- 30 Ocak 2010
- 756
- 928
- 683
Canım ben özürlü cocuktan korkmamki, ayrıca testin temiz çıkması cocuğumun saglıklı olacağı anlamına gelmez. Doğumda havasız kalır, doğar basını vurur, bir kaza geçirir özürlü olur, bu sadece cocuk için degil aynısı bugün benimde başıma gelebilir. Benim korkum bundan degilki. Ben özürlü oldugunu bildigim halde onun adına karar almaktan korkarım. Ya 10 yasına geldiginde madem konusamayacıgımı ve yürüyemicegimi biliyordum neden dogmama izin verdin derse ya da her kosan cocuk gördüğünde bunu bana niye yaptın diye bakış atarsa bana ben bunun altından nasıl kalkıcam?
Bu her zaman her çocuk için geçerli canım hepsi bir kusurunu öne sürüp niye doğurdun diyebilir biz ona onu ne olursa olsun çok sevdiğimizi ona kavuşmak için doğurduğumuzu anlatacağız yaşına uygun şekilde tabi gerekirse psikolojik yardım alarak senin yerinde ben olsam sen benim ölmeme izin verir miydin veremezdin ben de yapamadım hayata herkes eşit şartlarla gelmiyor herkesin bir derdi var bir sınavı var bunlarla mutlu olmayı öğreneceğiz diyeceksin bu kararın sana ait olduğunu düşünürsen kendini suçlarsın ve bebeğin sana böyle sormasa bile onun eksik kaldığı her alanda bir anne olarak üzülmenin yanı sıra sen sebep olmuşsun gibi üzülürsün ki bu yanlış senin bir kusurunu yok bir hatan yok bu riske sen sebep olmadın bebeklerimizin şu anda sağlıksız olmasıyla doğduktan sonra sağlıksız olması arasında bir fark yok biz değil miyiz hissettiklerini söyleyen gerildiklerini söyleyen topikteki tüm anneler bilinçli herkes yavrusunun kalbinin oluştuğundan yaşadığından hissettiğinden haberdar doğum öncesi ve doğum sonrası tek fark ne biliyo musun onları kucağımıza almamış kokusunu içimize çekmemiş olmak toplumun kürtaja normal bir müdahale ama bebek öldürmeye cinayet olarak bakması ne Farkı var ya bebekleri anne karnında öldürmeyelim ya da doğduktan sonra da aynı sebeplerden öldürme hakkımız olsun bu ikileme son verelim
şu anda dünya Sağlık Örgütü nün gecikmiş bir çalışması var Dr lar ikiye ayrılmış bir grup Dr down sendromlu bebeklerin yaşamının ilk yılında hayatını kaybedebileceği gibi 40 lı yaşlara kadar mutlu yaşayabilenler olduğunu da göz önüne alarak hayatlarına son vermenin etiğe aykırı olduğunu savunuyorlar
peki o yavru infazdan sonra anne neden bana kıydın ben böyle de olsa yaşamak isterdim derse ne olacak diyemeyecek de mi konuşamayacak artık sesi kesilecek bizde vicdanımızı rahatlatıp onun da sesini kesip yaşamaya devam edeceğiz öyle mi
elimde bir kürtaj videosu var eklemek isterdim ama ben çok etkilendim hamile arkadaşlarımı germek istemem
arkadaşım dualarım seninle inşallah bebişimiz sağlıklıdır kendi bebeğimi unuttum namazdan sonra duaya seninle başlıyorum Allah ım hayırlı kararlar aldırmak nasip etsin benden bu kadar uzatmak istemem seni germek yormak istemiyorum düşüncelerimi açıkça yazdığımı düşünüyorum asıl karar tabiki senin beni de mazur gör hepimizin fikri farklı sonuçta seni kırmak istemem sırf sana değil tüm arafta kalanlara yazdım belki birine olumlu destek olurum diye artık bu konuda yazmak istemiyorum hepinize hayırlı hamilelikler
Son düzenleme: