- 9 Nisan 2012
- 6.374
- 15.696
- 448
- Konu Sahibi beyazcekirge
-
- #48.561
Allah yardimcin olsun.
canım bende sen gibiyim açıklığımı bilmiyorum ilk bebeğimde normaldi 37. haftadan sonra bidaha çatı muayenesi olmadım.kızımda kendi sancım vardı yetersiz diye suni sancı almıştım ama bu bebeğimde sancı falan yok doktora sordum hiç sancı olmadan suni sancı işe yarar mı dedim oda 40.haftadan sonra yarıyor dedi .suni sancı doğumu hızlandırıyor canım sancın gelince kuvvetini boşa harcama güzelce burnundan derin nefes al ağzından ver ve sakın ıkın demedikçe ıkınma
Tatlim nerdesinnn konttolun vrdi hber vermednnn
Canım doktorlar bile bıktılar bizim doğurmamızı beklemekten.benim doktorumda bayramda burdaydı,gelirsen beklerim ben buradayım dedi ama bizimkinin azıcık daha vakti var.şimdi kadın tam izne ayrılır bizim kız gelir.gerçekten dünya tersine döndü galiba,hep kızlar erken gelîrdi şimdi de oğlanlar.
tesekkur ederım tatlımm!ben zaten hemsıreyımm!!bunları bılıyorumm!!nasıl uygulandıgınıdaaa! :)) bneım sordugumm epıdral uygulanan arkadaslarımız nasıl yan etkılerle karsılastı,spınal uygulanan arkadaslarımızın hangı yan etkılerle karsılastıgı....nelerı onerdıgı...sonuctaa bunu yapan dr da bılıyor ama uygulanan kısı daha ıyı bılecektırrr...
Geldim cnm :) merak edilmişim ay şımardım;P bugün soru işaretleriyle doldu kafam cnm ya.. Dr rutin muayene etti , suyun güzel , bebek 3500 gr olmuş.. Bide durumuna bakalım dedi çatı muayenesi yaptı evet dedi hala çok aşağıda, aslında ben seni hep doğuma gelirsin diye bekledim dedi.. Kaç hafta önce de alttan baktığımda kanaldaydı , hala aynı durumda dedi.. Kafası biraz büyük o etken olabilir dedi:S çektiğim sancılar ondanmış demekki, hep diyodum resmen doğum sancısı bu.. Bir hafta daha şans verelim mi dedi .. Şaşırdım ne diycemi bilemedim.. Ptesi tekrar gel dedi.. Çarşamba izne ayrılıyormuşçok üzüldüm .. Sanki şans verelim mi derken , diğer ihtimal sezeryanmı kastetti anlamadım.. Ptesi e kadar gelmesse nolcak dedi eşim, güldü gene bekliycez dedi.. Beni güvendiği birine emanet etçekmiş drum... Off nolcak ne bitecek belli değil yani..
bize de bugün doktorumuz 40+3 dedi.
sana dr ne diyecek haber et canım.
bende sancı yok biraz kasılma oluyor sadece.
elif naz koymayı düşünmüştüm iyiki vazgeçmişim.
hiç gelmezdi herhalde.
arada soruyorum kızım hep orda kalacağını mı düşünüyorsun? çıkman lazım diyorum.
akıllı kız olsunlar da hayırlı vakitte gelsinler inşaallah.
doktor her gün gel dedi ama gitmek istemiyorum. her an sezeryana alacak gibi.
