off valla o günü düşündükçe benimde bir içim daralıyor ki sorma gitsin valla.. hep kafamda emmek isteyecek bulamayacak sakinleştirebilecekler mi, illa kucakta dolana dolana uyuyo eski kafayla alışsın yatarak uyumaya deyip oğlumu ağlatıp üzecekler mi, gazını benim gibi sabırla 10 dk 15 dk uğraşıp çıkartacaklar mı, oğlumun huyunu suyunu bilmiyor tabi benim gibi söylesem karışıyor olacağım söylemesem oğlum yıpranacak bunu nasıl yapıcam allahım valla imkanım olsa kreşe başlayana kadar çalışmazdım ama yok maalesef konut kredimiz var.. bir de işi bırakmak mantıklı değil sonuçta onun için çalışacağız... annem işe başlayınca alışacaksın diyor, aslında babaanne sonuçta en önemlisi sevgiyle bakacak ama anne yüreği çok zormuş bak yazarken bile gözyaşlarım akıveriyo.. ama o günü şimdiden düşünüp kendimizi üzmeyelim o gün gelince nasıl olsa üzüleceğiz sütümüz etkilenmesin güçlü olmak anneliğin şanından ne de olsa... allah evlatlarımıza da bize de kolaylıklar versin en önemlisi sağlık versin..