öyle kadınları da sevmıyorum ben. tamam anne olacagız
içimizden insan cıkaracagız ama, önce benım saglıgım sonra bebiş önemlı bana göre.
ben iyi olmazsam bebek nasıl olacak?
herkes uzerıne alınmasın ama aşırı derecede normal doguma takıntılı olan ıcın soyluyorum; kadın normal yapamayacak dıye aglıyor ya.. neymıs o ılk anı görmelıymıs.. ee olmuyor işte tehlıkedesın, neyın pesindesın sen, kıme neyi ıspat edeceksın arkadasım?
ben mesela buyuk konusmak ıstemıyorum ama normal benım harcım degıl. ve bundan sonra kımseye sezeryan dusundugumu soylemeyecegım çünkü büyük konusturuyorlar insanı.
bakalım ben o anı kaldırabılecek mıyım? ne yani sadece bebegın oradan cıkması mı önemli, anne önemlı degıl mı?
canının kıymetını bılmeyen annelere cok kızıyorum. ileride dogum anı anlatacaklar dıye kendılerını ne hale sokuyorlar.