Kızlar kaç gündür giremedim yazamadım karmaşık duygular içerisindeydim. Neredeyse yarın sezaryene alınacaktım ama son anda yırttım. Şimdi tek dileğim bu kararımdan pişman olmadan sağ salim yavrumu kucağıma alabilmek. Olayımız şöyle gelişti salı günü kontrolüm vardı rutin nstye girdim bu hafta hiç sancım çıkmadı bebişin de kalp atışı sabit hep 120 lerdeydi çok hareket etmedi bu yüzden 2 kere bağlandık cihaza. Neyse doktorumuzun yanına gittik ultrasonda bebeğin gelişiminin 38. haftadan sonra devam etmediği görüldü. Doktorum da bu hafta izne çıkacakmış cumaya kadar karar verelim olmazsa sezaryenle alalım dedi. Benim içime bir kurt düştü tabi 3 gündür içim içimi yedi kararsızlıktan bebeğime kötülük mü yapıyorum beklemekle diye bitirdim kendimi. Bir yanım da beklememekle kötülük yapacaksın diyordu. Bugün yine gittim görüşmeye yine aynı şeyler bir de bizim ailede son haftada bebek kaybı öyküsü olduğu için doktorum alalım bence dedi. Tam ikna olmuştum tamam dedim yarın 15.30 a sezaryen randevusu bile almıştık amaaa içim rahat etmediği için iptal ettirdim beklemeye karar verdimHakkımızda hayırlısı olsun inşallah kızlar dua edin kızım için
Hayırlısı cnm inş sağlıkla gelir yavrun kendi isteğiyle.) aynı benm gbi olmuş seninde .. Ama benm bebeğimin kafası biraz büyükmüş , normal doğumda sıkıntı olabilirmiş , drum Çarşamba izne çıkıcaktı salı alalım dedi.. Normal doğumuma bi garanti veremiyormuş ve beni arkasında bırakmak istememiş.. O gün akşama kadar düşündük , evde sancılarla cebelleşirken sabrım kalmadı , eşime ara kabul ettiğimizi söyle dedim.. Eşim aradı ama başka şeyler konuşup tekrar arıycam diyip kapattı :) ameliyat olmama gönlü elvermemiş, ben de dayanamadım yavrumu çekip çıkarmaya , vazgeçtik.. Şimdi bebeğim 2 günlük olmuştu.. Yarın da başka bi drla devam edicem bakalım o neler söyleyecek ...
ay maşallah sen çok tatlı bir annesin çok güzelsin maşallah subhanallah bebeğide harika allah mutluluğunuzu hiç bozmasınbiz geldiiiikkk teyzelerr kankilerr
nasılsınız bakalım canlar. gerçi takipteyim sürekli girip yazamasam da uykumdan çalıp geliyorum vallaaa :))
biz çok şükür iyiyiz.. bugün tam 1 haftalık oldukk!tek sorunumuz göğüs yaralarım. emzirirken müthiş şeyler hissediyorum en can alıcısından ama olsun onu emzirmek her şeye değer sarılığından ve sütümün azlığından dolayı başladığımız mamayı iyice azalttık. bir iki güne de tamamen bırakırız inşallah
benim de iyileşme sürecim devam ediyor.. şu baş ağrılarını da atlattım mı herşey güllük gülistanlık olacak inşallah.. dikiş ağrılarımı bile unuttum valla.. ne merem bi illetmiş. geçmedi gitti..
size Arda kuzumu tanıştırayım.. nazardan deliler gibi korkuyorum yalan söyleyemicem.. ama babası teyzeleri dayanamayıp face'e koydular oğlumun boy boy fotolarınıben de soluğu burda aldım :) maşallahınızı esirgemeyin bizden lütfenn
Birde ne sorcam sayi fatma anamızın eli otu hata meryem ana eli otu deniliyo bunula ilgili bi bilginiz var mı,bi arkadaşım verdi bana hacdan geliyormuş ve doğuma gitmeden önce sıcak suya konuluyormuş el gibi zaten o açıldıkça rahimde açılıyommuş azcıkda içiyomuşsun, bende dedim bizim kızlara bi sorayım:44:
canım benim maşallah süt var ama kızıma çekmesi zor geliyor oyüzden pek fazla emmiyor yorulunca hemen aglayarak bırakıyor.. bende bugüne kadar her mama yediğinde aglıyordum hatta ellerımle mama vermek zoruma gidiyordu ama bugün doktor kilosu düşmüş bu hiç hoş değil değince kendi ellerimle mutlu bişekilde o mamayı verdim. böyle hiç aklıma gelmezdi ama onlar iyi olsun bizim kısmetımızde bukadarmısarada ngöğsümü veriyorum emerse emmezse en azından kokumu bilsin die
Ne kadar zorluk yasamışsin canım ya , ne kadar güçlüsün maşallah , ben olsam dayanamazdim heralde.. Cok gecmis olsun . Allah sana ve bebeğine saglık versin , maşallah sana , cok güçlü bir annesinCanım bu kadar üzme kendini hakkınızda hayırlısı böyleymiş ben normal doğum yaptım suyum geldîği için 12 saat sancımın gelmesini beklediler gelmedi 3 cm açıklıkla suni sancı aldım bebeğim güçlü çıktı dayandı o sancılara çok şiddetli sancı çektim ama kısa sürede açıldı 3 saat te epiduralsiz çatala çıkmayı başardım bir saat de bebeğim ancak çıkabildi kordon dolanmıştı bir tür bunu biliyorduk doktorum bir tur sıkıntı olmaz demişti ancak plesentam rahime yapışıkmış bn ıkındıkça plesenta kastı yawrumu göndermedi karnıma bütün güçleri ile bastılar artık ebeler sıra ile basmaya başladı artık onların bile gücü tükenmişti bittim diyorum hiç sesim çıkmadan tüm güvenle ittim bebeğimi o çıktığı anda inanılmaz rahatladım ağlamadı oksijensiz kalmıştı müdahale ile ağlattılar yanıma verdiler kokladım gitti plesentam çıkmadı bi buçuk saat onun için ıkındım üstüme bastılar en sonunda bayılttılar doktor elini sokup aldı bugün tam bir hafta oldu hala oturamıyorum daha yeni dikiş ağrısı hissetmeye başladım Sanki orayı taşlarla dövüp morartmışlar gibi ağrıyordu daha yeni ayağa kalkıp doğrulabiliyorum görenler keşke sezeryan yapsaydın onlar senden önce ayaklandı diolar ama ben hiç pişman değilim çektiğim onca acıya rağmen başardım diorum oğlumu dünyaya getirdim her anını aklıma Kazıdım uyudum uyandım olmadı ama mecburi bi durum olsaydı senin gibi kısmet böyleymiş derdim çok şükür sende bebeğinde iyisiniz
Allah yardımcın olsun canım , seni ve bebeğini korusun , insallah em hayırlı zamanda en hayırlı sekilde sagsalim bebeğini kucağına alırsın , Hakkınızda hayırlısı olsunKızlar kaç gündür giremedim yazamadım karmaşık duygular içerisindeydim. Neredeyse yarın sezaryene alınacaktım ama son anda yırttım. Şimdi tek dileğim bu kararımdan pişman olmadan sağ salim yavrumu kucağıma alabilmek. Olayımız şöyle gelişti salı günü kontrolüm vardı rutin nstye girdim bu hafta hiç sancım çıkmadı bebişin de kalp atışı sabit hep 120 lerdeydi çok hareket etmedi bu yüzden 2 kere bağlandık cihaza. Neyse doktorumuzun yanına gittik ultrasonda bebeğin gelişiminin 38. haftadan sonra devam etmediği görüldü. Doktorum da bu hafta izne çıkacakmış cumaya kadar karar verelim olmazsa sezaryenle alalım dedi. Benim içime bir kurt düştü tabi 3 gündür içim içimi yedi kararsızlıktan bebeğime kötülük mü yapıyorum beklemekle diye bitirdim kendimi. Bir yanım da beklememekle kötülük yapacaksın diyordu. Bugün yine gittim görüşmeye yine aynı şeyler bir de bizim ailede son haftada bebek kaybı öyküsü olduğu için doktorum alalım bence dedi. Tam ikna olmuştum tamam dedim yarın 15.30 a sezaryen randevusu bile almıştık amaaa içim rahat etmediği için iptal ettirdim beklemeye karar verdimHakkımızda hayırlısı olsun inşallah kızlar dua edin kızım için
canım bende normal doğuma girdim 10 saat sancı çektim açılmam muazzamdı doktor iki ıkınma ile bebek gelicek dedi o masaya yattım ve yarım saat o masada kaldım bebeğimin kalp atışları düştü doktor iki kere karnıma cıktı o an ölüyorum sandım ama ölmeyi göze aldım yeterki yavrum cıksın ve nefes alsın istedim.. olmadı ve acilen sezeryana alındım. ameliyathane giderken sedyede inleye inleye ağladım böyle olmamalıydı normal olacaktı bebeğim dogacaktı die ameliyathanede nie aglıyorsun dediklerinde ağlamaktan konuşamıyordum o an normal doğacak die beklemem biyandan bebeğimin hayatının riski darman duman olmuştum.. ama şükürler olsun ki rabbim bebeğimin yüzünü görmemi nasip etti..
