Merhabalar.. Eylül annesiyim Allah izin verirse ama arada burayıda gözden geçiriyorum. Arkadaşım yazdıklarını okudum, ilk gebeliğim geldi aklıma. Baştan beri çok kanamalı bir gebelik geçirmiştim ama bir gece wcye kalktım o kdr şiddetli kanamam vardıki kocaman da bir parça düşürmüştüm. Şoko girmişim ınan ıkı saatı hatırlamıyorum. Snr kendıme geldım evdekılerı kaldırdım. Annem bizdeydi, kanamam olduğu için başından beri yatıyordum zaten yardıma gelmişti. Acile gittik dr düşük yapmış olabilirsin dedi, muayne masasına yatırdılar hala yere kan damlıyordu düşün. Baktıki bebişim duruyor. Nedeni hakkında hiç birşey söyleyemem çünkü daha çok küçük dedı. Sonra epey bir kanamam devam etti. Tabi bu ara içim içimi yiyor. Sonra bi profoser buldum, herkes övgüyle bahsediyodu ondan. Ona gıttık 16. haftamda, baktı ultrasonla. Bunu göremeyecek bişi yok dedi, plesantası ayrılmış dedi. Gerçekten de plesantanın birucu keseyi tutuyordu. Tek çaresi yatacaksın ve bu arada bebek büyüyecek, plesantasına tekrar tutunacak dedi. Allaha şükür oğluşum büyüdü ve plesantasına tutundu. Son aylarım rahat gectı. Denıze gırıp yuzerdim bile o derece yani. Eşek sonra 41. haftada doğdu. Normal doğum için direnmiştim ama dr 41. hftda aldı. Diyeceğim şu ki, çok fazla kanaman olabilir, yaşadım, illa kanamada kaybedeceksin dıye birsey yok. Bol bol yat, az banyo yap, çok sıcak suda yıkanma. İğnelerini ol, fitillerini kullan, çok sinir bozucu yatmak biliyorum. Bir hft sonu eşim kot gıydı, başladım ağlamaya. Beni bırakıp gezecek misin dıye. Benzın almaya gidiyordu oysaki. Allah hepimizin yardımcısı olsun, gebeliğinde sorun yaşayanların daha çok tabi. Birşey sormak istersen yardımcı olmaya çalışırım. Iyı haberlerini bekliyorum...