımı sildi “seni seviyorum” dedik birbirimize ve ben el sallayarak doğumhaneye geri döndüm uzun koridorda yürürken bir yandan da ağlıyordum 4 kişilik bir odaya aldılar bekleyen 3 bayan daha vardı üstümü çıkarıp yeşil önlüğü giydim yatağıma oturdum erkek doktor geldi yan tarafımdaki bayanı muayene edecekti öyle bir bağırdı ki ben korktum benim kendi doktorum bayandı erkeklerin eli acıtır diye duymuştum kadında öyle bağırınca baya tırstım sıra bana geldi sancın var mı dedi yok dedim suyum geliyor sadece dedim sızıntı şeklinde doktor muayene etti kasmadım kendimi hiç acımadı açılma var dedi ama ne kadar olduğunu söylemedi eliyle bastırdı derken foşurrr diye su aktı su gelmesi böyle olur dedi uyuz oldum ben tabi bu doktora bekleyeceksin dedi sancım olmadığı için… suyu patlattığı için sanırım biraz biraz ağrı gelmeye başladı adet sancısını bile bilmediğim için tuhaf geldi ağrı bana sonra nst ye bağlandım sancılar 20 falandı 30 olunca canım yanmaya başladı daha 30 da böyleyse 100 de ne yaparım dedim tansiyonumu ölçtü hemşire 16 çıkmıştı doktora söyledi tansiyonu yüksek diye daha bir korkmaya başladım tansiyonu birden çıkıp bebeğini kaybedenler geldi aklıma dua etmeye başladım diğer bir hemşire benim ağladığımı görmüş ailesiyle görüştükten sonra çok ağladı ondan olabilir dedi doktorda birazdan tekrar ölçün dedi kan ve idrar testi istedi içeri ilk girdiğim odada vermiştim zaten dedim hemen sonuçları getirin dedi hemşirelere her şey normaldi çok şükür beklemeye devam suni sancı vermeye başladılar aman Allahım dayanamıyordum sancılara doktora beni sezeryana alın diyordum açılman çok iyi yapamam dedi biraz daha dayan dedi epidural vurun bari dedim burası devlet hastanesi ne epiduralı demez mi sancılar geldikçe derin nefes al dedi denedim ağrı baya azaldı doktora baştan neden söylemedin diye söyleniyordum sonra sustum gözlerimi kapadım her sancı geldiğinde derin nefes alıyordum birazdan geçecek kızını kollarına alacaksın diye kendi kendimi teselli ediyordum eşim aklıma geliyordu ağrımı unutmuş kim bilir o ne haldedir diye düşünüyordum beklemek daha zor çünkü saatin kaç olduğunu bile bilmiyordum ama dışarı baktığımda hava kararmıştı zaman nasıl geçti anlamadım bile doktor geldi açılma 8 cm olmuş çok iyi dedi birazdan alırız ama ıkınabilirsen ona göre dedi hemşireye nasıl yapacağını anlat dedi anlattı sancı gelince denedim sancı hissi sıfıra inmişti aa dedim süper acının gittiğini fark edince bir güzel ıkındım hemşire tamam dedi yapabiliyorsun devam etme doktora söyledi beni doğumhaneye aldılar çatala çıkardılar doktorla beraber 4 kişi vardı birden içerden başka bir bayan çığlık attı doktor benim için doğum hemen olmaz ben şu hastaya bakayım dedi onunla beraber bir hemşirede gitti ebeyle diğer hemşirede malzemeleri ayarlıyordu iğne yaptılar ebe bana hazır olduğumda sancı gelince ıkınmamı söyledi o arada diğer hemşirede dışarı çıktı sancı geldi ve ben var gücümle ıkınmaya başladım ıkınmak hoşuma gidiyordu sancıyı kesiyordu çünkü ebe sakın bırakma dedi ve bebeğimin başı çıktı ebe beklemiyordu böyle bir şey ve panik oldu bebeğimin başı çıktıktan sonra kesik attı uyuz karı iyiki bebeğimi kesmedi bana nefes nefes al demeye başladı neden olduğunu bilmiyordum korka korka nefes almaya başladım bebeğime bir şey olacak sandım bebeğim çıktı çok rahatladım çıkar çıkmaz ağlamadı ama kordonunu kesti ebe derken ağlamaya başladı prensesim o anda dünyalar benim oldu saate baktım 19:45 bebeğimle birlikte yeniden doğdum şükürler olsun dedim bebeğimi göğsüme koydu ebe hemen sustu minik kelebeğim ilk bağımız hemen kuruldu orda