- 31 Aralık 2010
- 2.760
- 329
- 163
- Konu Sahibi ayprensesii
-
- #70.041
Bazen düşünüyorum ben anne olmaya uygun bi kişi değilmiydim acaba? Evet kızımı çok seviyorum onun için ölebilirim ama saatler süren ağlamalarına artık tahammülüm kalmadı sinirleniyorum. 1 haftadır ne uyku var ne düzen. Gece uykusu var dedim en az 10 kere uyanmaya başladı. Gündüz uyuyor dedim 20 dkdan fazla uyumamaya başladı ki uyutmak için en az yarım saat uğraşıyorum. Sürekli bi mızmızlık hali ağlama çığlık atma hali. Dün saatlerce ağladı eşim işten geldi kucağına aldı sustu. Başladım ağlamaya bende susmuyor ben annelik yapamıyorum diye. Gece ağlarken bazen duymamaya başladım eşim uyandırıyor beni. Kendi anneliğimi sorguluyorum. Çocuk mutsuz ağlıyor ben yorgunum sinirliyim yapamıyorum üstüne bide tahammülüm kalmadı bi gülüşüne geçiyor gidiyor herşey ama saatlerce ağlayınca çıldırasım geliyor. Sinirlenip eşime çatıyorum bazen ne istiyorsun kızım diye bağırıyorum sonra oturup ağlıyorum. Atakmıdır huymudur çözemedim ama çok bunaldım. Bide burda yardım edecek kimsem yok akşam yemeklerini 3 gündür 10da yiyoruz oda makarna yumurta falan ne eve yetiyorum ne çocuğa bakabiliyorum.
Insan bunalinca o hisse kapiliyor .2 gundur aksam vakti ciglik atiyor ,avazi ciktigi kadar agliyor. Ustune emmiyor .Kucagimda tepiniyor yere koyuyorum küsüyor.Stresini atsın ben de sakinleseyim diye kanguruyla disari cikardim. Şapkasi gozunu kapatmis bu sefer de ona agladi
1 cesit yemek icin 10 kere baslayip birakiyorum .
Esinde susmasi normal .Bizi surekli goruyorlar stresli halimizi hissediyorlar .Adamlar gam yok keder yok disaridan gulerek geliyor .Ee rahatliyorlar iste.Neyse buna da sukur .
Duymama isine cok takilma .Bunye yoruluyor kaldiramiyor hepsini ayni anda .
Evet bizim de ailemiz yanimizda olsa daha iyi olabilirdi her sey .Ama biz de buna alismak zorundayiz .Üzülme hepsi gececek
Hele emeklesinler .Peşlerinde döncez onu cekme oyle yapma dur alma diye
biz evde gündüz 3 kişiyiz annem babam ben akşam eşim de gelir 4 ama sürekli ağlayan gazlı bir bebek benimkisi de şöyle düşünüyorum dq bence en takdir edilesi sizinki yardım almadan tek başınıza altından kalkabiliyorsunuz arada yanlız kalıyorum bende güç bela uyuttuğum bebek uyanacak diye korkudan nefesim falan kesiliyor halbuki bu benim ikinci çocuğum tecrübeliyim de ama bu çok farklı oldu biz de yeri geliyo o kadar kişi demlediğimiz çayı içemiyoruz aynı durumu seninle yaşayan onlarca insan var bugünler de geçecek onlarda büyüyecek diye düşünmek motive ediyor bir yerde burası da iyi ki var yoksa durum vahimBen de öyleyim. Bazen yeter artık ağlama ya ağlama nolur ağlama diyorum. Bazen sinirden dişlerimi sıkıyorum sonra kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum. Annelik zor zanaat. Biz de insanız, uykusuzluk tahammülsüzlük yapıyor doğal olarak. İnsanız, robot değil. O yüzden normal bunlar. Keşke daha sakin olsa yavrularımız da biz de daha mutlu edebilsek onları ama yakındır inşallah o zamanlar da. Ben kendimi 6. aya endeksledim, öyle kandırıyorum şuan kendimi. Gün sayıyorum, ek gıdaya geçince belki biraz rahatlar falan diyip kandırıyorum kendimi. 6. ayda da büyük ihtimalle bir değişiklik olmayacak o zaman da ne kaldı şurada 1 yaşa derim. Öyle öyle büyür gider artık. Bu sırada ben de depresyon eşiğinde geziniyorum ama ne yapayım, anne olmak zor ama gülüşü yeter :)
Aynu sebeplerden bende pes ettim ama bunu kimse anlamıyor herkes devam etseydin emerdi aç kalsa mecbur emecekti diyor ,yaşamayan bilmiyor yani ben seni çok iyi anlıyorum canım o bebek mosmor olana kadar ağladıkça insan çaresiz kalıyor..
