- 22 Ocak 2012
- 5.885
- 3.889
- 398
- Konu Sahibi deeplydisturbed
-
- #40.961
Burada normal doğumdan korkan birisine yazdığım mesajı kopyalıyorum:
"21 haftalık bebeğimi pazartesi ve salı günleri 30 saat süren bir doğumun ardından dünyaya getirdim. Bebek tabiki nispeten küçük olduğundan pelvisten geçisi ve çıkışı kısa sürdü. Ama onun dışında yaşadığım doğum sancılarının normal 40 haftalık bebeği doğurmaktan hiç bir farkı yoktu. Hatta rahim hazır olmadığı için normalden çok daha uzun sürdü. 24 saatin sonunda bir sakinleştirici aldım. Hemen doğumdan önce de çok sancım olduğu için istemiştim ama vakit kalmadı, doğurdum. Sana söyleyeceğim şey şu; biraz sabredersen dünyanın en güzel duygusunu tadacaksın.Çok ama çok sancılı bir süreç bebek çıktığı saniyede bitiyor. Maalesef ben bebeğimi kucağıma alamadım ama inşallah sen sağlıkla alacaksın ve o an duyacağın mutluluğun kelimelerle tarifi olmayacak. Kesinlikle korkma. Eğer bir mani olsa doktorun zaten izin vermez. Vücudun bunun için dizayn edilmiş. Kendine güven. Allah'a güven. Ben doğumdan hemen önceki bir saat her türlü şekilden şekile girip bir daha asla yapmam, Allah'ım güç ver diyip duruyordum. Çıkardığım sesleri şimdi düşününce utanıyorum. Bildiğim her türlü teknikle kendimi rahatlatmaya çalıştım. Dualar, tesbihler, nefes teknikleri, meditasyonlar... Yinede çok sancım oldu. Ama ne zamanki doğum bitti, o acıların hepsi geçmişte kaldı. Şimdi yeniden hamile kalıp yeniden kısmet olursa normal doğumla bebeğime kavuşmak için sabırsızlanıyorum.
İnsanlar neler yaşıyor da 1 ay ayağa kalkamıyor bilmiyorum ama eminim ki sana öyle olmayacak. Kesiğin olursa dikiş atılacak o biraz bakım ister. Ama o sancıları çekene bir kaç dikiş ağır gelmez. Onlar güzel sancılar. Korkma. Allah'a sığın."
Bir de insan acıları unutuyor. Şimdi kendi yazdığımı okurken "şekilden şekile girme" kısmını unuttuğumu fark ettim. Yere havlu serip onun üstünde değişik pozisyonlarda ağlıyordum :) Ama yinede güzeldi.