bende halaa evime gelenlere niese direk sezeryan diyemıyorum önce normale girdim deme gereği duyuyorum neden bilmiyorum..
ama herkesin kişisel tercihi kimseyi yargılamam amaa direk sezeryan isteyen arkadaşlarımız gerçekten normal imkanları varsa bi riski yoksa normal dogumu tatsınlar isterim. her gördüğümede ne olursa olsun normal doğum diyorum korkulcak hiç birşey yokmuş normal doğuramadım ama o duyguyu tattım harika birşey. 2. bebeğim olursa artık normal dogurma sansım yok sezeryan oldugum için.. ve bu yüzdende 2. bebeği düşünemiyorum 1 hafta öldüm öldüm dirildim..
P.tesi günü doktora gittiğimde 40+4 günlüktüm doktorum izinden yeni dönmüştü doğurmadığımı görünce hem şaşırdı hem de bu kadar beklemek bile bebek için tehlikelidir dedi açıklığa baktı 1.5 cm suni sancı için yeterli dedi istersen bugün istersen yarın doğumu başlatalım dedi ben de ailelerimizle beraber geliriz diye salı sabahını uygun gördüm. Sabah 8 de hastanede olacaktık suni sancıyı deneyecektik . Eve dönerken yolda beni panik aldı eşime sürekli nasıl olacak ne yapacağım şimdi diye sorup durdum eve gelince eşim aşkım yarın doğuruyorsun kırk gün uzun bir süre diyip beni ilişkiye ikna etti :) aslında amacı beni sakinleştirmek teselli etmekti:) gece annemler geldi sabah hazırlanıp hastaney gideceğiz neyse uyuduk sonra saat 4 gibi hem sıcaktan hem de sivrisineklerden uyandık eşimle bir kavgaya tutuştuk ki sinekler yüzünden o odaya makine takalım dedi ben de bebeğin sağlığına zararlı olmaz dedim sinirlendi ışığı açıp sinekleri öldürmeye çaşıyor falan neyse 5 gibi uyudu benim gözümde gram uyku yok heyecandan saat beş buçuk oldu benim belime karnıma adet sancısı gibi bir ağrı girdi yok değildir dedim 10 dakika sonra tekrar girdi aşkım Doğuruyorum sancım var dedim eşime 5 dk düşünce haber ver diye dalga geçiyor gerçekten doğuruyorum niye inanmıyorsun dedim kalktı ne geve ama dedi ne yapmam gerekiyor dedi neyse sen uyu ben annemi kaldırayımnasıl olsa gideceğiz hastaneye dedim annemi uyandırdım bu acaba doğum sancısımı diye evet dedi sancı geldikçe ben hareket ediyorum adet sancısı kadar şiddeti odaya geldim çorap giymeye eşim şıkır şıkırgiyinmiş hadi gitmiyor muyuz diyor ya sen uyu zaten gideceğiz dur kahvaltı hazırlayalım yiyelim öyle gideriz dedim uyudu biz de annemle mutfağa geçtik kahvaltı hazırlıyoruz bir yandan kayınvalidemi arıyorum gel sancım var diye bir yandan sancı çekiyorum herkes kahvaltıya oturdu herkes çok mutlu sancımın olmasına bende içten içe seviniyorum ama onlara da kızıyorum sancılar 5 dk da bire düştü kesinlikle dayanılmayacak gibi değil hatta bence doğum sancısı olmayacak kadar hafif bir iki lokma yiyorum sancı girince eşimle salona koşuyoruz sandalyeye tutunuyorum eşim belime