Ben onun için şehir değiştirdim üç kere . Ailemi bıraktım o sırf daha rahat edecek diye İzmirden Antalyaya tayin istedi peşinden gittim. 8-9 ay yaşadık Antalyada orda sorunlar yaşadı Uşak'a tayin istedi atandığından beri Uşak hep onu istiyordu, onun branşını burda açmak istiyordu diye. Sonra o Uşak'a geldi ben yine tayin istedim eş durumundan tam 4 ay yanlız kaldım orada tayinim bir türlü gelmedi. Normalde yanlız kalmaktan korkarım ben gece falan, ki tam kış zamanıydı Antalyanın yağmurlar gök gürültüleri falan da malum. Allahtan köpeklerim vardı yanımda. Gece yarısı kaç kere camıma taş attılar vs...hiç birini söylemedim ona üzülmesin diye ama hepsini ben yaşadım. Ve daha neler neler... Ki bu taşınmalar sırasında girdiğimiz borçlar da cabası. Çünkü son tayinlerimizde yolluk da alamadık. Ben onun için bu kadar şeye katlanmışken, bu kadar şeye razı gelmişken, ailemi sevdiklerimi herşeyimi bırakmışken onun da artık benim için bişeyler yapmasını istiyorum. Mutsuzum diyorum anlamıyor. Kendi mutlu ya umurunda değil. Ben adliyede çalışıyorum. İzmir ya da Antalya'da olsaydım Bölge Adliye Mahkemesi kadrosu olduğum için çok daha rahat çalışacaktım ben ve nöbet falan derdim bile olmayacaktı. Bizim nöbetlerde gece yarısı otopsiye git bilmem ne falan. Haftaya 1 er gün arayla 3 nöbet yazmış müdür bana hamile olduğumu bile bile peş peşe yazmış. Bunları bile eşim Uşakta mutlu diye çekiyorum. Ankara falan olsa koşa koşa gelirim yemin ederim. Yanlız başıma da yapabileceğim şeyler de var orda. Ama burası gerçekten rezalet. Çarşı var çarşı demeye bin şahit ister. Zaman geçireyim gezeyim falan desen gidebileceğin bir AVM bile yok falan falan...Burdan kurtulduğum gün benim için herşeyin güzel olacağı gün biliyorum. Ne çok biriktirmişim içimde hahah yaz yaz bitiremedim