Inşallah düzelir canım bundan sonra hayatım böyle olacakmış gibi hissediyorum bazen. Eşim yardımcı oluyor akşamları oda olmasa kafayı yerdm sanırım. Bugünleri böyle isyanla geçirince de üzülüyorum çünkü bu anlar geri gelmeyecek. İlk kırk gün çok ağladı hep zaman hemen geçsin istedim şimdi o minicik günlerini özlüyorum. 2 ay sonra bu hallerini hatırlıycam özlüycem belkide. Günleri kızımla doya doya şikayet etmeden geçirmek istiyorumSakin ol canım sadece yoruldun hepsi bu !! Hangimiz yorulmadıkki zaten ? İnan bizimdr böyle günlerimiz oluyor ama kendini sorgulama bence sen onun annesisin Allah onu sana emanet etti en güzel şekilde bakıyorsundur eminim sadece yorulduk , 9 aylık bi hamilelik serüveninin üstüne direk bu evreye geçtik hiç dinlenemedik ki ! Hamileyken de uyuyamıyorduk bazen , bazen yiyemiyorduk kimler neler yaşadı , ee şimdi üstüne Annelik yorgunluğu eklendi ,çol doğal böyle hissetmen ,iyi haber çok az kaldı yakında oyundan ilgiden anlamaya başlayacaklar az daha sabredelim olur mu güzel Anne ?
Ne güzel canım şanslısın yardım edenler var.biz evde gündüz 3 kişiyiz annem babam ben akşam eşim de gelir 4 ama sürekli ağlayan gazlı bir bebek benimkisi de şöyle düşünüyorum dq bence en takdir edilesi sizinki yardım almadan tek başınıza altından kalkabiliyorsunuz arada yanlız kalıyorum bende güç bela uyuttuğum bebek uyanacak diye korkudan nefesim falan kesiliyor halbuki bu benim ikinci çocuğum tecrübeliyim de ama bu çok farklı oldu biz de yeri geliyo o kadar kişi demlediğimiz çayı içemiyoruz aynı durumu seninle yaşayan onlarca insan var bugünler de geçecek onlarda büyüyecek diye düşünmek motive ediyor bir yerde burası da iyi ki var yoksa durum vahim
sütü arttırmak için birşeyler yapıyormusun bende çok uğraşıyorum. Bu aralar mamayı pek sevmemeye başladı yemek istemiyor. sürekli emziriyorum.
burayi okusun esin =) Ben bugün su bile içemedim kucağımda uyuyor kalkamıyorumBen de dün bir aylık bebek görmeye gittim annesi döktürmüş su böreği fellah köfte falanEşim triplere girdi bak millet neler yapıyor sen bilerek yapmıyorsun diye. Ben tuvalete girip birşeyler atıştırdıysam o gün şanslıyım diyorum. Dün gün boyu açtım mesela. Tam uyutuyorum karnım gurulduyor uyanıyor hop başa sarıyoruz eşim gelene kadar aç aç oturdum. Her çocuk başka işte benimki de bunu kabullenemiyor.