kıyamam minik meleğe üüzlme annesi çabucak atlatırsınız bebekler çok beklediğimizden çok daha güçlü.Güzel haberler ile gelmeyi cok isterdim.. Uzgunummm hemde coookkk :'( minik kızım sarılık oldu.. Eline de serum takıp phototherapy e koydular.. İcimin nasıl parçalandığını anlatmamın mümkünatı yok.. Nolur bizim için dua edin.. Simdiden herkesten Allah razı olsun
ya arkadaşlar ben sırtüstü kesinlikle yatamıyorum...nefesim kesiliyo ölecek gibi oluyorum...korkunç bi basınç oluyo kalbimde ciğerlerimde...ultrasonda da artık son dönemde hiç yatamaz oldum,yan yatarak girdim hep..bugün dr.da ameliyatta napıcaz dedi...ben ne bileyim sen bil diycektim
ama cidden nası yatıcam ameliyatta sırtüstü ben yaaa
benm gibi olan var mııııı
Bennnnaylardr bnu dusunuyrm nasi sirtusti yaticm diye
1 ağustosta kontrole gittiğimde bebeğimin suyunun kritik seviyeye indiğini söyledi doktorumuz. bir önceki çatı muayenemde ise 2 cm açılmam vardı.son haftalarda suyumuz zaten azalmıştı ama 2 cm açılma olması beni rahatlatıyordu. belki müdahaleye gerek kalmadan kendi sancılarım gelir diye umut ediyordum. yalnız o kontrolde doktorum yarın gel yatışını yapalım, suni sancıyla doğumu başlatalım,inşallah her şey yolunda gider,gitmrezse de sezeryanla bebeği alırız dedi. ne hissedeceğimi şaşırdım.. daha günüme iki hafta varken yarın bebeğime kavuşacaktım.başından beri herşeyin normal gitmesi, ne sezeryan ne de suni sancıyla müdahale olmaması için hep dua etmiştim..eve geldim öyle karışık duygular içindeyim ki,
saatlerce hüngür hüngür ağladım.. bebeğime kavuşacak olmanın heyecanı, bir yandan korku,bir yandan mutluluk hepsi birbirine karışmıştı..endişeler korkularla karışık gözyaşları içinde eşime haber verdiğimde, bu gözyaşlarının
sadece oğlumuza kavuşacak olmanın heyecanından olmasını istiyorum dedi..
ve ertesi günü beklemeye başladım.kaç saat sürecekti, suni sancı nasıldı, ya sancıları çekip çekip sezeryana alınırsam
korkularıyla o gece sabah oldu..sabah 7 de hastanedeydik..eşim,k.validem ve ablam yanımda.. saat 7 buçukta önlüğümü giydim ve serumu takıldım.kısa süre sonra hafif hafif adet sancısı gibi sancılarım başladı..odam güzeldi.sevdiklerim yanımda.onların yanında
çekecektim sancıları,yalnız değildim.. gülüşüyoruz konuşuyoruz arada benim sancılar gelince
kıvranıyorum biraz sonra geçiyor..saat 10 gibi doktorum geliyor onu görünce nasıl rahatlıyorum, herkesi dışarı çıkarıp açılmamı kontrol ediyor.. 4 cm.. güzel..
saat 11 den sonra hafif hafif sancılar şiddetini artırmaya başlıyor.derin derin nefes alıp veriyorum.ebe geliyor kontrole.
aynı katta benden başka 4 hamile daha var.kimisi geceden gelmiş. onların çığlıkları geliyor arada. ben bağırmicam diyorum ebeye..
o da sesini odamdan duymadan seni doğuma indirmem diyor..gülüşüyoruz.. açılmamı kontrol ediyor.. hala 4 cm.. kötü..
artık ayakta bekliceksin doğumu diyor ebe. kolumda serum başlıyorum odanın içinde dolanmaya.kocacığımın kollarında karşılıyorum sancıları. her sancı geldiğinde ona sarılıyorum. sesim çıkmaya başlıyor yavaş yavaş.. birazdan annem geliyor şehir dışından ancak yetişiyor. kapıdan giriyor gözleri yaşlanmış.. canım annem..
dayanamıyor sancılarıma ağlıyor.. sarılıyorum dalga geçiyorum, anne neden beni uyarmadın böyle olacağını bilsem hamile kalır mıydım diyorum.. gülüşüyoruz..
saat bire geliyor.. sancılarım 5 dk da bir geliyor bir dakika kadar sürüyor.. dayanılmaz derecede artık..derin nefes alıp vermeler bitiyor, inletiyorum hastaneyi :) kocamın kollarında.. bir saniye uzaklaştırmıyorum onu yanımdan.. doktorum geliyor tekrar kontrole.. tamam diyorum artık bu sancılar beni doğuma götürür..seviniyorum doktorumu görünce.. açılmama bakıyor 6 cm.. yetersiz.. bir saat sonra tekrar uğrarım diyor.. bir saat mi..başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor.. dayanamam diyorum
başlıyorum ağlamaya.. öyle yorgunum ki.. bir de serum kolumda ayakta dolanmak zorundayım. arada uzanıyorum.. iki sancı arası kestirsem diyorum.. gözlerim kapanıyor.. sonra her sancı son sancıymış gibi çekmeye başlıyorum.. dakikalar geçiyor.. hepsi bir saat gibi.. soruyorum yanımdakilere bu gün bitecek mi gerçekten, hepsi geçecek mi.. bitecek diyorlar herşey geçecek.. rüya gibi geliyor.. o arada yan odalardaki hamileler sırayla iniyor doğuma yarım saat sonra bebekleriyle beraber geliyorlar. nasıl kıskanıyorum.. onların yerinde olmak istiyorum bir an önce.. ağlayan bebek seslerini duydukça ben de istiyorum diye ağlamaya başlıyorum..
