- 27 Aralık 2011
- 63.354
- 61.082
- 898
- Konu Sahibi Nurbebekistiyor
- #109.061
şuan her seyı merak edıyorlar. aksam saatınden sonra kesınlıkle oyun oynatılmaması lazımKızlaaar kızlar. İyice bitik durumdayım. Sinirlerim çok yıprandı artık. Gece 12 den önce asla uyumuyo ve zorla uyutuyorum zaten. Yaşını geçtikten sonra iyice çığrından çıktı asla başedemiyorum. Evde heryer her yerde gardrobumuzu bile boşaltıyo ne hayırdan anlıyo ne kızmadan hiçbir şekilde zaptedemiyorum. Gerçi aylardır dağınıklığa alıştık artık toplamıyorum bile çünkü 15 dk içinde tekrar dağıtıyo heryeri. Kapıları kesinlikle kapatamıyorum kafasını vura vura ağlıyo bağırıyo sürekli. Heryer açık her yer dağınık diğer yaramazlıklarını saymıyorum bile. Bitmek tükenmek bilmez bir enerjisi var 2 dk oturmaz mı bi çocuk. Zorla oturtsan eli ayağı durmaz hep bi kıpır kıpır kurtlu. Tamam hepsine ok. Ama şu uyku problemi bana sinir krizi geçirtiyo artık. Uykusuzluktan ölüyo yine de uyumicam diye kendini parçalıyo. Tamam uyumasın diyorum sürekli mızmız bağırıyo ağlıyo uykusu olduğu için. Denemediğim yöntem kalmadı. Yok yok yok. Çok çok inatçı ve uykuya ölesiye direniyo. Sanki uyuyunca birşeyleri kaçıracak bunu uyutup parti yapcaz sanki. Bu gece 1 saat ayağımda salladım gözlerini ovuşturuyo esniyo sürekli ama uykuya dalamıyo hep böyleyiz. Kalkıp kaçıyo sonra. Ama bir sinirlendim bu gece babası da salonda uyukluyo kanepede oğlan bas bas bağırıyo bem delirdim artık bir bağırdım mahalle duymuştur sesimi yeter artık yeter dedim kumandayı fırlattım kırdım. Sonra kalktı beyefendi bağırma diyo bana napıcan dedim bağırıyorum hadi çarptım kapıyı çıktım asla ama asla sesinizi duymak istemiyorum dedim. Sonra uyutmuş babası. Sabahta tv açılmıyo diye sinirlencem gidip kumanda almaya halim vaktim mecalim yok. Oğlum çok korktu yawrum yüzü gözümün önünden gitmiyo gözlerinde yaşlar.. O kadar üzgünüm ki anlatamam vicdanım sızlıyo. Hep frenledim kendimi sakinleştirdim sinirlendikçe sarıldım oğluma. Ama hep böyleyiz işte ve sonunda patladım. Kimbilir psikolojisine ne büyük zararlar verdim. Ve gerçekten oğlumla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Güzellikle konuşuyorum anlatıyorum sürekli birşeyler anlatma çabasındayım ama asla ve asla bildiğinden şaşmaz unutturamazsın dikkatini dağıtamazsın hiçbir şekilde ikna olmaz... Yine de o kadar içim sızlıyo ki ona bu kadar bağırdığım için.
yoksa akılları kalıyor. ben valla cok kızıyorum napım dayanamıyorum
yapım sabırsız ve agresıf bıraz. umudum 3 yas
