2018 Ocak Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğinizin cinsiyeti ne olacak?


  • Ankete Katılan
    262
seni çok iyi anlıyorum inan ben senden daha soğuğumdur bebeğime ..herkes konuş karnınla diyo mesela ben hiç konuşmuyorum..banada uzak geliyor benim değilmiş gibi ultrasonda yüzünü gösterin falan diye hiç sölemiyom doktor bakarken ben bakmıyorum ..ama sanırım ben bu mucize bebeğime bağlanmaktan korkuyorum çünkü çok zor buldum allahh korusun bişi olur korkusu yüzünden tam sevemedim daha ohhhh diyemedim ....kucağımıza alınca hepsi biticek inşalah
 

Bence çok normal sakın kendini sıkıntıya sokma. Şu an o annelik hissi nasıl bir şey çok anlayamıyoruz bence. Kucağımıza alınca hatta belki lohusalık dönemini atlatınca o hissi yaşayacağız gibi geliyor. Şu an nasıl kendi bedeninde bi can taşıyo olsan da yabancısın neye benzediğini bile bilmiyorsun ve doğmadan da bağlanmak istemiyo olabilrsin psikolojik olarak. Bende de bi türlü rahat olamama durumu var. Evet bebeğim var artık diyemiyorum sağsalim kucağıma almadan. Hep kısmetse diye başlıyorum her lafa. Kendini üzme hepimiz az çok duygu karmaşası yaşıyoruz
 
Canım çok normal tamam hareketlerini hissediyoruz fln ama biz henüz bebeklerimizle tanışmadık ki sıkı bir bağ kuruverelim. Bende bazen hayatım karardı erken mı davrandım fln diye düşünürken buluyorum kendimi halbuki çokta isteyerek hamile kaldım. Yani sonuç itibariyle biriyle bağ emek verildikçe vakit geçirilip iletişim kurtuldukça kurulur. Kucagina verdikleri anda bile hemen yavrum evladım moduna girememek normal ama şöyle bir kaç hafta geçsin baktıkça onsuz olamayacakmisiz hissine kapilacagimizdan eminim...
 



belki de korkuyorum
sağ salim kucağıma aldığım zaman rahatlamış olacağım belki de
onunla konuşuyorum seviyorum ama kendimi çok ilginç ama samimiyetsiz gibi hissediyorum
sürekli fotoğrafına bakıyorum
bu benim bebeğim mi şimdi diyesim geliyor
Ayy hepimiz sağlıcakla alsak şu bebeleri kucağımıza da tüm korkularımız geçse
geçen gece çok uykusuz kaldım
hemen diyorum ki içsel olarak yaa böyle zor bir bebek olurda pişman olup isyan edersem diye korkuyorum
değişik ruhh hali bende ki
 
ayy o pişman olursam korkusu bende de o kadar çok var ki anlatamam
kendi mi sanki kötü anne olurum gibi hissediyorum
 
Benim de ikinci hamileligim ve ilki gibi bu da sezaryen olacak. Normal dogum yapabilen insanlara gercekten saygi duyuyorum ama bu konuda dayatilmasini da anlamiyorum. Kisi en iyi kendisini bilir. Vajinal muayene konusunda ciddi anlamda fobisi olan bir insanim ve kirk kez dogursam da kirkinda da cesaret edip de normal dogumu secemem. Bu yuzden kasmamak gerek. Ben hep "gittim aslanlar gibi sezaryenimi oldum ciktim." diyorum ilk dogumumla ilgili. Her zamanki gibi gereksiz cevre baskisiyla strese giriyoruz. Hic gerek yok bence. Ilk dogumum oncesi babam bile "kizim her seyin normali makbuldur." Seklinde beni normal doguma yonlendiriyordu. sonucta hepsi geciyor ve bir ani olarak kaliyor. Hic uzmeyin kendinizi. Ayni bedende iki can oldugumuz son zamanlarin tadini cikartalim.
 
F ferayegul canim sen nasil oldun topladin ni tam sifayi kapmadan
Sağol tatlım unutmamışsın :) bugün doktora gittim malesef antibiyotik başlandı kulaklarıma kadar vurdu ağrısı. Antibiyotik biraz toparlarsa sevinecegim 2 gündür harap oldum resmen. Dikkat edin kendinize çok insan içinde bulunmayın hoş ben evde hasta oldum
 
Hasta olmaktansa ona gore bir antibiyotik baslamak daha saglikli canim bu durumda. Kisa surede toplarsin merak etme Ben de mumkun oldugunca kalabalik yerlere girmiyorum valla dikkat etmek lazim ha olacagi varsa oluyo ona da yapacak bisey yok zaten
 
Kızlar bu sezeryan ve normal den bahsedince ben de içimi dökeyim dedim.
Ben de vajinal muayeneden çok korkmuştum ve şu an çatı aklıma geldikçe geriliyorum. Aslında düpedüz sezeryan olup bu stresi çekmemeyi istiyorum. Ama çok şükür normal doğuma bi manim yok. Böyle olunca da vicdan azabı hissediyorum belki kendi rahatımı düşündüğüm için sezeryan olursam ve bebeğe bi şey olursa kendimi sorumlu hissedeceğim diye.
Doktorum en ufak bi ihtimalden bahsetse de içim rahat sezeryan olsam diye istiyorum. İçten içe bunu istiyorum hemen tamam diyeceğim. Ama o da hiç doğurmayacakmışım gibi ne normal ne sezeryan lafını bile etmiyor çatı falan dediği de yok daha. 37. Haftam bitti. Ben de sormuyorum gerildiğim için.

Ama beni en çok darlayan çevremdeki herkesin ayyy inşallah normal doğurursun demesi. Annem ve eşim de dahil. Ben de hıhı inşallah falan diyorum geçiyorum ama bi yandan da kendi isteğimle sezeryan olursam kendimi eksik beceriksiz hissetcekmişim gibi geliyo. İnsanlara ben öyle istedim demek çok zor gelecek sanki kötü gözle bakacaklar gibi geliyor.
 
Kızlar çatı muayenesinde fobisi olanlar için çözümüm yok sonuçta fobiyi yenmek zor ama böyle çekincesi olanlar için içtenlikle söyleyebilirim ki inanın hiiiiiic canınız acımıyor. Kasarsanız ve korkarsanız tabi can yanıyordur ama doktorun iki parmağını saniyelik sokup duvarlara baktığı bir olay. Hic yaptırmayanlar korkusu olanlar için ben cesaretlendirmek adına yazayım dedim inanın hic birşey yok :)
 
Bende kizimi dogurdum elime verdiler bisey hissetmiyorum sonra kotu bi anne miyim diye diye depresyona girdim.bunu kendinize yapmayin ...bazen gec adapte olunuyor. Normal durumlar bunlar iletisim kurdukça aşk buyuyor ......simdi kendimi neden bu kadar yipratmisim diyorum........
 
yani duygularım sıfır değil tabi ki ama bazen buhranlara dalıyorum olumsuz düşünüyorum
en iyisi herşey iyi olacak diye düşünüp kötü düşünceleri kafamdan atmak
 
Tam ben yazacaktım birkaç arkadaş mevzusu vardı onu hallediyordum restler vs.
İlerlemesin de antibiyotik toparlar inşallah canım hemen. Bol bol su iç ve dinlen :) tekrar geçmiş olsun canım
 
Ayy o ole başka bi duyguki korkma doğumda böle yanaginin dibine veriyorlar dünya bi yana o bi yana oluyorsun sindi yaşamadığın bir duygu ya ondan tanıdık gelmiyor bide bu kaygılar bile ii anne olmak istemendendir korkma sakinnn
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…