saat 2 buçuk civarı.. ebe geliyor açılmama bakıyor.. 8 cm.. yeterli.. sancılar geldikçe ıkın diyor.. birazdan gelip seni indireceğim.. başlıyorum ıkınmaya ama beceremiyorum.
şimdi anlıyorum ebeler neden hep ilk gebelik mi diye sorduklarını :) doğumun bile tecrübelisi onların işini kolaylaştırıyor. ben ıkınamıyorum bile..
saat 3 e çeyrek var geliyor sandalyeyle beni almaya.. bebeğin hastane çıkışlarını , benim kıyafetlerimi de alıp doğum odasına iniyoruz.. son kez bakışıyorum sevdiklerimle.içimde tarifsiz bir mutluluk birazdan bitecek herşey ve bebeğime kavuşacağım..işte bitecek bu gün..iniyoruz doğum odasına . doktorum, bir hemşire ve ebe..
oturuyorum çatala.. doktorum sancı gelince son kuvvetinle ıkın diyor.. geliyor sancım, ıkınıyorum var gücümle.. çok güzel diyor doktorum.. bir daha..öyle güçlüyüm ki o an.. Rabbimin verdiği bu güce şaşırıyorum.. anne olacağım için gurur duyuyorum kendimle..ikinci sancı geliyor ve bir daha ıkınıyorum.. Muhteşem bir rahatlama sanki bebeğimle birlikte ben de yeniden doğuyorum.. işte orada, bebeğim ebenin kollarında.. fıldır fıldır gözleri etrafa bakıyor..
hadi ağlasa diye bekliyorum.. sesini duymak istiyorum..ağlıyor.. o ağladıkça ben gülüyorum..
yıkıyorlar bebeğimi hemen yan tarafıma alıp giydiriyorlar.. o arada doktorum dikiş atıyor kesime.. ben bebeğimi izliyorum.. oğlum diyorum sen miydin karnımdaki..hoşgeldin oğlum.. söyle keyfin yerinde mi.. ben konuşuyorum o dinliyor bir yandan giydiriliyor.. allahım böyle bir mutluluk yok..böyle bir güzellik yok..
o arada babasını arıyorlar gel bebeğini gör diye.. iniyor bebeği gösteriyorlar kapıda eşim beni soruyor o nasıl diye.. gayet iyi dikişleri atılıyor diyorlar..işte bitiyor giydiriyorlar beni de alıyorlar tekerlikli sandalyeye.. odamıza çıkacağız.. herşey bitmiş..
rüya gibi, hayal gibi.. çıkıyoruz.. az önce çığlıklarla indiğim asansörü gülerek çıkıyorum herkes yaşlı ve gülümseyen gözlerle beni karşılıyor.. arkamdan bebeğim geliyor ebenin kollarında.. odama geçiyorum kocacığım hemen bana tost meyve suyu getiriyor.. o arada kontrol ve testler için doktor bebeğimi muayene ediyor..
birazdan getiriyor ebe veriyor kucağıma hadi al emzir oğlunu.. veriyorlar kucağıma öyle bir emmeye başlıyor ki.. o an ben de tarifsiz bir mutluluk.. değermiş diyorum bu mutluluk çektiklerime değermiş.. 2 ağustos saat 3 te bebeğim böyle dünyaya geldi.3.400 gr 50 cm.doğdu.
Rabbim herkese kolay doğumlar ve sağlıcakla bebeklerine kavuşmayı nasip etsin..