öptüm kuzumu kokladım miss kokulumu ebe aldı sonra siliyordu yan tarafımda bende izliyordum sonra tartıya koydu 4020 gram çıktı çüşş dedi uyuz karı insan maşallah der dedim odada beklerken diğer hamilenin bebeği 4 kilonun üstünde diye sezeryana almışlardı ultrasyonda iyi ölçüm almamışlar sezeryan olmam gerekirken normal doğurdum yani maşallah bana :)) o arada diğer hemşire geldi ne ara doğurdu ya demezmi o aldı kızımı giydirmeye başladı derken doktor geldi oda şaşırdı beklemiyorlardı sanırım doğumun hemen olacağını ebe panikledi doktor neden böyle kesik dedi bebek iri bebek ve kordon dolanmış dedi daha yeni girmiştim ultrasyona ve öyle bir durum yoktu yalan söyledi resmen sen şurayı söyle dik buraya gelince ben devam ederim dedi ebeye kızımı giydirip götürdüler ebe başladı beni dikmeye iğnenin etkisi geçiyordu bu arada ebe biraz diktikten sonra doktor geldi devam etti sonra tekrar ebeye devretti acımaya başladı arttık ya bitsin arttık diye söylenmeye başladım doğumdan daha zor bu dikiş dedim uyuz ebe de ben bayılmıyorum dikmeye belim ağrıdı demez mi iyicene sinir oldum rahat durursan daha erken biter dedi bende bebeğimi biran önce görme hayaliyle sabrettim acıyı çektim dikiş işlemi bittiğinde saate baktım 20:30 doğum 1 dakika bile sürmezken dikiş işlemi 45 dakika sürdü sonra beni sedyeye aldılar sadece ayaklarım üşüyordu birde çorabımı çıkarmamışım  doğumhanenin koridoruna çıkardılar bebeğimi getirmelerini bekledim saatler önce ağlayarak girdiğim yürüdüğüm koridordan bebeğimle çıkacaktım bebeğimi beşikle getirdiler bir hizmetli benim sedyemi diğeride bebeğimin beşiğini sürürek çıktık doğumhaneden gözüm hemen annemler ve eşimi aradı annemler odaya çıkmışlar eşim beklemiş kapıda hemen yanıma geldi merakla elimi tuttu kızımızı gördün mü dedim hayır dedi bana bakmaktan arkamdan gelen güzelliği fark etmemiş bak orda dedim heyecanla kızımıza doğru gitti hep beraber odamıza çıktık yatağıma zor yatırdılar sezeryan olsam böyle acı çekmezdim sanırım ayağa kalkamıyordum başım dönüyordu tuvalete zor gidiyordum yapmaya korkuyordum canımın acısından dikiş ağrılarımın iyileşmesi uzun zaman aldı ama nihayetinde geçti iyi ki doktor istediğimde sezeryana almamış diyorum doğumum çok kolaydı dikişleri saymasak aşağıda kalabalık bir topluluk varmış sırayla odamıza geldiler eşim güvenliği ayarlamış kimse yalnız bırakmadı sağolsunlar o gece sabaha kadar uyuyamadım sevinçten sabah olsada evimize gitsek diye bekledim artık 3 kişilik bir aileyiz güzel kızım prensesim iyi ki geldin hoş geldin Allahım acını göstermesin SENİ ÇOK SEVİYORUZ… Allahım isteyen herkese nasip etsin…herkese günaydın umarım herkes iyidir geçmişi okumadan yazıyorum
dün gece baya rahatsızlandım belim çok ağrıdı bu sefer uzunda sürdü sonra uykuya dalmışım gece tuvalet için uyandım zor kalktım yataktan, sabah da ağrım vardı eşim kahvaltısını hazırlamış bende kalktım yine ağrım vardı eşim annemi aradı anne sen gelde ben öyle gideyim dedi benide yatağa götürdü geri uyumasan bile yat dinlen dedi annem gelincede işe gitti içim geçmiş yine birden öksürükle uyandım midem bulanıyordu banyoya zor attım kendimi çok kötü oldum her yerim batmıştı sinirden ağlamaya başladım annem koştu geldi soydu beni bir güzel yıkadı olur dedi normal yukarı çıktık geri patates haşlayayım dedi annem ağrım da geçmiş durumda ama herkes bugün doğuracaksın diyor özellikle annem bugün doğum günü rüyasında kızım doğmuş iyi ki doğdun anneanne diye şarkı söylüyordu dedi hayırlısı artık bari beklemişken yaprak dökümünü izlesem diyorum :)))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?