İyi ki burası var zaten Yoksa insan kafayı yer. Hele atak haftasinda falan En azından durumu kabul ediyor insan. Bu normal bir süreç geçecek diye düşünüyorsunbebeğimden biri bir türlü uykuya dalmıyor son 2 haftadır. Dün akşam artık ağladım sinirden, bıraktım bebeği uzaklaştım eşim ilgilendi. Sonra ben ne biçim anneyim diye gene ağladım. Sabah kalkınca daha pozitif iyi oluyorum ama geceleri yorgunlukla tam tersi kötüleşiyorum. Eşime de çattım o sinirle saçma sapan nedenlerden dolayı. Sonra buraya geliyorum bakıyorum hepimiz aynı sorunları yaşıyoruz aslında, böyle olması normal diyorum biraz moral oluyor. Birde sosyal medya benim sinirimi bozuyor galiba. Orada yazanlar gibi olamadıkça eksik hissediyorum sanırım. hiç birimiz mükemmel olmak zorunda değiliz. Bunu sık sık tekrarlamak lazım.
Ben depresyonda sayılırım. Kendimi mutlu etmek için uğraşıyorum sürekli ama cık olmuyor. Normalde gezmeyi çok severim bu ara o bile yük gibi geliyor. Sürekli evde kapanıp duruyorum. İnsanlarla konuşasım bile yok. Bir burası bir de iki tane arkadaş ile konuşuyorum o kadar.Bende öyle dedim içimden
Benim eşim görüyor biliyor allahtan ama bu beni sadece teselli ediyor rahatlatmıyor. Haftasonu ilgileniyor sözde ağladığı an annesi diyor. Dururken bende bakarım bebeğe diye bide ona kızıyorum.
Bende kendimi sürekli burayı okuyarak teselli ediyorum herkes aynı şeyi yaşıyor bu bi süreç geçecek diye teselli buluyorum. Sosyal medyaya zaten sinir oluyorum ya çok bilmiş onu öyle yapma böyle yap diyen postlar yada süslü püslü bebekleriyle gezen anneler.
Bana da öyle diyorlar ama bende çekebiliyormuşum gibi gelmiyorbildiğin depresyona girdin girecem modundayım yani aslında benim gibi tahammülü az olan bir anneye kızımın sakin halleri lazım:)
Canim annen baban olmasi ne guzel.Bir kosede otursalar bile manevi destekleri yeter ki önune sicak yemek geliyordur .Buyuk sans .Sıcağı gectim yemek goremiyoruz cogu zaman .biz evde gündüz 3 kişiyiz annem babam ben akşam eşim de gelir 4 ama sürekli ağlayan gazlı bir bebek benimkisi de şöyle düşünüyorum dq bence en takdir edilesi sizinki yardım almadan tek başınıza altından kalkabiliyorsunuz arada yanlız kalıyorum bende güç bela uyuttuğum bebek uyanacak diye korkudan nefesim falan kesiliyor halbuki bu benim ikinci çocuğum tecrübeliyim de ama bu çok farklı oldu biz de yeri geliyo o kadar kişi demlediğimiz çayı içemiyoruz aynı durumu seninle yaşayan onlarca insan var bugünler de geçecek onlarda büyüyecek diye düşünmek motive ediyor bir yerde burası da iyi ki var yoksa durum vahim
Gerçekten çok zor. Kayınvalidemlerle aynı apartmanda oturuyoruz ama onlara sadece mutluyken verebiliyorum çünkü ağlarken bu çocuk durmuyor alın ilgilenin çocuğunuzla oluyor. Ben de annem babam yanımda olsa keşke diyorum. O zaman bu kadar yorulmazdım kesinlikle. Şimdi yemek, temizlik, bulaşık, çamaşır, çocuk her şey benim üstümde. Annemler yanımda olsa ben sadece emzirip uyutma işini yapardım.biz evde gündüz 3 kişiyiz annem babam ben akşam eşim de gelir 4 