Farklı olup olmama meselesi ya da o gebeliğin normalde de sağlıksız olduğu zaten kaybedileceği durumu değil aslında mevzu. Anne hissiyatı ile olumsuz bir şeyler döndüğünü hissetmekte bitiyor olay. İnsan gebe kaldığında hissedebiliyor olumsuz bir şeyler varsa. ben ilk gebelikte yaptığım temizliğe bağladım olayı çünkü hemen akabinde gelişti ağrılarım ve kaybım.aklıma da geldi bir şeyler yanlış gidiyor diye ama geçer dedim önemsemedim. Kese görünüp bebek görünmeyince kaybetmeseydim dikkat etseydim belki bebek görünürdü sağlıklı idi diye kendi kendimi üzdüm ama erken kayıp olduğu için bu üzüntü yerini zaten sağlıksızdı düşüncesine bıraktı sizin de şuan söylediğiniz gibi. Ancak 2.ci gebelikte de herşey normal giderken yavaş yavaş yaptğım bi temizliğin 2 gün sonrası ağrılarım oldu. fazla ayakta kalma dönemindeydim, miyomlarım, o hafta yaşadığım özel bir durumdan kaynaklı yoğun stresim vardı. Ancak daha önemli birşey vardı ki vücudum beynim olumsuz gidişat gördüğü halde bunu doktorla paylaştığım halde 2.gebeliğimde de kaybedilme sürecine mani olamadım. Doktor ihmali, benim kaygılarımın doktorca önemsemeyişi bebeğimi 17.hafta da canlı canlı kaybettirdi bana. Sonra da bende bir sorun olduğunda bunu hissettiğimde önlem almalıyım diye söz verdim kendime. Bu nedenle maksadım burda kimseyi korkutmak değil. Baştan önlem alındığında kayıp acısını yaşamak bu kadar koymaz insana elimden geleni yaptım denebilir. Vücudun ağrılar gibi olumsuz sinyalleri ciddiye alınabilir aman bir şey olmaz demek artık yanlış geliyor bana artık. Herkese tavsiyem olumsuz hissettiğiniz durum varsa doktora gitmekte asla sakınca görmeyin ve uzun süre geçer diye beklemeyin. içiniz rahat etsin. ve de en önemlisi sizi rahatlatan güven duyabildiğiniz bir doktora kendinizi emanet edin..