1 ağustosta kontrole gittiğimde bebeğimin suyunun kritik seviyeye indiğini söyledi doktorumuz. bir önceki çatı muayenemde ise 2 cm açılmam vardı.son haftalarda suyumuz zaten azalmıştı ama 2 cm açılma olması beni rahatlatıyordu. belki müdahaleye gerek kalmadan kendi sancılarım gelir diye umut ediyordum. yalnız o kontrolde doktorum yarın gel yatışını yapalım, suni sancıyla doğumu başlatalım,inşallah her şey yolunda gider,gitmrezse de sezeryanla bebeği alırız dedi. ne hissedeceğimi şaşırdım.. daha günüme iki hafta varken yarın bebeğime kavuşacaktım.başından beri herşeyin normal gitmesi, ne sezeryan ne de suni sancıyla müdahale olmaması için hep dua etmiştim..eve geldim öyle karışık duygular içindeyim ki,
saatlerce hüngür hüngür ağladım.. bebeğime kavuşacak olmanın heyecanı, bir yandan korku,bir yandan mutluluk hepsi birbirine karışmıştı..endişeler korkularla karışık gözyaşları içinde eşime haber verdiğimde, bu gözyaşlarının
sadece oğlumuza kavuşacak olmanın heyecanından olmasını istiyorum dedi..
ve ertesi günü beklemeye başladım.kaç saat sürecekti, suni sancı nasıldı, ya sancıları çekip çekip sezeryana alınırsam
korkularıyla o gece sabah oldu..sabah 7 de hastanedeydik..eşim,k.validem ve ablam yanımda.. saat 7 buçukta önlüğümü giydim ve serumu takıldım.kısa süre sonra hafif hafif adet sancısı gibi sancılarım başladı..odam güzeldi.sevdiklerim yanımda.onların yanında
çekecektim sancıları,yalnız değildim.. gülüşüyoruz konuşuyoruz arada benim sancılar gelince
kıvranıyorum biraz sonra geçiyor..saat 10 gibi doktorum geliyor onu görünce nasıl rahatlıyorum, herkesi dışarı çıkarıp açılmamı kontrol ediyor.. 4 cm.. güzel..
saat 11 den sonra hafif hafif sancılar şiddetini artırmaya başlıyor.derin derin nefes alıp veriyorum.ebe geliyor kontrole.
aynı katta benden başka 4 hamile daha var.kimisi geceden gelmiş. onların çığlıkları geliyor arada. ben bağırmicam diyorum ebeye..
o da sesini odamdan duymadan seni doğuma indirmem diyor..gülüşüyoruz.. açılmamı kontrol ediyor.. hala 4 cm.. kötü..
artık ayakta bekliceksin doğumu diyor ebe. kolumda serum başlıyorum odanın içinde dolanmaya.kocacığımın kollarında karşılıyorum sancıları. her sancı geldiğinde ona sarılıyorum. sesim çıkmaya başlıyor yavaş yavaş.. birazdan annem geliyor şehir dışından ancak yetişiyor. kapıdan giriyor gözleri yaşlanmış.. canım annem..
dayanamıyor sancılarıma ağlıyor.. sarılıyorum dalga geçiyorum, anne neden beni uyarmadın böyle olacağını bilsem hamile kalır mıydım diyorum.. gülüşüyoruz..
saat bire geliyor.. sancılarım 5 dk da bir geliyor bir dakika kadar sürüyor.. dayanılmaz derecede artık..derin nefes alıp vermeler bitiyor, inletiyorum hastaneyi :) kocamın kollarında.. bir saniye uzaklaştırmıyorum onu yanımdan.. doktorum geliyor tekrar kontrole.. tamam diyorum artık bu sancılar beni doğuma götürür..seviniyorum doktorumu görünce.. açılmama bakıyor 6 cm.. yetersiz.. bir saat sonra tekrar uğrarım diyor.. bir saat mi..başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor.. dayanamam diyorum
başlıyorum ağlamaya.. öyle yorgunum ki.. bir de serum kolumda ayakta dolanmak zorundayım. arada uzanıyorum.. iki sancı arası kestirsem diyorum.. gözlerim kapanıyor.. sonra her sancı son sancıymış gibi çekmeye başlıyorum.. dakikalar geçiyor.. hepsi bir saat gibi.. soruyorum yanımdakilere bu gün bitecek mi gerçekten, hepsi geçecek mi.. bitecek diyorlar herşey geçecek.. rüya gibi geliyor.. o arada yan odalardaki hamileler sırayla iniyor doğuma yarım saat sonra bebekleriyle beraber geliyorlar. nasıl kıskanıyorum.. onların yerinde olmak istiyorum bir an önce.. ağlayan bebek seslerini duydukça ben de istiyorum diye ağlamaya başlıyorum..
saat 2 buçuk civarı.. ebe geliyor açılmama bakıyor.. 8 cm.. yeterli.. sancılar geldikçe ıkın diyor.. birazdan gelip seni indireceğim.. başlıyorum ıkınmaya ama beceremiyorum.
