Daha önce kiminle konuşmuştuk hatırlamıyorum ama ben soğanı tek seferde fazla miktarda rondodan çekip buzluğa attım, kilitli poşetlerde, ince tabaka halinde. çok iyi oldu yemek yaparken hemen çıkarıyorum kirip atıyorum tencereyeAmin canım inşallah. Zaten doğduğundan beri zor bi bebekti tam geçti gitti derken 1 haftadır yine tahammülüm kalmamaya başladı. Dinlenmekten öte dışarı çıkmak istiyorum. Dün ilk kez kızım olmadan dışarı çıkmışım oda kızıma mama almaya markete gittim kızım uyurken eşim ben gideyim dedi hayır dedim hava alıcam. 10 dk dışarı çıkmak bile lüks oldu. Gerçi ataktan önce güzel gezmeye başlamıştık kızımla memlekete gittim iyi gelmişti ama o moral bi süre idare ediyor sanırım.
Bende öyleyim canım yemek yapmaya kalkınca en az 10 kerede bitiyor mesela en azından bu akşam yemek yiyelim diye sabah soğan kavurdum salçası domatesi bekliyor kenarda daha fırsatım olmadı. Ahh bi büyüseler en azından derdini anlatacak kadar böyle çok zor oluyor. Dediğin gibi babada o yüzden sakinleşiyor sanırım adam gülerek geliyor eve ben kendimdeb geçmiş saç baş dağılmış heryerim kusmuk olmuş halde. Neyse umarım geçicek bu günlerde.
Evet katılıyorum sana. Yıllar önce belki sattığı fiyattan bile uyguna almıştır diye düşünüyorum ben deTitizlenmekte çok haklısın canım tedbir al sonra tevekkül et demişler. Benim de içime sinmiyor çocuk boşta gidince indirim görsem ben de şimdiden alırdım koltuk 2. Elleri bile britax romer çok pahalı tutumlu anneye baktım gerçi oradaki fiyat politikasına da ayrı sinir oluyorum 3-4 yıl kullanılmış şeylere sıfıra yakın fiyat koyuyorlar 2. El almanın anlamı olmuyor
Bende bağırınca hemen öpmeye başlıyorum sakinleşmek için çocuk kesin deli bu kadın hem bağırıyor hem öpüyor falan diye düşünüyor çünkü o an bi şaşkınlaşıyor. Bende 6.ayda düzelecek diye düşünüyorum ama bu sefer dişler gelecek oda zor diyorlar.Ben de öyleyim. Bazen yeter artık ağlama ya ağlama nolur ağlama diyorum. Bazen sinirden dişlerimi sıkıyorum sonra kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum. Annelik zor zanaat. Biz de insanız, uykusuzluk tahammülsüzlük yapıyor doğal olarak. İnsanız, robot değil. O yüzden normal bunlar. Keşke daha sakin olsa yavrularımız da biz de daha mutlu edebilsek onları ama yakındır inşallah o zamanlar da. Ben kendimi 6. aya endeksledim, öyle kandırıyorum şuan kendimi. Gün sayıyorum, ek gıdaya geçince belki biraz rahatlar falan diyip kandırıyorum kendimi. 6. ayda da büyük ihtimalle bir değişiklik olmayacak o zaman da ne kaldı şurada 1 yaşa derim. Öyle öyle büyür gider artık. Bu sırada ben de depresyon eşiğinde geziniyorum ama ne yapayım, anne olmak zor ama gülüşü yeter :)
Iyi fikirmiş canım bende yapayımDaha önce kiminle konuşmuştuk hatırlamıyorum ama ben soğanı tek seferde fazla miktarda rondodan çekip buzluğa attım, kilitli poşetlerde, ince tabaka halinde. çok iyi oldu yemek yaparken hemen çıkarıyorum kirip atıyorum tencereye
Kesinlikle katılıyorum. Ben de bir erkeğin ne kadar Bilgi sahibi olursa olsun bir anne gibi hissedemeyeceğini düşünüyorum. Yani bir erkeğe, bebeğin bakımını sadece anne sağlamalı demek kolay gelir elbette. E baba neden var o zaman? Bu çocuğun baba ilgisine de ihtiyacı yok mu? Mesela akşama doğru bazen benimki çok negatif enerjiyle doluyor ne oturmak istiyor ne yatmak. Babası geliyor biraz takılıyorlar çocuk normale dönüyor, kendine geliyor. Sürekli benimle olmak da sıkıyor onu. Babasına da ihtiyaç duyuyor.ben 2 kere okudum o kitabi canim. Katilmadigim nokta, babanin bebek bakiminda rolu olmamasiydi, sadece 1 kisi bebegin bakimini saglasin demesiydi. Esler de yardim etmese halimiz ne olur, aksama kadar alt ust degistiriyoruz.
