ben ciddi cddi depresyondayım sanırım. iç sıkıntısı nefes alamama hissi bunalma var bende. aslında çok isteyerek hamile kaldım. önceden olmuyor diye ağlıyordum. şimdi neden çocuk yaptım düşüncesi bile geliyor aklıma.
çok şükr huysuz olmasına rağmen ciddi bi sağlık problemi yok, benim de ciddi bir sıkıntım yok. bunların farkındayım ama ruh halim böyle değil.
annemlerde rahatlarım sanıyordum. yeşil alan var orda. doğayı severim rahatlarım diye düşünüyordum ama sadece bi kere balkondan gökyüzüne bakabildim. sanki yıllardır gökyüzüne bakmamışım gibi geldi.
annemlerde de bunaldım, eve gelince kayınvalideden destek alırım diye düşünüyordum. bugün baya ondan destek aldım ama çocuk onda da huzursuzdu gene gittim odaya ağladım. onlarla aynı odada bulunmadım bi süre.
sanırım profesyonel yardım almam lazım. umarım kırkımız çıkınca yada ramazan bitince sorunlarım düzelir.
ben çocuk yapmayı sadece çocuğu sevmek olarak görüyormuşum sanırım. hiç yakın çevremde ufak çocuğu olan yoktu. dolayısıyla pek sıkıntılı taraflarını bilmiyordum. hazırlıksız yakalandım sanırım.
imkanım olsa süt anne yada bakıcı tutcam çocuğa o kadar zor geliyor bana.
bütün çocuklu arkdaşlarımı falan arayıp konuşuyorum. bi sihirli formül arıyorum sanki