masaj yapıyor öyle iyi geliyor ki sekize çeyrek kala yola çıktık sekiz de hastanedeydik beni tekerlekli sandaylyeye oturtmak istediler hayır ya iyiyim dedim kabul etmedim yatışım yapıldı odamıza geçtik sekiz buçukta ebe geldi dedim ben bugün suni sancı alacaktım ama biraz sancım var emin değilim ama doğum sancısı olabilir şiddetli değil ama düzenli dedim kontrol etti ilk doğumun mu dedi evet dedim olamaz 5 cm açıklık var dedi ben inanamadım yolu yarılamıştım ve çok kolay olmuştu şaka zannettim ebe doktorumu aradı ayrıca birkaç saate kalmaz doğurursun dedi doktoru beklemeye başladık ben nst ye bağlıyım sancıları eşimle beraber karşılıyoruz arada gülüp eğleniyoruz ben çok mutluyum şükürler ediyorum kendi sancımla oldu mesai saatindeyim anestezi uzmanı hastanede aklımda hep olumlu şeyler sancı geldikçe bu çok hafif diyorum doktorum on buçukta geldi ne güzel kendi sancılarınız gelmiş bir kontrol edeyim dedi açıklık 8 cm :) doktor ebeye suyunu patlatın dedi sonra da doğuma alaım demez mi hayırrrr ben eepidural alacağım dedim doktor epidural yapana kadar doğurusun dedi ya başaramazsam dedim zaten bebek doğmak üzere başarırsın dedi ebe suyumu patlattı benim sancılar hafif hafif arttı tam eşime ben epidural alackatım dayanamayacığım diyordum ki hadi doğuma gidiyoruz dediler sonrası birkaç ıkınma içimden balık gibi ılık bir şeyin kayması bebeğimin ağlama sesi göğsüme bebeği koymaları benim ağlamam muhteşem duygular mucizeler tarifi imkansız anlar.... Dikişerim yapıldı doğumhaneden çıkınca beni kapıda sadece eşim beilyordu onu görür görmez ağlamaya başladım her anımda yanımdaydı tekrar aşık oldum gurur duydum onunla odada annemler vardı onları görünce de ağladım herkes ağlıyordu çok karışık duygular içindeydik..
Sonuçta nasıl olup bittiğini anlamadan doğurdum hamileliğim boyunca hep yüzdüm 37. haftadan sonra her gün 6 km yürüdüm her işimi kendim yaptım annemin deyimiyle hiç hamile gibi olmadım nitekim faydası da oldu sancılar zor değildi adet sancısının birkaç tık üstündeydi zaten allah dayanma gücü veriyor zaten devamlı değil sancılar aralarda dinlenmek için vakit oluyor bence önemli olan sancıları güçlü karşılamak onları hafife almak ben hep birazdan geçecek diye diye doğuma gittim normal doğum düşünen arkadaşlar korkmayın geröekten zor değil ve en önemlisi bebeği görünce her şey unutuluyor yeni doğan o değil de benmişim sanki ondan öncesi yokmuş gibi çok çok mutluyum biraz uzun anlattım kafanızı şişirdim herkese kolaylıklar diliyorum :))))
Gözün Aydın canım , gecmis olsun , saglıkla büyüt bebisiniKizlar gecmisi okuyamadim hayirlisiyla kurtuldum 3debebegim spinalle dogdu bebisimde bende iyiyiz suan..musait zamanda yaazarim ins. Dsrisi bekleyenlerin basina...