Ama onun disinda, kitabi bebek dogunca tekrar okudugumda, kendimi sorguladim, faydasini gordugum yonleri oldu kendi adima.
Cocuk doktoruna da sordum bu baglanma konusunu. Anneyi gorunce ve anne kucagina alinca rahatliyorsa susuyorsa guvenli baglanmistir dedi. Babasiyla ilk 3 yilda kuracagi iliski cok onemli dedi. Babalar da o sevgiyi, ilgiyi vermeli.
tovbe bismillahPoğaça sarma tatlı mercimek köftesi vs yapmış. Nasıl yapıyorsun ben karnımı doyuramıyorum dedim. Ee kendi kendine duruyor benimki dedi
Biz ikinci ayımızda bindik. Ben emzirme pozisyonunda kenetlemiştim.Kızlar biz 4 aylık bitti sayılır sizce uçağa binebilir miyiz? Aranızda binenler oldu mu? Daha tam oturmadığı için koltukta nasıl kucağımıza alacağız mesela ?
eşim Geçenlerde grip oldu da adami dövecektim neredeyse niye hasta oldun bilerek mi hasta oldun diyeKesinlikle katılıyorum. Ben de bir erkeğin ne kadar Bilgi sahibi olursa olsun bir anne gibi hissedemeyeceğini düşünüyorum. Yani bir erkeğe, bebeğin bakımını sadece anne sağlamalı demek kolay gelir elbette. E baba neden var o zaman? Bu çocuğun baba ilgisine de ihtiyacı yok mu? Mesela akşama doğru bazen benimki çok negatif enerjiyle doluyor ne oturmak istiyor ne yatmak. Babası geliyor biraz takılıyorlar çocuk normale dönüyor, kendine geliyor. Sürekli benimle olmak da sıkıyor onu. Babasına da ihtiyaç duyuyor.
Bir de sanırım iki yıl mıydı anne yanında yatmalı diyordu. Yani çok gerçek dışı geliyor bana görüşleri.
Arabada kendiliginden uyuyabiliyor belki ucaktada araba gibi hissetmis olabilir. Ama evdeyken aslaaaa.Maşallah ya :) normalde de kendi kendine uyuyor mu :)
dediğin gibi Allah eksikliklerini göstermesin hele biz tüp bebekle sahip olduk kendisine ama yinede insan bunalınca fln kızıomuş onu anladm. çogu zaman hic durmuyo memeyi istiyo iki emiyo oyun oynuo. Bu oyunlara raziyim tabi ben yeterki uyutmaya acalisirken bukadar cok aglayp yirtinmasnaynı durumdayım kendimi bundan sonra sinemaya bir daha gidemeyecek gibi hissediyorumannemle ne zaman dışarı bişi yemeye veya içmeye gitsek gittiğimiz yerde içine cin kaçıyor gibi mızmızlanıp sürekli meme istiyor aç olmasa da. dışarılarda emzirmek çile örtüden nefret ediyor açıyor. her yerde emzirme odası olmuyor zaten kolum kopuyor sandalye üstünde emzirince falan da amacı karın doyurmak olmadığı için verimli de olmuyor. dış mekanlar şöyle dursun ev harici gittiğim bir kaç ev ziyaretinde bile hiç tat alamadım. mecburen dişçiye cildiyeciye falan gidiyorum bu aralar bıraktığımda bi iki saat sonra döndüğümde ağlıyor. geçen annemi otogardan almaya gittim babası ile toplamda 1.5 saat durdu evde ortalığı yıkmış babası telefon üstüne telefon açtı gel diye trafikte tıkalı kaldığımız için yol geçmek bilmedi yaşadığım stresi ben bilirim. buldum bu durum bazen sinirlerimi bozuyor eski hayatımı özlüyorum uçağa binmeyi seyahat etmeyi kaygısız bir şekilde sokaklarda dolaşmayı istediğim saatte yatıp uykumu almayı falan allah yokluklarını göstermesin onların sevgisi hiç bir şeyle ölçülmez tabi ama bugünlerde çok bunalmış hissediyorum kendimi benim gibi olan var mı