ama sürekli ağlayan gazlı bir bebek benimkisi de şöyle düşünüyorum dq bence en takdir edilesi sizinki yardım almadan tek başınıza altından kalkabiliyorsunuz arada yanlız kalıyorum bende güç bela uyuttuğum bebek uyanacak diye korkudan nefesim falan kesiliyor halbuki bu benim ikinci çocuğum tecrübeliyim de ama bu çok farklı oldu biz de yeri geliyo o kadar kişi demlediğimiz çayı içemiyoruz aynı durumu seninle yaşayan onlarca insan var bugünler de geçecek onlarda büyüyecek diye düşünmek motive ediyor bir yerde burası da iyi ki var yoksa durum vahim
Ya çok iyi anlıyorum seni ya. Aynıyız biliyor musun? Benim kayınvalidem aynı apartmanda ama ne faydası var dersen, çocuk keyifli anındayken yarım saat seviyor, o sırada ben yemek çamaşır bulaşık hallediyorum. İnsanın kendi annesi babası gibi olmuyor hiç. Keşke yanımda olsalar, bu kadar zorlanmaz, bu kadar yıpranmazdım.Canim annen baban olmasi ne guzel.Bir kosede otursalar bile manevi destekleri yeter ki önune sicak yemek geliyordur .Buyuk sans .Sıcağı gectim yemek goremiyoruz cogu zaman .
Benim bebeğim de cok gazli Bazen dışardan yiyoruz aksamlari.Oglenleri biskuvi meyveyle gecirdigim bile oluyor.Herkes bebek sevmeye geliyor ama bir ihtiyacın var mi diye soran olmuyor .
Yalnız değilsin. Onsuz dışarı çıkmam mümkün değil. Bir kez hep beraber dışarı çıktık, yemek yiyecektik avmde. Eşimle yemek seçmeye gittik, annemlere bıraktık oğlumuzu. 5 - 10 dk yoktum sadece ama ortalığı yıkmış. Nerde kaldın kızım durmuyor sensiz dediler. Gerçi o zamanlar yine iyi zamanlarımmış. En azından emzirme önlüğünü takıp her yerde emziriyordum rahat rahat. Şimdi emmesi için benim ayakta hoplaya zıplaya dolaşmam gerekiyor. Eski hayatımdan hiçbir şey kalmadı. Ne sinema, ne gezme, ne dizi film, ne uyku, ne yemek yemek... Hiçbir şey eskisi gibi değil ve çok bunaldım. Ya rahat rahat duş almak istiyorum. Sıcak suyun altında kalıp kemiklerim dinlensin vücudum rahatlasın istiyorum ama olmuyor çünkü ben ne zaman banyoya girsem ağlamaya başlıyor. Dediğin gibi, Allah yokluğunu göstermesin, çok çok çok seviyorum ama çok bunaldım. Nefes almaya ve uyumaya ihtiyacım var. Eşim nasılsa annesi babası aynı apartmanda diye halı saha maçına gitti. Kızdım ama 3 4 kez gideceğim bitecek diyor. Benim ona ihtiyacım olduğunu anlamıyor.aynı durumdayım kendimi bundan sonra sinemaya bir daha gidemeyecek gibi hissediyorumannemle ne zaman dışarı bişi yemeye veya içmeye gitsek gittiğimiz yerde içine cin kaçıyor gibi mızmızlanıp sürekli meme istiyor aç olmasa da. dışarılarda emzirmek çile örtüden nefret ediyor açıyor. her yerde emzirme odası olmuyor zaten kolum kopuyor sandalye üstünde emzirince falan da amacı karın doyurmak olmadığı için verimli de olmuyor. dış mekanlar şöyle dursun ev harici gittiğim bir kaç ev ziyaretinde bile hiç tat alamadım. mecburen dişçiye cildiyeciye falan gidiyorum bu aralar bıraktığımda bi iki saat sonra döndüğümde ağlıyor. geçen annemi otogardan almaya gittim babası ile toplamda 1.5 saat durdu evde ortalığı yıkmış babası telefon üstüne telefon açtı gel diye trafikte tıkalı kaldığımız için yol geçmek bilmedi yaşadığım stresi ben bilirim. buldum bu durum bazen sinirlerimi bozuyor eski hayatımı özlüyorum uçağa binmeyi seyahat etmeyi kaygısız bir şekilde sokaklarda dolaşmayı istediğim saatte yatıp uykumu almayı falan allah yokluklarını göstermesin onların sevgisi hiç bir şeyle ölçülmez tabi ama bugünlerde çok bunalmış hissediyorum kendimi benim gibi olan var mı
