Ben de sabaha karşı uyandığında bazen öyle yapıyorum cnm,, uyumasam bile vücudum dinlensin istiyorum çünkü, hem de uyursa öylece bırakıyorum açılmasın diye. Kafasını her yöne çevirebiliyor artık. Boğulması bence imkansız uyuyup kalsan bile. Neticede yataklarının da bi sınırı var. Yani ha yatağın kenarı ha memen :)
Bence senin en büyük farkın kendine dürüst olman cnm. Yani bir sürü insanın hissettiği ama sesli yahut yazılı olarak ifade edemediği şeyleri sen açıkça dışadönük şekilde yaşıyorsun. Herkesten duymaya alışkın olmadığın için de sadece kendin böyle hissediyormuşsun gibi geliyor... bu kadar kaygılanman bile yeterince iyi bir anne olduğunu gösteriyor bence... bugün durdum ve kendime "biraz yavaşla, sakinleş,, zamanı daha doya doya tüket,, çünkü şu an bile 3 aylık oldu bebeğin ve geride kalan zaman hastaneden dün çıkmışız hissi kadar kısa" dedim... sen de öyle düşünmeye çalış... daha iyi hissetmek için gazın vs bitmesini bekleme yani cnm,, şimdiden iyi hisset,,, gerilince kızınca yorulunca yatır karşına konuş bebeğinle sakin sakin; belki o da bunu bekliyordur o anlarda... hepsi geçicek, iyi de hissetsen kötü de hissetsen hepsi andan ibaret kalıcak,, o anları iyi hatırlamak isteyeceğini düşünmeye çalış hep... öpüyorum..