Ben de dün bir aylık bebek görmeye gittim annesi döktürmüş su böreği fellah köfte falantovbe bismillah
bebeğimden biri bir türlü uykuya dalmıyor son 2 haftadır. Dün akşam artık ağladım sinirden, bıraktım bebeği uzaklaştım eşim ilgilendi. Sonra ben ne biçim anneyim diye gene ağladım. Sabah kalkınca daha pozitif iyi oluyorum ama geceleri yorgunlukla tam tersi kötüleşiyorum. Eşime de çattım o sinirle saçma sapan nedenlerden dolayı. Sonra buraya geliyorum bakıyorum hepimiz aynı sorunları yaşıyoruz aslında, böyle olması normal diyorum biraz moral oluyor. Birde sosyal medya benim sinirimi bozuyor galiba. Orada yazanlar gibi olamadıkça eksik hissediyorum sanırım. hiç birimiz mükemmel olmak zorunda değiliz. Bunu sık sık tekrarlamak lazım.Bazen düşünüyorum ben anne olmaya uygun bi kişi değilmiydim acaba? Evet kızımı çok seviyorum onun için ölebilirim ama saatler süren ağlamalarına artık tahammülüm kalmadı sinirleniyorum. 1 haftadır ne uyku var ne düzen. Gece uykusu var dedim en az 10 kere uyanmaya başladı. Gündüz uyuyor dedim 20 dkdan fazla uyumamaya başladı ki uyutmak için en az yarım saat uğraşıyorum. Sürekli bi mızmızlık hali ağlama çığlık atma hali. Dün saatlerce ağladı eşim işten geldi kucağına aldı sustu. Başladım ağlamaya bende susmuyor ben annelik yapamıyorum diye. Gece ağlarken bazen duymamaya başladım eşim uyandırıyor beni. Kendi anneliğimi sorguluyorum. Çocuk mutsuz ağlıyor ben yorgunum sinirliyim yapamıyorum üstüne bide tahammülüm kalmadı bi gülüşüne geçiyor gidiyor herşey ama saatlerce ağlayınca çıldırasım geliyor. Sinirlenip eşime çatıyorum bazen ne istiyorsun kızım diye bağırıyorum sonra oturup ağlıyorum. Atakmıdır huymudur çözemedim ama çok bunaldım. Bide burda yardım edecek kimsem yok akşam yemeklerini 3 gündür 10da yiyoruz oda makarna yumurta falan ne eve yetiyorum ne çocuğa bakabiliyorum.
Aynen ben deeşim Geçenlerde grip oldu da adami dövecektim neredeyse niye hasta oldun bilerek mi hasta oldun diyeçocuğa geçmesin diye yardım edemedi bir gün, ertesi gün hemen ilaç almış. Hele ki Ailesi yanında olmayanlar için tek destekçisi eşi düşünsene, Akşama Saat sayıyorum bazen
ekledim hemen amazon listeme :) sanki okuyabilcekmişim gibiKızlar kitaplardan konuşulmuş ben de şu an üçte birini okuyup memnun olduğum kitabı yazayım. Ağlamayla ilgili özellikle yepyeni şeyler öğrendim diyebilirim :) ağlama uyku stres gibi konular var.
Kitabın adı bilinçli bebek
Bazı bebekler öyle işte duruyor. Ben hep şöyle düşünüyorum, çekebilecek kişiye veriyor Allah. Arkadaşım var mesela, benimki senin oğlun gibi olursa ben dayanamam, mama veririm, uğraşamam bu kadar diyor.Bende bağırınca hemen öpmeye başlıyorum sakinleşmek için çocuk kesin deli bu kadın hem bağırıyor hem öpüyor falan diye düşünüyor çünkü o an bi şaşkınlaşıyor. Bende 6.ayda düzelecek diye düşünüyorum ama bu sefer dişler gelecek oda zor diyorlar.
Allah hepimize sabır versin anne olmak hem çok zor hem çok güzel.