şimdi anlıyorum ebeler neden hep ilk gebelik mi diye sorduklarını :) doğumun bile tecrübelisi onların işini kolaylaştırıyor. ben ıkınamıyorum bile..
saat 3 e çeyrek var geliyor sandalyeyle beni almaya.. bebeğin hastane çıkışlarını , benim kıyafetlerimi de alıp doğum odasına iniyoruz.. son kez bakışıyorum sevdiklerimle.içimde tarifsiz bir mutluluk birazdan bitecek herşey ve bebeğime kavuşacağım..işte bitecek bu gün..iniyoruz doğum odasına . doktorum, bir hemşire ve ebe..
oturuyorum çatala.. doktorum sancı gelince son kuvvetinle ıkın diyor.. geliyor sancım, ıkınıyorum var gücümle.. çok güzel diyor doktorum.. bir daha..öyle güçlüyüm ki o an.. Rabbimin verdiği bu güce şaşırıyorum.. anne olacağım için gurur duyuyorum kendimle..ikinci sancı geliyor ve bir daha ıkınıyorum.. Muhteşem bir rahatlama sanki bebeğimle birlikte ben de yeniden doğuyorum.. işte orada, bebeğim ebenin kollarında.. fıldır fıldır gözleri etrafa bakıyor..
hadi ağlasa diye bekliyorum.. sesini duymak istiyorum..ağlıyor.. o ağladıkça ben gülüyorum..
yıkıyorlar bebeğimi hemen yan tarafıma alıp giydiriyorlar.. o arada doktorum dikiş atıyor kesime.. ben bebeğimi izliyorum.. oğlum diyorum sen miydin karnımdaki..hoşgeldin oğlum.. söyle keyfin yerinde mi.. ben konuşuyorum o dinliyor bir yandan giydiriliyor.. allahım böyle bir mutluluk yok..böyle bir güzellik yok..
o arada babasını arıyorlar gel bebeğini gör diye.. iniyor bebeği gösteriyorlar kapıda eşim beni soruyor o nasıl diye.. gayet iyi dikişleri atılıyor diyorlar..işte bitiyor giydiriyorlar beni de alıyorlar tekerlikli sandalyeye.. odamıza çıkacağız.. herşey bitmiş..
rüya gibi, hayal gibi.. çıkıyoruz.. az önce çığlıklarla indiğim asansörü gülerek çıkıyorum herkes yaşlı ve gülümseyen gözlerle beni karşılıyor.. arkamdan bebeğim geliyor ebenin kollarında.. odama geçiyorum kocacığım hemen bana tost meyve suyu getiriyor.. o arada kontrol ve testler için doktor bebeğimi muayene ediyor..
birazdan getiriyor ebe veriyor kucağıma hadi al emzir oğlunu.. veriyorlar kucağıma öyle bir emmeye başlıyor ki.. o an ben de tarifsiz bir mutluluk.. değermiş diyorum bu mutluluk çektiklerime değermiş.. 2 ağustos saat 3 te bebeğim böyle dünyaya geldi.3.400 gr 50 cm.doğdu.
Rabbim herkese kolay doğumlar ve sağlıcakla bebeklerine kavuşmayı nasip etsin..
oyyy Allah kolaylık versin canım yaa...cahillik çok kötü çokkk...3 çocuk doğurmakla olmuyo işte bu işler...doğurmak değil marifet...çingeneler de doğuruyor 8-10 tane bişey bildikleri var mı yok...öyle hasbel kader büyüyor çocukları....
ayy çok sağol kuzumm...:)) evet 1 gün arayla doğmuş olacaklar inşallah :) senin de 16 sı kesinleşti mi şimdi?
evet çok ama çok zor geçirdim ben özellikle..her bakımdan...inşallah sağlıkla alırız kucağımıza :)
aminnnnn çok teşekkürler canımm..hepimiz için inşallahh...