tek kelimeyle bayıldımmmmmm. güle güle büyüt bebeğini canımm....rabbim bize de bu kadr kolay doğum yapmayı nasip eder inşallahh...P.tesi günü doktora gittiğimde 40+4 günlüktüm doktorum izinden yeni dönmüştü doğurmadığımı görünce hem şaşırdı hem de bu kadar beklemek bile bebek için tehlikelidir dedi açıklığa baktı 1.5 cm suni sancı için yeterli dedi istersen bugün istersen yarın doğumu başlatalım dedi ben de ailelerimizle beraber geliriz diye salı sabahını uygun gördüm. Sabah 8 de hastanede olacaktık suni sancıyı deneyecektik . Eve dönerken yolda beni panik aldı eşime sürekli nasıl olacak ne yapacağım şimdi diye sorup durdum eve gelince eşim aşkım yarın doğuruyorsun kırk gün uzun bir süre diyip beni ilişkiye ikna etti :) aslında amacı beni sakinleştirmek teselli etmekti:) gece annemler geldi sabah hazırlanıp hastaney gideceğiz neyse uyuduk sonra saat 4 gibi hem sıcaktan hem de sivrisineklerden uyandık eşimle bir kavgaya tutuştuk ki sinekler yüzünden o odaya makine takalım dedi ben de bebeğin sağlığına zararlı olmaz dedim sinirlendi ışığı açıp sinekleri öldürmeye çaşıyor falan neyse 5 gibi uyudu benim gözümde gram uyku yok heyecandan saat beş buçuk oldu benim belime karnıma adet sancısı gibi bir ağrı girdi yok değildir dedim 10 dakika sonra tekrar girdi aşkım Doğuruyorum sancım var dedim eşime 5 dk düşünce haber ver diye dalga geçiyor gerçekten doğuruyorum niye inanmıyorsun dedim kalktı ne geve ama dedi ne yapmam gerekiyor dedi neyse sen uyu ben annemi kaldırayımnasıl olsa gideceğiz hastaneye dedim annemi uyandırdım bu acaba doğum sancısımı diye evet dedi sancı geldikçe ben hareket ediyorum adet sancısı kadar şiddeti odaya geldim çorap giymeye eşim şıkır şıkırgiyinmiş hadi gitmiyor muyuz diyor ya sen uyu zaten gideceğiz dur kahvaltı hazırlayalım yiyelim öyle gideriz dedim uyudu biz de annemle mutfağa geçtik kahvaltı hazırlıyoruz bir yandan kayınvalidemi arıyorum gel sancım var diye bir yandan sancı çekiyorum herkes kahvaltıya oturdu herkes çok mutlu sancımın olmasına bende içten içe seviniyorum ama onlara da kızıyorum sancılar 5 dk da bire düştü kesinlikle dayanılmayacak gibi değil hatta bence doğum sancısı olmayacak kadar hafif bir iki lokma yiyorum sancı girince eşimle salona koşuyoruz sandalyeye tutunuyorum eşim belime masaj yapıyor öyle iyi geliyor ki sekize çeyrek kala yola çıktık sekiz de hastanedeydik beni tekerlekli sandaylyeye oturtmak istediler hayır ya iyiyim dedim kabul etmedim yatışım yapıldı odamıza geçtik sekiz buçukta ebe geldi dedim ben bugün suni sancı alacaktım ama biraz sancım var emin değilim ama doğum sancısı olabilir şiddetli değil ama düzenli dedim kontrol etti ilk doğumun mu dedi evet dedim olamaz 5 cm açıklık var dedi ben inanamadım yolu yarılamıştım ve çok kolay olmuştu şaka zannettim ebe doktorumu aradı ayrıca birkaç saate kalmaz doğurursun dedi doktoru beklemeye başladık ben nst ye bağlıyım sancıları eşimle beraber karşılıyoruz arada gülüp eğleniyoruz ben çok mutluyum şükürler ediyorum kendi sancımla oldu mesai saatindeyim anestezi uzmanı hastanede aklımda hep olumlu şeyler sancı geldikçe bu çok hafif diyorum doktorum on buçukta geldi ne güzel kendi sancılarınız gelmiş bir kontrol edeyim dedi açıklık 8 cm :) doktor ebeye suyunu patlatın dedi sonra da doğuma alaım demez mi hayırrrr ben eepidural alacağım dedim doktor epidural yapana kadar doğurusun dedi ya başaramazsam dedim zaten bebek doğmak üzere başarırsın dedi ebe suyumu patlattı benim sancılar hafif hafif arttı tam eşime ben epidural alackatım dayanamayacığım diyordum ki hadi doğuma gidiyoruz dediler sonrası birkaç ıkınma içimden balık gibi ılık bir şeyin kayması bebeğimin ağlama sesi göğsüme bebeği koymaları benim ağlamam muhteşem duygular mucizeler tarifi imkansız anlar.... Dikişerim yapıldı doğumhaneden çıkınca beni kapıda sadece eşim beilyordu onu görür görmez ağlamaya başladım her anımda yanımdaydı tekrar aşık oldum gurur duydum onunla odada annemler vardı onları görünce de ağladım herkes ağlıyordu çok karışık duygular içindeydik..
