- Konu Sahibi beyazcekirge
-
- #28.141
canım hamilelikten sonrada çok dökülüyor malesef, hamilelikte güçleniyor, doğumdan sonra acısını çıkarıyor, kuaför 1-1,5 yıl filan sürer dökülmesi demişti
hadi ya yoğun bi şekilde mi dökülüyor doğumdan sonracanım hamilelikten sonrada çok dökülüyor malesef, hamilelikte güçleniyor, doğumdan sonra acısını çıkarıyor, kuaför 1-1,5 yıl filan sürer dökülmesi demişti
Allah yardımcın olsun canım inşallah herşey gönlünce olur bende son zamanlarda benzer endişeler yaşıyorum benim kızım 8 yaşında bana çok düşkün bu sene dışarda falan oynamaya başladı bebek olunca onu ihmal edersem diye çok korkuyorum yegenim kardeşi olunca anneden ve evden uzaklaşmıştı aynı şeyleri yaşamak istemiyorum çok hevesli kardeşinin bakımını yapmanın hayallerini kuruyor bakalım nasıl olacak bebek huzursuz olurda bende çok yorulunca kızıma gereken sabrı falan gösteremem diye korkuyorum
8 yaş iyi canım aklı eriyor en azından, bi sorun olmaz inşallah.
benimki de 6 yaşında ,Allah tan bizden uzaklaşmadı ama ben özellikle doğumdan sonra ilk zamanlar ona karşı tahammülsüz ve sabırsız oldum farkındayım, o da haklı yeni bir bebek evde , alışamadı tabi ilk zamanlar. Allahtan anneler özellikle babaanne çok ilgilendi de fazla eksiklik yaşamadı. şimdi 3. onu çok etkiler mi, 2. yi nasıl zapt edicez ( 2 yaşına gelecek doğumda ,o da ağustos doğumlu)
bakalım Allah yardımcımız olsun
maşallah canım
Allah güç versin sana
evlatlarının acısını göstermesin inşallah
ne güzel çok çocuklu bir aile olmak
kızlar sizlerin aksine benim sağlarım hamilelikte daha çok döküldü
ve eski havası yok bence
aksine tüylerim daha çabuk çıkıyor
yok olasıcalar
Kızlar dün bahsetmiştim bu konudan,
Dün akşam eşimle konuştum, önce sakin sakin dinledi sonra da epey tepki gösterdi. İhtimaller üzerine böyle şeyler yapılmaz, hem nasıl güveneceğiz diyor. uzun yıllar var sonuçta.. o sözleşmeleri düzenlemek çok ta zor değil herşeyi kılıfına uyduruyorlar diyor.
Hem niye kötü şeyler düşünüyorsun çıkar aklından bunları diyor. Zaten Allah yazdı ise kordon kanı ile de önüne geçemeyiz diyor. Sanırım bu düşüncede onu birazda korkuttu, daha çocuk doğmadan aklına gelen bak diyor...
Kızıyor bana iyi şeyler düşün pozitif düşün diye....
Haklı yanları var aslında ama biz büyük dayım lösemi yüzünden kaybettik, yıllar sonra uygun kemik iliği bulunmuştu ama çok geçti artıkDiğer dayım da beyin tümöründen tedavi görüyor 20 yıldır bu hastalıkla boğuşuyor.
Ne bileyim ya; kötü düşünmüyorum ama belki diyorum içten içe.
Eşimi de korkutmadan üzmeden nasıl ikna edebilirim ki :44:
Siz ne düşünüyorsunuz kan bankası hakkında:44:
Çekirgecim ben önceden de bu konuyu araştırmıştım. Türkiye'de yeni bir konu. Ama insan ne yapacağına karar veremiyor. Hele çocukları hasta olunca tüp bebek yöntemi ve genetik mühendisliğiyle çocuk yapıp sonra ondan alınan iliklerle iyileşenleri okuyunca kordon kanı bankası bana daha mantıklı gelmişti. Bir de kız kardeşimin hikayesi diye bir film var. Bilmem izledin mi. Cameron diaz oynuyor.Onu izleyince kordon kanı saklamanın daha mantıklı olacağına karar vermiştim. Doktorumda da broşürü vardı kordon kanı bankasının. İlerde istersen bu konuyu konuşuruz dedi. Elimde broşürü görünce. Benim ailemde de özellikle annemin tarafında annem dahil herkesin bu illet hastalıkla ilgili geçmişi var. Bir teyzem ve bir dayımı bu yüzden kaybetik. Bir diğer teyzem hala tedavi görüyor yaklaşık 6 senedir.
Açıkçası bende çok istiyorum. ama eşimi ben de ikna edememiştim broşürü aldığım gün. Bir daha da konuşmadık zaten. Belki o filmde yaşananlar ikna etmende etkili olur bilmiyorum. Ama bu konuda üzmeden ikna etmen çok zor. Bıçak sırtı konular. İnsanın aklına getiresi gelmiyor.
Canım yaa, valla çok zor bu konular.... Helede daha doğmamış bir çocuk işin içine girince düşüncesi bile kalbimi sızlatıyor Allahım dermensız dert vermesin kimseye.
O filmi izletirsem eşim hemen anlar onu ikna etmek için bunu yaptığımı çok çakaldır kendilerive bir daha da konusunu açtırmaz bana, iş inada biner bu defa... Tuhaf huyları vardır bazen... Yine de saol canım...
Birsonraki kontrolde doktoruma konuyu açıp, onunda fikrini almak istiyorum, eğer oda olur derse belki eşimde ikna olur...
Sen herhangibir yerle görüştün mü, bilgi fiyat falan aldın mı canım ?
ama ben çok heyecanlanıyorum böyle şeyleri okudukça yaaaaaİşte o an geldi. Aylardır, hatta belki de yıllardır beklediğiniz o mucizevi an. Normal doğum gerçekleştirdiyseniz kucağınıza aldığınız bebeğinizin tüm ağrılarınızı unutturduğunu şaşkınlık içinde göreceksiniz. Onu sezaryanla dünyaya getirmişseniz sanki bir uykudan uyanıyormuşçasına, onu yavaş yavaş hissedeceksiniz. İki duygu da mükemmeldir. Zor bir işi onunla birlikte başardınız ve mucizeniz devam edecek.
aynen cnm bnm zaten azdı tuyler smdı 1bucuk aydr bacagımı almıyrmm tek tuk cıktı o derece :) saclarda oyle ama dgumdan snra fecı dokuluyomussAcımıyor acımıyor korkma :) Ben de hamilelikte daha çok acırmı diye korkmuştum korktuğum kadar olmadı. Benim tüylerin çıkması çok yavaşladı kızlar sizin de öyle mi?
Kızlar bakın ne buldum :)
ANNE OLMASAYDIM EĞER..
Topuksuz ayakkabılarla da şık o...lunabileceğini bilmeyecektim.
Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım.
...
O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.
Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.
Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim.
Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım.
Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım.
Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim.
Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.
Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik.
Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım.
Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım.
Annesinden zorla ayırdılar diye "Uçan Fil Dumbo!" çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım.
Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi.
Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.
Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.
38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı.
Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım.
Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.
Sen olmasaydın eğer ben asla "anne" olmayacaktım.
Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış...
Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım!..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?