bende 15 ini bu yüzden istedim benim de doğum günüm 15 nisan :)) ben de kızımla konuştum hep 15 ini bekle kızım diye dinledi annesini kuzummseninkide dinler inşallahhh:)
1 ağustosta kontrole gittiğimde bebeğimin suyunun kritik seviyeye indiğini söyledi doktorumuz. bir önceki çatı muayenemde ise 2 cm açılmam vardı.son haftalarda suyumuz zaten azalmıştı ama 2 cm açılma olması beni rahatlatıyordu. belki müdahaleye gerek kalmadan kendi sancılarım gelir diye umut ediyordum. yalnız o kontrolde doktorum yarın gel yatışını yapalım, suni sancıyla doğumu başlatalım,inşallah her şey yolunda gider,gitmrezse de sezeryanla bebeği alırız dedi. ne hissedeceğimi şaşırdım.. daha günüme iki hafta varken yarın bebeğime kavuşacaktım.başından beri herşeyin normal gitmesi, ne sezeryan ne de suni sancıyla müdahale olmaması için hep dua etmiştim..eve geldim öyle karışık duygular içindeyim ki,
saatlerce hüngür hüngür ağladım.. bebeğime kavuşacak olmanın heyecanı, bir yandan korku,bir yandan mutluluk hepsi birbirine karışmıştı..endişeler korkularla karışık gözyaşları içinde eşime haber verdiğimde, bu gözyaşlarının
sadece oğlumuza kavuşacak olmanın heyecanından olmasını istiyorum dedi..
ve ertesi günü beklemeye başladım.kaç saat sürecekti, suni sancı nasıldı, ya sancıları çekip çekip sezeryana alınırsam
korkularıyla o gece sabah oldu..sabah 7 de hastanedeydik..eşim,k.validem ve ablam yanımda.. saat 7 buçukta önlüğümü giydim ve serumu takıldım.kısa süre sonra hafif hafif adet sancısı gibi sancılarım başladı..odam güzeldi.sevdiklerim yanımda.onların yanında
çekecektim sancıları,yalnız değildim.. gülüşüyoruz konuşuyoruz arada benim sancılar gelince
kıvranıyorum biraz sonra geçiyor..saat 10 gibi doktorum geliyor onu görünce nasıl rahatlıyorum, herkesi dışarı çıkarıp açılmamı kontrol ediyor.. 4 cm.. güzel..
saat 11 den sonra hafif hafif sancılar şiddetini artırmaya başlıyor.derin derin nefes alıp veriyorum.ebe geliyor kontrole.
aynı katta benden başka 4 hamile daha var.kimisi geceden gelmiş. onların çığlıkları geliyor arada. ben bağırmicam diyorum ebeye..
o da sesini odamdan duymadan seni doğuma indirmem diyor..gülüşüyoruz.. açılmamı kontrol ediyor.. hala 4 cm.. kötü..
artık ayakta bekliceksin doğumu diyor ebe. kolumda serum başlıyorum odanın içinde dolanmaya.kocacığımın kollarında karşılıyorum sancıları. her sancı geldiğinde ona sarılıyorum. sesim çıkmaya başlıyor yavaş yavaş.. birazdan annem geliyor şehir dışından ancak yetişiyor. kapıdan giriyor gözleri yaşlanmış.. canım annem..
dayanamıyor sancılarıma ağlıyor.. sarılıyorum dalga geçiyorum, anne neden beni uyarmadın böyle olacağını bilsem hamile kalır mıydım diyorum.. gülüşüyoruz..
saat bire geliyor.. sancılarım 5 dk da bir geliyor bir dakika kadar sürüyor.. dayanılmaz derecede artık..derin nefes alıp vermeler bitiyor, inletiyorum hastaneyi :) kocamın kollarında.. bir saniye uzaklaştırmıyorum onu yanımdan.. doktorum geliyor tekrar kontrole.. tamam diyorum artık bu sancılar beni doğuma götürür..seviniyorum doktorumu görünce.. açılmama bakıyor 6 cm.. yetersiz.. bir saat sonra tekrar uğrarım diyor.. bir saat mi..başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor.. dayanamam diyorum
başlıyorum ağlamaya.. öyle yorgunum ki.. bir de serum kolumda ayakta dolanmak zorundayım. arada uzanıyorum.. iki sancı arası kestirsem diyorum.. gözlerim kapanıyor.. sonra her sancı son sancıymış gibi çekmeye başlıyorum.. dakikalar geçiyor.. hepsi bir saat gibi.. soruyorum yanımdakilere bu gün bitecek mi gerçekten, hepsi geçecek mi.. bitecek diyorlar herşey geçecek.. rüya gibi geliyor.. o arada yan odalardaki hamileler sırayla iniyor doğuma yarım saat sonra bebekleriyle beraber geliyorlar. nasıl kıskanıyorum.. onların yerinde olmak istiyorum bir an önce.. ağlayan bebek seslerini duydukça ben de istiyorum diye ağlamaya başlıyorum..
saat 2 buçuk civarı.. ebe geliyor açılmama bakıyor.. 8 cm.. yeterli.. sancılar geldikçe ıkın diyor.. birazdan gelip seni indireceğim.. başlıyorum ıkınmaya ama beceremiyorum.