Sonuçta nasıl olup bittiğini anlamadan doğurdum hamileliğim boyunca hep yüzdüm 37. haftadan sonra her gün 6 km yürüdüm her işimi kendim yaptım annemin deyimiyle hiç hamile gibi olmadım nitekim faydası da oldu sancılar zor değildi adet sancısının birkaç tık üstündeydi zaten allah dayanma gücü veriyor zaten devamlı değil sancılar aralarda dinlenmek için vakit oluyor bence önemli olan sancıları güçlü karşılamak onları hafife almak ben hep birazdan geçecek diye diye doğuma gittim normal doğum düşünen arkadaşlar korkmayın geröekten zor değil ve en önemlisi bebeği görünce her şey unutuluyor yeni doğan o değil de benmişim sanki ondan öncesi yokmuş gibi çok çok mutluyum biraz uzun anlattım kafanızı şişirdim herkese kolaylıklar diliyorum :))))
buna da bayıldımmmmm. geçmiş olsun chenn.ne güzel kurtulmuşsun kavuşmuşsun oğluna...bende böyle güzel güzel doğurmak istiyorumm Allahım...mrblar çk şükür oğlumu bu sbha karşı kucağıma aldım.gece sbha kadar az az sancım vardı sbha karşı 5te gttk 8cm açılma varmış direk doğumhaneye 6.30da kavuştuk normal doğumu bu korkaklıkla ben bile başardım herkes başarır.detaylar daha sonra foto da beceremedim heyecandan.
mrblar çk şükür oğlumu bu sbha karşı kucağıma aldım.gece sbha kadar az az sancım vardı sbha karşı 5te gttk 8cm açılma varmış direk doğumhaneye 6.30da kavuştuk normal doğumu bu korkaklıkla ben bile başardım herkes başarır.detaylar daha sonra foto da beceremedim heyecandan.
Kızlar kaç gündür giremedim yazamadım karmaşık duygular içerisindeydim. Neredeyse yarın sezaryene alınacaktım ama son anda yırttım. Şimdi tek dileğim bu kararımdan pişman olmadan sağ salim yavrumu kucağıma alabilmek. Olayımız şöyle gelişti salı günü kontrolüm vardı rutin nstye girdim bu hafta hiç sancım çıkmadı bebişin de kalp atışı sabit hep 120 lerdeydi çok hareket etmedi bu yüzden 2 kere bağlandık cihaza. Neyse doktorumuzun yanına gittik ultrasonda bebeğin gelişiminin 38. haftadan sonra devam etmediği görüldü. Doktorum da bu hafta izne çıkacakmış cumaya kadar karar verelim olmazsa sezaryenle alalım dedi. Benim içime bir kurt düştü tabi 3 gündür içim içimi yedi kararsızlıktan bebeğime kötülük mü yapıyorum beklemekle diye bitirdim kendimi. Bir yanım da beklememekle kötülük yapacaksın diyordu. Bugün yine gittim görüşmeye yine aynı şeyler bir de bizim ailede son haftada bebek kaybı öyküsü olduğu için doktorum alalım bence dedi. Tam ikna olmuştum tamam dedim yarın 15.30 a sezaryen randevusu bile almıştık amaaa içim rahat etmediği için iptal ettirdim beklemeye karar verdimHakkımızda hayırlısı olsun inşallah kızlar dua edin kızım için
Canım bende normal doğum yaptım ilk günler daha iyiydim bugün 6. Günüm sezeryanlılar bile ayaklandı ben hala toparlanamadım doktor baktı dikişlerime iyi dedi bi fitil verdi dünden beri o rahatlatti biraz bide fena hemoroıd oldum fenalardayım normal doğum yapıp hemen ayaklananlardan olamadım. Canım bende de doğuştan varmış makat darlığı ameliyat olmuştum bu sebepten
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?