Oyle olur canim .Benimki kendi açsa yemekle geliyor. Gecen gun ac değilmiş mesela .Ben ac karina cocuk uyuttum. Yanindan ayrılamadım surekli uyanıyordu. Cay filan icip gitmisler .Ben de gece kalkip biseyler yedim .Ya çok iyi anlıyorum seni ya. Aynıyız biliyor musun? Benim kayınvalidem aynı apartmanda ama ne faydası var dersen, çocuk keyifli anındayken yarım saat seviyor, o sırada ben yemek çamaşır bulaşık hallediyorum. İnsanın kendi annesi babası gibi olmuyor hiç. Keşke yanımda olsalar, bu kadar zorlanmaz, bu kadar yıpranmazdım.
Ne kadar ayıp yaOyle olur canim .Benimki kendi açsa yemekle geliyor. Gecen gun ac değilmiş mesela .Ben ac karina cocuk uyuttum. Yanindan ayrılamadım surekli uyanıyordu. Cay filan icip gitmisler .Ben de gece kalkip biseyler yedim .
Dönmeye başladı he. Allah yardım etsin. Aslında yüzüstü dönebiliyorsa nefessiz kalınca kendisi kafasını çevirebilir de. Ağlaması korktuğu için olabilir. Tabi yatağın sert olması lazım yoksa yüzü gömülür. Sert olunca istese de burnunu kapatamıyor.Kızlar benim kizim yanımda yatiyor geceleri ama şu son ni kac gündür alamıyorum yanıma pusette yatmak zorunda kaliyor çünkü dönüyor. Yastık koyduğum zamanda agliyor ne yapacağımı sasirdim. Sabah altını degistirdim yanımda bıraktım o ara gözüm kapanmış ağlama sesine gözümü actim bi baktım yüzünün üstüne kapaklanmış korkudan aklım çıktı.
Şu ana kadar kustuğunu bile görmedim o yüzden çok korktum.C Cersei92 reflüsü yüzünden başında nöbet tuttuğum için korkunu çok iyi anlayabiliyorum. Geçmiş olsun tez zamanda toparlar inşallah. Ben yabancilara zaten vermiyorumda kendi ailemden nefret ediyorum bu konuda söylüyorum kızıyorlar umursamıyorum sonra yine başa dönüyoruz. Şap şap öpüp duruyorlar ellerini yüzünü sinir oluyorum
Bundan sonra ben de öyle yapacağım canım.Çok geçmiş olsun cnm ins toparlanır biran önce, en nefret ettiğim şey şapur supur bebek öpülmesi yahuu bu bebek öpülmez mikrop kapar hastalanır. Ne kadar anlayissiz insanlarımız var ben kimseye opturmuyorum. Alınanlar bile oluyor umrumda hiç değil. Benim çocuğum daha kıymetli sokakta bulmadım ben yavrumu.
İnşallah canım.Çok geçmiş olsun. Inşallah biran önce iyileşir.
Şurup ve burun spreyi verdi. İlk doktorum ilaç vermedi daha kötüye gitti. Bronşite dönebilir Allah korusun. Şurup iyi geldi gibi.Çok geçmiş olsun bizde de abi hastaydı ben hastaydım bizden kaptı burun akıntısı öksürük yazık minicikler daha ilaç olarak ne verdi doktor bize dün 4 yaş altına ilaç yazmıyorum dedi ama böyle de nasıl atlatılır bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?