şimdi anlıyorum ebeler neden hep ilk gebelik mi diye sorduklarını :) doğumun bile tecrübelisi onların işini kolaylaştırıyor. ben ıkınamıyorum bile..
saat 3 e çeyrek var geliyor sandalyeyle beni almaya.. bebeğin hastane çıkışlarını , benim kıyafetlerimi de alıp doğum odasına iniyoruz.. son kez bakışıyorum sevdiklerimle.içimde tarifsiz bir mutluluk birazdan bitecek herşey ve bebeğime kavuşacağım..işte bitecek bu gün..iniyoruz doğum odasına . doktorum, bir hemşire ve ebe..
oturuyorum çatala.. doktorum sancı gelince son kuvvetinle ıkın diyor.. geliyor sancım, ıkınıyorum var gücümle.. çok güzel diyor doktorum.. bir daha..öyle güçlüyüm ki o an.. Rabbimin verdiği bu güce şaşırıyorum.. anne olacağım için gurur duyuyorum kendimle..ikinci sancı geliyor ve bir daha ıkınıyorum.. Muhteşem bir rahatlama sanki bebeğimle birlikte ben de yeniden doğuyorum.. işte orada, bebeğim ebenin kollarında.. fıldır fıldır gözleri etrafa bakıyor..
hadi ağlasa diye bekliyorum.. sesini duymak istiyorum..ağlıyor.. o ağladıkça ben gülüyorum..
yıkıyorlar bebeğimi hemen yan tarafıma alıp giydiriyorlar.. o arada doktorum dikiş atıyor kesime.. ben bebeğimi izliyorum.. oğlum diyorum sen miydin karnımdaki..hoşgeldin oğlum.. söyle keyfin yerinde mi.. ben konuşuyorum o dinliyor bir yandan giydiriliyor.. allahım böyle bir mutluluk yok..böyle bir güzellik yok..
o arada babasını arıyorlar gel bebeğini gör diye.. iniyor bebeği gösteriyorlar kapıda eşim beni soruyor o nasıl diye.. gayet iyi dikişleri atılıyor diyorlar..işte bitiyor giydiriyorlar beni de alıyorlar tekerlikli sandalyeye.. odamıza çıkacağız.. herşey bitmiş..
rüya gibi, hayal gibi.. çıkıyoruz.. az önce çığlıklarla indiğim asansörü gülerek çıkıyorum herkes yaşlı ve gülümseyen gözlerle beni karşılıyor.. arkamdan bebeğim geliyor ebenin kollarında.. odama geçiyorum kocacığım hemen bana tost meyve suyu getiriyor.. o arada kontrol ve testler için doktor bebeğimi muayene ediyor..
birazdan getiriyor ebe veriyor kucağıma hadi al emzir oğlunu.. veriyorlar kucağıma öyle bir emmeye başlıyor ki.. o an ben de tarifsiz bir mutluluk.. değermiş diyorum bu mutluluk çektiklerime değermiş.. 2 ağustos saat 3 te bebeğim böyle dünyaya geldi.3.400 gr 50 cm.doğdu.
Rabbim herkese kolay doğumlar ve sağlıcakla bebeklerine kavuşmayı nasip etsin..
Cnm ses ckmayinca senn minnos geliyomu yoksa diye merak ettm.surda kac kisi kldik yalovannda dedihi gbi biri kaybolsa merak ediyrz..masallh daha zamani var demekki sorsaydn kske sezeryandanmi bhsediyosnz diye..
günaydın herkese
yarın kontrolümüz var sabırsızlıkla bekliyrum.. bu sabah rüyamda gördüm doğurmuştum.. hayırlısı bakalım..
geçmiş olsun canım gözünüz aydın kavuşmuşsun yavrucuna..
doğumun nasıl oldu merak ettim benimde yarın günüm doluyor endişeli bekleyiş devam ediyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?