Okul, üniversite, iş, evlilik, ev alalım, Bebek... derken hayatın geçip gittiğini fark ettim. Şimdi bebeğin günlüklerini bekliyoruz, sonra yürümesi, okula gitmesi, evlenmesi ve onun bebeğini bekleyeceğiz .. durup düşününce zalımsın zaman demekten başka söz kalmıyor...
Eğer kendine bu zamanlarda kendin için bir şey yapmazsan.. bazı arkadaşlarda gördüğüm çok güzel bir meziyet var ; hayatta sadece kendileri için bir şeyler yapıyorlar, çevrelerinde kazanımları da bu ölçüde artıyor.. özgüven tavan, eşten çocuktan mutlu olmayı değil sadece kendisi ile mutlu olmayı başaran.. böylesi biri aramızda varsa bize de anlatsa mı?
Uyumadan bir düşünelim, iyi geceler