Burda bi arkadaşım var onunda oğlu temmuz doğumlu kızımla araları çok az. Kız geçen bizi oturmaya çağırdı ne cesaret dedim gittim. Poğaça sarma tatlı mercimek köftesi vs yapmış. Nasıl yapıyorsun ben karnımı doyuramıyorum dedim. Ee kendi kendine duruyor benimki dedi. Derin bi ahh çektim :)
Benimki de arabada uyuyordu eskiden, artık çok çok uykusu geldiyse dalıyor arabada. Uçakta nasıl olur acaba diye merak ettim deArabada kendiliginden uyuyabiliyor belki ucaktada araba gibi hissetmis olabilir. Ama evdeyken aslaaaa.
Bende öyle dedim içimdentovbe bismillah
Benim eşim görüyor biliyor allahtan ama bu beni sadece teselli ediyor rahatlatmıyor. Haftasonu ilgileniyor sözde ağladığı an annesi diyor. Dururken bende bakarım bebeğe diye bide ona kızıyorum.Ben de dün bir aylık bebek görmeye gittim annesi döktürmüş su böreği fellah köfte falanEşim triplere girdi bak millet neler yapıyor sen bilerek yapmıyorsun diye. Ben tuvalete girip birşeyler atıştırdıysam o gün şanslıyım diyorum. Dün gün boyu açtım mesela. Tam uyutuyorum karnım gurulduyor uyanıyor hop başa sarıyoruz eşim gelene kadar aç aç oturdum. Her çocuk başka işte benimki de bunu kabullenemiyor.
Bende kendimi sürekli burayı okuyarak teselli ediyorum herkes aynı şeyi yaşıyor bu bi süreç geçecek diye teselli buluyorum. Sosyal medyaya zaten sinir oluyorum ya çok bilmiş onu öyle yapma böyle yap diyen postlar yada süslü püslü bebekleriyle gezen anneler.bebeğimden biri bir türlü uykuya dalmıyor son 2 haftadır. Dün akşam artık ağladım sinirden, bıraktım bebeği uzaklaştım eşim ilgilendi. Sonra ben ne biçim anneyim diye gene ağladım. Sabah kalkınca daha pozitif iyi oluyorum ama geceleri yorgunlukla tam tersi kötüleşiyorum. Eşime de çattım o sinirle saçma sapan nedenlerden dolayı. Sonra buraya geliyorum bakıyorum hepimiz aynı sorunları yaşıyoruz aslında, böyle olması normal diyorum biraz moral oluyor. Birde sosyal medya benim sinirimi bozuyor galiba. Orada yazanlar gibi olamadıkça eksik hissediyorum sanırım. hiç birimiz mükemmel olmak zorunda değiliz. Bunu sık sık tekrarlamak lazım.
Bana da öyle diyorlar ama bende çekebiliyormuşum gibi gelmiyorBazı bebekler öyle işte duruyor. Ben hep şöyle düşünüyorum, çekebilecek kişiye veriyor Allah. Arkadaşım var mesela, benimki senin oğlun gibi olursa ben dayanamam, mama veririm, uğraşamam bu kadar diyor.
Bazen düşünüyorum ben anne olmaya uygun bi kişi değilmiydim acaba? Evet kızımı çok seviyorum onun için ölebilirim ama saatler süren ağlamalarına artık tahammülüm kalmadı sinirleniyorum. 1 haftadır ne uyku var ne düzen. Gece uykusu var dedim en az 10 kere uyanmaya başladı. Gündüz uyuyor dedim 20 dkdan fazla uyumamaya başladı ki uyutmak için en az yarım saat uğraşıyorum. Sürekli bi mızmızlık hali ağlama çığlık atma hali. Dün saatlerce ağladı eşim işten geldi kucağına aldı sustu. Başladım ağlamaya bende susmuyor ben annelik yapamıyorum diye. Gece ağlarken bazen duymamaya başladım eşim uyandırıyor beni. Kendi anneliğimi sorguluyorum. Çocuk mutsuz ağlıyor ben yorgunum sinirliyim yapamıyorum üstüne bide tahammülüm kalmadı bi gülüşüne geçiyor gidiyor herşey ama saatlerce ağlayınca çıldırasım geliyor. Sinirlenip eşime çatıyorum bazen ne istiyorsun kızım diye bağırıyorum sonra oturup ağlıyorum. Atakmıdır huymudur çözemedim ama çok bunaldım. Bide burda yardım edecek kimsem yok akşam yemeklerini 3 gündür 10da yiyoruz oda makarna yumurta falan ne eve yetiyorum ne çocuğa bakabiliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?